Biblioteka Dnia Pańskiego

Książeczka odsłania przed czytelnikiem bogactwo i piękno sakramentu pojednania, jak też radosny trud jednania się z Bogiem, z ludźmi i z własnym życiem. Przeznaczona jest dla wszystkich, którzy pragną żyć w przyjaźni z Bogiem: nastolatków i dorosłych, początkujących i zaangażowanych w życie duchowe. Szczególnie zaś należałoby ją polecić osobom, które boją się spowiedzi. Zawarte w książeczce refleksje i pytania, pisane zwięzłym, precyzyjnym językiem, stanowią mały przewodnik w odkrywaniu spowiedzi jako radosnego spotkania z miłosiernym Ojcem.

Autor pomaga w znalezieniu odpowiedzi na podstawowe dla każdego wierzącego pytania: Dlaczego mamy się modlić? Jakie są warunki, metody i treści modlitwy?

Jaki sens i cel ma modlitwa w naszym życiu?

Jaka forma modlitwy jest dla nas najbardziej odpowiednia?

O. Józef Augustyn podzielił się też swoim doświadczeniem modlitwy osobistej oraz doświadczeniem duszpasterskim związanym z pomaganiem innym w rozwoju modlitwy poprzez kierownictwo duchowe.

Różaniec jest najczęściej odmawianą modlitwą w intencji zmarłych cierpiących w czyśćcu. Z prawdziwie dziecięcą ufnością powierzamy naszych bliskich zmarłych wstawiennictwu Matki Najświętszej, pamiętając, że właśnie Bogu spodobało się, żeby Jego Syn przez Maryję przyszedł do człowieka.

Człowiek bez miłości nie może być szczęśliwy – to prawda, z którą zgodziłaby się zapewne większość ludzi. Jednak miłością nazywa się często uczucia czy postawy, które tak naprawdę nie mają z nią wiele wspólnego. Znany rekolekcjonista daje wskazówki, jak praktykować prawdziwą miłość: mądrą, dojrzałą, bezinteresowną, wolną i odważną .

Autor książki już na samym początku mówi o Eucharystii jako o cudzie najpowszechniejszym, cudzie nad Cudami, do którego ludzie podchodzą z niedowierzaniem i brakiem czci.

Często początek życia modlitwy podobny jest do pierwszych doświadczeń w ludzkiej miłości. Pierwsze zachwyty i fascynacje duchowe, pierwsze oczarowanie modlitwą i życiem duchowym przemijają, a w ich miejsce przychodzi znużenie, zniechęcenie i wewnętrzny opór. Ten kryzysowy stan możemy jednak pokonać, podejmując gruntowną refleksję nad naszym zaangażowaniem w modlitwę. Modlitwa bowiem, choć jest najwznioślejszą czynnością człowieka, pozostaje zawsze zanurzona w ludzkiej słabości. Ta słabość nie pozwala nam zapomnieć, że modlitwa to nie tylko nasza ludzka czynność, ale także dzieło Boga w nas. I właśnie wtedy, kiedy nie umiemy się modlić, Duch przychodzi z pomocą naszej słabości.

Msza święta, w której uczestniczymy być może nawet regularnie i z całą dobrą wolą, często nie ma większego wpływu na nasze życie. Dlaczego? Być może nie umiemy łączyć codzienności z Eucharystią. Tymczasem powinna ona sprawiać, że nasze życie staje się na wzór życia Jezusa. Rozważania znanego i doświadczonego kierownika duchowego, jezuity Józefa Augustyna pomagają odkryć Eucharystię jako sakrament miłości. Jeżeli przeżywany go szczerze i z zaangażowaniem, może stać się dla nas źródłem miłości: przyjacielskiej, narzeczeńskiej, małżeńskiej, rodzicielskiej, kapłańskiej, wspólnotowej i każdej innej. Jak w Eucharystii Bóg posługuje się tym, co ludzkie, to znaczy chlebem i winem, aby objawić nam swoją nieskończoną miłość, tak człowiek poprzez uczestnictwo w Eucharystii, odkrywa to, co Boskie oraz poznaje Bożą miłość i w niej się zakorzenia.