Promocje

Czy wiara staje się obecnie kwestią wyłącznie prywatną? W jaki sposób Kościół może podejmować dialog ze światem? Jak rozwój współczesnej psychologii wpływa na naszą duchowość?

Kryzys w Kościele staje się coraz bardziej widoczny. Wielu szuka przyczyn takiego stanu w aferach obyczajowych czy problemach w sprawowaniu władzy przez kościelnych hierarchów. Czy to jednak prawdziwy powód osłabienia Kościoła?

Ojciec Jan Paweł Strumiłowski, teolog i wykładowca, wskazuje na głębsze przyczyny widocznych już zmian. W swojej książce analizuje rzeczywiste okoliczności kryzysu Kościoła, które jednoznacznie świadczą o tym, iż za wszelką cenę staramy się Kościół dostosować do zasad „tego świata”.

Na czym polega fenomen dialogu i zarazem prostota treści, którą oferuje nam Stephanie Gray Connors w swojej książce Z miłości do życia?

Autorka dotyka rozumu i serca człowieka, pokazując, że tylko taka postawa stwarza możliwość dobrej komunikacji międzyludzkiej i daje szansę na prawdziwe spotkanie.

W oparciu o swoje wieloletnie doświadczenie rozmów z różnymi osobami na temat aborcji Stephanie opracowała praktyczny przewodnik, który uczy nas krok po kroku, jak i jakie pytania zadawać rozmówcy.

Bazuje na wiedzy medycznej oraz opowiada prawdziwe historie z życia swojego i innych, co sprawia, że jest to pozycja autentyczna, a zarazem łatwa w odbiorze.

Dostajemy do rąk prosty klucz do tego, jak rozmawiać o aborcji.

Jak? Bez lęku, bez zawstydzenia, bez niechęci czy złości, lecz poprzez zadawanie pytań, stosując język miłości, logiki i prawdy.

Przekonanie św. Jana od Krzyża: „Moje są niebiosa i moja jest ziemia, moje są narody, moi grzesznicy i sprawiedliwi!...” – wybrzmiewa już w wieku dziecięcym Tereski, który biografowie, w tym s. Immakulata, etykietują zwrotem, sytuacyjnie określonym: „biorę wszystko”. Tak jak bierze bez ograniczeń i zastanawiania się małe dziecko i dojrzały mistyk w poczuciu pełni miłości rodziców, bliskich i Boga.

Żyjesz w hałasie i zabieganiu. Nie potrafisz w sobie odnaleźć ciszy. A może się jej boisz. W tym pośpiechu często słyszysz jedynie słowa, które do Ciebie nie trafiają. Potrzebujesz uciszyć serce.

Szansą jest dla Ciebie modlitwa Jezusowa, uświęcona wielowiekową tradycją. Jedno zdanie zaczerpnięte z Ewangelii. Ono pomoże Ci się odnaleźć. Zaczniesz słyszeć, rozumieć, czuć.

Wyrusz w tę podróż!

„Twoja Pierwsza Komunia Święta jest dla ciebie najważniejszą sprawą z całego życia” — pisze Autor — i podpowiada dzieciom, jak najlepiej przygotować się do tego wydarzenia.

Dzięki lekturze tej książeczki mały Czytelnik może przeżyć wspaniały czas duchowego wzrostu.

Pewne dziecko, przygotowane w podobny sposób, na pytanie, co to jest niebo, powiedziało: „Niebo to jest Pierwsza Komunia Święta, która się nigdy nie kończy”.

Zbiór 14 Dróg Krzyżowych bogato ilustrowanych - NIE TYLKO NA WIELKI POST!!! Kto chce kroczyć Jego śladami? Kto pragnie doświadczyć Jego Miłosierdzia? Niewątpliwie, każdy z nas. Sięgnij zatem po tę książkę i poświęć trochę czasu na rozważanie Męki naszego Zbawiciela, szczególnie w Godzinie Miłosierdzia.

Sam Pan Jezus powiedział przecież św. Faustynie: Staraj się w tej godzinie odprawiać drogę krzyżową o ile ci na to obowiązki pozwolą ... (Dz. 1572).

Znajdziesz w niej rozważania z tekstami Pisma Świętego, Jana Pawła II, Świętych Karmelu, św. Jana Vianney’a, Tomasza a Kempis, paulina o. Augustyna Pelanowskiego, br. Efraima, br. Rogera z Taize oraz innych autorów.

Książeczka przybliża nauczanie św. Jana Pawła II na temat nabożeństwa szkaplerznego, zawiera syntezę Maryjnej duchowości Karmelu, przybliża postać św. Szymona Stocka który z rąk Maryi otrzymał dar szkaplerza karmelitańskiego wraz z obietnicami związanymi z tym nabożeństwem.

Publikacja rozwija temat zobowiązań wynikających z noszenia szkaplerza , jest także wspaniałym modlitewnikiem dla wszystkich czcicieli Matki Bożej Szkaplerznej odzianych w Jej szatę.

Siostra Łucja to niezwykle ważna osobowość portugalskiego katolicyzmu XX wieku. 

Jako Pastuszka z Fatimy, która wraz z Franciszkiem i Hiacyntą dostąpiła w 1917 roku widzenia Matki Bożej, jest uznana za dziecko szczególnie błogosławione i wybrane do rozpowszechniania w świecie przesłania Bożego pokoju i zbawienia.

Jako karmelitanka, uważana za osobę uprzywilejowaną w swym oddaniu Bogu i służbie Kościołowi, cieszy się ogromnym zaufaniem wiernych, zaufaniem zakotwiczonym w jej wyjątkowej posłudze powierniczki Matki Bożej. 

We współczesnej historii Kościoła Siostra Łucja stanowi niezwykle istotny punkt odniesienia. Pojawiające się już podczas objawień wzmianki dotyczące Ojca Świętego i jego cierpień oraz wyjawienie trzeciej części tak zwanej Tajemnicy Fatimskiej, a również dramatyczne wydarzenia w dziejach Kościoła na przełomie XX i XXI wieku, nie pozwalają nam o niej zapomnieć. 

Z wielką radością oddajemy w ręce Czytelników tom 100. serii Źródła Monastyczne: Reguły (De institutis coenobiorum) świętego Jana Kasjana.

Dzieło, które czytelnik bierze do ręki, ma swoje wyjątkowe miejsce w literaturze ascetycznej. Ten obszerny traktat powstały w południowej Galii w latach 420–424 kształtował zachodnią myśl monastyczną przez długie lata, między innymi wywarł wpływ na dwa najważniejsze teksty łacińskiej normatywy  klasztornej: Regułę Mistrza oraz Regułę św. Benedykta.

Przebaczenie jest lekarstwem leczącym ranę zadaną wzajemnej więzi osobowej, która ze swej natury winna być więzią miłości. Czło­wiek jako osoba potrzebuje bowiem do życia szczególnej więzi, jaką jest miłość. Nie chodzi tutaj o emocjonalne rozbudzenie, cha­rakterystyczne dla zakochania i miłości ero­tycznej. Miłość nie sprowadza się do uczuć. Ona polega na szczególnym wzajemnym odniesieniu się do siebie osób, na obdarowaniu drugiego i przyjęciu go jako daru dla siebie.

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.

To nie jest nauka o ośmiu grzechach głównych – to jest nauka o ośmiu rodzajach złych myśli. Grzech w pewnym sensie jest owocem, który wyrasta z myśli, a myśl z kolei jest jak korzeń - na to zwraca opracowanie Pomiędzy grzechem a myślą. O ośmiu duchach zła Ewagriusza z Pontu.

Książka przedstawia naukę Ewagriusza z Pontu (345–399) na temat ośmiu duchów zła zwanych też myślami namiętnymi (gr. logismoi) atakujących każdego człowieka czyli obżarstwa, nieczystości, chciwości, smutku, gniewu (złości), acedii, próżności i pychy.

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

Kim jest Duch Święty? Jaka jest Jego natura? Co to znaczy, że jest równy Ojcu i Synowi i jaka jest Jego specyficzna misja?

Te pytania były żywo dyskutowane w IV wieku, gdy pojawiało się wiele herezji i błędów w odniesieniu do Trzeciej Osoby Trójcy Świętej.

Dydym z Aleksandrii uporządkował wówczas te zagadnienia w dziele, które oddajemy do rąk współczesnym czytelnikom spragnionym rzetelnej i jednocześnie prostej nauki opartej na lekturze Pisma Świętego.

Nowenna do bł. Elżbiety. Modlitwy do Trójcy Przenajświętszej. Do książeczki dodana jest relikwia Błogosławionej.

"Niedziela z dziećmi. Spotkania przy ołtarzu" na rok A to niezastąpiona pomoc w tworzeniu homilii dla dzieci.

Po drobnych adaptacjach można ją wykorzystać także w czasie katechezy, szczególnie jeżeli część zajęć poświęcamy na studiowanie z dziećmi tekstów niedzielnych Ewangelii. Także rodzice, którzy wprowadzają swoje dzieci w świat wiary i próbują rozmawiać z nimi o przesłaniu Dobrej Nowiny, znajdą tu dla siebie pomocne myśli.

Ogólnym założeniem homilii jest ich prostota polegająca na uchwyceniu z treści Ewangelii najczęściej tylko jednej myśli. Czasem jest to główna myśl niedzielnego czytania, często jednak któraś z myśli drugoplanowych, łatwiejszych do przyswojenia przez dzieci.

Publikacja Nad księgami opata Jana o naśladowaniu Chrystusa zawiera tekst O naśladowaniu Chrystusa oraz komentarz s. Małgorzaty Borkowskiej OSB.

W historii chrześcijaństwa mamy kilka dzieł literackich, które pochodzą ze środowisk monastycznych, czytane są powszechnie do dzisiaj, i szczególnie silnie wpłynęły na ukształtowanie się naszej duchowości, gdyż dały wyraz ludzkiej tęsknocie za Bogiem.

Najstarsze z nich to Księga starców i narosła wokół niej literatura egipskiej pustyni. Dalej, Wyznania św. Augustyna; zaliczam je do literatury monastycznej, gdyż autor był wedle ówczesnych pojęć mnichem, chociaż w mieście; założył nawet wspólnotę, napisał dla niej regułę, i jak większość Ojców Kościoła został biskupem z mnicha właśnie.

Następna jest Reguła św. Benedykta; jej nauka, ale przede wszystkim jej praktyka w niezliczonych wspólnotach, kształtowała życie chrześcijańskie (jak pisze Rowan Williams) przez sam fakt, że ukształtowała mnóstwo osobowości, które z kolei kształtowały społeczeństwo. Czwarta jest księga O naśladowaniu Chrystusa.

Najwcześniejsze rękopiśmienne kopie Naśladowania pochodzą z Włoch i oczywiście nie są przez kopistów wyraźnie datowane. Ponieważ jednak cechy pisma i szczegóły wykonania pozwalają datować średniowieczne rękopisy z dużą dokładnością, jest pewne, że najstarsza zachowana kopia (podkreślmy: kopia już, nie pierwopis autorski), sporządzona w Vercelli i tam do dziś przechowywana, powstała między rokiem 1280 a 1330. Nie później. Otóż nawet koniec tego przedziału czasowego to jeszcze równe pół wieku przed przyjściem na świat Tomasza a Kempis (1380-1471), któremu na północny wschód od Alp przypisuje się do dzisiaj autorstwo tej księgi; a blisko sto lat przed jego dojrzałą działalnością pisarską.