Kierownictwo duchowe a uczucia niekochane - ks. Krzysztof Grzywocz (MP3)

Książka jest próbą zdefiniowania istoty kierownictwa duchowego i sposobów jego realizacji w świetle doświadczenia Kościoła i współczesnych nauk antropologicznych. Autor przedstawia najważniejsze etapy rozwoju kierownictwa duchowego w historii Kościoła, daje jego systematyczny wykład oraz konfrontuje z innymi działaniami służącymi rozeznawaniu i animacji duchowej. Omawia temat także od strony praktyki.

Sztuka kierownictwa duchowego ma formę poradnika i jest skierowana nie tylko do środowiska kościelnego, ale także do psychologów, psychiatrów, terapeutów oraz innych osób zajmujących się konsultacją i doradztwem. Książka może pomagać im w odróżnieniu problemów natury psychologicznej i psychiatrycznej od problemów natury moralnej i duchowej.

Pośród trosk, jakie niesie życie, i wyzwań, jakie stawia przed nami wiara, wielu szuka dziś indywidualnego kierownictwa duchowego i wsparcia w postępie na drodze do Boga. Książka Janet K. Ruffing RSM to doskonała pomoc zarówno dla kierowników duchowych, jak i osób korzystających z kierownictwa, które wyszły poza początkowy etap tej drogi.

Autor omawia duchowe przewodnictwo. Jaki winien być duchowy przewodnik? Na co zwracać uwagę? Czego się wystrzegać? - m.in. na te pytania próbuje odpowiedzieć. Swoją książkę kieruje przede wszystkim do tych, którzy zajmują się duszpasterstwem, jednak nie wyłącznie do księży czy zakonników. Jak bowiem pisze, "w pewnej mierze każdy chrześcijanin ma duszpasterskie zadania wobec swoich sióstr i braci."

Ten numer Zeszytów Formacji Duchowej podejmuje temat lęku, który jest powszechnym i fundamentalnym stanem kondycji ludzkiej. Dotyka on wielkich i małych, duchownych i świeckich. Nikogo nie pomija. Jest uczuciem, z którym współczesny człowiek nie potrafi sobie poradzić. Lęk paraliżuje, onieśmiela, nie pozwala działać, zniechęca do życia. Jak go przezwyciężyć? Czy można z nim żyć? Na te i podobne pytania odpowiada o. Mieczysław Kożuch SJ, kierownik duchowy i psycholog, który podejmuje ten newralgiczny temat nie tylko z pozycji znawcy ludzkiej psychiki, ale przede wszystkim z perspektywy wiary chrześcijańskiej. Nasz lęk, owszem, potrzebuje nieraz ludzkiej terapii, ale ostatecznie przewartościować może go jedynie Słowo Boże.

Nakład wyczerpany. Przepraszamy

Osobiste kierownictwo duchowe pozwala na coraz lepsze poznanie siebie, wskazuje sens i kierunek wzrostu duchowego i poszukiwania Boga, pomaga w dostosowaniu środków, tak, aby były spójne z indywidualnymi możliwościami, sugeruje priorytety. Książka Dotrzeć do portu przekazuje cenne wskazówki dotyczące sztuki kierowania duszami oparte na słowie Bożym, dokumentach Magisterium Kościoła oraz pismach osób świętych. 

Stosowanie tych wskazań wymaga niezmiernej wrażliwości, ponieważ każda dusza jest wyjątkowa i Duch Święty prowadzi ją niepowtarzalną drogą do portu świętości.

Tyle już napisano o cudownym exodusie narodu wybranego i jego charyzmatycznym przewodniku Mojżeszu, o jego drodze z ludem przez pustynię do Ziemi Obiecanej. Czy warto powtarzać się i rozważać temat na nowo? Przecież już wiemy: Mojżesz to dobry przywódca, idealny sędzia i administrator prawny, cudotwórca działający w imieniu i z polecenia Boga, jeden z najczęściej przywoływanych bohaterów biblijnych. Nowy Testament wymienia jego imię osiemdziesiąt razy!

Z okazji 15. rocznicy posługi Centrum Formacji Duchowej w Krakowie zorganizowało pięcio­dniową sesję, poświęconą praktyce lectio divina, w której od początku istnienia upatruje drogę duchowej wiosny Kościoła. Wykładowcami byli: kard. G. Ravasi, I. Gargano OSBCam, A.Cencini FdCC, ks. W.Chrostowski, ks. K. Grzywocz oraz CFD

W czasach, których zanika poczucie grzechu, zanika także potrzeba sakramentu pojednania. Człowiek pyta: "Z czego mam się spowiadać?" Równocześnie poszukuje u specjalistów porady w sprawach życia psychicznego i duchowego.

Rekolekcje przybliżają znaczenie i potrzebę praktyki sakramentu pojednania i kierownictwa duchowego

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Chrześcijańska duchowość ma wiele wątków, które ukazuje jej niepowtarzalne bogactwo. Ich wspólnego mianownika można dopatrywać się w mowie pożegnalnej Jezusa zawartej w Ewangelii wg św. Jana. Tutaj odnajdujemy słowa: „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem”, a także: „Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni Pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego”

Kiedy świat mówi do nas, że „jesteśmy coś warci”, dotyka w nas jednej z najgłębszych potrzeb, ale kiedy stawia warunek „jeśli”, głęboko rani w nas tę potrzebę. Nieraz nie jesteśmy tego świadomi. Dlatego pozwalamy się ranić. Gonimy za tym, by świat nas dowartościował. Sądzimy, że musimy się rozprawić z mnóstwem podyktowanych nam „jeśli”: aby się liczyć, aby być cenionym, aby nie wypaść z gry. Tak bardzo ulegamy mnożącym się „jeśli”, że przestajemy żyć własnym życiem. Żyjemy na życzenie innych, w „gorsecie” ludzkich oczekiwań. Zgadzamy się być „tablicą” do zapisywania oczekiwań pod naszym adresem czy opinii o nas. I tak powoli ulegamy przekonaniu, że na wartość trzeba sobie zapracować, zasłużyć, a nawet ją kupić. Zapominamy o jednej z fundamentalnych i niezaprzeczalnych prawd o naszym życiu: że wartość po prostu się ma.

Postać duchowego ojca zarysowała się w pełni w pierwotnym środowisku monastycznym, w którym ważne miejsce zajmowali m.in. żyjący w V–VI w. święci mnisi: Barsanufiusz i Jan z Gazy.

Swoją działalnością wpisali się oni w życie monastyczne na terenie Palestyny, które od IV w. przeżywało tam rozkwit. Ich zadanie jako przewodników miało się opierać na głębokiej relacji z Bogiem i prowadzić podopiecznych do większej dyspozycyjności i otwartości na działanie Ducha Świętego.

Przez kilkanaście lat Barsanufiusz i Jan towarzyszyli duchowo swoim podopiecznym,pisząc do nich listy. Zapewne kierowali się przy tym pragnieniem życia w większym wyciszeniu, które nie będzie zakłócane rozmowami z innymi ludźmi. Choć wielu autorów nie zachęca do podejmowania kierownictwa duchowego w formie korespondencji, to są i tacy, którzy twierdzą, że towarzyszący za pomocą tekstów mogą swoje rady bardziej przemyśleć i przemodlić.

Słuchanie jest podstawą życia duchowego i ludzkich więzi. Kierownictwo duchowe umiejętnie prowadzone i przeżywane, może stać się prawdziwą szkołą słuchania. Pomaga też w uświadomieniu tego, co wpływa na umiejętność słuchania lub w niej przeszkadza...

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Historia Jeremiasza przedstawia prawdziwy dramat człowieka roz­mi­łowanego w ojczyźnie i wiernego swojemu Bogu, który – para­dok­sal­nie – powierza mu misję głoszenia swego Słowa wśród naro­du izra­el­skiego. Jeremiasz przeżywa męczarnie patrząc z prze­ra­że­niem na ze­psucie narodu. Uznany za zdrajcę, upokorzony, wy­gnany przez krew­nych, został też pozbawiony możliwości założenia ro­dziny. Był prze­klęty, prześladowany i torturowany, ale Bóg wywyż­szył go przez jego wierność w powołaniu i głoszeniu Bożego Słowa.

1 płyta CD (format MP3) , całkowity czas nagrania 4 godz. 45 min.

Sesję prowadzi ks. Alessandro Pronzato, rekolekcjonista, autor książek z duchowości chrześcijańskiej i biblijnej tłumaczonych na całym świecie

Potrzebujemy świadomego kontaktu z własnymi emocjami, przyznawania się do stanu zmęczenia, które naturalnie chroni nasze zdrowie. Sesja ma na  celu pomóc w dostrzeganiu i respektowaniu związku miedzy stylem codziennego funkcjonowania, zniewoleniami a zmęczeniem, które może przerodzić się w wypalenie i kryzys. Autor wskazuje w konferencjach drogi powrotu do wolności, porządku i Bożego ładu.

1 płyta CD (format MP3) , całkowity czas nagrania 5 godz. 46 min.

Sesję prowadzi o.Józef Augustyn SJ - jezuita, rekolekcjonista, kierownik duchowy, redaktor naczelny "Życia duchowego", wykładowca, pisarz, autor licznych publikacji poświęconych formacji ludzkiej i duchowej