Modlitwa czysta. O hojności w modlitwie oraz o walce ze złymi myślami. Z inspiracji Ewagriusza z Pontu - Józef Augustyn SJ, Piotr Słabek (płyta CD-MP3)

Skupienie rekolekcyjne Jak walczyć z duchem gniewu, smutku, acedii, wyniosłości i pychy. Według Ojca Pustyni Ewagriusza z Pontu, jest próbą praktycznego wcielenia w codzienne życie duchowe nauki pontyjskiego mnicha. 

Najnowsza adhortacja "Gaudete et exsultate" Papieża Franciszka podejmuje kluczowe zagadnienie powszechnego powołania do świętości.

„Bądź „odźwiernym” swego serca i nie wpuszczaj żadnej myśli bez pytania. Pytaj każdą jedną myśl i mów do niej: „Jesteś jedną z naszych czy od naszego wroga?” (Joz 5, 13). A jeśli należy do domu, napełni cię pokojem. Jeśli natomiast pochodzi od wroga, wprawi cię w zamieszanie przez gniewlub poruszy przez żądzę. Takie bowiem są demoniczne myśli (Ep. 11, 3)”.

Takiej oto rady udzielił Ewagriusz z Pontu tym, którzy pragnęli oczyścić umysł ze złych myśli i namiętności. Albowiem według nauczania Ojców Kościoła, tylko całkowicie wyswobodzony z wszelkiej nieczystej myśli umysł mógł dostąpić kontemplacji i prawdziwego poznania Boga, a walka z pokusami była drogą do zbawienia. 

Książka jest antologią prawie pięciuset cytatów biblijnych, poświęconych walce z ośmioma namiętnościami: obżarstwem i nieczystością, chciwością, smutkiem połączonym z lękiem, gniewem, acedią (duchową „depresją”, niekiedy utożsamianą z lenistwem lub gnuśnością), próżnością oraz pychą.

Daj się przeniknąć oddechowi Boga. Pismo Święte uczy o modlitwie całego człowieka. Nie tylko twoja dusza spotyka się z Bogiem – spotykasz się z Nim ciałem, intelektem i emocjami. Wszystkim, co ciebie stanowi.

Cały ty, bez masek, otwierasz się na działanie Boga, wyczekującego niecierpliwie twojej odpowiedzi. Z tego spotkania rodzi się wielkie poznanie i wsłuchanie w Tego, który swoim Słowem stwarza i zbawia wszystko wokół ciebie.

Maria Miduch zaprasza do odkrycia tej samej modlitwy, która łączyła Dawida, Jonasza, Jeremiasza i apostołów.

Jedną ze wskazówek św. Ignacego Loyoli, zawartych w Ćwiczeniach duchowych, są tak zwane trzy sposoby modlitwy.

Założyciel Towarzystwa Jezusowego nie skupia się na teoretycznej analizie, ale na praktycznych wskazaniach dotyczących budowania coraz głębszej więzi z Bogiem Ojcem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, z jednoczesnym uwzględnieniem konkretnej sytuacji modlącego się: jego kondycji duchowej, intelektualnej, fizycznej czy społecznej.

Trzy sposoby modlitwy to zatem przybliżenie praktycznych sposobów codziennej modlitwy, uwzględniające okoliczności życiowe osoby, która pragnie się modlić.

Autor ukazuje lęki jako integralną część ludzkiej egzystencji.

Zasadniczym punktem odniesienia dla pokonywania ludzkich lęków jest dla Autora Eucharystia, a w niej w sposób szczególny słowa wziął chleb, błogosławił, łamał i rozdawał.

Nasze lęki przeżywane w perspektywie eucharystycznej nie tylko nie są dla nas zagrożeniem, ale przeciwnie – stają się wyzwaniem do pełniejszego odkrywania miłości Boga i ofiarnej miłości innych ludzi.

Czytając uważnie dzieło św. Hezychiusza od razu zwracamy uwagę na koncentrację na przeżyciach wewnętrznych. Cała wojna , jak i cała chwała i szczęście, koncentrują się w umyśle i w sercu. Nawet temat bliźniego pojawia się dość pobocznie.

Oczywiście nie oznacza to, że temat był nieistotny dla autora, jednak dzięki wysokiemu stopniowi ogólności w relacjach z bliźnimi oraz skupieniu się na walce wewnętrznej i modlitwie Jezusowej św. Hezychiusz osiągnął rzecz niezwykle trudną, gdyż napisał dzieło, które może być czytane z pożytkiem zarówno przez pustelników, mnichów mieszkających we wspólnocie, jak i ludzi świeckich.

Książka zaliczana do klasyki duchowych tekstów tradycji Kościoła wschodniego: prosty i przystępny traktat poświęcony modlitwie Jezusowej. Wędrujący pielgrzym szuka prawdy o tym, czym jest modlitwa nieustanna.

Gdy na chwilę przystaniesz, martwa litera Pisma ożyje. Ksiądz Andrzej Draguła komentuje Ewangelię bez pośpiechu. Uważnie przygląda się pojedynczym słowom i zastanawia się, co oznaczają one dla ludzi XXI wieku. Czy język Biblii i teologii może wpływać na nasze życie? Tak, pod warunkiem że się zatrzymamy i spokojnie zastanowimy nad sensem Słowa.

Wtedy powoli zacznie ono przenikać naszą codzienność.

Oglądani z daleka, poznawani przez syntetyczne relacje historyków Kościoła, pierwsi egipscy mnisi zlewają się w jedną szaroburą masę: wszystko to zakapturzone, wszystko ucieka od ludzi, pości, umartwia się i podobno z jakiejś niejasnej racji ma blisko do Pana Boga. Cóż, równie bezkształtnie wygląda każda grupa ludzka, albo i każdy gatunek stworzeń, widziany z zewnątrz.

Oprócz informacji rzetelnych składają się na taki obraz także bajki, nieporozumienia i rzadko kwestionowane tzw. poglądy obiegowe. Mamy takie poglądy i przekonania o różnych narodach, mamy i o grupach zawodowych. Ojcowie Pustyni dzielą po prostu wspólny los wszystkich „obcych”. I jak człowiek, który na przykład doskonale wie od dziecka, „jacy są Niemcy”, a kiedy wreszcie pojedzie do Niemiec, zaczyna odkrywać, że są – jak wszyscy ludzie – bardzo różni, tak i ten dopiero, kto zawiera bliższą znajomość z Ojcami, zaczyna odkrywać różnice: usposobień, charakterów, stylu pobożności.