Jak modlił się Jezus - ks. Andrzej Muszala

Często początek życia modlitwy podobny jest do pierwszych doświadczeń w ludzkiej miłości. Pierwsze zachwyty i fascynacje duchowe, pierwsze oczarowanie modlitwą i życiem duchowym przemijają, a w ich miejsce przychodzi znużenie, zniechęcenie i wewnętrzny opór. Ten kryzysowy stan możemy jednak pokonać, podejmując gruntowną refleksję nad naszym zaangażowaniem w modlitwę. Modlitwa bowiem, choć jest najwznioślejszą czynnością człowieka, pozostaje zawsze zanurzona w ludzkiej słabości. Ta słabość nie pozwala nam zapomnieć, że modlitwa to nie tylko nasza ludzka czynność, ale także dzieło Boga w nas. I właśnie wtedy, kiedy nie umiemy się modlić, Duch przychodzi z pomocą naszej słabości.

Jeśli pragniesz zagłębić się w istotę modlitwy sięgnij po przewodnik po modlitwie Ruth Burrows, karmelitanki, mieszkającej w klasztorze w sercu hrabstwa Norfolk.  

Książka ukazała się w nowej serii Pustelnia, która jest skierowana do ludzi żyjących we współczesnym świecie, którzy prowadzą aktywny tryb życia, a jednocześnie pragną prowadzić intensywne życie duchowe.

Jeden z najwybitniejszych na świecie znawców starożytnego monastycyzmu ukazuje jak modlitwa osobista kształtowała życie Ojców Pustyni, którzy byli najczęściej ludźmi prostymi, niewykształconymi, jak prowadziła ich ona do ogromnego bogactwa życia duchowego.

„Co by zrobił Jezus?”. Jak wyglądałby świat, gdyby to pytanie zadawali sobie biznesmeni, politycy, dziennikarze, zwykli ludzie? Jednym z głównych problemów współczesnego świata jest niewyobrażalna chciwość i egoizm. Gdyby ludzie naśladowali Jezusa, który sprzeciwiał się takim postawom, gdyby podążali za Nim bez względu na koszty i konsekwencje, świat z pewnością zmieniłby się nie do poznania. Wielu ludzi nazywa samych siebie chrześcijanami. Przyznają się więc do Chrystusa, ale czy to znaczy, że kiedyś w dniu sądu, Chrystus przyzna się do nich? On bowiem powiedział: „Nie każdy, kto mówi do mnie: «PANIE! PANIE!», wejdzie do Królestwa Niebios” (Mt 7,21 NPD).

Nie możemy szukać na modlitwie ani dóbr materialnych, ani dóbr duchowych. Winniśmy po kolei zapominać o sobie i stopniowo dochodzić do aktu całkowitego oddania i zawierzenia się Bogu. Do tej dyspozycji ducha, do jakiej Jezus doszedł w Ogrojcu. Modlitwa wewnętrzna przechodzi przez „5 x NIC”. Oto one: Stanięcie w obecności Bożej, Czytanie duchowe, Zamknięcie oczu, Patrzenie na Jezusa, Akt wiary. Takiej modlitwy uczy ta książka.

by móc postępować na drodze modlitwy wewnętrznej, potrzebujemy przewodnika, starszego brata, którego rady pomogą nam uniknąć pułapek, jakie na nas czyhają. Za często bowiem bierzemy zbyt na serio nasze wrażenia, pozytywne czy negatywne. Gdzie jednak znaleźć takiego brata? Nie mamy wątpliwości, że może nim być św. Teresa z Avila.

Mamy nadzieję, że te strony pomogą niejednemu z nas w podjęciu modlitwy w ciszy lub też w powrocie do niej, jeśli ją porzucili, ponieważ dzięki niej – poucza wielka nauczycielka modlitwy – rozumiemy to, co czynimy, otrzymujemy od Pana skruchę za swoje grzechy oraz siłę do powstania.