Wydawnictwo Karmelitów Bosych

 Żywy płomień miłości zawiera objaśnienie czterech strof, które mówią o najbardziej zażyłym i najdoskonalszym zjednoczeniu i przeobrażeniu duszy w Boga.
W boskim zjednoczeniu dusza czuje się cała rozpalona i całe wnętrze ma zanurzone 
w chwale i miłości, tak iż głębię jej istoty zalewają strumienie chwały, przepełniając ją rozkoszą, i odczuwa, że " z jej wnętrza płyną rzeki wody żywej ", o których mówił Syn Boży

Żywy płomień miłości wznosi się na nieprześcignione wyżyny mistyki chrześcijańskiej.

Aktualnym pozostaje stwierdzenie jednego z dawnych biografów św. Jana od Krzyża: “Czcigodny Ojciec zaczyna tam, gdzie inni wybitni pisarze mistyczni zdają się kończyć”. Dzieło to jest czwartym i ostatnim z wielkich traktatów Doktora Mistycznego.

Ta chronologia niejako tłumaczy także jego wzniosłość. Jednakże nie jest to dzieło odizolowane od trzech poprzednich, tj. Drogi na Górę Karmel, Nocy ciemnej i Pieśni duchowej. W takim bowiem wypadku byłoby zupełnie niezrozumiałe.

Tytuł, z uwagi na symbol, jaki w sobie zawiera (ogień-płomień), jest przedłużeniem symbolu nocy-ciemności i odsyła czytelnika do ksiąg Nocy ciemnej.

Jezus przyszedł na ziemię nie tylko po to, aby nas zbawić, lecz także w innym celu. Życie wieczne jest celem ludzkiego żywota.

W celu rozbudzenia w naszych sercach tęsknoty za niebem. Z całą mocą podkreślił, że ludzkość nie posiada rzeczy, którą mogłaby położyć na szali obok królestwa niebieskiego jako jego równowartość. W niejednym umyśle mogą się zrodzić ważne pytania.

Czy człowiek żyjący w doczesności zdolny jest na tyle poznać ten przyszły świat? Jest on w stanie za nim zatęsknić i uczynić go swoim skarbem? Czy jest to możliwe, by przylgnąć sercem do tajemnic nieba i dać za nie wszystko inne?

Autor Księgi Mądrości zapewnia nas, że “dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka, uczynił go obrazem swej własnej wieczności” (Mdr 2,23). Warto więc już teraz, zanim wejdziemy w progi przyszłego życia, zachwycić się tajemnicami wieczności w Bogu, bo On będzie naszym domem na życie wieczne.

Pustelnica z Mechelen to wybitny świadek owoców maryjnej szkoły zjednoczenia z Bogiem przez Maryję, w Niej i z Nią.

Zaświadcza, że Matka Boża nie zatrzymuje na sobie uwagi, nie przeszkadza w czystej kontemplacji Boga. Prowadzi Ona dusze bezgranicznie Jej oddane pewniejszą i skuteczniejszą drogą do celu.

Maryja, jako jedyne ze stworzeń, przeżywa najściślejsze zjednoczenie z każdą z Boskich osób.

Traktat z zakresu teologii życia duchowego i mariologii jest syntezą duchowości maryjnej Karmelu. Stanowi on szczyt mistyki karmelitańskiej.

Dotyczy zjednoczenia duszy z Bogiem przez Maryję, z Maryją i w Maryi na drodze wiary, nadziei i przemieniającej miłości oraz przez konsekrację Niepokalanemu Sercu Maryi.

Teksty mistyczne charakteryzują się wielkim bogactwem obrazów, poprzez które różni autorzy starali się przybliżyć prawa duchowego wzrostu. Chociaż każdy z nich wydaje się być inną historią, tak naprawdę wszystkie mówią o wyprawie w to samo miejsce – w głębię twej duszy. Za każdym razem jednak widzianej z innej perspektywy.

W serii „Bibliotheca Carmelitana” ukazały się „Dzieje duszy” – historia życia św. Teresy od Dzieciątka Jezus opisana przez nią samą. Wydanie to, opublikowane w roku 2013, zawierało dodatkowo m.in. wybór wierszy i modlitw Teresy, a także garść wspomnień o Świętej oraz fragmenty jej rozmów z matką Agnieszką od Jezusa (prywatnie jej rodzoną siostrą Pauliną), zapisywanych skrupulatnie przez tę ostatnią.

Uznając, jak cenny i niespotykany materiał – oprócz wszystkich tekstów, jakie wyszły spod pióra św. Teresy – stanowią zapiski matki Agnieszki, postanowiliśmy zadbać o przedstawienie ich Czytelnikom polskim w całości, w formie, w jakiej zostały opublikowane przez francuskiego wydawcę dzieł Świętej z Lisieux.

„Żółty zeszyt” (pod taką nazwą notatki Pauliny Martin ukazały się we Francji) otwiera zatem niniejszą książkę, stając się okazją do niecodziennego spotkania z „Małą Teresą”. Spotkania chwilami trudnego, bo przenikniętego ogromnym cierpieniem – ale równocześnie pełnego gorącej miłości do Jezusa, którego Teresa kochała do szaleństwa.

Matka Agnieszka notowała wypowiedzi swojej siostry w ciągu ostatnich miesięcy życia Świętej, od maja do końca września 1897 roku. Zapisywała zarówno pojedyncze zdania, jak i całe rozmowy, czasem uzupełniając je opisem ich kontekstu. Kiedy za pośrednictwem tych wspomnień siadamy u boku chorej Teresy, także i my stajemy się świadkami jej codziennej walki o wierność Miłości. Toczyła ją z odwagą, pokorą i cierpliwością, jakie może dać tylko łaska Boża przyjęta z otwartym sercem. Mimo narastającego bólu przez cały okres choroby zachowała humor, niejednokrotnie podnosząc na duchu przygnębione jej stanem opiekunki.

Druga część książki zawiera teksty napisane przez Teresę: wiersze, modlitwy i dwie sztuki teatralne przygotowane na rekreację, dla urozmaicenia trudnego życia w klauzurze. Akcent szczególnie miły dla Czytelników w Polsce stanowi niewątpliwie postać głównego bohatera drugiej ze sztuk – św. Stanisława Kostki.

Żółty zeszyt to okazja do niecodziennego spotkania z „Małą Teresą". Spotkania chwilami trudnego, bo przenikniętego ogromnym cierpieniem - ale równocześnie pełnego gorącej miłości do Jezusa, którego Teresa kochała do szaleństwa.

"Bezpośrednim celem napisania tej książki jest chęć przyczynienia się do realizacji zamiaru Benedykta XVI: odnowić "naszą wiarę w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii".

Celami zaś pośrednimi są: przybliżenie wiernym nauczania bł. Jana Pawła II i  Benedykta XVI o kulcie Eucharystii i o wynikających z tego postawach podczas przyjmowania Komunii świętej, przypomnienie i uzasadnienie właściwych zachowań wobec Bożej Obecności, zapozananie wiernych z aktualnie obowiązującymi przepisami prawno-liturgicznymi dotyczącymi postaw ciała względem Eucharystii i zachęta do ich zachowywania oraz uświadomienie zagrożeń za strony zacierania granic pomiędzy sacrum a profanum na tle programowego dążenia do zeświadczenia wszystkiego."

Książka stanowi próbę innego spojrzenia na Maryję, spojrzenia jak na naszą Siostrę. Tekst skłania do refleksji, uczy zasadności tej drogi i pomaga pozyskać siostrzaną optykę względem Matki i Królowej.

Autor pokazuje, jak w rodzinności, zwyczajności, duchowym pokrewieństwie i wspólnej odpowiedzialności za Wielką Rodzinę – Kościół, odnaleźć siostrzaną formułę dla duchowych relacji z Maryją. 

Książka karmelity bosego z Czernej – polskiej Góry Karmel – Ojca Anastazego Gęgotka może stać się nie tylko pomocą do lepszego przeżycia uroczystości Matki Bożej z Góry Karmel, lecz także okazją do ożywienia wiary w to, kim Maryja jest dla nas, oraz do pogłębienia ufności w obietnice szkaplerzne.

Odkryj bezwarunkową miłość Boga.

Książka jest próbą spojrzenia we własne wnętrze nie tyle po to, by odkrywać ciemną prawdę upadków i słabości, ale przede wszystkim po to, by zobaczyć w nich przebłyski piękna Boga, Jego miłosierdzia i troski o każdego człowieka.

Zachęty do świętości nie są lekturą na jeden raz. To jest książka na każdy dzień. Każdego dnia można odkrywać jakąś prawdę o Bogu, życiu, codzienności. Myśli te mogą stanowić materiał do rozmyślania. Być może przed niektórymi otworzą one wspaniałą drogę kroczenia po karmelitańskich ścieżkach pielęgnowania życia wewnętrznego.