Promocje

Listy św. Karola de Foucauld do kuzynki, Marii de Bondy, lepiej niż najlepsza biografia dają nam możliwość śledzenia jego kroków dzień po dniu od chwili wstąpienia do trapistów aż po Tamanrasset.

Pierwszy jego list został wysłany już dwadzieścia cztery godziny po wyjeździe z Paryża, ostatni zaś w dniu śmierci, 1 grudnia 1916 roku.

Adresatka tych listów, starsza o osiem lat pani de Bondy, bardzo szybko wzbudziła w sercu Karola podziw, co wyrażało się w jego coraz większym do niej przywiązaniu. O roli, jaką ta świecka kobieta odegrała w życiu brata Karola od Jezusa, wymownie świadczy fakt, że właśnie dzięki Marii poznał on księdza Huvelina.

Niniejszy długo oczekiwany zbiór listów, opatrzony wprowadzeniem Georges’a Gorrée, stanowi jedno z głównych źródeł, z których czerpali biografowie brata Karola od Jezusa.

„Z nielicznymi wyjątkami – napisał Roger Quesnel – listy te można uznać za duchowe wyznania, gdyż brat Karol opisywał w nich stany swej duszy, reakcje na poruszenia łaski, pragnienie wierności ideałowi Nazaretu oraz fundamenty, na których opierał życie wewnętrzne”.

Rosnąca konsumpcja i coraz większe wymagania powodują, że skutecznie nauczyliśmy się zagłuszać przekaz Boży. Często zapominamy o prawdach ewangelicznych i nie chcemy kierować się nauką Chrystusa w relacjach prywatnych czy zawodowych. 

Tym cenniejsze jest inne spojrzenie.

W kazaniach ks. Tomasza Grabowskiego odnajdziemy samych siebie, nasze losy i wydarzenia nam znane.

W Biblii jest nasz historia. Poszczególne księgi, rozdziały, wersety biblijne to księgi, rozdziały i wersety dotyczące naszego życia.

Cokolwiek wydarzyło się w naszej historii, cała jest historią zbawioną.

Potrzebujemy jednak Bożego czytania naszej historii, aby zobaczyć ją i przeczytać tak, jak czyta ją Bóg, nasz Zbawiciel.

Konferencje kard. Luisa Antonio Tagle pomagają w odkrywaniu własnego życia we wnętrznościach natchnionych wersetów Biblii.

Tematy konferencji:

1. "Wybrani przed założeniem świata" (Ef 1,4) Tajemnica moich początków
2. "Drogi jesteś w moich oczach" (Iz 43,4) Jak widzi mnie Bóg?
3. "Niech będzie przeklęty dzień, w którym się urodziłem" (Jer 20,14) Tajemnica cierpienia duszy
4. "Słaby jestem, ulecz mnie Panie (Ps 6,3) Prawda o mojej słabości
5. "Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupie ich..." (Oz 13,14) Ze śmierci do życia
6. "Moje oczy zobaczą GO ..." (Hi 19,27)

Uważna lektura dwóch Listów św. Pawła do Koryntian okazuje się bardzo pouczająca nie tylko dlatego, że dostarcza nam dużo ducho­wego pokarmu i informacji o pierwotnym Kościele, ale też uświada­mia nam, że pierwsi chrześcijanie wcale niekoniecznie byli lepsi od nas, mieli wiele wad i problemów, z którymi zmagał się św. Paweł jako ich duchowy ojciec, założyciel tej wspólnoty.

Sakrament małżeństwa, podobnie jak każdy inny sakrament, jest skutecznym znakiem łaski Boga. Małżeństwo jest znakiem miłości Trzech Boskich Osób, znakiem ofiarnej miłości Chrystusa do swojej Oblubienicy – Kościoła, jest w końcu znakiem łaski uświęcającej dwoje osób związanych nierozerwalnym węzłem miłości.

Będzie­my przyglądać się kolejnym elementom rytuału zawarcia małżeń­stwa, aby z niego wyczytać teologię tego sakramentu i odkrywać, jak współpracować z tą łaską na co dzień. 

Napięcie między pragnieniem bliskości i oddania się drugiemu a pra­gnie­niem niezależności i polegania na sobie jest naszym stałym do­świad­czeniem.

Najnowszy numer Zeszytów Formacji Duchowej jest wyjątkowo bardzo na czasie.

Poświęcony został dwom wartościom, bliskości i autonomii, bez których trudno wyobrazić sobie życie szczęśliwe i spełnione. Pójdziemy ścieżką rozważań proponowanych przez s. Beatę Zarzycką ZSAPU, ich dopełnieniem zaś będzie rozważanie ks. Krzysztofa Wonsa SDS.

Autorka jest doświadczonym psychologiem, skupia nas głównie na ludzkim wymiarze doświadczenia bliskości i autonomii, wprowadza subtelnie i głęboko w świat ludzkich potrzeb, pragnień i przeżyć, jednak nie pomija wymiaru duchowego, jest on cały czas obecny w jej rozważaniach, a jego rozwinięcie pozostawia współautorowi.

Każdy z ludzi ma swojego Anioła Stróża, jedynego i specjalnie dobranego do swojej duszy.

Pismo Święte wspomina o tym w wielu miejscach, m.in. w tym fragmencie: ,,Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca moje go, który jest w niebie” (Mt 18,10).

Tak więc aniołowie mają nieustanny kontakt z Bogiem i w Słowie Bożym poznają wszystko, zanim jeszcze to się wydarzy.

To, co jest dla Ciebie jutrzejszym dniem, u anioła może być już wyjawione i znane, dlatego tak bardzo ważny dla Ciebie Przyjacielu jest kontakt z Twoim Aniołem Stróżem, który teraz (kiedy to czytasz) obok Ciebie stoi. On właśnie w tej chwili uśmiecha się do Ciebie z nadzieją, że zaczniesz z nim, ku radości nieba współpracować. Jak?

Całe życie walczysz, aby być kochanym. Nie musisz. Ukochał cię ten, który jest ŹRÓDŁEM ...

Przemień swoje serce i odzyskaj Boży pokój.

Pomoże Ci w tym najnowsza książka Arkadiusza Łodziewskiego, autora bestsellerów takich jak Boży poradnik antydepresyjny, Boży poradnik antydepresyjny, Boży poradnik zwycięstwa nad lękiem.

Boże oblicze w Biblii jest niezmiennie piękne, święte, przeniknięte ojcowską miłością do wszystkich ludzi, choć wobec ludzkiej pychy i bez­­bożności przybiera także wyraz stanowczy i surowy.

Gniew i suro­wość na Bożym obliczu są wyrazem Jego troski i miłości, łaskawości i miłosierdzia. Rekolekcje są zaproszeniem do odkrywania w Biblii pięk­na Bożego oblicza, które na różne sposoby rozbłyska niezmiennym blaskiem. 

Nagrania konferencji w formacie MP3 na płycie CD. Całkowity czas: 9 godz. 53 min.

Życie Maryi przekonuje, że Słowo Boga potrafi zapewnić kruchej istocie ludzkiej wieczną młodość. To ono obdarzyło Ją płodnością po ludzku niewytłumaczalną. Uczyniło wierną Małżonką Boga i odporną na każde doświadczenie.

Od początku była i jest cała piękna.  Co chcemy powiedzieć, kiedy mówimy o Maryi, że jest cała piękna? Skąd czerpiemy to przekonanie? Czy nie jest to jedynie nasza pobożna insynuacja, wymysł naszej maryjnej religijności, wytwór ckliwego sentymentalizmu?

Tytuł Cała Piękna nie jest dewocyjnym pomysłem. Nie wytworzyła go ludzka pobożność. Ma korzenie głęboko biblijne. Wyrósł z głębi stronic Pisma Świętego. Tylko Biblia- może nam odpowiedzieć na pytanie: co to znaczy, że Maryja jest cała piękna?

Zbiór kazań chrzcielnych i ślubnych to propozycja nie tylko dla duszpasterzy, ale również dla ludzi pragnących ożywić w sobie refleksję nad tajemnicą tych sakramentów. Prezentowane teksty mogą stać się także piękną lekturą dla wszystkich, którym spowszedniał już chleb życia małżeńskiego i pragną odnowić spojrzenie na łaskę i moc sakramentu miłości.

Droga krzyżowa Jezusa jest jak Boskie lustro, w którym widzimy nasze krzyżowe drogi.

Właściwie jest tylko jedna krzyżowa droga – Jezusa, który idzie po ludzkich drogach i bierze na siebie nasze krzyże. Zatrzymuje się wszędzie tam, gdzie cierpimy, gdzie chorujemy, gdzie nie radzimy sobie ze zwątpieniem i beznadzieją, gdzie upadamy w grzech.

Zatrzymuje się przy każdej stacji naszego życia, aby nas uzdrawiać: nasze myśli chore od osądzania, naszą bezsilność wobec dźwigania krzyża, nasze „stłuczone” dusze z powodu ciągłego upadania, które się skończy dopiero w chwili śmierci, nasze poranione relacje z matką, ojcem i z tyloma bliskimi, bliźnimi. 

Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, chociaż nie były pozbawione sła­bości i prób w wierze, emanowały życiem. Pozostawiły prze­sła­nie nadziei: niezależnie od wszelkich pozorów zwycięstwa zła nad dobrem zwy­cię­stwo Chrystusa już się dokonało i jest definitywne. Zmartwychwstały jest obecny i działa w naszej historii.

Przesłanie pierwszego Kościoła jest nam potrzebne zwłaszcza dzisiaj, gdy „tylu ludzi sprawia wrażenie, że są zdezorientowani, niepewni, pozbawieni nadziei” (św. Jan Paweł II).

Sesja o nadziei w Kościele z propozycją konferencji, konwersacji i lectio divina do wybranych stronic Dziejów Apostolskich.

Jezus jest Ewangelią. Nazwany przez Marka „Arche” – Początek.

On jest początkiem wszystkiego, źródłem porządku, fundamentem życia. Prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek jest Dobrą Nowiną dla świata, Dobrą Nowiną dla zagubionych pośród mnóstwa nowin i niepokoju, najważniejszą, jakiej potrzebujemy.

Pierwsze rozdziały Ewangelii Marka to pierwsze spośród czterech Ewangelii utrwalone na piśmie i pierwsze, które potrzebujemy usłyszeć.

Konferencje abpa Grzegorza Rysia są cenną i potrzebną dzisiaj prowokacją – wezwaniem do zmierzenia się z prawdą o kondycji naszego serca odpowiedzialnego za innych w tym, co najważniejsze: czy moje serce jest przejęte wiarą moich domowników.

Owszem, najtrudniej mówić o Jezusie, o Ewangelii do tych, z którymi dzielimy codzienność pod jednym dachem, którzy widzą z bliska nasze życie.

Dodatkowo trudno ewangelizować nie tyle tych, co jeszcze nie słyszeli o Jezusie, ile tych, co są przekonani, że już wszystko o Nim wiedzą i że także o Kościele wiedzą dużo.

Jezus wzywa do ewangelizacji wśród swoich: „Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela”. I dodaje: „Posyłam was jak owce między wilki”. Ma na myśli nie pogan i nie Samarytan. Z bólem myśli o owcach, które zamieniły się w wilki.

Mówi: „posyłam was do nich …na świadectwo!” – nie na dyskusje, doktrynalne spory. Owca, która stała się wilkiem, ma w sobie ciągle znajomość Ewangelii. 

Bóg przychodzi w ciemnościach nie dlatego, że sam je spowodował (Biblia nic nie mówi o tym, że Bóg stworzył ciemności!), ale dlatego, że to moje wyobrażenia o Nim powodują nierzadko "zaciemnienie Boga". Bóg nie jest Bogiem ukrywającym się w ciemnościach, ale Bogiem, który się objawia! Przed nami lectio divina do czterech nocy zbawienia przygotowane przez ks. Krzysztofa Wonsa. 

Tradycja chrześcijańska zakorzeniona w żydowskiej uczy, że pośród wielu nocy opisanych w Biblii cztery są najważniejsze: noc stworzenia, noc Abrahama, noc wyjścia z Egiptu i przejścia przez Morze Czerwone oraz noc Mesjasza. Ta czwarta nadaje ostateczny sens każdej nocy, jaka kiedykolwiek się wydarzyła i jeszcze wydarzy w moim życiu.

I uwierzyłem, że jestem Tego warty to książka, która o sprawach poważnych traktuje rzetelnie, bezpośrednio i otwarcie.

To trzydniowe rekolekcje prowadzone z czytelnikiem na temat istoty życia, wiary, miłości i przebaczenia. Ksiądz Przemysław Zamojski wprowadza czytelnika w świat ludzkich uczuć, pragnień i zranień. Przemawia językiem komunikatywnym, prostym, chociaż prowokującym do refleksji i spojrzenia na własną historię życia w świetle Bożego słowa.

Książka ta ukazuje wiele mechanizmów ludzkiej psychiki. A wszystko po to, by każdy z nas, świadomy własnych zranień, słabości i ograniczeń, mógł doświadczyć miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie, dostępnej w sakramentach Kościoła.

Autor niczego nie ukrywa, sam się odsłania, szczerze opowiadając o własnej walce duchowej i przezwyciężonej depresji. Cały ten bagaż doświadczeń, podany w formie nauki rekolekcyjnej, zachęca do wejścia na drogę, którą autor sam przeszedł.