Promocje

Edyta Stein podążała drogą prawdy, bo prawda ma swoją drogę: to oznacza, że to, co prawdziwe, daje się poznawać stopniowo, ponieważ, przynajmniej dla umysłu ludzkiego, to, co prawdziwe, zawsze jest złożone, rozbite na fragmenty. Trzeba przyznać – prawda jest różnorodna, będąc jednocześnie fundamentalnie jedna. W jej odsłanianiu się jest zarówno obecność i nieobecność, dar i brak. Inaczej mówiąc, prawda odsłania się w pokornym poszukiwaniu, w pragnieniu, które nie może być dogmatyczne – to znaczy zaspokojone, a więc zgaszone.

Widzimy więc, że pozorne zerwanie ze światem zewnętrznym i z innymi ludźmi nie jest ani ucieczką, ani odrzuceniem. Jest nabraniem dystansu, a dokładniej nabraniem perspektywy: na samotności z Ojcem Jezus modli się za swoich braci. Patrzy z punktu widzenia, który jest podstawą wszelkich punktów widzenia, czyli oczami Ojca, Stworzyciela braci i rzeczy.

Bycie osobą jest warunkiem miłości, ale najpierw stanowi jej owoc. Nie staję się osobą jedynie sam przez się. Bóg i ci, którzy mi w życiu towarzyszą (moi rodzice, mąż czy żona, dzieci, bliscy, sąsiedzi, koledzy z pracy, ogółem „inni ludzie”), też się do tego przyczyniają. Bóg oczekuje, że będziemy osobowi, powierzył nam zadanie wzajemnego „kształtowania” jedni drugich. Mamy się nawzajem „personalizować”, czynić osobami. Rozumiemy, że aby kochać, trzeba być osobą.

Każdy chrześcijanin powinien przynajmniej raz w życiu przeczytać całą Biblię. Jeśli dotąd tego nie zrobiłeś, to dokonasz tego teraz. 

Wejdź odważnie w ten gąszcz słów Boga Żywego. Słowo Boże jest jak las, każde zdanie jest jak drzewo. Jak las pozostanie dla ciebie nieznane i tajemnicze, jeśli się nie odważysz i nie zanurzysz w nim. Kup własny egzemplarz Biblii, to ważne! Biblia ma być TWOJA.

Czytaj, zaznaczaj wersety, którymi się zajmiesz dokładnie, przemodlisz i przemedytujesz w innym czasie. Chociaż Słowo Boże jest zawsze takie samo, to jednak Bóg każdego dnia inaczej będzie do ciebie mówił, zależnie od twojego stanu duchowego, moralnego, życiowego…

Ten schemat czytań jest tylko pomocą dla wszystkich czytających, rozważających i pragnących żyć Słowem Bożym. 

Powstał z myślą o tych, którzy odczuwają głód czytania Pisma Świętego i przeznaczony jest dla wszystkich, którzy chcą Biblię poznać osobiście, zamierzają przeczytać ją całą, a następnie chcą Słowo Boże medytować, kontemplować, modlić się nim i wprowadzać je w życie.

Dar mojej Matki przeznaczony jest zarówno dla duszpasterzy, katechetów, jak i wiernych, którzy chcą przeżyć przygotowanie do przyjęcia Szkaplerza św. jako swoiste rekolekcje ewangelizacyjne, spojrzeć na swoje życie w świetle rzeczy ostatecznych i odnaleźć w znaku Szkaplerza drogę świętości, drogę do nieba!

Dar mojej Matki przeznaczony jest dla wszystkich, którzy pragną uczcić Maryję i którzy pragną stać się apostołami Szkaplerza św. w Rodzinie i Bractwie Szkaplerznym.

Książeczka jest skierowana do serc szukających Maryi Matki Jezusa w tajemnicy Szkaplerza św. Wystarczy kilka refleksji jej uczestników, by przeczuć dobro, które możemy spotkać w czasie lektury Daru mojej Matki.

Odpowiadając na coraz szersze zainteresowanie Czytelników lectio divina przedstawiamy rozszerzoną wersję poprzedniej książki o. Stinissena dostosowując medytacje do chronologii biblijnej i przytaczając pełne fragmenty z Pisma Świętego na samym początku każdego rozważania co znacznie ułatwi lekturę i kontemplację słowa Bożego.

Książka należy do kanonu literatury chrześcijańskiej. Dzieło, które uczyniło dwudziestokilkuletnią karmelitankę, św. Teresę od Dzieciątka Jezus, Doktorem Kościoła.

W nim opisuje swoją "małą drogę" prowadzącą do zbawienia. Słuchając Teresy, czytelnik odczuwa pokrewieństwo, uznając swoje własne ubóstwo i bogactwo nadziei pokładanej w Jezusie. "Dzieje duszy" są książką, która rozpala miłość i pozwala mieć nadzieję.

9 listopada 1906 roku umarła Elżbieta Catez, w karmelu w Dijon Elżbieta od Trójcy Świętej. Miała dopiero dwadzieścia sześć lat i cztery miesiące. Jej ostatnimi zrozumiałymi słowami były: „Idę do Światła, do Miłości, do Życia”. Elżbieta od Trójcy Świę­tej, prorok obecności Boga, duchowa córka Reformatorki Karmelu, zaprasza każdego pielgrzyma Abso­lutu, aby szalenie otworzył się „na Światło, na Miłość, na Życie”.

Po 106 latach od objawień w dolinie Cova da Iria w 1917 r. cały świat słyszał o Fatimie, z drugiej jednak strony przesłanie Matki Bożej pozostaje w pewnym sensie nieznane. Chodzi o fundamentalne treści orędzia.

Czego wymaga od nas Matka Boża, której głos usłyszał świat w Fatimie? Jakie są Jej wskazania i co powinniśmy uczynić, by wypełnić Jej prośbę?

Dlaczego nabożeństwo 13 dnia miesiąca we wszystkich parafiach świata nie jest wystarczające, by uczynić zadość Jej wskazaniom?

Czy objawienia miały miejsce tylko przez sześć miesięcy w 1917 roku?

Fatimska Pani przychodzi do swoich dzieci, ukazując drogę ratunku przed złem i sposób przemiany całego świata. Mówi: „Bóg pragnie ustanowić na świecie nabożeństwo do Mego Niepokalanego Serca”. Jeśli zrobi się to, o co prosi Bóg, wiele dusz zostanie uratowanych przed piekłem, wojna się skończy, nastanie pokój na świecie, nie będzie głodu, sprawiedliwi nie będą prześladowani, Rosja się nawróci i jej błędy nie będą rozlewać się po świecie, nadejdzie czas triumfu Jej Niepokalanego Serca.

Czy świadomość tego, co dzieje się wokół nas, nie jest aż nader doniosłym przynagleniem, by skierować naszą uwagę w stronę Fatimy?

Zapraszamy Cię do wyjątkowej podróży intelektualnej i duchowej, podczas której zapoznasz się nie tylko z kompetentną wiedzą z zakresu psychologii komunikacji, ale także z propozycjami zastosowania jej w życiu.

Nowością tej książki jest odniesienie klasycznych teorii komunikacji do słowa Bożego: zwrócenie uwagi na związek przekazywanej prawdy z jakością życia i dobrostanem.

Zamieszczone treści staraliśmy się przedstawić w formie krótkiej i przystępnej dla współczesnego odbiorcy. Omawiając ważne elementy teorii komunikacji, szukaliśmy sposobu przełożenia ich na codzienność, w której duchowość odgrywa ważną rolę.

Punktem wyjścia do rozważań w każdym rozdziale jest konkretna sytuacja życiowa. Po wziętym z życia przykładzie następuje esencjonalnie omówiony wybrany aspekt komunikacji, zilustrowany fragmentem zaczerpniętym z Pisma Świętego. Każdy rozdział kończy się pytaniami egzystencjalnymi lub propozycją ćwiczeń umożliwiających wejście w głąb własnego doświadczenia.

Maryja jest Dziewicą miłującą. Teresa od Jezusa chętnie wraca do słów z Pieśni nad Pieśniami i komentuje je w swoich pismach, a jeszcze chętniej celebruje je w liturgii maryjnej.

Do naszych czasów przetrwał brewiarz, z którego Święta korzystała w ostatnich latach swojego życia. Najbardziej zużyte są strony zawierające Oficjum o Matce Bożej. Jest to wyraz jej miłości i oddania Maryi. Teresa kilkakrotnie odnotuje: „Maryja miłowała Jezusa bardziej niż apostołowie” (o. Maurizio Vigani OCD).

Niniejsza pozycja książkowa, drogi Czytelniku, jest pogłębionym i bardzo precyzyjnym poszukiwaniem osoby Najświętszej Maryi w pismach i pobożności Karmelu.

Może ona stać się swoistym podręcznikiem dla wszystkich, którzy obrali sobie Matkę Bożą z Góry Karmel za towarzyszkę na drodze wiary. Niech lektura książki o tych, którzy są dla nas dziś tak ważnymi świadkami wiary, stanie się zachętą do osobistej odnowy więzi z Matką Najświętszą (o. Jakub Kamiński OCD).

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.

II wydanie (poprawione, rozszerzone i ubogacone) jedynego na rynku modlitewnika o szkaplerzu karmelitańskim.

Jest to prawdziwa „encyklopedia” i skarbnica wiadomości o nabożeństwie szkaplerznym, a także modlitw i pieśni do Matki Bożej Szkaplerznej.

Nowenna do bł. Elżbiety. Modlitwy do Trójcy Przenajświętszej. Do książeczki dodana jest relikwia Błogosławionej.

Wspaniała przygoda właśnie się rozpoczyna! Dwóch chłopców, różne momenty historii, jeden ich święty przyjaciel - Ojciec Pio z Pietrelciny. Zobacz jak wiele można dobrego, gdy jest z Tobą ten wyjątkowy zakonnik!

Nieoczekiwane zwroty akcji, skoki w czasie i przestrzeni, zapierające dech w piersiach cuda - a to wszystko wśród prawdziwych, historycznych wydarzeń. Szybka akcja, zwrotne momenty oraz niedopowiedzenia dodają smaczku i angażują młodego czytelnika. Historia o. Pio pokazana nieszablonowo!

Z Ojcem Pio nie będziesz się nudził ani przez chwilę... zakładając, że za nim nadążysz!

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

Na całym świecie nie ma drugiej takiej ikony. Nie ma miejsca franciszkańskiego, które obyłoby się bez tego wizerunku na desce. Zainteresowanie krzyżem z San Damiano nie opiera się jednak na jego wyjątkowej wartości artystycznej. To malowidło przeżyło pewnego dnia razem z Biedaczyną z Asyżu cud miłości! 

Każdego roku do Asyżu pielgrzymują niezliczone grupy młodzieży, wspólnoty, zakonnicy, rodziny i pojedyncze osoby. Zadaniem tej niewielkiej książki jest być przewodnikiem do najważniejszej ikony ruchu franciszkańskiego. Zgłębia ona unikalne źródło obrazu w sposób ostrożny i uważny. Pyta o historię powstania ikony oraz o przesłanie, które zawarł w niej autor.

Daje możliwość historiozbawczej lektury wszystkim medytującym, którzy nie chcą pobłądzić w drobiazgach. W końcu prowadzi do pytania: Jakie znaczenie ma ten obraz w historii powołania św. Franciszka, dla wspólnoty sióstr św. Klary oraz dla całego ruchu franciszkańskiego?

Na ikonie krzyża z San Damiano Chrystus czeka na współczesnych ludzi podobnie, jak kiedyś czekał na poszukującego Franciszka lub na pierwsze towarzyszki Klary. Przychodzi jako brat, ludzki i bliski, a zarazem lekki zmartwychwstaniem, milczący i słuchający, mówiący i oświecający – pod warunkiem że będziemy na Niego patrzeć i pozwolimy Mu nas widzieć.

Rozproszenia, niecierpliwość i oczekiwanie natychmiastowych skutków także dzisiaj doskwiera ludziom pragnącym rozwijać swoje życie duchowe poprzez praktykowanie modlitwy. Nie zawsze są oni w stanie sami wyjść z tego impasu. Potrzebują przewodnika.

Ojciec Pio swoimi poradami także im służy pomocą i krok po kroku prowadzi po ścieżkach praktyki modlitewnej.

Wskazuje, jakie miejsce w życiu człowieka powinna zajmować modlitwa, jaka moc za nią stoi oraz jak wiele łask można dzięki niej uzyskać.

Ojciec Pio uważał, że dobre przeżywanie życia wymaga rozwijania w sobie miłości – do Boga i bliźniego. Bez tej cnoty nie można osiągnąć szczęścia. Miłość jest najważniejsza. Pozbawiona jej codzienność staje się jałowa i bezsensowna.

Kierowanie sercem nie zawsze jest łatwe. Stąd też Ojciec Pio przede wszystkim uczył, jak pokochać miłość. Warto poznać jego mądrość w tej materii i czynić z niej użytek we własnym życiu.
 
Z ufnością otwórz przed Bogiem serce i pozwól, aby On w nim działał.

Wszystko może pozostać bez zasługi, gdy czynione jest bez miłości.

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.