Modlitwa karmelitańska

"Modlitwa jest dla mnie wzniesieniem serca, prostym spojrzeniem ku Niebu" - św. Teresa z Lisieux

Książka "Modlić się z Teresą z Lisieux" odpowiada na fundamentalne pytania nurtujące każdego wierzącego: czym naprawdę jest modlitwa i jak praktykować ją w codziennym życiu?

Autor, Rafał Myszkowski OCD, zgłębia duchowe dziedzictwo Małej Tereski, ukazując jej modlitwę jako autentyczną i dostępną dla współczesnego człowieka.

Odkryj głębię prostej modlitwy

Ta pozycja odsłania istotę modlitwy św. Teresy, która mimo swojej prostoty została uznana przez Kościół za autorytet duchowy na równi z wielkimi mistykami jak Teresa z Ávili czy Jan od Krzyża. Książka prowadzi czytelnika przez praktyczne aspekty modlitwy Tereski, pokazując jak jej doświadczenie może inspirować nasze własne życie duchowe.

W świecie, gdzie cisza stała się luksusem, a duchowość często sprowadza się do kilku pośpiesznych modlitw, łatwo zapomnieć o prawdziwym życiu duszy. Czy pamiętasz, kiedy ostatnio naprawdę wsłuchałeś się w głos swojego serca?

Kiedy pozwoliłeś sobie na głęboką, intymną rozmowę z Bogiem?

"Życie duszy" Jeronimo Graciana to nie zwykła książka - to zaproszenie do fascynującej podróży w głąb własnego wnętrza. Ten klasyk karmelitańskiej literatury, wydany przez renomowane wydawnictwo Flos Carmeli z Poznania, otwiera przed Tobą świat, gdzie każde uderzenie serca może stać się modlitwą, a każda chwila - okazją do spotkania z Chrystusem.

Dlaczego ta książka jest wyjątkowa? 

• Autor, Jeronimo Gracian, był bliskim współpracownikiem św. Teresy z Avila - czerpiesz wiedzę od mistrza karmelitańskiej duchowości.
• Łączy głęboką teologię z praktycznymi radami - to nie suche rozważania, ale przewodnik do codziennego życia.

Odkryj duchowe bogactwo "Zamku wewnętrznego" św. Teresy z Ávila

"Przewodnik do wnętrza Zamku" autorstwa o. Tomása Álvareza OCD to niezwykła podróż przez duchowe dziedzictwo św. Teresy z Ávila. Ta książka, wydana przez renomowane wydawnictwo karmelitańskie Flos Carmeli, stanowi klucz do zrozumienia jednego z najważniejszych dzieł mistycznych w historii chrześcijaństwa.

Mistrzowskie przewodnictwo po duchowej twierdzy

O. Tomás Álvarez OCD, uznawany za jednego z najwybitniejszych znawców św. Teresy od Jezusa, prowadzi czytelnika krok po kroku przez symboliczne komnaty "Zamku wewnętrznego". Jego głęboka wiedza i duchowe doświadczenie pozwalają na nowo odkryć bogactwo myśli św. Teresy, czyniąc jej nauczanie dostępnym dla współczesnego odbiorcy.

Książka ta jest nie tylko komentarzem, ale prawdziwym przewodnikiem duchowym, który pomaga czytelnikowi zagłębić się w tajemnice własnej duszy.

Dla współczesnego człowieka Teresa jest przede wszystkim nauczycielką modlitwy, jest nauczycielką relacji człowieka z Bogiem. Wyprzedziwszy nas na drodze modlitwy, pomaga rozeznać, na ile modlitwa jest językiem duszy tego, kto zaledwie wymawia ją, jąkając się.

Książka przeznaczona jest dla tych, którzy rozpoznali Karmel jako swą drogę i poszukują pogłębienia drogi medytacji.

Czasami powstają pytania: co w modlitwie karmelitańskiej jest takiego szczególnego, typowego, odróżniającego ją od innych szkół i nurtów duchowości? W spojrzeniu na Chrystusa, Maryję, Kościół, człowieka…

Dziedzina modlitwy jest niezwykła. Przyjaciele Boga winni prowadzić braci do Niego i potwierdzać swą stanowczą nadzieję; wierzący – wskazywać pewność znalezienia Go; miłujący – ukazywać bramę do ogrodów Umiłowanego.

W sferze modlitwy Karmel odkrył swą perłę w postaci miłosnej uwagi, którą św. Jan od Krzyża nazywa w oryginale atención amorosa. Stanowi to realizację ogólniejszego wskazania św. Teresy od Jezusa, że modlitwa wewnętrzna nie polega na tym, by tylko rozmyślać, bo postęp duszy nie na tym polega, aby dużo rozmyślała, tylko na tym, by dużo miłowała (F 5, 2).

Tym prześwietnym początkiem modlitewnego miłowania jest właśnie kierowanie uwagi, a następnie wiązanie jej z Bogiem. Rodzi się ona w zbieraniu siebie z różnych oktaw życia, w cierpliwym skupianiu na jednym, a właściwie na Jedynym – unum necessarium – jak w przypadku Marii z Betanii (por. Łk 10, 42).

Siostra Elżbieta od Trójcy Świętej była na wskroś karmelitanką, karmelitanką „od wewnątrz".

Odkrycie Karmelu było dla niej odkryciem samej siebie!!! Tak bardzo i tak długo marzyła o Karmelu… i kiedy już tam się znalazła, mogła w końcu zanurzyć się w tym, co jest „jedynie konieczne”.

W swoim byciu karmelitanką za wzór wybrała postawę Marii z Betanii; tej, która trwała nieporuszona u stóp Pana. Kieruje swój wzrok w nieprzeniknioną światłość „wielkiej tajemnicy” błogosławionej Trójcy.

Bł. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego, karmelitanka bosa z Betlejem, wielka czcicielka Ducha Świętego, w swym posłaniu skierowanym do Ojca Świętego napisała, że zapomina się „o prawdziwym nabożeństwie do Ducha Świętego.

Dlatego tyle jest błędu, rozbicia, nie ma pokoju i światła na świecie. Nie wzywa się Światła tak jak należy, a to Światło pozwala nam poznać prawdę”. Wobec tych wyzwań droga Ducha Świętego, Ducha Miłości, wydaje się najbardziej właściwa w czasie, gdy odczuwa się brak miłości. Jednym ze skutecznych rozwiązań jest usilne przyzywanie Ducha Świętego.

Dziś zatem w sposób szczególny jesteśmy wezwani do usilnego przyzywania Ducha Świętego. Pomocą w podjęciu praktyki nabożeństwa do Trzeciej Osoby Trójcy Przenajświętszej może być ten modlitewnik, w którym znajdziemy różne modlitw do Ducha Świętego (litanie, nowenny oraz modlitwy Świętych).

Droga do zjednoczenia z Bogiem wiedzie przez modlitwę, w tym również poprzez ten rodzaj cichej modlitwy osobistej, której Bracia i Siostry w Karmelu Terezjańskim poświęcają codziennie dwie godziny. Jest ona uprzywilejowanym miejscem otwierania się na miłość Boga i dary, których chce nam udzielać.

Jest to pozycja dotycząca modlitwy, która wyróżnia się następującymi cechami jednocześnie: zwięzłością opracowania, teologiczną solidnością doktryny oraz prostym językiem przekazu, który może pomóc w praktykowaniu modlitwy we własnym życiu.

Niniejsza publikacja stanowi zbiór dwóch uzupełniających się pozycji, dotyczących początkowych stadiów modlitwy oraz mistycznych jej etapów.

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.

Praktyczny przewodnik modlitwy wewnętrznej, który łączy w sobie solidną doktrynę duchową z prostym, duszpasterskim podejściem.

Książka jest owocem wielu doświadczeń autora jako spowiednika i kierownika duchowego oraz człowieka, który sam żył na co dzień modlitwą i na drogach modlitwy wewnętrznej się uświęcał.

Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus w prosty sposób wyjaśnia czytelnikowi podstawowe zagadnienia z życia modlitwy. Powołując się na nauczania św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa tłumaczy, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość związane są z naszym intelektem, pamięcią oraz wolą i w jaki sposób dary Ducha Świętego (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, bojaźni Pańskiej oraz pobożności) stają się światłami „oświecającymi” nasze akty wiary, nadziei i miłości.

Przestrzega też czytelnika przed niewłaściwymi oczekiwaniami wobec modlitwy, związanymi z poszukiwaniem różnych doświadczeń intelektualnych, emocjonalnych czy charyzmatycznych ponieważ Bóg wymyka się naszym wszelkim rozumowym pojęciom.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje Cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty.

Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Nikt inny nie może ciebie podrobić, ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie.

Książka zawiera wybór rozważań o modlitwie świętych i błogosławionych Karmelu: rady, wskazówki, a także przestrogi i opis zagrożeń, które czyhają na postępujących drogą życia wewnętrznego. Spośród wielu wypowiedzi autor wybrał kilkanaście, które uznał za najcenniejsze. Mogą one stanowić inspirację dla rekolekcyjnych rozważań, a także do indywidualnej medytacji.

Doświadczywszy i nazwawszy modlitwę przyjaźnią, a zatem najdoskonalszym wyrażeniem miłości, święta Teresa w naturalny sposób uznaje ją za istotę chrześcijańskiego bytu: wyznacza ona, na różnych swoich etapach, rozwój życia duchowego, stanowiąc jednocześnie „drogę doskonałości”, czyli drogę prowadzącą ku świętości.

Modlitwa nie jest zatem czymś, co można robić lub nie. Jest ona sposobem bycia, ukierunkowuje nasze życie, dzięki niej jesteśmy chrześcijanami i poważnie traktujemy nasze powołanie, jakim jest komunia z Bogiem.

Twierdzenie, że jesteśmy grzesznikami niegodnymi przyjaźni z Bogiem pozbawione jest sensu, gdyż kocha On nas takimi, jakimi jesteśmy i, zbliżając się do nas, stopniowo nas przemienia. To od nas jednak zależy, czy pozwolimy Mu, aby żył blisko nas. 

Miłość nie jest uczuciem i pełnym wrażliwości oddaniem, lecz, przede wszystkim, konkretnym działaniem mającym na celu wypełnianie obowiązków, jakie nakłada na nas nasz stan, a przejawiających się zwłaszcza w braterskiej miłości i uczynności.

Święta Teresa od Jezusa zaprasza Cię do odkrycia głębi modlitwy i życia w bliskości z Bogiem. „Droga doskonałości” to dzieło, które powstało z myślą o tych, którzy pragną odnaleźć sens w codzienności i wzrastać duchowo.

Teresa, opierając się na własnym doświadczeniu, dzieli się praktycznymi wskazówkami, jak odnaleźć pokój serca i żyć w harmonii z Ewangelią.

Duchowa podróż ku doskonałości

Krok po kroku Teresa prowadzi przez wyzwania życia duchowego – od walki z rozproszeniami po głębokie zjednoczenie z Bogiem. Jej słowa są pełne prostoty i mądrości, dzięki czemu czytelnik może łatwo zastosować je w swoim życiu.

Dlaczego warto przeczytać?

NOWENNA do św. Edyty Stein - o łaskę pojednania 

KRÓTKA BIOGRAFIA Edyty Stein - św. Teresy Benedykty od Krzyża

NOWENNA do św. Teresy Benedykty od Krzyża
- Dzień 1: Mądrość
- Dzień 2: Wiara
- Dzień 3: Ufność
- Dzień 4: Prawda
- Dzień 5: Cierpienie
- Dzień 6: Służba ...

Cechą charakterystyczną  u świętej Teresy od Dzieciątka Jezus jest stwierdzenie, że modlitwa jest miłością, wiarą, nadzieją, dziecięcym oddaniem, ufnością małych…

Unika ona zwyczajowych rozróżnień, ukazując całościową wizję modlitwy. Woli mówić o tym, że istota modlitwy wyraża się w konkretnych formach zamiast podkreślać nazbyt usilnie same formy modlitwy. Wynika to z obawy, że zbytnie skupienie uwagi na tych konkretnych formach może odciągnąć od istoty modlitwy i w jakiś sposób oddalić człowieka od modlitwy.

„Dla mnie modlitwa to poryw serca, to proste spojrzenie rzucone ku Niebu, to okrzyk wdzięczności i miłości, tak wśród cierpienia  jak i wśród radości, słowem: to coś wielkiego, nadprzyrodzonego, co rozszerza mi duszę i łączy mnie z Jezusem”

W ramach serii „Modlitwa i życie” oddajemy do rąk czytelników pierwszą z planowanych pięciu książek o. Maurizio Vigani OCD, o modlitwie w ujęciu świętych Karmelu. 

Zaczynamy od św. Teresy od Jezusa, Mistrzyni Karmelu.

Dla św. Teresy od Jezusa cechą, która najbardziej charakteryzuje modlitwę jest jej osobisty charakter. Modlitwa jest przede wszystkim momentem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem. Istotne jest, aby było to spotkanie w miłości i przyjaźni, w którym wzajemne poznanie, prowadzi do miłowania i wspólnoty. Przyjaźń w rozumieniu Teresy jest relacją wyrażającą pełnię miłości. Dla Teresy kochać Boga i ludzi oznacza być Jego i ich przyjacielem.

Modlić się oznacza więc być przyjaciółmi i pielęgnować przyjaźń. Jest to wzajemne uobecnianie się. Modlić się to być obecnym w miłosnej relacji przyjaźni. „Cała sprawa nie polega na tym, aby wiele rozmyślać, ale wielce miłować; i dlatego czyńcie właśnie to, co bardziej będzie was przebudzać do miłowania”.

Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym…

Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”.

Rzetelne i przystępne studium poświęcone zachodniej mistyce chrześcijańskiej.

Autor książki przeprowadza nas przez pokoje wewnętrznej twierdzy czy zamku, jak określa duszę św. Teresa, i zachęca do wejścia na tę drogę, która jest drogą miłości oblubieńczej i zjednoczenia. Odwołuje się, jak Teresa z Ávili, do tęsknoty, która budzi się w sercu zranionym Bożą miłością – jest to rana nie do zagojenia, jej rozpalenie potęguję się z każdym kolejnym zbliżaniem się do Boskiego Oblubieńca, a jedynie On jest godny, aby się do niej zbliżyć.

Pozwólmy Mu działać, dajmy się Mu prowadzić i uleczyć.

Na samym początku drogi duchowej nie można oczekiwać od nikogo doskonałej motywacji. Teresa z Ávili pragnie pokierować leniwymi i ociężałymi spośród nas, a tacy w większości jesteśmy, wskazując przy tym na wielkie rzeczy, które nas czekają. Ona wie, że mamy ambicje, i do nich się odwołuje. Ważne, byśmy zobaczyli, co Bóg chce z nami uczynić i byśmy zaczęli za tym tęsknić. Taka tęsknota daje niezwykłą siłę.

Studnia Eliasza to przeznaczony na cały rok, uporządkowany i podzielony tematycznie wybór fragmentów z pism świętych Karmelu. Zebrane tutaj rozważania mogą Ci pomóc żyć w rytmie Kościoła, który w ciągu roku celebruje, rozważa i przeżywa tajemnice wiary. 

Medytacje Świętych Karmelu stanowią bogatą duchową lekturę i mogą stać się niczym kubek ożywczej wody dla Twojej codziennej modlitwy i medytacji. Zaczerpnij każdego dnia z bogactwa ogrodu Bożego, jakim jest Karmel.

„Święci są najwspanialszą gwarancją Kościoła. Są dowodem na obecność działającego w Nim Ducha, który ich przemienia. Stanowią gwarancję tego, czym jest Kościół w swojej tajemnicy. Są prawdziwym proroctwem Kościoła. W każdym świętym tajemnica wiary staje się widoczna, ponieważ poprzez słowo, którym jest jego życie, chrześcijanie mogą wniknąć w głąb tajemnicy Boga i dzięki uczestnictwu w niej sami przeżyć własne zbawienie” (Divo Barsotti, ze Wstępu).

Święta Teresa posiadała niezwykłą umiejętność rozumienia procesów odbywających się w jej wnętrzu. Umiała niewypowiedzianie jasno, plastycznie, a jednocześnie bardzo prawdziwie je przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).

W wewnętrznym przemierzaniu „Zamku” spotykamy się z naszą indywidualnością, z naszą osobowością, z naszą niepowtarzalnością... W „Zamku wewnętrznym” człowiek odnajduje nie tylko Boga, ale odnajduje samego siebie i swoją historię: nie jesteśmy od wewnątrz „tabula rasa” (Saverio Cannistrá OCD, Generał Zakonu Karmelitów Bosych).

Wizja św. Teresy sprzeciwia się radykalnie zarówno wszelkiemu antropologicznemu pesymizmowi, jak i wszelkiemu naturalistycznemu optymizmowi. W jej wizji wszystko budowane jest na pewności, że Bóg z miłości stworzył nas „na swój obraz i podobieństwo”.

przedstawić. Była obdarzona mocą pozwalającą jej dojrzeć poszczególne sprawy w ich wewnętrznym całokształcie i ten całokształt ukazać w swoim dziele (św. Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein).

Teresa od Jezusa zapewnia: "również w kuchni, wśród garnków i rondli, Pan jest z wami, i wewnątrz, i zewnątrz was wspiera".

Za tym zdaniem kryje się bezmiar trudów, ryzykownych decyzji, pokornych negocjacji, a niekiedy upokarzających prac podejmowanych przez Świętą, by karmelitanki i karmelici żyli we wspólnotach według Reguły pierwotnej.