Promocje

To, co ofiarujemy w czasie Eucharystii: chleb i wino, naszą pracę i świat, staje się w Chrystusie Jego życiem. Wszystko, co dajemy w Eucharystii, zo­sta­je nam oddane jako pokarm służący Jego życiu w nas.

Chrystus stał się pożywieniem, abyśmy mogli żyć życiem niezniszczalnym. Od dnia chrztu św. mamy w sobie życie niezniszczalne, dlatego potrzebujemy niezniszczalnego pokarmu, którym jest On sam. Sesja przebiegać będzie w klimacie pustyni i medytacji.

Cóż, takie jest życie! – kwitujemy krótko trudne sprawy, których wyjaśnić nie jesteśmy w stanie.

A co jeśli życie wcale nie jest takie, jakie jest? Może rację mają ci, którzy twierdzą, że życie jest takie, jak się je interpretuje, a prościej, jest takie, jak się je opowiada.

Dlatego warto się wsłuchać w to „nasze życie”, bo być może nie jest jedyną i nie tą najlepszą wersją, którą warto opowiadać.

Prawdziwe życie przecież jest gdzie indziej – mawia filozof. „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20) – tajemniczo dodaje św. Paweł.

W trakcie sesji wsłuchamy się w samych siebie, w naszą osobistą historię, by od­kryć w niej Życie. Kto wie, może zaczniemy inaczej opowiadać o życiu?

Pierwsze go­dziny i dni tego szczególnego okresu, przeżyte na pustyni, w pełnej ciszy, na medytacji słowa Bożego z liturgii wielkopostnej, mogą stać się duchową inspiracją do hojnego wejścia w czterdziesto­dnio­we przy­gotowanie do Wielkiej Nocy.

Tematy konferencji:

1. „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem” (Jl 2, 12-18) 45 min. 
2. „A gdy (Jezus) się modlił, otworzyło się niebo” (Łk 3, 21-22) 46 min. 
3. „Panie, naucz nas modlić się” (Łk 11, 1-10) 57 min...

Nosimy w sobie doświadczenia relacji zarówno pięknych i trudnych. Niektóre z nich dają nam wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Inne pozo­sta­wi­ły ślady głębokich ran i wywołują ból, lęk i agresję.

Relacje po­zy­tywne i negatywne potrafią wpływać na kształtowanie naszej oso­bo­wości, na nastawienie do siebie, do innych, do Boga.

Konfe­rencje adre­so­wane do osób pomagających i szukających pomocy w uzdra­wianiu i rozwoju życiowych relacji.

Czas całości: 4 godz. 29 min. płyta w formacie CD MP3

Przejmująca opowieść o przypadkowym spotkaniu, które na zawsze odmienia życie dwóch mężczyzn – pełnego rasistowskich uprzedzeń policjanta i czarnego pastora. Inspirujący dramat, opowiadający o poszukiwaniu odkupienia, przezwyciężaniu rasowych uprzedzeń i sile wiary.

Policjant Bill 'Mac' McDonald (Michael Joiner) traci w wypadku ukochanego syna i przez kilkanaście kolejnych lat nie może pogodzić się z jego śmiercią. Jest pełen bólu i rasistowskich uprzedzeń (chłopaka potrącił czarny kierowca)...

Biblijna historia powołania, w której radość z niezasłu­żo­ne­go wybraństwa przeplata się z poczuciem kruchości i zawiścią blis­kich, godność królewska ze zdradą powołania, drama­tycz­na ucieczka z powrotem do pierwotnej wierności.

Góry w Ewangeliach skrywają wielkie tajemnice Jezusa. Autor rozważań zaprasza, by w świetle słowa Bożego przeżyć spotkanie z Jezusem, Nauczycielem i Panem, na Górze Kuszenia, Górze Wyboru, Górze Nauczania, Górze Przemienienia i Górze Ukrzyżowania. 

W duchu lectio divina proponuje modlitewną refleksję nad wybranymi fragmentami Ewangelii.  

Kościół Dziejów Apostolskich, to wspólnota ludzi zjednoczonych na modlitwie, wsłuchana w Słowo i wyczekująca wypełnienia się obietnicy Ojca.

Ojciec Marcin Ciechanowski, egzorcysta z wieloletnim doświadczeniem, głosi pełne pasji rekolekcje. Jest to książka do słuchania nagrana na płycie w formacie MP3. Czyta Bogumiła Kazimierczak.

Nie jest to tylko zbiór teorii i wskazówek teologicznych. To żywy przekaz poparty niezliczonymi przykładami uwolnienia spod mocy demona, z którymi ojciec Marcin zetknął się w swej posłudze egzorcysty. Wierząc w Boga, wierzymy także w misję, jaką powierzył On aniołom.

Chrześcijaństwo smutne i opresyjne obce jest przesłaniu Ewangelii. Amedeo Cencini zaprasza do odkrycia na nowo autentycz­nego wy­miaru radości, która jest solą życia człowieka wierzącego.

W świe­tle Słowa Bożego i refleksji psychopedagogicznej ukazana będzie istota radości. Radość nie jest sprawą taniego, chwilowego do­brego samopoczucia, ale sprawą treści, dojrzałości i wewnętrznej solid­ności osoby, sprawą doświadczenia i mądrości życiowej, dzięki której chrze­ścijanie, ludzie radości, uśmiechu i dobrego humoru, stają się apo­stołami optymizmu, który płynie z pewności nadziei.

Słowo Boga karmi i leczy. Powołuje i posyła. Oczyszcza i umacnia do walki o dobro wszystkich i choćby jednego człowieka. Kształtuje apostołów zdolnych obumierać sobie, by żyć i dzielić się życiem z innymi.

W setną rocznicę śmierci sługi Bożego Franciszka Marii od Krzyża Jordana, założyciela salwatorianów i salwatorianek, sięgamy po Ewangelię wg św. Łukasza – przede wszystkim Łk 6, 12-17a – by korzystając z notatek, które o. Jordan zostawił w Dzienniku Ducho­wym (DD), uczyć się modlitwy, która kształtuje życie.

Tradycja przekazała wspaniałe przykłady zażyłej więzi ze Słowem Bożym.

Uczy zażyłości z Pismem, która „stwarza doskonałą harmonię, kształtuje najgłębsze zakamarki duszy, wchodzi doń by stać się częścią naszego świata wewnętrznego” (M. Magrassi).

W czasie VII Dni Duchowości Biblijnej krakowskie Centrum Formacji Duchowej zwróciło uwagę na Ojców Kościoła, aby uczyć się od nich, świeżości, duchowej pasji i głębi w spotkaniu z Biblią.

Miłość, która jest hojnym darem Ducha Świętego, wymaga z na­szej strony postawy czystości serca.

Tę zdobywamy poprzez samo­za­parcie i trud, przez dążenie do wewnętrznej wolności oraz dzięki dyscyplinie myśli i uczuć.

Odwołując się do osobistego doświadczenia ducho­we­go i dusz­pa­ster­­skiego Józef Augustyn SJ daje szcze­re świadectwo kapłańskiej służby.

W cen­trum życia i po­sługi księży stawia Eucha­rystię i Sakrament Po­jed­­na­nia; podkreśla z mo­cą, że kapłan może stawać się wiernym sługą Eucha­rystii i pojednania tylko wów­czas, gdy najpierw sam, pośród codzienności życia, będzie we wszyst­kim szu­kał Boga, wyrzekając się te­go, co się Jemu nie podoba.

Nagranie konferencji na płycie w formacie MP3. Całkowity czas 6 godzin 14 minut.

Miłość wyrażana jest na wiele sposobów. Mówią o niej gesty, dobre słowa, czułość, prezenty. Jest także szczególny sposób troski, którym po­sługuje się Jezus: upomina z miłością.

Czy umiem odkrywać takie momenty?

Czy potrafię przyjmować upo­mnie­nia od bliskich, od Jezusa?

Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, chociaż nie były pozbawione sła­bości i prób w wierze, emanowały życiem. Pozostawiły prze­sła­nie nadziei: niezależnie od wszelkich pozorów zwycięstwa zła nad dobrem zwy­cię­stwo Chrystusa już się dokonało i jest definitywne. Zmartwychwstały jest obecny i działa w naszej historii.

Przesłanie pierwszego Kościoła jest nam potrzebne zwłaszcza dzisiaj, gdy „tylu ludzi sprawia wrażenie, że są zdezorientowani, niepewni, pozbawieni nadziei” (św. Jan Paweł II).

Sesja o nadziei w Kościele z propozycją konferencji, konwersacji i lectio divina do wybranych stronic Dziejów Apostolskich.

Dom na skale - konferencje wygłoszone w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów przez ks. Joachima Stencla SDS. Sesja o solidnym budo­waniu domu życia w świetle Słowa.

Pragnienie trwałego domu wypisane jest w ludzkim sercu. Żyje w nas ostateczna tęsknota za domem Ojca. Jezus zapewnia: „W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie” (J 14, 2-3).

Brak relacji z drugim człowiekiem jest często główną przyczyną trudności, a niekiedy i zaburzeń. Nie chodzi o jakiekolwiek relacje. Ludzkie relacje wymagają dojrzałości. Dojrzałe życie rozwija się dzięki dojrzałym relacjom.

Sesja poświęcona jest próbie zdefi­nio­wania dojrzałości tak psychicznej, jak i religijnej człowieka, spojrze­niu na komunikację i na możliwości płynące z ludzkiego charakteru.

Bóg posyła proroków, aby burzyli iluzje i budzili nadzieję; prawdziwa bowiem nadzieja możliwa jest wówczas, gdy upadną złudzenia. Kiedy nawet upadną wszystkie ludzkie nadzieje (a taka jest sytuacja ludu w niewoli babilońskiej), wówczas okazuje się wierność Boga, która nigdy nie upada. Bóg zapowiada nowe stworzenie: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wam serce kamienne, a dam wam serce z ciała” (Ez 36, 26).

Bóg pragnie czynić stworzenie nowym, pragnie je odnowić, nie dlatego, że człowiek na to zasługuje, ale dlatego, że Bóg człowieka miłuje.

Życie Maryi przekonuje, że Słowo Boga potrafi zapewnić kruchej istocie ludzkiej wieczną młodość. To ono obdarzyło Ją płodnością po ludzku niewytłumaczalną. Uczyniło wierną Małżonką Boga i odporną na każde doświadczenie.

Czy Bóg dotrzyma swoich obietnic? Dlaczego każe mi wyjść z „ziemi moich gwarancji” (Rdz 12)? Dlaczego zwleka z wypełnieniem tego, co obiecał (Rdz 15)?

Dlaczego mam Mu ofiarować „Izaaka mojego serca” (Rdz 22)?

Pójdzie­my drogą pytań Abrahama, by razem z nim przeżyć próbę wiary, gdy nad­chodzi noc zwątpienia, aby przekonać się, że Bóg zawsze spełnia swoje obiet­nice, choć nie zawsze według naszych ocze­ki­wań.

Lectio divina z Abraha­mem pomoże nam przeczytać osobistą historię w świetle Słowa i uczyć się powierzania się Bogu – Miłośnikowi życia. 

Najnowsze konferencje arcybiskupa Grzegorza Rysia poświęcone Księdze Jonasza.

Jonasz, choć posłuchał Boga, idzie do Niniwy, „bo musi”. Nie jest przekonany, czy to, co robi, jest słuszne. Idzie wewnętrznie zbun­to­wany. Dlaczego Bóg przebacza łajdakom? Jonasz jest roz­gnie­wany na Niniwitów... i na Boga.

Bóg uczy go cierpliwie nowego patrzenia na świat, na ludzi i na siebie. Jest łagodny i miłosierny i może zbudo­wać nowe życie nawet „na popiele”. Sprawił, że miasto grzechu za­mieniło się w miasto nawrócenia i przebaczenia.

Bóg marzy, że uda Mu się zmienić także moje serce, jak zmienił Niniwę.