Promocje

Książka ta, podobnie jak 33 dni do Chwały Poranka, to 33-dniowe rekolekcje indywidualne, przygotowujące do aktu ofiarowania poprzez modlitwę serca. Są one oparte na nauczaniu św. Teresy z Lisieux.

Autor ukazuje nam potężne działanie prostego oddania się Miłości Miłosiernej w życiu największych świętych naszych czasów, przygotowuje nas do pójścia w ich ślady oraz wyjawia, jakie może mieć ono znaczenie dla nas i dla innych, jeśli – i kiedy – na nie się zdecydujemy.

Książka jest również zaproszeniem do tego, żebyśmy - tak jak św. Teresa - zamiast zasługiwać na niebo, zaufali Miłości, zawierzyli się Jej i każdego dnia starali się Ją odwzajemniać.

Zbiór 33 koronek przeznaczonych do odmawiania w zaciszu domowym lub podczas specjalnych nabożeństw.

W książce znalazły się modlitwy skierowane do jednej z Trzech Osób Boskich, Matki Bożej, aniołów i świętych.

Z odmawianiem wielu koronek związane są szczególe łaski i obietnice, a także odpusty, które można ofiarować za dusze zmarłych.

W czasie pobytu na pustyni walki duchowe, toczone przez Ewagriusza, nie tylko nie ustały, ale wręcz przeciwnie, nasiliły się. Pisze Palladiusz:

Pewnego razu demony tak bardzo doświadczały go pokusą nieczystości, że – jak nam [później] powiedział – przyszła mu do serca myśl: „Bóg mnie opuścił”; i całą noc spędził na modlitwie stojąc w cysternie z wodą, nagi, w środku zimy, aż jego ciało stało się twarde jak kamień. Innym razem gnębił go duch bluźnierstwa i spędził czterdzieści dni bez wchodzenia pod dach celi, aż całe ciało pokryło się robactwem niczym nierozumne zwierzę.

Ewagriusz doszedł do wniosku, że w przypadku mnichów główna walka toczy się w myślach człowieka, w sferze mniej lub bardziej niezaspokojonych pragnień czy ambicji. Problem nie leży w samych grzechach, ale w pierwszym rzędzie w walce o wyeliminowanie demonicznych podszeptów, myśli (gr. logismoí), które prowadzą do niegodziwych czynów.

Oto książeczka-klucz. W prostych słowach jej Autor opowiada o Dekalogu, dziesięciu Bożych przykazaniach, i "przykazaniu najpierwszym", jak kochać Pana Boga i bliźniego, który czasem jest tak nieznośnie blisko.

W krótkich tekstach o każdym z tych "drogowskazów" mały i duży czytelnik znajdzie swój klucz do tego, jak godzić się z Panem Bogiem, z kimś bliskim, co zalazł za skórę, ale i samym sobą.

Bo przykazania te - jak pisze brat Tadeusz Ruciński - "uczą każdego, jak do domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc i jak mieć do świata całego wyciągnięte dobre, łagodne, przyjacielskie ręce". 

Oto książeczka-klucz. W prostych słowach jej Autor opowiada o Dekalogu, dziesięciu Bożych przykazaniach, i "przykazaniu najpierwszym", jak kochać Pana Boga i bliźniego, który czasem jest tak nieznośnie blisko.

W krótkich tekstach o każdym z tych "drogowskazów" mały i duży czytelnik znajdzie swój klucz do tego, jak godzić się z Panem Bogiem, z kimś bliskim, co zalazł za skórę, ale i samym sobą.

Bo przykazania te - jak pisze brat Tadeusz Ruciński - "uczą każdego, jak do domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc i jak mieć do świata całego wyciągnięte dobre, łagodne, przyjacielskie ręce". 

UPOMINEK RELIGIJNY NA I KOMUNIĘ

W kontemplacji zasadniczą rolę odgrywa łaska i to nie jako wsparcie naszych naturalnych zdolności, ale jako czysty dar, w którym „widzimy” prawdy, a nawet raczej spotykamy się z Bogiem, który się nam objawia, przez co doświadczamy czegoś, co przerasta nasze naturalne zdolności poznawcze i wyobrażenia.

W innym przypadku trudno mówić o prawdziwej kontemplacji i odróżnić ją od fałszywej. Zbyt silna rola czynnika naturalnego, ludzkiego może powodować uzurpację – mniemanie, że jest to kontemplacja, choć jest to jedynie nasza wizja wzmocniona przeżyciami.

Zapis rekolekcji wygłoszonych przez benedyktyna ojca Włodzimierza Zatorskiego na temat kontemplacji.

Reguła zawiera w sobie niezwykły potencjał, który także i dziś może, a nawet powinien być wykorzystany do budowania lepszego, bardziej chrześcijańskiego świata.

Przede wszystkim jako tekst, który uczy nas, w jaki sposób mamy służyć Bogu, a zatem spełniać nasz podstawowy ludzki obowiązek. Jeśli zostanie on rzetelnie wypełniony, wszystko inne, co jest nam jeszcze potrzebne, przyjdzie, wraz z Bożym błogosławieństwem.

Jak jednak rozumieć słowo „psałterz”? Mylilibyśmy się, utożsamiając go jedynie z księgą biblijną. Mówiąc o psałterzu, jeśli chcemy pozostać wierni Tradycji, mamy na myśli to wszystko, z czego on wyrósł, co wokół psalmów się rozgrywa, co one wyrażają, czemu służą, całą tę rzeczywistość, która dzięki nim nieustannie jest aktualizowana. Psalmy są gramatyką spotkania z Bogiem.

Ten wspaniały, uzdrawiający sakrament nosi różne nazwy – sakramentu pokuty, pojednania, spowiedzi. W szczególny sposób wyraża on nasze pragnienie przemiany serca, skierowania życia we właściwą stronę i przeżywania go w zdrowy sposób, w relacjach miłości z naszą rodziną, wspólnotą i Kościołem.

To nieodłączny element procesu wewnętrznego uzdrowienia oraz naprawy wszelkich więzi zniszczonych i nadwyrężonych przez nasze bezmyślne słowa i uczynki. 

"Sakramentalne spotkanie z Jezusem w piękny i prosty sposób przekazuje pocieszającą wiadomość, którą tak bardzo pragną usłyszeć wszystkie poranione dusze: <<Wszystko zostało ci przebaczone. Masz czyste konto. Możesz zacząć od nowa. Nie wracaj do przeszłości!>>". - fragment książki

Niewielu z nas współczesnych ma pojęcie o acedii. O ile jednak termin ten poniekąd popadł w zapomnienie, zjawisko, do którego się odnosi, bynajmniej nie zanikło. Przeciwnie: pozostaje dramatycznie aktualne w cywilizowanym świecie: tak pełnym zobojętnienia, znużenia, niestałości, zamknięcia na sprawy ducha...

„Demon acedii, nazywany także demonem południa, jest najuciążliwszy spośród wszystkich demonów”, pisał w IV wieku Ewagriusz z Pontu. Ale i dziś określenie to musi obudzić w nas czujność. Zazwyczaj wszak demon kojarzy się z głęboką nocą, a nie białym dniem! Ten nieoczekiwany charakter demona, który atakuje w samym środku dnia, czyni z acedii wyjątkowo groźne zło.

Dzienniczek Siostry Faustyny zawiera osobiste zapiski s. Faustyny, polskiej zakonnicy zmarłej w 1938 r., wizjonerki i mistyczki, której Jezus zlecił przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu. 

Niezwykłe dzieło duchowe, zachwycające swą prostotą i mądrością. Kieruje ono do każdego z nas osobiste wezwanie do bezgranicznego zawierzenia Bogu, który jest „samym Miłosierdziem”.

Dlaczego warto czytać Dzienniczek Siostry Faustyny - mieć go zawsze pod ręką?

1. Duchowa Inspiracja: "Dzienniczek" to zapis myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny, która miała mistyczne wizje i rozmawiała z Jezusem. To źródło duchowej inspiracji, które może pomóc w rozwijaniu relacji z Bogiem i zrozumieniu Jego miłosierdzia.

2. Nauka o Bożym Miłosierdziu: Święta Faustyna odegrała kluczową rolę w rozpowszechnianiu kultu Bożego Miłosierdzia. "Dzienniczek" zawiera nauki Jezusa na ten temat, co pomaga lepiej zrozumieć tę istotną część katolickiej teologii.

3. Wzór życia duchowego: Siostra Faustyna była pokorną i oddaną służebnicą Boga. Jej życie i modlitewna postawa są przykładem, który może pomóc innym w dążeniu do większej świętości i lepszego zrozumienia Bożej woli...

Dzienniczek siostry Faustyny - wydanie w twardej, solidnej oprawie. "Dzienniczek" jest zapisem autentycznych myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny. Nie jest to fikcja literacka, lecz prawdziwa historia jej duchowego życia.

Niezwykłe dzieło duchowe, zachwycające swą prostotą i mądrością.

Kieruje ono do każdego z nas osobiste wezwanie do bezgranicznego zawierzenia Bogu, który jest „samym Miłosierdziem”.

"Dzienniczek" zawiera liczne modlitwy, w tym tzw. "Koronkę do Miłosierdzia Bożego," która jest ważną częścią praktyk miłosierdzia w katolickiej tradycji.

Dlaczego warto czytać Dzienniczek Siostry Faustyny i mieć go zawsze pod ręką?

1. Duchowa Inspiracja: "Dzienniczek" to zapis myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny, która miała mistyczne wizje i rozmawiała z Jezusem. To źródło duchowej inspiracji, które może pomóc w rozwijaniu relacji z Bogiem i zrozumieniu Jego miłosierdzia.

2. Nauka o Bożym Miłosierdziu: Święta Faustyna odegrała kluczową rolę w rozpowszechnianiu kultu Bożego Miłosierdzia. "Dzienniczek" zawiera nauki Jezusa na ten temat, co pomaga lepiej zrozumieć tę istotną część katolickiej teologii.

3. Wzór życia duchowego: Siostra Faustyna była pokorną i oddaną służebnicą Boga. Jej życie i modlitewna postawa są przykładem, który może pomóc innym w dążeniu do większej świętości i lepszego zrozumienia Bożej woli.

Nie ma większej ludzkiej biedy niż grzech, odejście od Boga, a wreszcie zniewolenie i opętanie przez diabła. Wiele takich przypadków osobiście poznał słynny rzymski egzorcysta ks. Gabriele Amorth.

On też okazał się prawdziwym przyjacielem znękanych ludzi, i to zarówno za swojego życia, uwalniając ich od grzechów i wpływów demonicznych, jak i po śmierci, wstawiając się za nimi u Boga w niebie.

Wymowne świadectwa o tych niesamowitych zdarzeniach zawarł w tej książce Paolo Vizzacchero, długoletni asystent ks. Amortha. Wielokrotnie uczestnicząc w obrzędach egzorcyzmowania, obserwował gwałtowne reakcje opętanych, słyszał wstrząsające wypowiedzi szatana i jego sług, a zarazem doświadczał mocy łaski Bożej i skutecznego orędownictwa ks. Amortha.

Obok własnych relacji zamieścił niezwykłe historie ofiar szatana oraz opisy ich poruszających przeżyć związanych z opętaniem i egzorcyzmami.

Ta książka zabiera nas w podróż na pogranicze trzech światów - ziemskiego, czyśćcowego i niebiańskiego - pokazując ich przenikanie się i wzajemne oddziaływanie.

Zewsząd słychać dziś głosy mówiące o kryzysie Kościoła i teologii. Wydaje się, że nic nie jest już pewne i trwałe. Wszystko poddaje się pod dyskusję i opatruje znakiem zapytania. Z drugiej jednak strony, właśnie głębia tego kryzysu rodzi w nas największe nadzieje, ponieważ zmusza nas do postawienia najbardziej podstawowego pytania: co jest fundamentem i istotą naszej wiary?

Przecież nie idea czy zasada, a już na pewno nie struktury społeczne i kościelne. Fundamentem i istotą naszej wiary jest Imię, Osoba: Jezus Chrystus.

Punktem wyjścia i ośrodkiem kryzysu jest zatem — nie od dzisiaj — pytanie: za kogo uważacie Chrystusa?

Tezie, że współczesny kryzys jest ostatecznie kryzysem chrystologicznym, tylko pozornie można przeciwstawić pogląd, że Osoba Jezusa z Nazaretu budzi obecnie coraz większe zainteresowanie. Jezus z Nazaretu stał się znowu, niemal z dnia na dzień, postacią nadzwyczaj aktualną.

Książka, jakiej jeszcze nie było! Kalendarz, przewodnik, kompendium wiedzy dla dzieci i znakomita pomoc dla rodziców.

Od Środy Popielcowej do Wielkanocy - przez kolejne wydarzenia, nabożeństwa i zwyczaje wielkopostne możemy wraz z dziećmi przeżywać 40 dni przygotowań do Zmartwychwstania Pańskiego. 

Pamiętacie rodzinę Nutów? Właśnie rozpoczęli przygotowania do Wielkanocy. Pamiętacie jak przeżywali Adwent? Teraz przez czterdzieści dni porządkują swoje serca na święta Zmartwychwstania Pańskiego.

Zajrzyjcie do nich, by wspólnie spędzać ten najważniejszy czas.

Wakacyjne przygody Antka i jego Anioła Stróża!

Antek jest na wakacjach nad morzem. Wcale jednak nie jest mu wesoło, bo uwagę rodziców i Matyldy ciągle zajmuje jego mała siostrzyczka Karolinka. Nikt nie ma czasu się z nim bawić. Dzielny kowboj musi sam budować fort z piasku. Tymczasem zbliża się przypływ i jego fortecę wkrótce zaleją fale. Anioł Stróż leci pocieszyć swojego podopiecznego. Antek wpada na pewien pomysł…

Zabawne opowieści o dwóch małych chłopcach, chodzących do szkoły. Jeden to Antek Dobrzyński, drugi - jego Anioł Stróż. Jeden uczy się jak być dobrym człowiekiem, drugi - jak właściwie opiekować się swoim podopiecznym. Spotykają się przypadkowo, ale już zupełnie nieprzypadkowo zostają przyjaciółmi.

Po co komuś Anioł Stróż? Dlaczego czasem aniołowie nic nie widzą? Dlaczego niektórym "aniołom" lepiej nie ufać, choć wydają się miłe?  Chcesz wiedzieć? Sięgnij po pełne humoru książki z serii  "Twój anioł z nieba" - dobra lektura zapewniona! 

Kolejne przygody Antka i jego Anioła Stróża!

Antek chciałby zrobić prezent chłopcu z rodziny uchodźców. Tylko co ma mu podarować? Wzywa więc na pomoc swojego Anioła Stróża, a ten przybywa z całym klubem aniołów. Wspólnie starają się znaleźć prezent, który Antek ofiaruje naprawdę z serca.

Odkryj najstarszy zachowany komentarz do "Pieśni nad pieśniami" w fascynującej książce "Komentarz do Pieśni nad Pieśniami (Tractatus de Epithalamio)" autorstwa św. Grzegorza z Elwiry.

To arcydzieło z IV wieku, nie tylko stanowi cenne źródło egzegezy biblijnej, ale także kulturowego kontekstu tamtego okresu.

De Epithalamio Grzegorza z Elwiry to unikalne dzieło, uznane za najstarszy łaciński komentarz do "Pieśni nad pieśniami", które przetrwało do naszych czasów. Ta fascynująca książka to nie tylko tłumaczenie tego unikatowego tekstu na język polski, ale także wprowadzenie do lektury oraz komentarze, które rzucają światło na filologiczne aspekty i konteksty historyczno-kulturowe.

Autor dokładnie analizuje postać Grzegorza z Elwiry, betyckiego biskupa, przedstawiając zarówno świadectwa pisane potwierdzające jego historyczność, jak i omawiając wątpliwości dotyczące daty jego narodzin i śmierci, a także rzekomej przynależności do sekty lucyferian. Książka rzuca także światło na kwestie związane z De Epithalamio, takie jak istnienie dwóch redakcji tekstu czy pochodzenie cytatów biblijnych użytych w komentarzu.

Niezwykle istotną część stanowi sam tekst przekładu De Epithalamio, który, ze względu na charakterystyczny dla glosy język, stanowił wyzwanie dla tłumacza. To nie tylko tłumaczenie, ale także komentarz, w którym znajdziemy rozważania translatorskie, teologiczne, historyczno-kulturowe i biologiczne, pozwalające lepiej zrozumieć przekładany tekst.

Jeśli interesujesz się egzegezą biblijną, historią wczesnego chrześcijaństwa i fascynującymi kontekstami kulturowymi, ta książka jest dla Ciebie.

Ojciec Chapman zdobył sobie wielkie uznanie prowadzonymi przez siebie rekolekcjami. Bez nich niewiele tylko listów, zebranych w tej książce, zostałoby zapewne napisane, gdyż ich autorzy i adresaci poznawali o. Johna najczęściej właśnie z tej okazji.

Powodzenia swego w tej dziedzinie nie zawdzięczał bynajmniej sztuce wymowy czy urokowi wygłaszanych konferencji. Najważniejszą rolę odegrało tu, jak się zdaje, jego głębokie zrozumienie, że każdy człowiek wymaga szczególnej uwagi i indywidualnego traktowania, że to, co pożyteczne dla jednego (a może nawet dla tego samego w jakimś wcześniejszym okresie), dla kogoś innego może okazać się nie tylko niepotrzebne, lecz wręcz zdecydowanie szkodliwe.

W jaki sposób jednak podejmować decyzję w takich sprawach? Odpowiedź przyszła szybko, gdy tylko znalazł się w Kościele katolickim, jak sam to pisze w trzy miesiące po swoim nawróceniu:

Kolorowanka dla najmłodszych.

Wprowadza w biblijny świat, ucząc i bawiąc jednocześnie. Piękne rysunki spodobają się zarówno dzieciom, jak i rodzicom. 

Rozwijają wyobraźnię, ćwiczą koncentrację i precyzję.

Nadzieja biblijna nie jest myśleniem życzeniowym, szczęśliwym trafem ani bezpodstawnym optymizmem. Jest solidną, niczym skała, wiarą w Boga.

Nie gwarantuje nam róż bez kolców ani życia wolnego od tragedii i katastrof. Gdy jednak wiemy, że Bóg jest wszechwiedzący, wszechpotężny i zawsze obecny przy nas, możemy zmierzyć się z naszymi lękami i zawierzyć Mu wszystko, co się dzieje z nami i wokół nas.

David Jeremiah przygląda się siedmiu największym obawom nękającym współczesnego człowieka i dzieli się wiedzą, jak stawić im czoła z nadzieją w sercu.

Z każdą stroną książki nabieramy przekonania, że nadzieja nie tylko istnieje, ale wraz z pełną wiary, ufną miłością niezaprzeczalnie stanowi najlepszą odpowiedź na wszelkie niepokoje i wątpliwości. Bowiem, jak przekonuje autor, nadzieja jest fundamentalną rzeczywistością, na której zawsze można się oprzeć.

Często wystarczy po prostu dostrzec prawdę i podjąć konkretne kroki, by zacząć żyć bez lęku.