Promocje

Modlitewnik zawiera historię życia i niezwykłych doświadczeń ks. Dolindo Ruotolo, włoskiego kapłana i mistyka. Znany jest przede wszystkim ze względu na akt zawierzenia: „Jezu, Ty się tym zajmij”.

Wśród zamieszczonych modlitw znajduje się m.in.

• akt zawierzenia,
• modlitwa duszy w utrapieniu;
• nowenna zawierzenia;
• różaniec zawierzenia
• słowa ks. Dolindo Ruotolo

Adhortacja Querida Amazonia wytycza nowe drogi dla ewangelizacji, troski o środowisko i ubogich. Papież Franciszek ma nadzieję na nowy dynamizm misyjny i potwierdza ważną rolę świeckich we wspólnotach Kościoła.

„Umiłowana Amazonia ukazuje się przed światem z całym swoim blaskiem, dramatem, swoją tajemnicą”. Tak zaczyna się posynodalna adhortacja apostolska Querida Amazonia. W pierwszych punktach (2-4) Papież wyjaśnia znaczenie adhortacji - podkreśla, że pragnie „wyrazić oddźwięk”, jaki synod w nim wywołał.

Precyzuje, że nie zamierza zastępować ani powtarzać Dokumentu końcowego, lecz zachęca do jego lektury w całości, z nadzieją, że cały Kościół się nim zainspiruje i ubogaci, a Kościół w Amazonii postara się go wprowadzić w życie.

Mały poradnik życia duchowego ks. Dolindo Ruotolo, w którym znajdziemy cenne wskazówki na temat modlitwy, jako drogi do świętości i budowania swojej relacji z Bogiem.

Mistyk z Neapolu obala mity na temat świętości i na przykładzie własnego życia podpowiada, co zrobić aby osiągnąć życie wieczne.

Poszukujesz drogi, by stać się świętym? Módl się! — pisał ks. Dolindo do swoich duchowych córek. —

„Módl się pomimo nudy; módl się ze spokojem mimo poruszonych nerwów; módl się spokojnie pomimo pośpiechu, który odczuwasz ”.

Osoby, które go znały były przekonane o jego świętości. Dlatego często dostawał od nich pytania jak ten stan osiągnąć.

Mistyk z Neapolu za każdym razem cierpliwie tłumaczył, że świętość nie jest bezgrzeszna i doskonała, ale jest nieustanną walką ze swoimi słabościami. Przed swoimi słuchaczami roztaczał wizję relacji z Bogiem opartej na głębokim zaufaniu.

Zbiór wywiadów popularnego i bardzo cenionego dziennikarza i prezentera telewizyjnego. Niezwykle ciekawe rozmowy dotyczą polityki, roli Kościoła we współczesnym świecie, niepokojącej sytuacji na Ukrainie, a także planów bohaterów rozmów na przyszłość.

Przebaczenie jest lekarstwem leczącym ranę zadaną wzajemnej więzi osobowej, która ze swej natury winna być więzią miłości. Czło­wiek jako osoba potrzebuje bowiem do życia szczególnej więzi, jaką jest miłość. Nie chodzi tutaj o emocjonalne rozbudzenie, cha­rakterystyczne dla zakochania i miłości ero­tycznej. Miłość nie sprowadza się do uczuć. Ona polega na szczególnym wzajemnym odniesieniu się do siebie osób, na obdarowaniu drugiego i przyjęciu go jako daru dla siebie.

To nie jest nauka o ośmiu grzechach głównych – to jest nauka o ośmiu rodzajach złych myśli. Grzech w pewnym sensie jest owocem, który wyrasta z myśli, a myśl z kolei jest jak korzeń - na to zwraca opracowanie Pomiędzy grzechem a myślą. O ośmiu duchach zła Ewagriusza z Pontu.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. 

Rekolekcje ze św. Eugeniuszem de Mazenodem to wyśmienita okazja, by spędzić 15 dni w towarzystwie mistrza duchowego i odnaleźć sens życia w spotkaniu z Chrystusem.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Nie był teoretykiem kultu maryjnego, ale gorącym orędownikiem powierzenia się Jej opiece. Przez całe swe życie - misjonarza, założyciela, biskupa i senatora Francji - szedł z Maryją, trzymając Ją niejako za rękę. W sercu zaś gorąco pragnął, aby cały świat usłyszał słowa, które Chrystus wypowiedział na krzyżu - Oto matka twoja -i aby cały świat jak najprędzej i jak najprawdziwiej wziął Ją do siebie.

Każdego roku w czerwcu polskie świątynie rozbrzmiewają śpiewem Litanii do Najświętszego Serca  Pana Jezusa.

Co jednak znaczą wezwania tej modlitwy? Jaka jest ich historia? Jakie źródła?

Jak się modlić, by ich treść przenikała do głębi naszych serc i je przemieniała na wzór Serca Jezusowego?

Książeczka ta jest doskonałym przewodnikiem, dla wszystkich, którzy pragną zanurzyć się w otchłani Bożej miłości.

Adorować Pana, to wielbić Go i składać Mu dzięki. To pamiętać o Nim, przebywającym w pobliskiej świątyni czy kaplicy – oczekującym na nas z tęsknotą. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja Was pokrzepię – mówi do nas Jezus.

Zawarte w książce teksty, wybrane z pism różnych Świętych, uczą nas pięknego języka dialogu z Bogiem – najlepszym Ojcem, najwierniejszym Przyjacielem i serdecznym Bratem. Nastrojowe kolorowe fotografie ułatwiają medytację.

„Kto się boi Jana Pawła II?” to książka, która stawia ważne pytania: dlaczego w Kościele i poza nim są  osoby, które kwestionują dorobek Świętego Papieża? Dlaczego marginalizuje się rolę, jaka odegrał Jan Paweł II w przeobrażeniu  Kościoła i świata?

Był pierwszym papieżem, który oddał głos ludziom, który wszedł do synagogi i do meczetu, który zainicjował Światowe Dni Młodzieży. Pierwszym, który podróżował po całym świecie, aby modlić się z wiernymi i zgromadził przedstawicieli wszystkich Kościołów i religii, aby modlić się o pokój.

Dwaj autorzy, wybitni dziennikarze watykaniści: Giacomo Galeazzi i Gian Franco Svidercoschi, przedstawiają istotne cechy życia i pontyfikatu Karola Wojtyły. Zapraszają czytelnika do odkrycia na nowo jego dziedzictwa, aby wiosna mogła rozkwitnąć na nowo w życiu Kościoła. Ponieważ pamiętać o nim to za mało. Żeby nie ulec presji tego świata, by mieć siłę, aby przezwyciężyć lęk lub odrzucenie, musimy nieustannie wprowadzać w czyn to wszystko, czego nauczał nas przez lata i pozostawił nam w swoim testamencie.

Propozycje homilii okolicznościowych o. Włodzimierza Zatorskiego OSB, doświadczonego kaznodziei i rekolekcjonisty.

Autor za pomocą kazań opisuje jak bardzo sakramenty i liturgia są uobecnieniem Boga oraz Jego działania na ziemi. 

Homilie ojca Włodzimierza to zbiór cennych porad życiowych i wyjaśnień niektórych prawd wiary. Mogą być przydatne do modlitewnych rozmyślań. Kaznodziejom pomogą przy układaniu dobrych homilii.

Bycie matką według zamysłu Bożego wymaga osobistego zaangażowania. Dlaczego? Ponieważ macierzyństwo jest Bożym powołaniem.

Święty Jan Paweł II pisze: „W macierzyństwie kobiety, złączonym z ojcostwem mężczyzny, odzwierciedla się ta odwieczna tajemnica rodzenia, która jest w Bogu samym, w Bogu Trójjedynym”.

Przeżywanie macierzyństwa jako powołania nie było nigdy łatwe, a obecnie jest trudniejsze niż kiedykolwiek. Kościół ukazuje nam wiele przykładów świętych matek (św. Monika, św. Zelia Martin, czy św. Joanna Beretta Molla), których życie stało się świadectwem przeżywania wiary przez pryzmat macierzyństwa.

Autorka podpowiada jak przygotować się do roli matki, zachęca też kobiety do spojrzenia na siebie w zupełnie nowej perspektywie: jako żony, córki swoich rodziców, czy dziecka Bożego.

Bóg nie potrzebuje naszej modlitwy. A jednak z jakiegoś powodu bardzo o nią zabiega.

„Pragnie jej z całego serca i całym sobą, bo nas kocha. Czyste szaleństwo z Jego strony” - pisze Autor. To nam potrzebna jest modlitwa. A do czego? Co sprawia w nas modlitwa?

Ks. Michał Lubowicki z ogromną prostotą, humorem i autentyzmem opowiada o tym, czym jest modlitwa i udział w Eucharystii.

Ogromną zaletą tej książki jest to, że pisze w oparciu o własne doświadczenie – wzlotów i upadków na drodze spotkania z Bogiem. Jest to opowieść księdza, który nie tyle naucza, co się rzeczywiście modli i dlatego jest tak przekonywujący.

Jeremy Driscoll OSB, benedyktyn, ceniony liturgista napisał książkę pozbawioną zacięcia naukowego i skierowaną do każdego katolika, który po prostu pragnie lepiej zrozumieć istotę Mszy świętej.

Jak sam pisze, pragnie mówić w sposób prosty i bezpośredni. Chce ukazać, co oznacza Msza i co stanowi jej centrum.

I pragnie też podkreślić słowo „wydarza się” . Coś się wydarza podczas Mszy. Bóg działa! Działa, aby nas zbawić. To doniosłe wydarzenie. Tak naprawdę nie ma niczego większego.

Bóg skupia całą moc swej zbawczej miłości do świata w sprawowaniu obrzędu i w słowach liturgii eucharystycznej. "Pragnę mówić o Mszy w takich kategoriach" - dodaje.

"To oczywiste, że nie rozumiemy Mszy tak dobrze, jak powinniśmy. Mówię powinniśmy, gdyż jest jeszcze inny problem: jak moglibyśmy. Nie rozumiemy Mszy tak dobrze, jak moglibyśmy. 

Objawienia prezentowane w niniejszym wydaniu to wizje Anny Kathariny Emmerich, w przejmujący i szczegółowy sposób opisujące wydarzenia po śmierci Jezusa, Jego zstąpienie do otchłani i uwolnienie dusz, zmartwychwstanie, objawienia się uczniom i wniebowstąpienie, zesłanie Ducha Świętego oraz życie Maryi aż do Jej zaśnięcia.

Jakie są cztery filary życia duchowego?

Wśród wielu różnych wskazówek i podpowiedzi można się pogubić. Ksiądz Dolindo Ruotolo w zwięzły sposób wyjaśnia, jakie powinny być podstawy naszego życia duchowego. Pierwszą jest miłość Boga. Ale co ona oznacza?

Czego od nas wymaga? Jakie wyzwania przed nami stawia? Drugą – miłość bliźniego, która rodzi jeszcze więcej pytań i wątpliwości.

Jak kochać kogoś, kto wyrządza zło?

Jak kochać Boga, gdy miłość bliźniego rodzi w nas opór?

Trzecim filarem jest modlitwa. Najczęściej modlimy się, bo chcemy być przez Boga wysłuchani.

Ksiądz Dolindo tłumaczy, na czym polega skuteczność modlitwy.

Fascynująca historia przyjaźni ojca Pio i ks. Dolindo, mistyków z Włoch, którzy poświęcili życie heroicznej służbie cierpiącym i byli wierni swojemu powołaniu i Kościołowi.

Łączyło ich wiele. Pochodzili z tego samego regionu Włoch, byli niemal rówieśnikami. Jako mistycy, w różnym stopniu mieli stygmaty, dar prorokowania i wypraszania uzdrowień. Obu bliska była heroiczna służba cierpiącym i bezgraniczna wierność swojemu powołaniu i Kościołowi. Obaj zmagali się ze Świętym Oficjum. I choć ks. Dolindo i o. Pio widzieli się tylko raz, to znali się bardzo dobrze, a ich przyjaźń trwała aż do śmierci.

Kanwą książki jest słynne spotkanie obu kapłanów w San Giovanni Rotondo w 1953 roku. Więź, jaka ich wówczas połączyła – podtrzymywana za sprawą bilokacji – stała się dla autora punktem wyjścia do refleksji na temat wspólnoty doświadczeń tych dwóch wielkich postaci, ale także różnych misji, jakie wypełniali w Kościele.

W swoją opowieść o duchowej, jak i czysto ludzkiej przyjaźni o. Pio i ks. Dolindo autor wplata liczne zeznania świadków oraz zapiski samych mistyków.