Wydawnictwo WAM - Studio INIGO

Na pierwszy rzut oka pierwsi mnisi ucieleśniają duchowość, która wydaje nam się obca. Jeśli jednak przysłuchamy się dokładniej ich słowom, odkryjemy ich zadziwiającą aktualność. Mnisi czerpią bowiem z doświadczenia, nie tworzą żadnej teorii na temat istoty człowieka, lecz osobiście doświadczają tego, co to znaczy być istotą ludzką, jak wygląda droga do Boga, która droga prowadzi do celu, a która wiedzie na manowce. Dlatego też na pustynie Egiptu napływały z Włoch i Grecji tłumy ludzi poszukujących rady, pragnących odwiedzić starców (których wkrótce zaczęto nazywać mnichami), aby otrzymać od nich wskazówki co do swego życia.

W prezentowanym skupieniu o. Józef Augustyn, inspirując się nauką Ewagriusza z Pontu "O ośmiu duchach zła", ukazuje drogę życia duchowego jako poznawanie samego siebie, którego istotą jest wzajemne przenikanie się Boga i człowieka.

Owocem prawdziwego poznania siebie jest świadomość ludzkiej biedy, oraz głębokie pragnienie zjednoczenia z Panem. Chrześcijańskie życie duchowe jest źródłem dobroci, piękna i harmonii ludzkiego życia.

Powołanie do miłości to podstawowe i wieczne powołanie każdego człowieka.

Bóg bowiem stworzył człowieka „na swój obraz, na obraz Boży go stworzył” (Rdz 1,27), powołując go do relacji miłości, ponieważ „Bóg jest miłością” (1 J 4,18). Wszystkie inne powołania (do małżeństwa, kapłaństwa, życia zakonnego czy konsekrowanego) oparte są na tym fundamentalnym powołaniu do miłosnej relacji Bogiem. 

Podczas sesji zostały podjęte nie tylko teologiczne aspekty powołania do miłości, ale także aspekty psychologiczne. Powołanie do miłosnej relacji z Bogiem wyraża się bowiem również w dojrzałych relacjach z drugim człowiekiem i otaczającym nas światem.

Długość nagrania: 4 godz. 39 min

Świat dzisiejszy hołduje rozwojowi osobistemu. Aby go osiągnąć wyruszamy na szkolenia, rekolekcje, warsztaty, pracujemy z psychologiem i psychoterapeutą; co ambitniejsi pracują także nad sobą. Czy jednak w tej pogoni za rozwojem nie kryje się pokusa, subtelny bożek skupienia się na samym sobie i zapomnienie o Bogu i bliźnich?

Pytanie o cel i sens życia, motywację podejmowanych działań i pokorna zgoda na naszą niedoskonałość – oto tematy, z którymi będziemy chcieli się zmierzyć inspirowani nauką Ojców Pustyni. 

Pragnąc ubogacić nasze rozumienie Słowa Bożego, warto zaprosić do wspólnej lektury Pisma Świętego największych miłośników Biblii wszystkich czasów. Gdyby jeszcze przedsięwzięciu temu przewodził Duch Święty, mielibyśmy pewność, że odkryjemy właśnie to, co On chce nam powiedzieć. Niniejsze rozważania są właśnie taką próbą.

Nagranie to zapis rekolekcji dla księży wygłoszonych przez Józefa Augustyna SJ jesienią 2013 roku w Konstancinie-Jeziornie. Autor, odwołując się do swojego kapłańskiego życia oraz pracy duszpasterskiej, dzieli się troską o jakość życia duchownych i ich posługi. W centrum rozważań jest myśl, iż poziom posługi księży zależy najpierw od szukania intymnej więzi z Jezusem, troski o czystość serca oraz hojności w modlitwie.

Święta Małgorzata Maria Alacoque, francuska wizytka i mistyczka żyła w latach 1647-1690. Przez ponad półtora roku Pan Jezus w objawieniach przedstawiał jej swoje Serce, bezgranicznie kochające ludzi i oczekujące ich miłości. Siostra Małgorzata opisała w swoim Pamiętniku Duchownym trzydzieści spośród tych objawień. Mistyczne dialogi z Jezusem wzywającym do rozszerzenia kultu Jego Najświętszego Serca stanowią treść Perełek, wydanych przez Wydawnictwo WAM.

W czasach ideologicznego chaosu myśl św. Ignacego Loyoli może stanowić ważny punkt odniesienia w szukaniu sensu życia oraz ładu moralnego i duchowego, a przez to także ładu w sprawach rodzinnych, zawodowych, społecznych czy politycznych. I choć mądrościowe rady, uwagi i podpowiedzi Ojca Ignacego zostały sformułowane niemal pięć wieków temu - jak sami zobaczymy, słuchając "perełek" - nic nie straciły ze swej aktualności.

"Perełki Ojca Pio" są wyborem fragmentów listów Ojca Pio do osób, które poddały się jego kierownictwu duchowemu. Pouczenia Ojca Pio ułożone są w formie słownika najważniejszych pojęć ascezy i duchowości.

Trzy niebieskie paski na ubogim sari z białej bawełny - tkaniny od jej trędowatych z peryferii Kalkuty. Twarz pomarszczona jak wysuszone jabłko. Oczy żywe, chwilami śmieją się, błyszcząc światłem pochodzącym z mistycznej głębi. Stopy w zniszczonych sandałach, gołe i wielkie, zdeformowane długotrwałym chodzeniem. Taki wizerunek Matki Teresy zapamiętały miliony osób - jak Ikonę, święty obraz. Matka Teresa myśli wyrażała w prostych i zwięzłych słowach. Mówiła przede wszystkim uśmiechem i pełnym poświęcenia oddaniem dla potrzebujących. Ofiarowała współczesnym garść wartości jak płodne ziarna ryżu. Choć od śmierci Matki Teresy minęło już 15 lat, jej działanie i słowa nadal wydają owoce.

Fundamentem naszego chrześcijańskiego życia jest tajemnica śmierci Jezusa na krzyżu, Jego zmartwychwstanie i zesłanie Ducha Świętego.

To tajemnica, którą Bóg zapowiada i przygotowuje od początku swego objawienia.

Wgłębienie się w tę tajemnicę pomoże nam lepiej wniknąć w liturgię Kościoła i odkryć jej paschalny charakter, a także zobaczyć, jak Misterium Paschalne realizuje się w różnych wymiarach naszej codzienności i jak możemy je przeżywać świadomie i owocnie.

Dzieje króla Dawida intrygują od wieków.

Podziwiamy zdumiewające Boże prowadzenie, które doprowadziło tego chłopca, pasterza owiec, najmłodszego z braci, do godności największego władcy w dziejach Izraela. Niektórzy widzą w Dawidzie spełnienie swoich najskrytszych marzeń oraz pragnienia sławy i władzy. Inni natomiast dostrzegają, jak bardzo jest on nam bliski, mimo niezwykłości jego historii.

Dawid nie jest wyidealizowanym rycerzem bez skazy. Jest człowiekiem równocześnie wielkim i słabym, ulegającym namiętnościom, zdolnym do podstępów, a nawet do zbrodni… ale też do gorzkich łez pokuty. Człowiekiem żyjącym w ciągłej relacji z Bogiem.

I to jest źródło jego siły i wielkości.

Lęk jest nieodłącznym towarzyszem naszego życia.

• Czy zawsze jednak jest czymś złym, świadczącym o problemach?
• Jakie są jego źródła, czy może nam w czymś pomóc?
• Czego o radzeniu sobie z lękiem uczy nas psychologia i św. Ignacy Loyola?

To tylko wybrane pytania, na które poszukamy odpowiedzi w niniejszej sesji, prowadzonej przez psycholog i psychoterapeutkę towarzyszącą w rekolekcjach ignacjańskich.

Opowieść Pielgrzyma to nie tylko poruszająca historia życia i nawrócenia św. Ignacego Loyoli. To przede wszystkim świadectwo człowieka, dla którego najważniejszą rzeczą było schronić się i nieustannie trwać w samym Bogu.

Zainspiruj się doświadczeniem założyciela zakonu jezuitów i odkryj na nowo bliskość Boga w swoim życiu.

Teraz na płycie w formie audiobook'a do słuchania.

Sakrament pokuty i pojednania, nazywany popularnie spowiedzią, jest najtrudniejszym sakramentem. Oczywiście nie dla bogatego w miłosierdzie Boga, który chętnie udziela przebaczenia. To sakrament trudny dla nas, spowiadających się.

Przygotowanie do sakramentu zaczyna się od rachunku sumienia, któremu poświęcone są te rozważania. Dają one szansę nie tylko na rozrachunek z praktykowanym dotychczas rachunkiem sumienia, ale także proponują jego nowe formy.

Księga Sędziów to wspaniałe źródło wiedzy o postawie Boga wobec ludzkiej słabości.

Gdy Izrael okazuje swoją słabość moralną oddalając się od Stwórcy, Bóg pozwala mu najpierw doświadczyć konsekwencji grzechów (najazdy nieprzyjaciół), ale gdy udręczony lud woła o ratunek, Bóg spieszy mu na pomoc.

Do roli wybawców wybiera słabych ludzi, którzy według ludzkich kryteriów bynajmniej nie nadawaliby się do powierzonej im misji. A jednak Bóg nie zważa na ludzkie względy, udziela mocy swoim wybrańcom, a oni ukazują nam, co potrafi uczynić człowiek posłuszny działaniu łaski. 

Odwołując się do rozważań Ewagriusza z Pontu "o ośmiu duchach zła" ojciec Józef Augustyn SJ proponuje nam skupienie rekolekcyjne o warunkach i metodach pracy nad światem naszych uczuć.

Wszystkie nasze uczucia, także te "najgorsze" - jak podkreśla Autor - winny stawać się dla nas okazją do powierzania naszego życia Bogu. Im trudniejsze bywają nasze stany uczuciowe, tym bardziej możemy przecież liczyć na miłosierdzie i łaskę Boga. Celem pracy nad światem naszych uczuć jest upodobnienie się do Jezusa Chrystusa zgodnie z tym, co mówi św. Paweł: "Miejcie te same uczucia, co Jezus Chrystus".

Mała książeczka Tomasza à Kempis O naśladowaniu Chrystusa jest jedną z najbardziej znanych książek chrześcijaństwa. Przez całe wieki meblowała ona wyobraźnię chrześcijan wszystkich stanów, zarówno świeckich, jak i duchownych.

Katechezy zebrane na niniejszej płycie mają na celu przemyślenie chrześcijańskiego życia nie tylko z perspektywy naśladowania Chrystusa, ale każdej z osób Trójcy Świętej. Stworzeni na obraz i podobieństwo Trójcy nosimy w sobie zdolność naśladowania całej Trójcy.

Upodobnienie do Ojca, Syna i Ducha Świętego jest celem naszego życia, naszym przeznaczeniem i naszym szczęściem. Stawanie się z całych sił jak Bóg, możliwe dzięki życzliwości Boga i naszej współpracy z nią, jest źródłem niewyczerpywalnej radości, której nikt i nic nie może nam odebrać (zob. Rz 8, 31-39)!

Odwołując się do Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła (12, 1-18), Autor ukazuje Matkę Najświętszą jako najpiękniejszy wzór duchowego zmagania i walki. Maryja była nie tylko Matką Jezusa, ale także Jego Najlepszą Uczennicą.

Ona, Niepokalanie Poczęta, Pocieszycielka strapionych, Wspomożenie wiernych, jest nam dana jako Mistrzyni medytacji Słowa Bożego, Przewodniczka w naszym naśladowaniu Jezusa, jako nasza Najlepsza Matka. "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie mój Syn" - oto istota naszego nabożeństwa do Matki Najświętszej.