Promocje

Żywy płomień miłości wznosi się na nieprześcignione wyżyny mistyki chrześcijańskiej.

Aktualnym pozostaje stwierdzenie jednego z dawnych biografów św. Jana od Krzyża: “Czcigodny Ojciec zaczyna tam, gdzie inni wybitni pisarze mistyczni zdają się kończyć”. Dzieło to jest czwartym i ostatnim z wielkich traktatów Doktora Mistycznego.

Ta chronologia niejako tłumaczy także jego wzniosłość. Jednakże nie jest to dzieło odizolowane od trzech poprzednich, tj. Drogi na Górę Karmel, Nocy ciemnej i Pieśni duchowej. W takim bowiem wypadku byłoby zupełnie niezrozumiałe.

Tytuł, z uwagi na symbol, jaki w sobie zawiera (ogień-płomień), jest przedłużeniem symbolu nocy-ciemności i odsyła czytelnika do ksiąg Nocy ciemnej.

Według ankiet przeprowadzonych w ciągu ostatnich 40 lat, do Doświadczenia Śmierci Klinicznej, near death expierience, (NDE) przyznaje się od 4,2 do 5% społeczeństwa.

Czy to możliwe, aby kilka tysięcy przebadanych ludzi, w różnym wieku, na przestrzeni kilkudziesięciu lat, z pięciu kontynentów, o różnych wierzeniach i światopoglądach, miało tę samą halucynację albo byli ze sobą w spisku?

Podczas swojego teologicznego śledztwa ks. Wiktor Szponar korzystał z najbardziej znanych relacji pacjentów po NDE. Pod lupę wziął takie światowe bestsellery jak Trafiona przez piorun Glorii Polo, Niebo istnieje naprawdę Coltona Burbo, Dowód Ebena Alexandra, Przejście Piotra Kalinowskiego, Byłem w niebie Richarda Sigmunda oraz wielu innych. Osobiście spotkał się także z pacjentami, przeprowadził wywiady oraz zebrał dokumentację medyczną. Czy świadkowie życia po śmierci mówią prawdę?

Druga część teologicznego śledztwa prowadzonego przez ks. Wiktora Szponara. Po sukcesie wydawniczym pierwszego tomu zaczęli się zgłaszać do autora czytelnicy, którzy doświadczyli zjawisk towarzyszących śmierci klinicznej: wierzący, ateiści i poszukujący.

Te przejmujące wydarzenia, odmieniły radykalnie ich późniejsze losy.

Życie po śmierci 2 stanowi zapis rozmów ks. Szponara z osobami, które doświadczyły NDE.

W serii „Bibliotheca Carmelitana” ukazały się „Dzieje duszy” – historia życia św. Teresy od Dzieciątka Jezus opisana przez nią samą. Wydanie to, opublikowane w roku 2013, zawierało dodatkowo m.in. wybór wierszy i modlitw Teresy, a także garść wspomnień o Świętej oraz fragmenty jej rozmów z matką Agnieszką od Jezusa (prywatnie jej rodzoną siostrą Pauliną), zapisywanych skrupulatnie przez tę ostatnią.

Uznając, jak cenny i niespotykany materiał – oprócz wszystkich tekstów, jakie wyszły spod pióra św. Teresy – stanowią zapiski matki Agnieszki, postanowiliśmy zadbać o przedstawienie ich Czytelnikom polskim w całości, w formie, w jakiej zostały opublikowane przez francuskiego wydawcę dzieł Świętej z Lisieux.

„Żółty zeszyt” (pod taką nazwą notatki Pauliny Martin ukazały się we Francji) otwiera zatem niniejszą książkę, stając się okazją do niecodziennego spotkania z „Małą Teresą”. Spotkania chwilami trudnego, bo przenikniętego ogromnym cierpieniem – ale równocześnie pełnego gorącej miłości do Jezusa, którego Teresa kochała do szaleństwa.

Matka Agnieszka notowała wypowiedzi swojej siostry w ciągu ostatnich miesięcy życia Świętej, od maja do końca września 1897 roku. Zapisywała zarówno pojedyncze zdania, jak i całe rozmowy, czasem uzupełniając je opisem ich kontekstu. Kiedy za pośrednictwem tych wspomnień siadamy u boku chorej Teresy, także i my stajemy się świadkami jej codziennej walki o wierność Miłości. Toczyła ją z odwagą, pokorą i cierpliwością, jakie może dać tylko łaska Boża przyjęta z otwartym sercem. Mimo narastającego bólu przez cały okres choroby zachowała humor, niejednokrotnie podnosząc na duchu przygnębione jej stanem opiekunki.

Druga część książki zawiera teksty napisane przez Teresę: wiersze, modlitwy i dwie sztuki teatralne przygotowane na rekreację, dla urozmaicenia trudnego życia w klauzurze. Akcent szczególnie miły dla Czytelników w Polsce stanowi niewątpliwie postać głównego bohatera drugiej ze sztuk – św. Stanisława Kostki.

Ksiądz Ludwik Pelletier swoim przepowiadaniem i życiem pociągnął tysiące osób na drogę bliskości z Chrystusem, która jest nieustannym wzrastaniem przez upadki i dojrzewaniem przez porażki.

Jak osiągnąć dojrzałość duchową, podążając za Mądrością wcieloną?

W czasach, kiedy liczy się natychmiastowość, pytanie to staje się najważniejszą sprawą w życiu chrześcijanina. Dojrzałość jest celem, jest pełnią istnienia, którą zostaliśmy obdarowani w Chrystusie, a początkiem każdej autentycznej drogi zjednoczenia z Bogiem jest uświadomienie sobie, że nie żyjemy na ziemi po to, by realizować własne plany, lecz aby wypełnić zamysł Boży. Jest to książka o wolności, wyrzeczeniu się siebie i słuchaniu Boga.

Edyta Stein, interpretując dzieła św. Jana od Krzyża, rozwija swoją koncepcję „wiedzy Krzyża” jako teologię Krzyża oraz jako naukę życia w znaku Krzyża.

Studium to jest zarówno znakomitym wprowadzeniem w dzieło Ojca Zakonu Karmelitańskiego, jak i świadectwem głębokiego doświadczenia wewnętrznego i jasności myślenia Autorki.

Co więcej, śledząc życie i naukę św. Jana od Krzyża, Edyta Stein odsłania własną drogę i wykazuje, że krzyż nie jest symbolem śmierci, lecz żywym znakiem mistycznej rzeczywistości.

Ta książka pociągnie każdego, kto będzie ją czytał, ku głębszej relacji z Bogiem, pomoże lepiej zrozumieć miłość jaką Bóg nas kocha i zapali pragnienie, aby na tę miłość odpowiedzieć.

Znaki czasów w jakich żyjemy nakłaniają nas do jej lektury, a autorka daje stara się nam dać odpowiedź na współczesne problemy, przedstawiając obietnice Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Tak bardzo potrzebujemy dziś miłości Jezusa. Rodziny cierpią, ludzie są samotni i zagubieni, bo świat pokazuje nieraz przerażające oblicze. Wielu ludzi prowadzi rozpaczliwe poszukiwania, nie wiedząc, czego szukają.

A jednak, gdy wydaje się nam, że nadchodzi nasz koniec, historia Serca Jezusa zaczyna się na nowo. To opowieść o nadziei, o uzdrowieniu, o miłości.

Francuskie wydanie książki Ukryci w miłości zostało szczególnie wyróżnione wśród publikacji ubiegających się o miano najlepszej w dziedzinie duchowości. Decyzja francuskich czytelników potwierdza, że książka Wilfrida Stinissena OCD, pozornie skierowana tylko do braci i sióstr karmelitanek, może być wartościową lekturą dla każdego, niezależnie od powołania.

Najmocniejsza z dotychczasowych książek Tomasza P. Terlikowskiego. Dziesięć mocnych rozmów o stanie Kościoła katolickiego i o jego przyszłości w Polsce.

U siostry Elżbiety od Trójcy Prze­najświętszej zdumiewa wysoki sto­pień otrzymanych darów rozumu i mądrości.

To one pozwoliły jej wniknąć tak głęboko w tajemnicę Trójcy Przenajświętszej i cieszyć się nią prawie nieustannie.

Napisanie książki ojca Michel-Marie Philipon, dominikanina, poprzedziły wieloletnie rozmyślania nad życiem i pismami świętej Elżbiety. Wniknął on głęboko w ich treść i chciał je rozjaśnić w świetle zasad teologii, które znajdujemy u św. Tomasza, a które św. Jan od Krzyża zastosował w kierownictwie dusz kontemplacyjnych.

Czytelnicy odniosą wiele korzyści z lektury tego dzieła, które bardzo żywo i konkretnie przedstawia teologię cnót i darów.

Święta Teresa z Ávili ukochała Jezusa Chrystusa ponad wszystko i oddała Mu całą siebie. Nic nie było dla niej ważniejsze od tej miłości; dała się Jego miłości uwieść i żyła jedynie dla Niego.

Dzięki temu promieniowała radością tak charakterystyczną dla członków wspólnot Karmelu Terezjańskiego. A ponieważ była tak głęboko zjednoczona z Chrystusem, jej życie stało się świadectwem, że tylko Bóg jest człowiekowi konieczny, że ten, kto ma Boga, posiada wszystko, i że poza Bogiem człowiek nie znajduje żadnej radości.

W obecnych czasach świadectwo Teresy niesie w sobie wielką wartość i aktualność. Teresa jest z pewnością wielką inicjatorką odnowy Kościoła, której tak bardzo dzisiaj potrzebujemy.

To ona stała się jej centralnym ogniwem. Bez wytchnienia walczyła dla siebie i dla swoich „córek” o możliwość życia ukrytego z Jezusem w Bogu, o nawrócenie do Ojca i do Jego Syna Jezusa Chrystusa.

Dopiero przeżywszy takie nawrócenie, możemy stać się ludźmi prawdy, autentycznymi chrześcijanami i żywym Kościołem. Święta Teresa była nade wszystko kobietą wiary, kobietą Bożą.

Wszystkie dzieła św. Jana od Krzyża zebrane w jednym tomie.

Wygodny, poręczny format książki.

W skład tomu wchodzi:

• Droga na Górę Karmel
• Noc ciemna
• Pieśń Duchowa ...

Fascynująca książka o życiu i cudach św. Jana Bosko – wielkiego świętego Kościoła, założyciela Zgromadzenia Salezjanów, opiekuna młodzieży, jednego z największych cudotwórców w historii chrześcijaństwa! 

Na kartach tej książki poznamy nadprzyrodzone dzieła, jakich Bóg dokonał przez osobę św. Jana Bosko: cudowne uzdrowienia, cud rozmnożenia pokarmu (w tym także eucharystycznych hostii), wskrzeszanie zmarłych, walkę (często wręcz fizyczną) z szatanem, dar proroctwa i przewidywania przyszłości, wgląd w sekrety ludzkich myśli i sumień oraz zdolność bilokacji.

O wyjątkowości Jana Bosko świadczy również jego doczesne ciało, które w nienaruszonym stanie można zobaczyć w turyńskiej bazylice, do której nieustannie pielgrzymują z wiarą tysiące osób prosząc o pomoc w najtrudniejszych życiowych bolączkach.

Św. Jan Apostoł i Wyspa Apokalipsy to przewodnik  duchowej pielgrzymki dla tych, którzy zainteresowani są św. Janem i jego losami.

Jest to jednocześnie książka wykazująca, że część miejsc na Patmos związanych z obecnością św. Jana znanych dotąd ze starożytnych opisów i tradycji ustnej,  co do których istnienia przez stulecia wątpiono,  zostało w ostatnim stuleciu potwierdzonych dzięki przeprowadzonym badaniom archeologicznym.

Wędrówka po tych miejscach, choćby tylko duchowa, dzięki prezentowanej publikacji umożliwia spotkanie się z realiami wyspy, na którą został zesłany Apostoł, a zwłaszcza z Grotą Apokalipsy, gdzie miał doznać objawienia i spisać je w Księdze Apokalipsy.

Szkaplerz karmelitański posiada wyjątkową siłę w mocnej symbolice i prostej teologii. Dzisiaj szczególnie potrzebujemy okrycia wobec przemyślnych, okrutnych mechanizmów ekonomiczno-społecznych i duchowych odzierania człowieka z dóbr, wolnego imienia, z miłości, z wolności, a nawet z prawa do życia.

Nie obronimy się sami, potrzebna jest nam asystencja nieba.

Św. Teresa z Lisieux potrafi żarliwie i szczerze pisać o swej szalonej miłości do Boga i o mozolnym zmaganiu się ze słabościami. Odsłania w swych zapiskach najskrytsze pragnienia i przekazuje niezwykle osobiste refleksje, ale też opowiada o dzieciństwie, pielgrzymce do Włoch i codzienności zakonnej.

Nowe tłumaczenie z komentarzami wydania krytycznego (przekład Agnieszka Kuryś)

Dla Małej Arabki przewodnikiem i mistrzem był Jezus. To On przeprowadzał ją przez wiele pokus i cierpień. Pośród tych doświadczeń Mariam nauczyła się czerpać miłość i radość z Ducha Świętego.

Rekolekcje z Małą Arabką mogą stać się dla nas fascynującą przygodą, która odmieni nasze życie i pozwoli z zachwytem odkrywać ślady Bożej łaski nawet w tym, co nam spowszedniało

Niebo, piekło i czyściec to nie przenośnia czy fikcja literacka. Przedstawiamy namacalne dowody na to, że dusza ludzka jest nieśmiertelna.

Prezentujemy świadectwa osób, które doświadczyły bezpośredniego kontaktu z duszami zmarłych: osób wyniesionych na ołtarze, księży egzorcystów i zwykłych śmiertelników obdarzonych charyzmatem obcowania z duszami czyśćcowymi.

• Co wspólnego ma przewodnicząca Komisji Europejskiej Ursula Von der Leyen z odwiedzinami dusz czyśćcowych? 
• Ursula Hibbeln i Maria Simma – mistyczne pośredniczki z pokutującymi grzesznikami 
• Święty ojciec Stanisław Papczyński – orędownik modlitwy za poległych husarzy i ofiary czasów wojny 
• Święta siostra Faustyna Kowalska – wspomożycielka potrzebujących 
• Służebnice Boże: Wanda Malczewska, siostra Dulcissima Hoffmann i siostra Wanda Boniszewska i ich misja ratowania skazanych na czyściec 
• Święty Grzegorz Wielki. Gregorianki – koło ratunkowe dla grzeszników 

Mówiąc mocnym głosem pośród zgiełku i pośpiechu dzisiejszego świata, Catherine pomaga odnaleźć "pustynię swojego serca" wszystkim tym, którzy w chaotycznej codzienności tęsknią za wiarą przemieniającą życie w wielką przygodę. Autorka, odsłaniając przed czytelnikiem swoje osobiste relacje z Chrystusem, proponuje nowy sposób wzrastania w życiu duchowym. Ogromny autentyzm jej świadectwa w połączeniu z jej radosną wiarą i prostotą sprawia, że Pustynia jest lekturą nie tylko fascynującą, ale także otwierającą serce na rzeczywistość modlitwy i służby bliźnim.

Niniejsza książka to owoc kilkudziesięcioletniego obcowania z tekstami św. Jana od Krzyża oraz sesji u braci dominikanów w ramach Letniej Szkoły Duchowości Chrześcijańskiej pt. „Droga do Boga według św. Jana od Krzyża” w sierpniu 2023 roku w Ustroniu-Hermanicach.

Autor pisze we wstępie:

Zazwyczaj we wstępach kurtuazyjnie życzy się dobrej lektury. A ja chciałbym raczej Cię ostrzec: lepiej tej książki nie czytaj! Dlatego że gdybyś poznał rzeczy święte, najświętsze tajemnice, a potem zmęczony lub – co gorsza – znudzony odłożył ją na półkę, nie byłbyś bez winy. Bo mistyka to zobowiązanie, wieczyste zobowiązanie, które przebija się w teraźniejszość jak gwałtowne zwiastowanie i ogłasza świętość czasu przeznaczeń.

A Bóg przeznaczył „duszę do chwały i określił tę chwałę […] od wieków, zanim ją jeszcze stworzył. To przeznaczenie jest tak właściwe duszy, że żadne zdarzenia przychylne czy przeciwne, wzniosłe czy niskie nie potrafią jej nigdy tego czegoś odebrać, lecz to, co jej Bóg przeznaczył od wieków, będzie posiadała na wieczność” (PD 38, 6).

Huragan takich słów rozbija wszelkie stosowane miary i strąca w otchłanie bez dna. Tu nie można ani siebie ocalić, ani czegoś wygrać, bo człowiek musi być pokonany. A tym, co pokonuje, co zwycięża – jest Miłość. U św. Jana od Krzyża doprowadzona jest ona do szaleństwa. Tym szaleńcem jest przede wszystkim Bóg, który kocha człowieka bardziej niż siebie. A tego nie mógł wytrzymać pewien świetlany gentleman na początku czasów.

Lektura Jana to – jak sam zechciał to nazwać – wydobywanie diamentu duszy z błota, sadzy czy nawarstwień smoły (por. DGK I, 9, 1). Jego słowa to strofy o nieprawdopodobnym pięknie duszy ludzkiej, to kreślenie i wykreślanie słów – słów niesłychanych o Bogu rozmiłowanym: „Bo i któż może opisać to, co On pozwala zrozumieć duszom rozmiłowanym, w których mieszka?

I kto ośmieli się wyrazić słowami to, co On im daje odczuć? Kto wreszcie może wyrazić pragnienia, które w nich wznieca?” (PD prolog, 1).