Modlitwa nieustanna - s. Miriam od Krzyża - ABC MISTYKI

Jak modlił się Jezus to coś więcej niż wprowadzenie do modlitewnych praktyk samego Jezusa. Książka jest próbą zbliżenia, pełnego szacunku zatopienia się w wewnętrzny świat Jezusa. Fundamentem barwnego, wartkiego narracyjnie opisu są Ewangelie i szeroko rozumiana tradycja Kościoła. 

U podstaw mistyki chrześcijańskiej leży wiara w to, że Bóg pragnie żywej relacji z każdym człowiekiem, że nie jest Bogiem dalekim, ukrytym, niedostępnym, ale zawsze gotowym na spotkanie: „Oto stoję u drzwi i kołaczę” (Ap 3,20).

O tym, co może zrobić człowiek, by doszło do tego spotkania mówi w konferencji ks. Krzysztof Grzywocz.

W ramach serii „Modlitwa i życie” oddajemy do rąk czytelników pierwszą z planowanych pięciu książek o. Maurizio Vigani OCD, o modlitwie w ujęciu świętych Karmelu. 

Zaczynamy od św. Teresy od Jezusa, Mistrzyni Karmelu.

Dla św. Teresy od Jezusa cechą, która najbardziej charakteryzuje modlitwę jest jej osobisty charakter. Modlitwa jest przede wszystkim momentem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem. Istotne jest, aby było to spotkanie w miłości i przyjaźni, w którym wzajemne poznanie, prowadzi do miłowania i wspólnoty. Przyjaźń w rozumieniu Teresy jest relacją wyrażającą pełnię miłości. Dla Teresy kochać Boga i ludzi oznacza być Jego i ich przyjacielem.

Modlić się oznacza więc być przyjaciółmi i pielęgnować przyjaźń. Jest to wzajemne uobecnianie się. Modlić się to być obecnym w miłosnej relacji przyjaźni. „Cała sprawa nie polega na tym, aby wiele rozmyślać, ale wielce miłować; i dlatego czyńcie właśnie to, co bardziej będzie was przebudzać do miłowania”.

Czy kontemplacja polega na oderwaniu się od rzeczywistości, a może jest zanurzona w świecie?
Czy modlitwa mnicha jest lepsza od tej, którą kieruje do Boga student przed egzaminem?
Czy domowy fotel ma takie same szanse na to, by stać się miejscem modlitwy, jak klasztorne stalle?

Mark E. Thibodeaux SJ twierdzi, że modlitwa, nawet modlitwa kontemplacyjna, jest dla każdego. Nie jest niedoścignionym ideałem, ale stanowi część naszej codzienności.

Autor mierzy się ze stereotypami na temat modlitwy kontemplacyjnej. Opisuje także w przystępny sposób jej etapy, pokazując, jak poradzić sobie z trudnościami, które mogą się na tej drodze pojawić. Jest przy tym przekonany, że Pawłowa zachęta do tego, by nieustannie się modlić (por. 1 Tes 5,17), nie jest karkołomnym zadaniem dla nielicznych, ale może stać się stylem życia, które będzie refleksyjne, wszechstronne, uważne, pełne miłości i w zasięgu każdego – po prostu kontemplacyjne.

Książka zawiera również ćwiczenia, które dzięki pomocnym i obrazowym wskazówkom pomogą postawić pierwsze kroki na modlitewnych ścieżkach.

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.