Razem z Michele zapraszamy cię, abyś stała się kobietą modlitwy – abyś modliła się całym swoim życiem, trwając w obecności Boga, który zachęca każdego z nas do zrobienia kolejnego kroku w relacji z Nim.

W dalszej części książki podzielimy się mądrością Kościoła, lekcjami z życia świętych, historiami osobistej modlitwy (nawet cudami) oraz praktycznymi uwagami o włączaniu modlitwy w codzienne życie. A co najważniejsze, będziesz miała okazję spróbować swoich sił w pisaniu własnych modlitw, które wyrażają najgłębsze pragnienia twojego serca.

W książce zamieściłyśmy również rozważania mające pomóc ci skupić się na modlitwie oraz wskazówki pomocne w tworzeniu własnych zwrotów do Boga. Na końcu książki znajdziesz miejsce do zapisywania spontanicznych modlitw, intencji oraz odpowiedzi, które otrzymałaś. Włączyłyśmy również zestaw pytań. Zachęcamy cię do czytania tej książki w małej grupie lub wykorzystania pytań do osobistej refleksji.

Wśród opisów objawień Anny Kathariny Emmerich, znajdują się pisma poświęcone życiu Maryi Panny.  W objawieniach wielkiej mistyczki spotykamy nie tylko Maryję, ale także Jej małżonka, świętego Józefa, a przede wszystkim licznych krewnych zarówno z Jej strony, jak i świętego Józefa.

Chrystus bowiem prawdziwie stał się człowiekiem, urodził się w rodzinie, a kochająca się rodzina w szczególny sposób pielęgnuje wzajemne  więzy relacje. Matka Maryi, święta Anna, jawi się tu jako silna, dobra i opiekuńcza kobieta, babka Zbawiciela.

Chrystus był związany ze swoją rodziną, a obrazy rozlicznych więzów rodzinnych są wzruszające. Wielu z Jego krewnych zostało następnie Jego naśladowcami.

Z objawień Anny Kathariny Emmerich dowiadujemy wiele szczegółów z życia Najświetrzej Maryi Panny, dostrzegamy również Jezusa przede wszystkim jako Syna Maryi, Syna stolarza, Syna Człowieczego. To właśnie to dzieło, z którego tak wiele dowiadujemy się o członkach rodziny Zbawiciela, jasno dowodzi, że Jezus był prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Przekonanie św. Jana od Krzyża: „Moje są niebiosa i moja jest ziemia, moje są narody, moi grzesznicy i sprawiedliwi!...” – wybrzmiewa już w wieku dziecięcym Tereski, który biografowie, w tym s. Immakulata, etykietują zwrotem, sytuacyjnie określonym: „biorę wszystko”. Tak jak bierze bez ograniczeń i zastanawiania się małe dziecko i dojrzały mistyk w poczuciu pełni miłości rodziców, bliskich i Boga.

„Bądź „odźwiernym” swego serca i nie wpuszczaj żadnej myśli bez pytania. Pytaj każdą jedną myśl i mów do niej: „Jesteś jedną z naszych czy od naszego wroga?” (Joz 5, 13). A jeśli należy do domu, napełni cię pokojem. Jeśli natomiast pochodzi od wroga, wprawi cię w zamieszanie przez gniewlub poruszy przez żądzę. Takie bowiem są demoniczne myśli (Ep. 11, 3)”.

Takiej oto rady udzielił Ewagriusz z Pontu tym, którzy pragnęli oczyścić umysł ze złych myśli i namiętności. Albowiem według nauczania Ojców Kościoła, tylko całkowicie wyswobodzony z wszelkiej nieczystej myśli umysł mógł dostąpić kontemplacji i prawdziwego poznania Boga, a walka z pokusami była drogą do zbawienia. 

Książka jest antologią prawie pięciuset cytatów biblijnych, poświęconych walce z ośmioma namiętnościami: obżarstwem i nieczystością, chciwością, smutkiem połączonym z lękiem, gniewem, acedią (duchową „depresją”, niekiedy utożsamianą z lenistwem lub gnuśnością), próżnością oraz pychą.

Uwolnijcie nas stąd. O duszach czyśćcowych to książka w której Maria Simma rozmawia z dziennikarzem Nickiem Eltzem opisując swoje życie, doświadczenia i przekazuje przesłanie, które usłyszała od dusz w Czyśćcu ciepiących.

Jakie są cztery filary życia duchowego?

Wśród wielu różnych wskazówek i podpowiedzi można się pogubić. Ksiądz Dolindo Ruotolo w zwięzły sposób wyjaśnia, jakie powinny być podstawy naszego życia duchowego. Pierwszą jest miłość Boga. Ale co ona oznacza?

Czego od nas wymaga? Jakie wyzwania przed nami stawia? Drugą – miłość bliźniego, która rodzi jeszcze więcej pytań i wątpliwości.

Jak kochać kogoś, kto wyrządza zło?

Jak kochać Boga, gdy miłość bliźniego rodzi w nas opór?

Trzecim filarem jest modlitwa. Najczęściej modlimy się, bo chcemy być przez Boga wysłuchani.

Ksiądz Dolindo tłumaczy, na czym polega skuteczność modlitwy.

Dziś spowiedź w wielu krajach przeżywa kryzys.

Na zachodzie Europy konfesjonały służą za schowki na narzędzia. Mówi się już tylko o słabości, rozpadzie małżeństwa, wypaleniu, niedostosowaniu, kryzysie czy traumie z dzieciństwa.

A tam, gdzie nie ma winy, nie ma też nawrócenia i spowiedzi.

Pan Jezus pragnie, aby wszyscy ludzie, nawet najwięksi grzesznicy, byli zbawieni. W tym celu, aby mogli się uratować od wiecznego zatracenia, ustanowił Sakrament Pokuty, potocznie zwany spowiedzią świętą.

Bez najmniejszej przesady można powiedzieć, że dla człowieka, który po chrzcie świętym dopuścił się grzechu śmiertelnego, Sakrament ten jest ostatnią deską ratunku, aby uniknąć wiecznego potępienia.

Zbiór 14 Dróg Krzyżowych bogato ilustrowanych - NIE TYLKO NA WIELKI POST!!! Kto chce kroczyć Jego śladami? Kto pragnie doświadczyć Jego Miłosierdzia? Niewątpliwie, każdy z nas. Sięgnij zatem po tę książkę i poświęć trochę czasu na rozważanie Męki naszego Zbawiciela, szczególnie w Godzinie Miłosierdzia.

Sam Pan Jezus powiedział przecież św. Faustynie: Staraj się w tej godzinie odprawiać drogę krzyżową o ile ci na to obowiązki pozwolą ... (Dz. 1572).

Znajdziesz w niej rozważania z tekstami Pisma Świętego, Jana Pawła II, Świętych Karmelu, św. Jana Vianney’a, Tomasza a Kempis, paulina o. Augustyna Pelanowskiego, br. Efraima, br. Rogera z Taize oraz innych autorów.

Książeczka przybliża nauczanie św. Jana Pawła II na temat nabożeństwa szkaplerznego, zawiera syntezę Maryjnej duchowości Karmelu, przybliża postać św. Szymona Stocka który z rąk Maryi otrzymał dar szkaplerza karmelitańskiego wraz z obietnicami związanymi z tym nabożeństwem.

Publikacja rozwija temat zobowiązań wynikających z noszenia szkaplerza , jest także wspaniałym modlitewnikiem dla wszystkich czcicieli Matki Bożej Szkaplerznej odzianych w Jej szatę.

Siostra Łucja to niezwykle ważna osobowość portugalskiego katolicyzmu XX wieku. 

Jako Pastuszka z Fatimy, która wraz z Franciszkiem i Hiacyntą dostąpiła w 1917 roku widzenia Matki Bożej, jest uznana za dziecko szczególnie błogosławione i wybrane do rozpowszechniania w świecie przesłania Bożego pokoju i zbawienia.

Jako karmelitanka, uważana za osobę uprzywilejowaną w swym oddaniu Bogu i służbie Kościołowi, cieszy się ogromnym zaufaniem wiernych, zaufaniem zakotwiczonym w jej wyjątkowej posłudze powierniczki Matki Bożej. 

We współczesnej historii Kościoła Siostra Łucja stanowi niezwykle istotny punkt odniesienia. Pojawiające się już podczas objawień wzmianki dotyczące Ojca Świętego i jego cierpień oraz wyjawienie trzeciej części tak zwanej Tajemnicy Fatimskiej, a również dramatyczne wydarzenia w dziejach Kościoła na przełomie XX i XXI wieku, nie pozwalają nam o niej zapomnieć. 

Zbiór wywiadów popularnego i bardzo cenionego dziennikarza i prezentera telewizyjnego. Niezwykle ciekawe rozmowy dotyczą polityki, roli Kościoła we współczesnym świecie, niepokojącej sytuacji na Ukrainie, a także planów bohaterów rozmów na przyszłość.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. 

Rekolekcje ze św. Eugeniuszem de Mazenodem to wyśmienita okazja, by spędzić 15 dni w towarzystwie mistrza duchowego i odnaleźć sens życia w spotkaniu z Chrystusem.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. Przez całe swe życie - misjonarza, założyciela, biskupa i senatora Francji - szedł z Maryją, trzymając Ją niejako za rękę. W sercu zaś gorąco pragnął, aby cały świat usłyszał słowa, które Chrystus wypowiedział na krzyżu - Oto matka twoja -i aby cały świat jak najprędzej i jak najprawdziwiej wziął Ją do siebie.

Święta Mechtylda von Hackeborn była XIII-wieczną mistyczką i wizjonerką. Od dzieciństwa prowadzona przez Pana, została obdarzona szczególną łaską – mogła nie tylko rozmawiać z Chrystusem i dotykać Go, ale również przebywać w Jego Sercu.

Znana jest dziś jako propagatorka kultu Najświętszego Serca Jezusowego na kilka wieków przed św. Małgorzatą Alacoque.  

W książce zawarte są wybrane objawienia tej wyjątkowej mistyczki, której dane było słyszeć bicie Serca Jezusa. Jej objawienia spisane przez współsiostry, zostały zebrane w dziele Księga duchowej łaski (Liber specialis gratiae. ) Mechtylda przekazuje w nich wielką prawdę o tym, jak niewyczerpanym źródłem łask jest Najświętsze Serce Jezusa.

Z modlitw świętej Mechtyldy przez wieki czerpały rzesze ludzi szukających Boga i bliskości z Nim. Po upływie wieków jej przekaz jest nadal aktualny i może być światłem dla dzisiejszego człowieka, pogubionego w gąszczu różnych duchowości i szukającego Boga po omacku. Potwierdził to papież Benedykt XVI, który w audiencji środowej cytował słowa św. Gertrudy Wielkiej o Mechtyldzie:  

 “To, co opisaliśmy, to niewiele w porównaniu z tym, co pominęliśmy. Jedynie na większą chwale Bożą i ku pożytkowi bliźniego publikujemy te rzeczy, bo wydawałoby się niesprawiedliwym milczeć o tak wielu łaskach, które Matylda otrzymała od Boga nie tyle dla niej samej (według naszego mniemania), ale dla nas, i dla tych co po nas przyjdą”.

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.

Opierając się na ewangelicznej relacji uciszenia burzy na jeziorze (por. Mt 8,23–27; Mk 4,35–41; Łk 8,22–25), ten święty kapłan zostawia wskazówki, jak przetrwać trudniejsze chwile w życiu, kiedy zmagamy się z cierpieniem, niepewnością, niepowodzeniami w relacjach, a także własną słabością i grzechem.

Jest to zarazem świadectwo radykalnego zawierzenia się Jezusowi oraz Jego Matce, którą ksiądz Dolindo czcił jako Gwiazdę Morza – światło wskazujące nam drogę do Boga podczas żeglugi po wzburzonych falach naszego życia.

Na przestrzeni wieków „morowe powietrze” dziesiątkowało miasta i wsie w całej Europie.   Choroba w jednej chwili zmieniała bliskie osoby w ludzi sobie obcych i niosących śmierć. Nieufność i lęk niszczyły wzajemne relacje. Życie na granicy życia i śmierci weryfikowało prawdę o sobie samym.

Ks. Jan Kracik, historyk, opisał wydarzenia, gdy kolejne fale epidemii dżumy dotykały staropolskie społeczeństwa. Jedna z nich, w latach 1348-50, w samym tylko Krakowie spowodowała śmierć dwudziestu tysięcy mieszkańców, a na największym średniowiecznym rynku Europy wyrosła trawa. 

Autor zebrał w książce ciekawostki i opowieści o reakcjach na zagrożenie zarazą zwykłych ludzi, a także królewskie rozporządzenia i zalecenia medyków - z punktu widzenia współczesnej medycyny niezrozumiałe, a nawet szkodliwe.

Czy każdy człowiek nie nosi w sobie tego ogromnego pragnienia: być spotkanym sercem w serce przez MIŁOŚĆ, w której czułby się wybrany, kochany, poznany do głębi swego istnienia?

Czyż bez względu na to, czy ośmieli się to wyznać, nie oczekuje na objawienie się w nim Osoby Boga?

To, co przedstawię na najbliższych stronach, może stać się DROGĄ do twego serca, jeśli pozwolisz wraz z Maryją ponieść się na pustynię Boga. Tam doświadczysz spotkania z samym sobą, z PRAWDĄ mocną i przenikającą serce jak miecz obosieczny, który jedną stroną ostrza rani po to, aby drugą móc leczyć.

Książka polecana przez księdza Dominika Chmielewskiego

To jedyna książka - relacja naocznego świadka- ukazujące pełne dramatyzmu ostatnie dni Prymasa, a niezwykła praca jest wyrazem hołdu dla świętości Wielkiego Prymasa Tysiąclecia.

Wydanie z okazji beatyfikacji kardynała Wyszyńskiego.

Książka ks. prałata Bronisława Piaseckiego – sekretarza Prymasa Wyszyńskiego -poświęcona jest ostatniemu okresowi życia i pracy Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Relacje autora rozpoczynają się od 1 marca 1981 – jest to czas rozwinięcia już pierwszych oznak ciężkiej choroby.

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.