Wiara żyje uczuciem - José Frazão Correia

Kontemplacja to głęboka praktyka duchowa, która pozwala nam zbliżyć się do Boga i doświadczyć Jego obecności w naszym życiu w sposób intymny i bezpośredni. Jest to proces, który wymaga skupienia uwagi, ciszy umysłu i otwarcia serca na Boską obecność.

Zacząć praktykować modlitwę głębi można odnajdując czas i przestrzeń na refleksję oraz medytację.

W świecie pełnym hałasu i niepokoju, osiągnięcie wewnętrznej ciszy i harmonii serca może być wyzwaniem. Jednak praktykowanie medytacji i kontemplacji może pomóc nam znaleźć spokój wewnętrzny, niezależnie od zewnętrznego chaosu. To proces stopniowy, który wymaga regularnej praktyki i cierpliwości.

Kontemplacja to droga do głębszego zrozumienia Boga, siebie samego i świata, który nas otacza. To zaproszenie do intymnego spotkania z Miłością, która jest źródłem życia i sensu naszego istnienia.

Znaleźć skarb to jeszcze nie wszystko. Człowiek nieustannie poszukuje Boga, żyjącego w nim. Gdy Go odnajdzie, wcale nie kończy się jego droga, dopiero wtedy w Nim odnajduje wciąż więcej.

Tytuł nawiązuje do przypowieści Jezusa o skarbie ukrytym w roli.

Ale to w podtytule José Tolentino Mendonça ukrył swą główną myśl: „O sztuce wewnętrznego poszukiwania”.

Jest to zatem przewodnik po drodze wolności: od Abrahama po Mojżesza; od Eliasza po Jonasza, który poznaje prawdę o Bogu dopiero na obcej ziemi. Również Jezus z apostołami jest ciągle w drodze. Przekonaj się jak fascynująca jest codzienność pełna nowych odkryć.

Bawełniana torba na zakupy z hasłem Weselcie się nadzieją

- wielkość torby: 42 x 38 cm - długość uszu 33 cm
- nadruk wykonany metodą sitodruku
- prać i prasować po lewej stronie

W jednym z kazań z Pentling kard. Ratzinger powiada, że „wiara jest najważniejsza”, bo „przez wiarę Bóg mieszka w nas”. Co więcej, „dla Boga — dopowie przyszły biskup Rzymu — nie istnieje inna droga ocalenia człowieka poza tą właśnie”.

Nic dziwnego, że wierze, jej znaczeniu w życiu człowieka poświęcona została ta dysertacja, dokładniej zaś „polu działania” wiary w publikacjach Josepha Ratzingera.

W tej wnikliwej rozprawie otrzymujemy coś na kształt teologicznej syntezy. Jasnej, przejrzystej, nie stroniącej od pytań, ujmującej trafnością opinii, erudycją, ale i prostotą. Co więcej, to teologia wcielona w rzeczywistość, w naszą codzienną egzystencję, traktująca wiarę jako spotkanie, jako dialog osób. Bo też wszystko zmierza w tej pracy ku temu, by bardziej być, bardziej wierzyć.

A „wierzyć w Chrystusa — napisze Ratzinger we Wprowadzeniu w chrześcijaństwo — znaczy po prostu uczynić miłość treścią wiary, tak żeby na tej podstawie móc powiedzieć: miłość jest wiarą”. I o tym ta wnikliwa książka, której lektura na każdej stronie zaprasza do myślenia o tym, co w życiu najważniejsze.

Jak wiara w Boga wpływa na nasze rozumienie i doświadczanie świata? Czy stoi ona w sprzeczności z najnowszymi odkryciami naukowymi? Dlaczego to właśnie Bóg nadaje sens wszystkiemu, co nas otacza?

Oryginalna i niesłychanie inspirująca odpowiedź na te pytania stanowi treść znakomicie napisanej książki Gavina Ortlunda. Uważa on za niewystarczające tradycyjne podejście do tej tematyki, w ramach którego pojawiały się rozmaite dowody i systemy mające wykazać sensowność wiary w Boga. Tego typu próby często ograniczały się do intelektualnych poszukiwań, a ich rezultatem były argumenty wyłącznie natury logicznej.

Zdaniem Ortlunda ani człowieka, ani Boga nie można ujmować wyłącznie w kategoriach intelektu. Sięga on po cztery klasyczne argumenty za istnieniem Boga – z przyczyny, sensu, moralności i celowości – ale przedstawia je w zupełnie nowej odsłonie i w perspektywie prawdy, dobra i piękna. W swojej genialnej reinterpretacji nie tylko dowodzi spójności i sensowności chrześcijaństwa, ale też ukazuje wielkość i nieskończoną wartość osoby ludzkiej. 

To książka dla tych, którzy wierzą, tych, którzy wątpią, ale i tych, którzy nie wierzą, lecz poszukują odpowiedzi na pytanie o sens życia i świata. 

Książka "Wiara w epoce cyfrowej rewolucji" to interesująca refleksja nad naglącą potrzebą wyjścia naprzeciw człowiekowi zafascynowanemu światem nowoczesnych technologii.

Obecna w nich kultura cyfrowa wpływa na pojęcie czasu i przestrzeni, na postrzeganie siebie, innych i świata, na sposób komunikowania się, zdobywania informacji, nawiązywania relacji z innymi.

Po lekturze niniejszej książki Czytelnik dostrzeże nie tylko potrzebę posługiwania się nowymi technologiami dla celów duszpasterskich, lecz także konieczność ewangelizującej obecności Kościoła na cyfrowym kontynencie. 

Publikacja będzie na pewno cenną pomocą dla chcących lepiej zrozumieć cyfrowy świat, do którego posyła nas Chrystus. Rozumiejąc język cyfrowy, możemy łatwiej dotrzeć do współczesnego, zwłaszcza młodego człowieka i zaprosić go do wspólnoty Kościoła. 

Jeżeli pragniesz pogłębić swoją wiarę, zrozumieć głębokie tajemnice chrześcijaństwa i zbliżyć się do Boga, książka "O Wierze" autorstwa św. Tomasza z Akwinu jest dla Ciebie idealnym wyborem.

To niezwykłe dzieło, które stanowi kluczowy element w dorobku św. Tomasza, oferuje klarowne i przystępne wprowadzenie do najważniejszych prawd wiary chrześcijańskiej.

Główne tematy książki

1. Trójca Święta Św. Tomasz z Akwinu w sposób przystępny i zrozumiały objaśnia istotę Trójcy Świętej, jednej z najważniejszych tajemnic wiary chrześcijańskiej.

2. Wcielenie Książka przedstawia dogłębne rozważania na temat Wcielenia Jezusa Chrystusa, pomagając zrozumieć i docenić ten centralny element naszej wiary.

Korzyści z Lektury

- Zrozumienie Prawd Wiary: Dzięki prostocie i przejrzystości, "O Wierze" umożliwia każdemu, niezależnie od poziomu teologicznego zaawansowania, głębsze zrozumienie kluczowych prawd chrześcijaństwa.

- Duchowe wsparcie: Książka stanowi doskonałe wsparcie duchowe - może stać się nieocenionym towarzyszem w Twojej duchowej podróży.

- Pogłębianie wiary: Regularne czytanie tej książki pomoże Ci budować i pogłębiać swoją wiarę, rozwijać zmysł dociekania misteriów oraz zbliżać się do Boga.

Wyjątkowy Element: Zwięzłość i Klarowność

Jednym z najbardziej wyróżniających się elementów tej książki jest jej zwięzłość i klarowność. Św. Tomasz z Akwinu, znany z głębokich i skomplikowanych analiz teologicznych, w "O Wierze" przedstawia swoje myśli w sposób bardziej przystępny, co czyni ją idealną dla osób dopiero zaczynających swoją przygodę z jego twórczością.

Paweł Milcarek i Jacek Salij OP, znani teolodzy, polecają tę książkę jako kluczową lekturę dla każdego, kto chce zrozumieć myśl św. Tomasza i pogłębić swoją wiarę. Ich rekomendacje podkreślają wyjątkową wartość i znaczenie tej pozycji.

W poszukiwaniu śladów duchowości w konkretnym życiu autor zabiera nas w fascynującą podróż.

Mając za przewodników chrześcijańskich myślicieli, filozofów, żydowskich kaznodziei i mnichów z Dalekiego Wschodu, wyrusza… do kuchni, supermarketu, biura i na dworzec. Pokazuje, że duchowość to umiłowanie codzienności, prozaiczne czynności, jak mycie naczyń czy pisanie, które wykonywane na sposób mistyczny – zmieniają wszystko.

Marti nie daje gotowych odpowiedzi, nie przekonuje ani nie moralizuje, nie poleca żadnych ćwiczeń – pyta, obserwuje, nienachalnie dzieli się swoimi spostrzeżeniami, ponieważ refleksja nad poważnymi życiowymi pytaniami pojawia się zawsze w momencie, w którym się aktualnie znajdujemy. Nawet podczas niecierpliwego sznurowania butów.

Błogosławiona Jadwiga Carboni (1880–1952) była włoską mistyczką i stygmatyczką. Jej życie od samego początku obfitowało w niezwykłe zjawiska.

Jako niemowlę miała na piersi odciśnięty mały krzyżyk, który był widoczny do końca jej życia. Jako pięciolatka Jadwiga widziała swojego Anioła Stróża, bawiła się też z Dzieciątkiem Jezus, które Matka Boża podała jej z obrazu.

W 1911 roku miała wizję Jezusa Ukrzyżowanego. Wówczas otrzymała dar stygmatów, które starała się ukrywać, nie chcąc wywoływać sensacji. Utrzymanie w tajemnicy nadprzyrodzonych zjawisk, które stały się jej udziałem, było jednak trudne: Jadwiga nie tylko uczestniczyła w męce Pańskiej, ale także rozmawiała z Matką Bożą, ze świętymi i duszami czyśćcowymi, lewitowała, doznawała ekstaz i bilokacji.

Pomimo tak licznych darów Jadwiga wiodła zaskakująco skromne życie, najpierw na Sardynii, a później w Rzymie. Było ono wypełnione domowymi obowiązkami, haftowaniem, w którym była mistrzynią, odwiedzinami bliskich i potrzebujących, ale nade wszystko modlitwą.

Swoje cierpienia ofiarowała szczególnie w intencji nawrócenia Rosji, w której była w jednej ze swoich wizji.