Studio Katolik

Słowo Boga karmi i leczy. Powołuje i posyła. Oczyszcza i umacnia do walki o dobro wszystkich i choćby jednego człowieka. Kształtuje apostołów zdolnych obumierać sobie, by żyć i dzielić się życiem z innymi.

W setną rocznicę śmierci sługi Bożego Franciszka Marii od Krzyża Jordana, założyciela salwatorianów i salwatorianek, sięgamy po Ewangelię wg św. Łukasza – przede wszystkim Łk 6, 12-17a – by korzystając z notatek, które o. Jordan zostawił w Dzienniku Ducho­wym (DD), uczyć się modlitwy, która kształtuje życie.

Bóg zna nasze serca, widzi także nasze lęki w sercu, niepokoje.  

W wielowiekowej praktyce lectio divina czytanie i medytowanie Słowa prowadzą do oratio – modlitwy serca.

Tradycja przekazała wspaniałe przykłady zażyłej więzi ze Słowem Bożym.

Uczy zażyłości z Pismem, która „stwarza doskonałą harmonię, kształtuje najgłębsze zakamarki duszy, wchodzi doń by stać się częścią naszego świata wewnętrznego” (M. Magrassi).

W czasie VII Dni Duchowości Biblijnej krakowskie Centrum Formacji Duchowej zwróciło uwagę na Ojców Kościoła, aby uczyć się od nich, świeżości, duchowej pasji i głębi w spotkaniu z Biblią.

Biblijna historii narodu izraelskiego za­pra­sza do odczytania wyzwań, przed którymi stoimy dzisiaj jako wierzący w jednego Boga.

Powrót z wygnania babilońskiego do Jerozolimy i Judy skutkował koniecznością gruntownej odbudowy wszystkich aspektów życia re­ligijnego, moralnego i politycznego wyznawców Boga. Dokonywała się ona z ogromnymi trudnościami, ponieważ repatrianci stanęli wobec trudnych wyzwań związanych z samookreśleniem się w no­wych wa­runkach.

Po kilkudziesięciu latach niemałej stagnacji odpowiedzial­ność za odbudowę w połowie V w. przed Chrystusem podjęli Ezdrasz (reformator religijny) i Nehemiasz (reformator polityczny). Ich działal­ność położyła podwaliny pod nowy kształt religii biblijnego Izraela, określany mianem judaizmu.

Tematy konferencji: 

Formacja jest fundamentem na drodze powołania. Musi mieć jednak swoje silne podłoże w wychowaniu.

Te dwa momenty: wychowanie i for­macja wzajemnie sie przenikają przez całe życie. Tym najprawdziw­szym formatorem jest oczywiście Bóg – mówiąc dokładniej – jest nim Trójca Przenajświętsza.

Ojciec wychowuje, Syn formuje, a Duch towarzyszy. Tak więc jest to dzia­­łanie trynitarne. Towarzy­szenie człowiekowi wierzącemu oraz for­macja człowieka wierzącego to działania, które mogą być realizowane jedynie przez Trójcę Przenajświętszą. I zawsze, jak w każdym działaniu Boga wśród nas, potrzebne jest pośrednictwo człowieka.

W naszym świecie termin „czystość” wydaje się przestarzały. Często jest błędnie rozumiany jako wezwanie do zaprzeczania seksualności lub jej tłumienia. Nadszedł czas, aby ponownie przyjrzeć się czystości i odnaleźć w niej sens powszechnego wezwania do integralnego, wolnego i owocnego życia w Chrystusie.

Męka Chrystusa pokazuje sprawiedliwość „na miarę Boga”, głęboko inną od sprawiedliwości ludzkiej. Objawia „nadmiar” sprawiedliwości, bo grzechy ludzi zostają „wyrównane” ofiarą Boga-Człowieka. Bóg „czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miło­sierdzia”

Krew Sprawiedliwego, którą grzesząc przelewamy, obmywa „nas i dzieci nasze”, usprawiedliwia nas, jeśli tylko na to pozwolimy. Modląc się Męką Pańską wg św. Mateusza chcemy otworzyć się na tę „większą” sprawiedliwość.

Całkowity czas: 5 godz. 37 min. Ilość płyt: 1 Format: CD MP3

Księga Rodzaju objawia nam Boga, który jest miłośnikiem życia. Daje obietnicę życia i dotrzymuje jej nawet tam, gdzie wydaje się zwyciężać śmierć.

"Obietnica życia" to sesja dla tych, którzy chcą głębiej poznać pierwszą księgę Pisma Świętego oraz odczytać i przemodlić swoje życie w świetle Słowa, które zostawia Stwórca.

Rozważania dotyczą ludzkiego doświadczenia obecności, pogłębionej kultury spędzania czasu ze sobą samym i z innymi, bliskości emocjo­nalnej i zmysłu bliskości, przeżywania obecności przed Bogiem. 

Rozmowa Nikodema z Jezusem późną porą zachęca, by przemodlić osobiste poszukiwania w wierze, przeżyte mroczne dni, noce wiary i powroty do Boga.

Uczestnicy zostają zaproszeni, aby w świetle Słowa skonfrontować się ze swoim stanem ducha, z własnym rozu­mieniem religijności, powołania, z osobistymi pytaniami do Boga: o siebie i o Boga.

Sesja jest zaproszeniem do otwarcia się z nadzieją na „nowe narodziny” i „nowy początek”. 

Tematy konferencji:

Od dnia chrztu jesteśmy tożsami z Chrystusem; jesteśmy z Nim zroś­nięci (por. Rz 6, 5). Ojciec wyznaje w naszej duszy: „Tyś jest moje dziecko umiłowane, w tobie mam upodobanie”, zaś Duch Ojca, który zanurzył nas w Chrystusie, modli się w nas i wzdycha: „Abba, Ojcze”.

Co sprawia, że jesteśmy zdrowi i szczęśliwi? Doświadczenie życiowe, ba­da­nia naukowe oraz duchowość oparta na Biblii wskazują na dobre relacje z ludźmi i Najwyższym. Dzięki nim cieszymy się zdrowiem i szczę­ściem.

Brat Karol de Foucauld – mistyk zanurzony w codzienności – czy może być wzorem dla nas, żyjących na pustyni współczesnego świata?

Żarliwa religijność dziecięca. Odejście od Boga w świecie chaosu prądów myślowych i pokus. Bolesna pustka łatwego używania życia. Spotkanie z ludźmi pustyni – wstrząs wiarą muzułmanów. Pierwsze kroki powrotu do Boga. Nawrócony pragnie zająć „ostatnie miejsce z Chrystusem”. Dar pokoju u trapistów, ubogi pracownik wspólnoty zakonnej w Nazarecie.

Trzy zasady: naśladowanie ukrytego życia Jezusa w Nazarecie, adorowanie Najświętszego Sakramentu, zamieszkanie pośród najbardziej opuszczonych. Świadek Jezusa Chrystusa żyjący dosłownie Ewangelią. 

Psalmy są niezwykłą księgą, w której każdy może od­na­­­­leźć osobistą modlitwę życia. „Są odbiciem bo­gac­twa Boga i różnych stanów człowieka (...). Czasem od­­dają re­­akcję radosną, innym razem przepełnioną bó­lem, oso­­bi­­stą i zbiorową, wyrażającą ufność lub bła­ga­nie (...) wpro­wadzającą pokój w wewnętrzne wzbu­­rze­nie i za­­męt” (G. Ravasi).

Psalmy uczą nas jak modlić się całym życiem.

Miłość, która jest hojnym darem Ducha Świętego, wymaga z na­szej strony postawy czystości serca.

Tę zdobywamy poprzez samo­za­parcie i trud, przez dążenie do wewnętrznej wolności oraz dzięki dyscyplinie myśli i uczuć.

Michael lada moment zostanie tatą. Postanowił sobie, że nie popełni błędów swojego ojca i będzie obecny w życiu syna już od porodu. Właśnie wyrusza w krótką podróż służbową, podczas której będzie musiał nie tylko myśleć o przyszłości, ale uporać się z przeszłością i mimo przeciwności dostać się do żony, która właśnie zaczęła rodzić. Czy dotrze na czas?

Sesja "Między psychiczną równowagą a duchową dojrzałością" podejmuje refleksje nad regułami o rozeznawaniu duchów drugiego tygodnia Ćwiczeń Duchownych. Reguły te służą pomocą w rozeznawaniu działania duchów, gdy osoba jest ku­szona nie w sposób jawny, ale ukryty, „pod pozorem dobra”. Posiadanie odpowiedniej dojrza­łości osobowej jest warunkiem właściwego rozeznawania duchowego.

Zainteresowanie ikoną przeżywa w duchowości chrześcijańskiej prawdziwy renesans. Iko­na jest dziełem sztuki o wielkich walorach artystycznych, lecz jeszcze większe jest jej bo­­­gactwo duchowe. Przemawia głębokimi treściami biblijnymi i teologicznymi. W swo­jej istocie jest przede wszystkim dziełem modlitewnym. Nie można oddzielić jej od kon­tem­placji i liturgii. Rodzi się z modlitwy i dla modlitwy.

Jak medytować Słowo? W odpowiedzi na to pytanie naszym głów­nym przewodnikiem będzie kameduła ojciec Innocenzo Gargano, który od ponad 50 lat karmi się Biblią i mądrością Ojców starożyt­nych.

Aby poznawać serce Boga w słowach Boga, czytane słowo Pisma musi w nas wybrzmieć głosem, który dotyka samej naszej istoty, naszej naj­głębszej tożsamości. Dla Maryi momentem takiego spot­kania ze Sło­wem było z pewnością Zwiastowanie.