Promocje

Najnowsze wydanie (2024) niezwykle popularnej sesji księdza Krzysztofa Wonsa o odkrywaniu prawdziwego obrazu siebie w świetle Słowa Bożego, co jest główną drogą do poznania i przyjęcia własnej wartości.

O świętym Józefie można mówić, jak św. Grzegorz z Nazjanzu, wynosząc jego godność ponad wszystkich świętych, lub dostrzegać Mistrza codzienności.

Wydaje się, że rozsądek teologiczny korzysta z tych dwóch skrzydeł.

Dlatego z jednej strony skupimy się na geniuszu św.Józefa, szukając źródeł i miary jego wielkości, z drugiej - odkryjemy znaczenie jego duchowego towarzyszenia w codzienności.

Jezus zdołał odmienić ludzkie opinie na temat losu – przez nas uznawanego za nieszczęśliwy – tych, którzy nie posiadają bogactwa, władzy ani zaszczytów, nie korzystają z ziemskich dóbr ani przyjemności. Jednym słowem: tych, którzy nic nie mają, niczego nie mogą i nic nie znaczą.

Jego niepozostawiające wątpliwości słowa mogą wydać się nie na miejscu, a nasze kryteria są tak różne, że prowokować mogą jednocześnie pytanie o to, czy to my mylimy się w oglądzie i ocenie funkcjonowania świata, czy też myli się On.

Błogosławieństwa proponują drogę wolności, która wymaga od nas zmiany.

W istocie, pragnąc żyć ubóstwem Błogosławieństw, nie wystarczy zrezygnować z bogactwa, zaszczytów, przyjemności. Trzeba również odrzucić egoizm egzystencji i własnej woli. […] Sens ubóstwa tkwi w głoszeniu Boga jako prawdziwego bogactwa serca.

Nienasycenie dobrami materialnymi nie jest niczym innym, jak skrywaną potrzebą Nieskończoności.

W wielowiekowej praktyce lectio divina czytanie i medytowanie Słowa prowadzą do oratio – modlitwy serca.

Tradycja przekazała wspaniałe przykłady zażyłej więzi ze Słowem Bożym.

Uczy zażyłości z Pismem, która „stwarza doskonałą harmonię, kształtuje najgłębsze zakamarki duszy, wchodzi doń by stać się częścią naszego świata wewnętrznego” (M. Magrassi).

W czasie VII Dni Duchowości Biblijnej krakowskie Centrum Formacji Duchowej zwróciło uwagę na Ojców Kościoła, aby uczyć się od nich, świeżości, duchowej pasji i głębi w spotkaniu z Biblią.

Biblijna historii narodu izraelskiego za­pra­sza do odczytania wyzwań, przed którymi stoimy dzisiaj jako wierzący w jednego Boga.

Powrót z wygnania babilońskiego do Jerozolimy i Judy skutkował koniecznością gruntownej odbudowy wszystkich aspektów życia re­ligijnego, moralnego i politycznego wyznawców Boga. Dokonywała się ona z ogromnymi trudnościami, ponieważ repatrianci stanęli wobec trudnych wyzwań związanych z samookreśleniem się w no­wych wa­runkach.

Po kilkudziesięciu latach niemałej stagnacji odpowiedzial­ność za odbudowę w połowie V w. przed Chrystusem podjęli Ezdrasz (reformator religijny) i Nehemiasz (reformator polityczny). Ich działal­ność położyła podwaliny pod nowy kształt religii biblijnego Izraela, określany mianem judaizmu.

Tematy konferencji: 

W naszym świecie termin „czystość” wydaje się przestarzały. Często jest błędnie rozumiany jako wezwanie do zaprzeczania seksualności lub jej tłumienia. Nadszedł czas, aby ponownie przyjrzeć się czystości i odnaleźć w niej sens powszechnego wezwania do integralnego, wolnego i owocnego życia w Chrystusie.

Rozważania dotyczą ludzkiego doświadczenia obecności, pogłębionej kultury spędzania czasu ze sobą samym i z innymi, bliskości emocjo­nalnej i zmysłu bliskości, przeżywania obecności przed Bogiem. 

Nowenna do bł. Elżbiety. Modlitwy do Trójcy Przenajświętszej. Do książeczki dodana jest relikwia Błogosławionej.

Rozmowa Nikodema z Jezusem późną porą zachęca, by przemodlić osobiste poszukiwania w wierze, przeżyte mroczne dni, noce wiary i powroty do Boga.

Uczestnicy zostają zaproszeni, aby w świetle Słowa skonfrontować się ze swoim stanem ducha, z własnym rozu­mieniem religijności, powołania, z osobistymi pytaniami do Boga: o siebie i o Boga.

Sesja jest zaproszeniem do otwarcia się z nadzieją na „nowe narodziny” i „nowy początek”. 

Tematy konferencji:

Brat Karol de Foucauld – mistyk zanurzony w codzienności – czy może być wzorem dla nas, żyjących na pustyni współczesnego świata?

Żarliwa religijność dziecięca. Odejście od Boga w świecie chaosu prądów myślowych i pokus. Bolesna pustka łatwego używania życia. Spotkanie z ludźmi pustyni – wstrząs wiarą muzułmanów. Pierwsze kroki powrotu do Boga. Nawrócony pragnie zająć „ostatnie miejsce z Chrystusem”. Dar pokoju u trapistów, ubogi pracownik wspólnoty zakonnej w Nazarecie.

Trzy zasady: naśladowanie ukrytego życia Jezusa w Nazarecie, adorowanie Najświętszego Sakramentu, zamieszkanie pośród najbardziej opuszczonych. Świadek Jezusa Chrystusa żyjący dosłownie Ewangelią. 

II wydanie (poprawione, rozszerzone i ubogacone) jedynego na rynku modlitewnika o szkaplerzu karmelitańskim.

Jest to prawdziwa „encyklopedia” i skarbnica wiadomości o nabożeństwie szkaplerznym, a także modlitw i pieśni do Matki Bożej Szkaplerznej.

Miłość, która jest hojnym darem Ducha Świętego, wymaga z na­szej strony postawy czystości serca.

Tę zdobywamy poprzez samo­za­parcie i trud, przez dążenie do wewnętrznej wolności oraz dzięki dyscyplinie myśli i uczuć.

Sesja "Między psychiczną równowagą a duchową dojrzałością" podejmuje refleksje nad regułami o rozeznawaniu duchów drugiego tygodnia Ćwiczeń Duchownych. Reguły te służą pomocą w rozeznawaniu działania duchów, gdy osoba jest ku­szona nie w sposób jawny, ale ukryty, „pod pozorem dobra”. Posiadanie odpowiedniej dojrza­łości osobowej jest warunkiem właściwego rozeznawania duchowego.

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.

Maryja jest Dziewicą miłującą. Teresa od Jezusa chętnie wraca do słów z Pieśni nad Pieśniami i komentuje je w swoich pismach, a jeszcze chętniej celebruje je w liturgii maryjnej.

Do naszych czasów przetrwał brewiarz, z którego Święta korzystała w ostatnich latach swojego życia. Najbardziej zużyte są strony zawierające Oficjum o Matce Bożej. Jest to wyraz jej miłości i oddania Maryi. Teresa kilkakrotnie odnotuje: „Maryja miłowała Jezusa bardziej niż apostołowie” (o. Maurizio Vigani OCD).

Niniejsza pozycja książkowa, drogi Czytelniku, jest pogłębionym i bardzo precyzyjnym poszukiwaniem osoby Najświętszej Maryi w pismach i pobożności Karmelu.

Może ona stać się swoistym podręcznikiem dla wszystkich, którzy obrali sobie Matkę Bożą z Góry Karmel za towarzyszkę na drodze wiary. Niech lektura książki o tych, którzy są dla nas dziś tak ważnymi świadkami wiary, stanie się zachętą do osobistej odnowy więzi z Matką Najświętszą (o. Jakub Kamiński OCD).

Lectio divina dla początkujących to wprowadzenie do poszczególnych etapów modlitwy Słowem, które wyznaczają rytm dla osobistego, modli­tewnego czytania tekstów biblijnych.

Kryzys jest czymś normalnym w życiu, zwłaszcza dla kogoś, kto chce odpowiedzieć na Boży plan, który przerasta ludzkie siły. Kryzys jest momentem, w którym Bóg pozwala usłyszeć w sposób wyraźny i mocny Swój głos wzywający człowieka do zrobienia kolejnego kroku.

Kto ma odwagę usłyszeć ten głos, zobaczy otwierającą się przed nim nową przestrzeń. Jeśli w nią wejdzie, doświadczy godziny Boga!

Odwołując się do osobistego doświadczenia ducho­we­go i dusz­pa­ster­­skiego Józef Augustyn SJ daje szcze­re świadectwo kapłańskiej służby.

W cen­trum życia i po­sługi księży stawia Eucha­rystię i Sakrament Po­jed­­na­nia; podkreśla z mo­cą, że kapłan może stawać się wiernym sługą Eucha­rystii i pojednania tylko wów­czas, gdy najpierw sam, pośród codzienności życia, będzie we wszyst­kim szu­kał Boga, wyrzekając się te­go, co się Jemu nie podoba.

Nagranie konferencji na płycie w formacie MP3. Całkowity czas 6 godzin 14 minut.

Mękę i śmierć Jezusa Chrystusa można rozważać zarówno w per­spek­­tywie historyczno-topograficzno-geograficznej, jak i teologicznej. Obydwie dotyczą Jerozolimy i konkretnych miejsc, o których pamięć zachowała się i trwa do dzisiaj.