Pisma ascetyczne - Św. Diadoch z Fotyki | seria: źródła monastyczne

Modlitwa Jezusowa jest bardzo starą formą modlitwy. Trudno wskazać jej początek. Korzeni tej formy modlitwy należy szukać w zachęcie Pana Jezusa o tym, żeby zawsze się modlić i nie ustawać.

To wskazanie Chrystusa nie dawało spokoju wielu mnichom. Nie wiedzieli w jaki sposób jest możliwe spędzanie całego czasu na modlitwie. Nie rozumieli w pełni wypowiedzi Jezusa, dlatego bardzo różnie rozumiano to zalecenie. Było wiele prób rozwiązania tego problemu. Nie wszystkie spotkały się przychylną reakcją w Kościele. Wiele postaw zostało potępionych.

Nie ma tu miejsca na szczegółowe opracowanie tego zagadnienia. 

Ta szczególna pozycja ma przybliżyć wszystkim osobom charakter rekolekcji Oddychać Imieniem, jak i samą modlitwę Jezusową.

Przeor z Fonte Avellana jest autorem 180 listów – z których wiele to obszerne traktaty teologiczne czy moralizatorskie – żywotów świętych, licznych kazań i poezji.

Mimo ogromnego wpływu, jaki eremita wywarł na współczesnych oraz potomnych (np. na Dantego, Petrarkę i Boccaccia), pozostaje on wciąż najmniej znanym Doktorem Kościoła. Wybitny znawca myśli Damianiego Christian Lohmer uznał wręcz, że znają go jedynie „wtajemniczeni” .

Idee głoszone przez Piotra Damianiego nie zawsze były rozumiane (albo też: przyjmowane) nawet przez ludzi Kościoła, dopiero w roku 1828 Leon XII oficjalnie ogłosił Avellanitę Doktorem Kościoła.

Ten tomik to po prostu ciąg dalszy rozważania monastycznych aspektów kolejnych wersetów najdłuższego psalmu w psałterzu.

Pierwsze czterdzieści tych wersetów objął tomik Petronela.

Psalm 119 jest hymnem miłości do woli Bożej, objawionej i zbawiającej. I to właśnie dzielimy z Psalmistą; a jeżeli przy okazji trochę się pośmiejemy z własnych dziwactw, to nie zaszkodzi na pewno ani nam, ani Kościołowi. Raczej oczyści atmosferę.

Zbiór listów św. Hieronima zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Są one niewątpliwie tak ważne, iż należy je umieścić zaraz po jego największym dziele - po tłumaczeniu Pisma Świętego na język łaciński - po Wulgacie. Powodem takiego znaczenia są przede wszystkim zagadnienia, które listy poruszają, oraz wykwintny, pełen krasomówczego piękna styl pisarski autora.

Listy zajmują cenne miejsce w twórczości piśmienniczej św. Hiero­nima. On sam miał tego świadomość, skoro umieścił je w wykazie swej twórczości pisarskiej. Zbiór Hieronimowych listów zawiera 154 pisma, które powstały w latach 374-419, to znaczy od czasu jego przybycia do Antiochii Syryjskiej (po opuszczeniu mniszej wspólnoty w Akwilei, a przed udaniem się na pustynię Chalkis) aż do końca życia.

Jedna z najlepszych książek wielkiego mistrza duchowego czasów współczesnych!

Ponadczasowy przewodnik dla poszukujących prawdziwej radości i pokoju ducha, a zarazem doskonałe studium fundamentalnych różnic pomiędzy chrześcijańską duchowością a Freudowską psychoanalizą oraz innymi ideologiami budowanymi na materialistycznym i naturalistycznym światopoglądzie.

Arcybiskup Fulton J. Sheen znakomicie analizuje ogromne różnice między psychoterapią a prawdziwym wyznaniem grzechów, które prowadzi do nawrócenia. Chociaż psychoanalityk może pomóc pacjentowi uzyskać spokój umysłu, to chrześcijanin zyskuje coś znacznie cenniejszego: spokój duszy.

Przewodnik dla osób, które pragną zakosztować adoracji.

Jest zachętą dla osób, które nie znają tej formy modlitwy i pomocą dla tych, którzy od lat żyją adoracją. Autorka analizuje etapy modlitwy wewnętrznej, pokazując, przez jaką ona musi przejść próbę. Zaprasza do indywidualnej adoracji Najświętszego Sakramentu w milczeniu.

Przekonuje, że głęboka cisza szczególnie otwiera na dar zjednoczenia z Bogiem. Dociera dalej niż słowa. Przemienia codzienność.

Sposób na osiągnięcie jedności z Bogiem

Często na naszej drodze wiary pojawiają się momenty, w których nie umiemy się modlić. Mimo wielu starań nie udaje nam się usłyszeć Boga. Jak przezwyciężyć ten stan? Co zrobić, żeby nasza modlitwa była żywą i owocną relacją?

Franz Jalics, opierając się na wieloletnim doświadczeniu współpracy z osobami wierzącymi, pokazuje, jak się modlić. Przybliża różne metody nawiązywania kontaktu z Bogiem i omawia najczęściej spotykane przeszkody i trudności. Jako punkt dojścia wskazuje autentyczną modlitwę prostoty, określaną jako „patrzenie w miłości na Boga”, która przynosi głęboki pokój.

Każdy rodzaj modlitwy praktykowany we właściwym czasie jest pożyteczny i pomocny. Nie powinniśmy się jednak przy żadnym zatrzymywać, lecz iść dalej i rozwijać się.