Modlitwa jako miłowanie Boga wg świętej Teresy od Dzieciątka Jezus - o. Maurizio Vigani OCD

W ramach serii „Modlitwa i życie” oddajemy do rąk czytelników pierwszą z planowanych pięciu książek o. Maurizio Vigani OCD, o modlitwie w ujęciu świętych Karmelu. 

Zaczynamy od św. Teresy od Jezusa, Mistrzyni Karmelu.

Dla św. Teresy od Jezusa cechą, która najbardziej charakteryzuje modlitwę jest jej osobisty charakter. Modlitwa jest przede wszystkim momentem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem. Istotne jest, aby było to spotkanie w miłości i przyjaźni, w którym wzajemne poznanie, prowadzi do miłowania i wspólnoty. Przyjaźń w rozumieniu Teresy jest relacją wyrażającą pełnię miłości. Dla Teresy kochać Boga i ludzi oznacza być Jego i ich przyjacielem.

Modlić się oznacza więc być przyjaciółmi i pielęgnować przyjaźń. Jest to wzajemne uobecnianie się. Modlić się to być obecnym w miłosnej relacji przyjaźni. „Cała sprawa nie polega na tym, aby wiele rozmyślać, ale wielce miłować; i dlatego czyńcie właśnie to, co bardziej będzie was przebudzać do miłowania”.

Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym…

Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”.

Powstanie tej książki zostało zainspirowane przez osobę francuskiego karmelity bosego o. Marii Eugeniusza od Dzieciątka Jezus (Henryka Grialou), jego pisma, z których obszerne cytaty stanowią osnowę rozważań, a przede wszystkim przez jego dzieło – instytut świecki Notre-Dame de Vie.

O. Maria Eugeniusz zauważył u wielu świeckich głębokie pragnienie życia w obecności Boga i wskazał im modlitwę jako drogę przez świat ku świętości i drogę życia Boga w nas.

Punktem wyjścia jest stwierdzenie faktu, że modlitwa jest darem Boga dla człowieka, a nie tylko owocem ludzkich wysiłków. Wzywają one czytelnika: … mimo, że jesteśmy wolni, aby dawać, doświadczamy pokusy ucieczki przed darem… nie czekajmy, aż staniemy się godni Boga, aby zbliżyć się do Niego lub wzywać go na pomoc; nie czekajmy, aż będziemy umieli się modlić, aby się modlić.

Rozważania Ewangelii na każdy dzień. Okres zwykły tygodnie 1-17.

Szukać Jego towarzystwa – czyli propo­nowana w niniejszym zbiorze rozważań karmelitań­ska lectio divina – to pragnienie dzielenia się Sło­wem; to zaproszenie do wspólnej Drogi w blis­kości Słowa. 

Karmelitanka bosa każdego dnia otwiera Pismo Święte, aby spotkać Tego, który nadaje sens życiu przeżywanemu w obrębie klauzury. W ograniczonej przestrzeni otwierają się przed nią szerokie horyzonty Bożego Słowa.

Studnia Eliasza to przeznaczony na cały rok, uporządkowany i podzielony tematycznie wybór fragmentów z pism świętych Karmelu. Zebrane tutaj rozważania mogą Ci pomóc żyć w rytmie Kościoła, który w ciągu roku celebruje, rozważa i przeżywa tajemnice wiary. 

Medytacje Świętych Karmelu stanowią bogatą duchową lekturę i mogą stać się niczym kubek ożywczej wody dla Twojej codziennej modlitwy i medytacji. Zaczerpnij każdego dnia z bogactwa ogrodu Bożego, jakim jest Karmel.

„Święci są najwspanialszą gwarancją Kościoła. Są dowodem na obecność działającego w Nim Ducha, który ich przemienia. Stanowią gwarancję tego, czym jest Kościół w swojej tajemnicy. Są prawdziwym proroctwem Kościoła. W każdym świętym tajemnica wiary staje się widoczna, ponieważ poprzez słowo, którym jest jego życie, chrześcijanie mogą wniknąć w głąb tajemnicy Boga i dzięki uczestnictwu w niej sami przeżyć własne zbawienie” (Divo Barsotti, ze Wstępu).