Medytacje o św. Józefie - Brat Dominique Joseph

W 1994 roku młodemu studentowi w Brazylii ukazała się Święta Rodzina. W czasie tych objawień Niebieska Matka poprosiła o nabożeństwo do Przeczystego Serca Świętego Józefa:

„Jest to Nabożeństwo pierwszych pięciu śród miesiąca na cześć Przeczystego Serca mojego Świętego Oblubieńca i każdy, kto w tym dniu przystąpi do spowiedzi i Komunii Świętej, otrzyma niezliczoną ilość łask, a także wielkie łaski Przeczystego Serca Świętego Józefa. Tak jak powiedziałam, jest to nabożeństwo na czasy ostateczne – dla waszego umocnienia i dla umocnienia Świętej Matki Kościoła”.

Od kiedy bp Carillo Gritti ogłosił oficjalne stanowisko Kościoła o prawdziwości objawień, środa jest dniem, w którym w szczególny sposób oddajemy cześć Świętemu Józefowi, patronowi czasów najtrudniejszych.

Kościół, do którego chcemy należeć, jest tutaj

Zamieszczone w książce rozmowy z arcybiskupem Grzegorzem Rysiem powstawały na przestrzeni kilkunastu lat. Pierwsze wywiady redaktorzy „Tygodnika Powszechnego” przeprowadzali, kiedy obecny metropolita łódzki był jeszcze prezbiterem, a ostatnie pochodzą sprzed zaledwie kilku miesięcy.

To, co ujmuje w nich szczególnie, to konsekwencja w realizowaniu wizji Kościoła. Kościoła otwartego na wszystkich, wrażliwego i wypełnionego obecnością Boga. Kościoła św. Franciszka i św. Brata Alberta. Kościoła dialogu i świadectwa wiary. Kościoła, w którym Bóg objawia się prostaczkom, dokonuje skandalu miłosierdzia i daje szansę każdemu.

Kościół Chrystusa to coś więcej niż instytucja.

Kubek ceramiczny z wizerunkiem świętej Anny, patronki małżeństw, matek, wdów, piekarzy i żeglarzy, z napisem: „Nie trać wiary!”.

Doskonały jako przedmiot codziennego użytku, idealny na  oryginalny, a przy tym praktyczny prezent z wielu okazji (lub bez okazji!) dla bliskiej osoby.

Pojemność: 330 ml.

Kubek sprzedawany jest w kartonowym opakowaniu. 

Magdalena Mortęska OSB - polska zakonnica ze zgromadzenia benedyktynek rozumiała, że śmierć Chrystusa, właśnie dlatego że została przyjęta z posłuszeństwa i miłości, staje się drogą ku pełni chwały.

Cierpienie i męka Chrystusa chronologicznie trwały niewiele godzin, ale Magdalena rozumie, że jest to kulminacyjny moment ziemskiego życia Jezusa. Za każdym razem, kiedy sprawuje się Eucharystię i sprawuje się zwłaszcza sakrament pojednania, głosi się sens i owoc tego cierpienia.

Czytając rozmyślania, czujemy jakby Magdalena nie chciała pogodzić się z faktem pewnego ograniczenia naszej „biblijnej” wiedzy o Jezusie. Korzysta z apokryfów, przekazów świętych, prawdopodobnie znała listy św. Katarzyny Sieneńskiej, które w przekładzie polskim nie były jeszcze opublikowane, także biografie św. Katarzyny, zna też apokryfy bliżej nieokreślone, gdzie jest mowa o zemdleniu Matki Bożej pod krzyżem oraz o ilości razów, które spadły na Chrystusa. (…)