Promocje

W Biblii jest nasz historia. Poszczególne księgi, rozdziały, wersety biblijne to księgi, rozdziały i wersety dotyczące naszego życia.

Cokolwiek wydarzyło się w naszej historii, cała jest historią zbawioną.

Potrzebujemy jednak Bożego czytania naszej historii, aby zobaczyć ją i przeczytać tak, jak czyta ją Bóg, nasz Zbawiciel.

Konferencje kard. Luisa Antonio Tagle pomagają w odkrywaniu własnego życia we wnętrznościach natchnionych wersetów Biblii.

Tematy konferencji:

1. "Wybrani przed założeniem świata" (Ef 1,4) Tajemnica moich początków
2. "Drogi jesteś w moich oczach" (Iz 43,4) Jak widzi mnie Bóg?
3. "Niech będzie przeklęty dzień, w którym się urodziłem" (Jer 20,14) Tajemnica cierpienia duszy
4. "Słaby jestem, ulecz mnie Panie (Ps 6,3) Prawda o mojej słabości
5. "Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupie ich..." (Oz 13,14) Ze śmierci do życia
6. "Moje oczy zobaczą GO ..." (Hi 19,27)

Książka ta, podobnie jak 33 dni do Chwały Poranka, to 33-dniowe rekolekcje indywidualne, przygotowujące do aktu ofiarowania poprzez modlitwę serca. Są one oparte na nauczaniu św. Teresy z Lisieux.

Autor ukazuje nam potężne działanie prostego oddania się Miłości Miłosiernej w życiu największych świętych naszych czasów, przygotowuje nas do pójścia w ich ślady oraz wyjawia, jakie może mieć ono znaczenie dla nas i dla innych, jeśli – i kiedy – na nie się zdecydujemy.

Książka jest również zaproszeniem do tego, żebyśmy - tak jak św. Teresa - zamiast zasługiwać na niebo, zaufali Miłości, zawierzyli się Jej i każdego dnia starali się Ją odwzajemniać.

Zbiór 33 koronek przeznaczonych do odmawiania w zaciszu domowym lub podczas specjalnych nabożeństw.

W książce znalazły się modlitwy skierowane do jednej z Trzech Osób Boskich, Matki Bożej, aniołów i świętych.

Z odmawianiem wielu koronek związane są szczególe łaski i obietnice, a także odpusty, które można ofiarować za dusze zmarłych.

Uważna lektura dwóch Listów św. Pawła do Koryntian okazuje się bardzo pouczająca nie tylko dlatego, że dostarcza nam dużo ducho­wego pokarmu i informacji o pierwotnym Kościele, ale też uświada­mia nam, że pierwsi chrześcijanie wcale niekoniecznie byli lepsi od nas, mieli wiele wad i problemów, z którymi zmagał się św. Paweł jako ich duchowy ojciec, założyciel tej wspólnoty.

Sakrament małżeństwa, podobnie jak każdy inny sakrament, jest skutecznym znakiem łaski Boga. Małżeństwo jest znakiem miłości Trzech Boskich Osób, znakiem ofiarnej miłości Chrystusa do swojej Oblubienicy – Kościoła, jest w końcu znakiem łaski uświęcającej dwoje osób związanych nierozerwalnym węzłem miłości.

Będzie­my przyglądać się kolejnym elementom rytuału zawarcia małżeń­stwa, aby z niego wyczytać teologię tego sakramentu i odkrywać, jak współpracować z tą łaską na co dzień. 

Napięcie między pragnieniem bliskości i oddania się drugiemu a pra­gnie­niem niezależności i polegania na sobie jest naszym stałym do­świad­czeniem.

Oto książeczka-klucz. W prostych słowach jej Autor opowiada o Dekalogu, dziesięciu Bożych przykazaniach, i "przykazaniu najpierwszym", jak kochać Pana Boga i bliźniego, który czasem jest tak nieznośnie blisko.

W krótkich tekstach o każdym z tych "drogowskazów" mały i duży czytelnik znajdzie swój klucz do tego, jak godzić się z Panem Bogiem, z kimś bliskim, co zalazł za skórę, ale i samym sobą.

Bo przykazania te - jak pisze brat Tadeusz Ruciński - "uczą każdego, jak do domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc i jak mieć do świata całego wyciągnięte dobre, łagodne, przyjacielskie ręce". 

Oto książeczka-klucz. W prostych słowach jej Autor opowiada o Dekalogu, dziesięciu Bożych przykazaniach, i "przykazaniu najpierwszym", jak kochać Pana Boga i bliźniego, który czasem jest tak nieznośnie blisko.

W krótkich tekstach o każdym z tych "drogowskazów" mały i duży czytelnik znajdzie swój klucz do tego, jak godzić się z Panem Bogiem, z kimś bliskim, co zalazł za skórę, ale i samym sobą.

Bo przykazania te - jak pisze brat Tadeusz Ruciński - "uczą każdego, jak do domu Ojca trafić, jak mieć przyjaciół tysiąc i jak mieć do świata całego wyciągnięte dobre, łagodne, przyjacielskie ręce". 

UPOMINEK RELIGIJNY NA I KOMUNIĘ

Boże oblicze w Biblii jest niezmiennie piękne, święte, przeniknięte ojcowską miłością do wszystkich ludzi, choć wobec ludzkiej pychy i bez­­bożności przybiera także wyraz stanowczy i surowy.

Gniew i suro­wość na Bożym obliczu są wyrazem Jego troski i miłości, łaskawości i miłosierdzia. Rekolekcje są zaproszeniem do odkrywania w Biblii pięk­na Bożego oblicza, które na różne sposoby rozbłyska niezmiennym blaskiem. 

Nagrania konferencji w formacie MP3 na płycie CD. Całkowity czas: 9 godz. 53 min.

Życie Maryi przekonuje, że Słowo Boga potrafi zapewnić kruchej istocie ludzkiej wieczną młodość. To ono obdarzyło Ją płodnością po ludzku niewytłumaczalną. Uczyniło wierną Małżonką Boga i odporną na każde doświadczenie.

Ten wspaniały, uzdrawiający sakrament nosi różne nazwy – sakramentu pokuty, pojednania, spowiedzi. W szczególny sposób wyraża on nasze pragnienie przemiany serca, skierowania życia we właściwą stronę i przeżywania go w zdrowy sposób, w relacjach miłości z naszą rodziną, wspólnotą i Kościołem.

To nieodłączny element procesu wewnętrznego uzdrowienia oraz naprawy wszelkich więzi zniszczonych i nadwyrężonych przez nasze bezmyślne słowa i uczynki. 

"Sakramentalne spotkanie z Jezusem w piękny i prosty sposób przekazuje pocieszającą wiadomość, którą tak bardzo pragną usłyszeć wszystkie poranione dusze: <<Wszystko zostało ci przebaczone. Masz czyste konto. Możesz zacząć od nowa. Nie wracaj do przeszłości!>>". - fragment książki

Niewielu z nas współczesnych ma pojęcie o acedii. O ile jednak termin ten poniekąd popadł w zapomnienie, zjawisko, do którego się odnosi, bynajmniej nie zanikło. Przeciwnie: pozostaje dramatycznie aktualne w cywilizowanym świecie: tak pełnym zobojętnienia, znużenia, niestałości, zamknięcia na sprawy ducha...

„Demon acedii, nazywany także demonem południa, jest najuciążliwszy spośród wszystkich demonów”, pisał w IV wieku Ewagriusz z Pontu. Ale i dziś określenie to musi obudzić w nas czujność. Zazwyczaj wszak demon kojarzy się z głęboką nocą, a nie białym dniem! Ten nieoczekiwany charakter demona, który atakuje w samym środku dnia, czyni z acedii wyjątkowo groźne zło.

Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, chociaż nie były pozbawione sła­bości i prób w wierze, emanowały życiem. Pozostawiły prze­sła­nie nadziei: niezależnie od wszelkich pozorów zwycięstwa zła nad dobrem zwy­cię­stwo Chrystusa już się dokonało i jest definitywne. Zmartwychwstały jest obecny i działa w naszej historii.

Przesłanie pierwszego Kościoła jest nam potrzebne zwłaszcza dzisiaj, gdy „tylu ludzi sprawia wrażenie, że są zdezorientowani, niepewni, pozbawieni nadziei” (św. Jan Paweł II).

Sesja o nadziei w Kościele z propozycją konferencji, konwersacji i lectio divina do wybranych stronic Dziejów Apostolskich.

Dzienniczek Siostry Faustyny zawiera osobiste zapiski s. Faustyny, polskiej zakonnicy zmarłej w 1938 r., wizjonerki i mistyczki, której Jezus zlecił przekazanie światu orędzia o Bożym Miłosierdziu. 

Niezwykłe dzieło duchowe, zachwycające swą prostotą i mądrością. Kieruje ono do każdego z nas osobiste wezwanie do bezgranicznego zawierzenia Bogu, który jest „samym Miłosierdziem”.

Dlaczego warto czytać Dzienniczek Siostry Faustyny - mieć go zawsze pod ręką?

1. Duchowa Inspiracja: "Dzienniczek" to zapis myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny, która miała mistyczne wizje i rozmawiała z Jezusem. To źródło duchowej inspiracji, które może pomóc w rozwijaniu relacji z Bogiem i zrozumieniu Jego miłosierdzia.

2. Nauka o Bożym Miłosierdziu: Święta Faustyna odegrała kluczową rolę w rozpowszechnianiu kultu Bożego Miłosierdzia. "Dzienniczek" zawiera nauki Jezusa na ten temat, co pomaga lepiej zrozumieć tę istotną część katolickiej teologii.

3. Wzór życia duchowego: Siostra Faustyna była pokorną i oddaną służebnicą Boga. Jej życie i modlitewna postawa są przykładem, który może pomóc innym w dążeniu do większej świętości i lepszego zrozumienia Bożej woli...

Dzienniczek siostry Faustyny - wydanie w twardej, solidnej oprawie. "Dzienniczek" jest zapisem autentycznych myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny. Nie jest to fikcja literacka, lecz prawdziwa historia jej duchowego życia.

Niezwykłe dzieło duchowe, zachwycające swą prostotą i mądrością.

Kieruje ono do każdego z nas osobiste wezwanie do bezgranicznego zawierzenia Bogu, który jest „samym Miłosierdziem”.

"Dzienniczek" zawiera liczne modlitwy, w tym tzw. "Koronkę do Miłosierdzia Bożego," która jest ważną częścią praktyk miłosierdzia w katolickiej tradycji.

Dlaczego warto czytać Dzienniczek Siostry Faustyny i mieć go zawsze pod ręką?

1. Duchowa Inspiracja: "Dzienniczek" to zapis myśli, modlitw i doświadczeń św. Faustyny, która miała mistyczne wizje i rozmawiała z Jezusem. To źródło duchowej inspiracji, które może pomóc w rozwijaniu relacji z Bogiem i zrozumieniu Jego miłosierdzia.

2. Nauka o Bożym Miłosierdziu: Święta Faustyna odegrała kluczową rolę w rozpowszechnianiu kultu Bożego Miłosierdzia. "Dzienniczek" zawiera nauki Jezusa na ten temat, co pomaga lepiej zrozumieć tę istotną część katolickiej teologii.

3. Wzór życia duchowego: Siostra Faustyna była pokorną i oddaną służebnicą Boga. Jej życie i modlitewna postawa są przykładem, który może pomóc innym w dążeniu do większej świętości i lepszego zrozumienia Bożej woli.

Jezus jest Ewangelią. Nazwany przez Marka „Arche” – Początek.

On jest początkiem wszystkiego, źródłem porządku, fundamentem życia. Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek jest Dobrą Nowiną dla świata, Dobrą Nowiną dla zagubionych pośród mnóstwa nowin i niepokoju, najważniejszą, jakiej potrzebujemy.

Pierwsze rozdziały Ewangelii Marka to pierwsze spośród czterech Ewangelii utrwalone na piśmie i pierwsze, które potrzebujemy usłyszeć.

Jezus wzywa do ewangelizacji wśród swoich: „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela”. I dodaje: „Posyłam was jak owce między wilki”. Ma na myśli nie pogan i nie Samarytan. Z bólem myśli o owcach, które zamieniły się w wilki.

Mówi: „posyłam was do nich …na świadectwo!” – nie na dyskusje, doktrynalne spory. Owca, która stała się wilkiem, ma w sobie ciągle znajomość Ewangelii. 

Nie ma większej ludzkiej biedy niż grzech, odejście od Boga, a wreszcie zniewolenie i opętanie przez diabła. Wiele takich przypadków osobiście poznał słynny rzymski egzorcysta ks. Gabriele Amorth.

On też okazał się prawdziwym przyjacielem znękanych ludzi, i to zarówno za swojego życia, uwalniając ich od grzechów i wpływów demonicznych, jak i po śmierci, wstawiając się za nimi u Boga w niebie.

Wymowne świadectwa o tych niesamowitych zdarzeniach zawarł w tej książce Paolo Vizzacchero, długoletni asystent ks. Amortha. Wielokrotnie uczestnicząc w obrzędach egzorcyzmowania, obserwował gwałtowne reakcje opętanych, słyszał wstrząsające wypowiedzi szatana i jego sług, a zarazem doświadczał mocy łaski Bożej i skutecznego orędownictwa ks. Amortha.

Obok własnych relacji zamieścił niezwykłe historie ofiar szatana oraz opisy ich poruszających przeżyć związanych z opętaniem i egzorcyzmami.

Ta książka zabiera nas w podróż na pogranicze trzech światów - ziemskiego, czyśćcowego i niebiańskiego - pokazując ich przenikanie się i wzajemne oddziaływanie.

Czy nasza codzienność stawia nam wymagania, aby dać świadectwo o nadziei wiary, która dla wielu staje się coraz bardziej odległa i dziwna? 

Kończąc swój pierwszy list św. Piotr zapewniał adresatów, że nie są sami, że Bogu zależy na nich. Mieszkańcy pięciu rzymskich prowincji Azji Mniejszej byli obcy w swoich miejscach życia. Patrzono na nich podejrz­liwie, jako na dziwnych, nie idących wraz z większością.

Konferencje wygłoszone w Centrum Duchowym Salwatorianów.

Łączny czas konferencji 11 godzin 21 minut.

Format - płyta CD MP3

W Liście do Rzymian słyszymy hymn św. Pawła o Bogu, który zawsze jest po stronie człowieka. Paweł pisze o tym, czego sam doświadczył. Odkąd dał się pokonać przez Światłość – Jezusa i stanął po Jego stro­nie, z człowieka ślepego stał się widzącym; zobaczył i przekonał się, że Bóg jest zawsze po jego stronie.

Miłość wyrażana jest na wiele sposobów. Mówią o niej gesty, dobre słowa, czułość, prezenty. Jest także szczególny sposób troski, którym po­sługuje się Jezus: upomina z miłością.

Czy umiem odkrywać takie momenty?

Czy potrafię przyjmować upo­mnie­nia od bliskich, od Jezusa?