Studio Katolik

Osoba św. Pawła nie przestaje zadziwiać. Rzeczywiście, Bóg wybrał sobie tego człowieka za narzędzie. Jaką drogą poprowadził go Jezus? Jak zmieniło się jego serce, jak udało mu się zapomnieć o sobie, a szukać tylko Jezusa?

Sesję prowadzi o. Franco Mosconi OSBCam, kameduła z klasztoru św. Jerzego w Rocco di Garda (Włochy), kierownik duchowy, rekolekcjonista, propagator lectio divina

Autor sesji prowadzi nas do refleksji oraz osobistego wglądu we włas­ne emocje i myśli, które przeżywamy w trudnym czasie pandemii.

Za­prasza, aby nie pozostawać ze swoim doświadczeniem w osa­mot­nie­niu, ale szczerze dzielić się nim z Bogiem, który jest większy od nasze­go serca. Przed Nim i w Nim możemy uspokoić własne serce i odzyskać prawdziwą twarz.

Bóg posyła proroków, aby burzyli iluzje i budzili nadzieję; prawdziwa bowiem nadzieja możliwa jest wówczas, gdy upadną złudzenia. Kiedy nawet upadną wszystkie ludzkie nadzieje (a taka jest sytuacja ludu w niewoli babilońskiej), wówczas okazuje się wierność Boga, która nigdy nie upada. Bóg zapowiada nowe stworzenie: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36, 26).

Bóg pragnie czynić stworzenie nowym, pragnie je odnowić, nie dlatego, że człowiek na to zasługuje, ale dlatego, że Bóg człowieka miłuje.

Lęk to powszechny i fundamentalny stan kondycji ludzkiej. Do­ty­ka wielkich i małych, duchownych i świeckich. Nie pomija ni­kogo. W lęku człowiek może zwrócić się do Boga i odwrócić od Niego, może otworzyć się głębiej na siebie i innych lub zamknąć w sobie. Lęk może być okazją do wzrostu dojrzałości, lecz może także zatracać człowieka. Sesja formacyjna o tym, jak modlitwa Słowem Bożym i kierownic­two duchowe pomagają w twórczym przeżywaniu stanów lęku.

Zainteresowanie ikoną przeżywa w duchowości chrześcijańskiej prawdziwy renesans. Iko­na jest dziełem sztuki o wielkich walorach artystycznych, lecz jeszcze większe jest jej bo­­­gactwo duchowe. Przemawia głębokimi treściami biblijnymi i teologicznymi. W swo­jej istocie jest przede wszystkim dziełem modlitewnym. Nie można oddzielić jej od kon­tem­placji i liturgii. Rodzi się z modlitwy i dla modlitwy.

Lectio divina do biblijnej perykopy o Kainie i Ablu (Rdz. 4,1-17). Słuchający konferencji są zaproszeni, aby w  świetle historii dwóch braci rozeznać własne relacje z Bogiem i bliźnimi.

1 płyta CD MP3,  całkowity czas nagrania 04:58:05

To, co ofiarujemy w czasie Eucharystii: chleb i wino, naszą pracę i świat, staje się w Chrystusie Jego życiem. Wszystko, co dajemy w Eucharystii, zo­sta­je nam oddane jako pokarm służący Jego życiu w nas.

Chrystus stał się pożywieniem, abyśmy mogli żyć życiem niezniszczalnym. Od dnia chrztu św. mamy w sobie życie niezniszczalne, dlatego potrzebujemy niezniszczalnego pokarmu, którym jest On sam. Sesja przebiegać będzie w klimacie pustyni i medytacji.