Promocje

Książka ta, to jeden z najlepszych komentarzy do Ewangelii wg św. Jana.

Zrodziła się ze stałej cotygodniowej lektury Ewangelii w ciągu trzech lat w kościele św. Fidelisa w Mediolanie. Autor przy pisaniu książki posłużył się starożytną metodą lectio divina, gdzie głównym założeniem jest skupiona i przepełniona modlitwą lektura, która w Słowie szuka Tego, który mówi, aby wejść w dialog z Nim, a w ten sposób poznać Go, pokochać i coraz doskonalej podążać za Nim.

Pomaga czytelnikowi wniknąć w misterium Słowa, które stało się ciałem w Jezusie Chrystusie, i pozwala angażować się coraz bardziej w dialog z Bogiem.

Książka ta, to jeden z najważniejszych komentarzy pomocnych dla zrozumienia Ewangelii wg św. Marka i jej wartości dla naszej wiary.

Jest owocem wieloletnich doświadczeń i refleksji nad Ewangelią jako katechezą narracyjną. Kieruje się dwoma zasadami interpretacyjnymi: pierwsza z nich mówi, że Ewangelie, są nie tyle pismami dla egzegetów, ile raczej mają na celu wyznawanie wiary i proponowanie jej innym, druga zasada głosi, że Ewangelie z dostateczną jasnością wyrażają to, co pragną przekazać.

Jest to komentarz nowego typu, zgodny ze starożytną metodą lectio divina, gdzie  głównym założeniem jest skupiona i przepełniona modlitwą lektura, która w Słowie szuka Tego, który mówi, aby wejść w dialog z Nim, a w ten sposób poznać Go, pokochać i coraz doskonalej podążać za Nim.

Miłość wyrażana jest na wiele sposobów. Mówią o niej gesty, dobre słowa, czułość, prezenty. Jest także szczególny sposób troski, którym po­sługuje się Jezus: upomina z miłością.

Czy umiem odkrywać takie momenty?

Czy potrafię przyjmować upo­mnie­nia od bliskich, od Jezusa?

Do rąk czytelników oddajemy książkę niezwykle interesującą, która jest ważnym głosem wśród nielicznych na rynku wydawniczym publikacji poświęconych ojcostwu.

Polecamy ją zarówno przyszłym ojcom i matkom, jak i tym którzy chcą zrozumieć wyzwania, przed którymi stali ich rodzice, a z którymi przychodzi się też mierzyć współczesnym małżonkom. \

Ponadto książkę dedykujemy dziecku, które każdy z nas nosi w sobie.

Prawdziwi ojcowie stwarzają raj tu i teraz. (…) Bóg Ojciec, stwarzając człowieka, umieścił go w raju (…). Prawdziwy ojciec to ten, który umieszcza dziecko w świecie, który jest piękny w jego oczach. Nie musi być piękny w oczach dziecka, ale musi mieć wartość dla ojca, bo właśnie w zachwycie ojca dziecko jest w stanie odkryć raj na ziemi. Dla ojca ziemia powinna być rajem – tu i teraz, nie wczoraj. (Ks. Krzysztof Grzywocz)

Budowanie macierzyństwa i ojcostwa to nie są prace prowadzone indywidualnie, to wspólny wysiłek obojga rodziców. Niemniej mężczyzna powinien budować swe ojcostwo w pocie czoła. Zakasawszy rękawy, musi odwalić kawał ciężkiej roboty. Na szczęście później satysfakcja jest kosmiczna, choć niestety często przychodzi dopiero wtedy, gdy wnuki wdrapują mu się na kolana i opowiadają dziadkowi, jakiego mają wspaniałego ojca. (Ks. Mirosław Maliński „Malina”)

Czy nasza codzienność stawia nam wymagania, aby dać świadectwo o nadziei wiary, która dla wielu staje się coraz bardziej odległa i dziwna? 

Kończąc swój pierwszy list św. Piotr zapewniał adresatów, że nie są sami, że Bogu zależy na nich. Mieszkańcy pięciu rzymskich prowincji Azji Mniejszej byli obcy w swoich miejscach życia. Patrzono na nich podejrz­liwie, jako na dziwnych, nie idących wraz z większością.

Konferencje wygłoszone w Centrum Duchowym Salwatorianów.

Łączny czas konferencji 11 godzin 21 minut.

Format - płyta CD MP3

Na przestrzeni ośmiu wieków, jakie dzielą nas od czasów św. Franciszka z Asyżu, wiele razy próbowano opowiedzieć o jego życiu.

On sam co praw­da nie napisał autobiografii, ale pozostawił po sobie wiele świa­dectw o osobistych spotkaniach z Ewangelią, które tak bardzo wpłynęły na jego historię życia, że stała się ona historią zbawienia, drogą ku świętości.

Dziś Franciszek staje obok nas, jako towarzysz w naszym dążeniu do świętości i jako wiarygodny świadek wewnętrznej przemiany, dokonującej się mo­­cą Słowa.

Książka José Tolentino Mendonçy odsłania głęboki sens przyjaźni oraz jej tajemnice. Ukazuje przy tym głęboki szacunek dla drugiego człowieka.

Rozważania Autora zanurzone są głęboko w słowie Bożym, odwołują się także do klasycznych źródeł naszej cywilizacji oraz poezji, której brak daje się odczuć we współczesnej teologii.

Przyjaciele sprawiają, że nasze życie dojrzewa, jest lżejsze

i ciekawsze. Są dowodem na to, że zawsze jest jakaś droga

i że lepiej kroczyć nią w dobrym towarzystwie.

Trzeba tylko wyruszyć.

Rozeznawanie i podejmowanie dobrych decyzji nie jest proste.

Często nie dostrzegamy działania Boga w naszym życiu lub poddajemy je w wątpliwość. Jak to zmienić? Jak odkryć i zrozumieć nasze życie wewnętrzne?

Książka Silvano Faustiego to podręcznik do wewnętrznego rozwoju.

Autor odwołuje się do najstarszych, zapomnianych już tradycji i proponuje podjęcie ćwiczeń, które uczą, jak żyć wolnością, do jakiej zostaliśmy przeznaczeni.

Naucz się obserwować swoje wnętrze i usuwać z niego chaos.

Poznaj tajemnicę Bożej wolności i odkryj, jak rozpoznawać działanie Boga w sobie. Wtedy wszystko, nawet pokusa, będzie dla ciebie okazją do wzrostu.

Tradycja przekazała wspaniałe przykłady zażyłej więzi ze Słowem Bożym.

Uczy zażyłości z Pismem, która „stwarza doskonałą harmonię, kształtuje najgłębsze zakamarki duszy, wchodzi doń by stać się częścią naszego świata wewnętrznego” (M. Magrassi).

W czasie VII Dni Duchowości Biblijnej krakowskie Centrum Formacji Duchowej zwróciło uwagę na Ojców Kościoła, aby uczyć się od nich, świeżości, duchowej pasji i głębi w spotkaniu z Biblią.

Nie bój się Pisma Świętego!

Ono jest dla ciebie! Weź je do ręki i czytaj!

Nie wiesz jak to zrobić? Silvano Fausti, ceniony teolog, poprowadzi cię krok po kroku. Pokaże drogę, zburzy stereotypy, nauczy cię widzieć Boga takim, jakim jest, a nie takim, jakim Go sobie wyobrażasz. Spróbuj!

Biblia jest pokarmem dla każdego człowieka. Nie została napisana dla pobożnych erudytów, teologów, uczonych. Miała opowiadać człowiekowi o Bogu. Jej lektura musi być "świecka", tak z religijnego , naukowego, jak i politycznego punktu widzenia. Dlaczego? Bo Jezus był zwykłym świeckim. Nie należał do bogatej klasy kapłanów ani do pobożnej klasy faryzeuszy, ani nawet do uczonych w Piśmie. Owszem, był potomkiem króla Dawida, ale na tym kończyły się Jego arystokartyczne tytuły. 

Pobożna, uczona, i apologetyczna lektura Biblii nie oddaje tego, co Księga ta sprawiła i co wciąż sprawia w świecie. Jej tajemnica została objawiona nie uczonym czy ekspertom, lecz ludziom prostym, żyjącym na świecie, mającym codzienne problemy.

Lectio divina dla początkujących to wprowadzenie do poszczególnych etapów modlitwy Słowem, które wyznaczają rytm dla osobistego, modli­tewnego czytania tekstów biblijnych.

Sesja "Między psychiczną równowagą a duchową dojrzałością" podejmuje refleksje nad regułami o rozeznawaniu duchów drugiego tygodnia Ćwiczeń Duchownych. Reguły te służą pomocą w rozeznawaniu działania duchów, gdy osoba jest ku­szona nie w sposób jawny, ale ukryty, „pod pozorem dobra”. Posiadanie odpowiedniej dojrza­łości osobowej jest warunkiem właściwego rozeznawania duchowego.

Kryzys jest czymś normalnym w życiu, zwłaszcza dla kogoś, kto chce odpowiedzieć na Boży plan, który przerasta ludzkie siły. Kryzys jest momentem, w którym Bóg pozwala usłyszeć w sposób wyraźny i mocny Swój głos wzywający człowieka do zrobienia kolejnego kroku.

Kto ma odwagę usłyszeć ten głos, zobaczy otwierającą się przed nim nową przestrzeń. Jeśli w nią wejdzie, doświadczy godziny Boga!

Życie Maryi przekonuje, że Słowo Boga potrafi zapewnić kruchej istocie ludzkiej wieczną młodość. To ono obdarzyło Ją płodnością po ludzku niewytłumaczalną. Uczyniło wierną Małżonką Boga i odporną na każde doświadczenie.

Pierwsze wspólnoty chrześcijańskie, chociaż nie były pozbawione sła­bości i prób w wierze, emanowały życiem. Pozostawiły prze­sła­nie nadziei: niezależnie od wszelkich pozorów zwycięstwa zła nad dobrem zwy­cię­stwo Chrystusa już się dokonało i jest definitywne. Zmartwychwstały jest obecny i działa w naszej historii.

Przesłanie pierwszego Kościoła jest nam potrzebne zwłaszcza dzisiaj, gdy „tylu ludzi sprawia wrażenie, że są zdezorientowani, niepewni, pozbawieni nadziei” (św. Jan Paweł II).

Sesja o nadziei w Kościele z propozycją konferencji, konwersacji i lectio divina do wybranych stronic Dziejów Apostolskich.

Cóż, takie jest życie! – kwitujemy krótko trudne sprawy, których wyjaśnić nie jesteśmy w stanie.

A co jeśli życie wcale nie jest takie, jakie jest? Może rację mają ci, którzy twierdzą, że życie jest takie, jak się je interpretuje, a prościej, jest takie, jak się je opowiada.

Dlatego warto się wsłuchać w to „nasze życie”, bo być może nie jest jedyną i nie tą najlepszą wersją, którą warto opowiadać.

Prawdziwe życie przecież jest gdzie indziej – mawia filozof. „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20) – tajemniczo dodaje św. Paweł.

W trakcie sesji wsłuchamy się w samych siebie, w naszą osobistą historię, by od­kryć w niej Życie. Kto wie, może zaczniemy inaczej opowiadać o życiu?

Pierwsze go­dziny i dni tego szczególnego okresu, przeżyte na pustyni, w pełnej ciszy, na medytacji słowa Bożego z liturgii wielkopostnej, mogą stać się duchową inspiracją do hojnego wejścia w czterdziesto­dnio­we przy­gotowanie do Wielkiej Nocy.

Tematy konferencji:

1. „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem” (Jl 2, 12-18) 45 min. 
2. „A gdy (Jezus) się modlił, otworzyło się niebo” (Łk 3, 21-22) 46 min. 
3. „Panie, naucz nas modlić się” (Łk 11, 1-10) 57 min...

Nosimy w sobie doświadczenia relacji zarówno pięknych i trudnych. Niektóre z nich dają nam wsparcie i poczucie bezpieczeństwa. Inne pozo­sta­wi­ły ślady głębokich ran i wywołują ból, lęk i agresję.

Relacje po­zy­tywne i negatywne potrafią wpływać na kształtowanie naszej oso­bo­wości, na nastawienie do siebie, do innych, do Boga.

Konfe­rencje adre­so­wane do osób pomagających i szukających pomocy w uzdra­wianiu i rozwoju życiowych relacji.

Czas całości: 4 godz. 29 min. płyta w formacie CD MP3

Biblijna historia powołania, w której radość z niezasłu­żo­ne­go wybraństwa przeplata się z poczuciem kruchości i zawiścią blis­kich, godność królewska ze zdradą powołania, drama­tycz­na ucieczka z powrotem do pierwotnej wierności.

Kościół Dziejów Apostolskich, to wspólnota ludzi zjednoczonych na modlitwie, wsłuchana w Słowo i wyczekująca wypełnienia się obietnicy Ojca.

Miłość, która jest hojnym darem Ducha Świętego, wymaga z na­szej strony postawy czystości serca.

Tę zdobywamy poprzez samo­za­parcie i trud, przez dążenie do wewnętrznej wolności oraz dzięki dyscyplinie myśli i uczuć.