Modlitwa

Być coraz bliżej Boga znaczy codziennie od samego rana pielęgnować więź z Nim poprzez modlitwę!  

Wiele osób ma mocne pragnienie praktykowania codziennej modlitwy porannej, ale zadanie to – na pierwszy rzut oka proste i nieskomplikowane – niekiedy okazuje się zbyt trudne.

Jak znaleźć czas dla Boga w chwili, gdy przed nami cały dzień zadań i gdy trzeba sprawnie ogarnąć siebie, najbliższych i dom?

Jak wykrzesać kilka minut na modlitwę w ciszy, zanim jeszcze wpadniemy w rytm codziennych spraw?

Bądź wdzięczny i osiągaj pokój. Każdego dnia.

David Steindl-Rast OSB to ceniony mnich, pisarz i mówca; jego wykład w ramach konferencji TED ma ponad 3 miliony wyświetleń. W swojej bestsellerowej książce pokazuje, jak żyć w pełni.

Kluczowy jest tu związek między modlitwą a poczuciem wdzięczności, który rodzi się z miłości, wdzięczności za wszystko, co nas otacza. Błogosławić wszystko, co istnieje, bez żadnego innego powodu, ale po prostu dlatego, że jest – oto, do czego zostaliśmy stworzeni jako istoty ludzkie. Kiedy błogosławimy rzeczy po prostu dlatego, że są, żyjemy pełnią życia. Niezwykle ważna jest także świadomość i umiejętność wglądu w rzeczywistość, odkrywania łaski w codziennym życiu i życie w nieustannym kontakcie z Bogiem.

W dzisiejszych, trudnych i pełnych niepokoju czasach ta książka przynosi prawdziwe wytchnienie.

Arcybiskup Grzegorz Ryś głosi Ewangelię jak mało kto: w sposób świadczący o żywym doświadczeniu wiary, bliskości i miłości Boga. Przekazuje Słowo z mocą, która może odmienić nasze życie.

Pan stworzył nas wolnymi – i dzięki temu zdolnymi do miłości

Cudowność działania Boga w naszym życiu nie polega „jedynie” na tym, że czyni nas On wolnymi (zewnętrznie, wewnętrznie); chodzi o to, że czyni nas wolnymi ku miłości. Sprawia, że w życiu chodzi nam o coś więcej niż o siebie samych, o własne szczęście, komfort i wolność. Chodzi o prawdziwie „cudowne” uzdolnienie nas do bycia dla innych.

Modlitewnik zawiera teksty świętych: Efrema Syryjczyka, Makarego Egipskiego, Bazylego Wielkiego, Jana Chryzostoma i innych wybitnych mistrzów życia duchowego.

Treść modlitewnika została ułożona zgodnie z cyklami nabożeństw bizantyjskich:

dobowy, tygodniowy, roczny. Jest także cykl ośmiu tonów, czyli melodii liturgicznych, które począwszy od Wielkanocy, następują kolejno po sobie, nadając całemu tygodniowi jednolite brzmienie.

Znajdują się w nim między innymi: hymny paschalne autorstwa św. Jana z Damaszku, kanony modlitewne poświęcone pokucie, wychwalaniu Matki Bożej i świętych. Jest także słynny bizantyjski Akatyst ku czci Bogurodzicy oraz hymn maryjny świętego Nektariusza z Eginy, modlitwy przed Eucharystią i po niej, modlitwy przeznaczone do czytania w różnych okolicznościach.

Praktyczny przewodnik modlitwy wewnętrznej, który łączy w sobie solidną doktrynę duchową z prostym, duszpasterskim podejściem.

Książka jest owocem wielu doświadczeń autora jako spowiednika i kierownika duchowego oraz człowieka, który sam żył na co dzień modlitwą i na drogach modlitwy wewnętrznej się uświęcał.

Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus w prosty sposób wyjaśnia czytelnikowi podstawowe zagadnienia z życia modlitwy. Powołując się na nauczania św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa tłumaczy, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość związane są z naszym intelektem, pamięcią oraz wolą i w jaki sposób dary Ducha Świętego (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, bojaźni Pańskiej oraz pobożności) stają się światłami „oświecającymi” nasze akty wiary, nadziei i miłości.

Przestrzega też czytelnika przed niewłaściwymi oczekiwaniami wobec modlitwy, związanymi z poszukiwaniem różnych doświadczeń intelektualnych, emocjonalnych czy charyzmatycznych ponieważ Bóg wymyka się naszym wszelkim rozumowym pojęciom.

Czy kontemplacja polega na oderwaniu się od rzeczywistości, a może jest zanurzona w świecie?
Czy modlitwa mnicha jest lepsza od tej, którą kieruje do Boga student przed egzaminem?
Czy domowy fotel ma takie same szanse na to, by stać się miejscem modlitwy, jak klasztorne stalle?

Mark E. Thibodeaux SJ twierdzi, że modlitwa, nawet modlitwa kontemplacyjna, jest dla każdego. Nie jest niedoścignionym ideałem, ale stanowi część naszej codzienności.

Autor mierzy się ze stereotypami na temat modlitwy kontemplacyjnej. Opisuje także w przystępny sposób jej etapy, pokazując, jak poradzić sobie z trudnościami, które mogą się na tej drodze pojawić. Jest przy tym przekonany, że Pawłowa zachęta do tego, by nieustannie się modlić (por. 1 Tes 5,17), nie jest karkołomnym zadaniem dla nielicznych, ale może stać się stylem życia, które będzie refleksyjne, wszechstronne, uważne, pełne miłości i w zasięgu każdego – po prostu kontemplacyjne.

Książka zawiera również ćwiczenia, które dzięki pomocnym i obrazowym wskazówkom pomogą postawić pierwsze kroki na modlitewnych ścieżkach.

Świetne kompendium wiedzy o duchowości ignacjańskiej.

Duchowość ignacjańska jest owocem jednego z najbardziej znaczących ruchów odnowy w historii chrześcijaństwa. To wyjątkowe podejście do życia duchowego nie tylko uwrażliwia nas na działanie Ducha Świętego, ale pozwala realnie doświadczyć bliskości Boga w codziennym życiu. Daje też szansę odpowiedzi na najtrudniejsze życiowe pytania i wybrania przynoszącej owoce drogi wiary.

• Na czym polega duchowość ignacjańska?
• W jaki sposób pomaga nam w codziennym życiu?
• Jak wpływa na nasze relacje z Bogiem i drugim człowiekiem?

Dawid L. Fleming SJ w zwięzły i przystępny sposób opisuje kluczowe elementy życia duchowego św. Ignacego. 

Czy masz problem z przebaczaniem i zapominaniem? Czy bardziej troszczysz się o akceptację ludzi niż Boga?

Przełam bariery i doświadcz głębszej, bardziej intymnej relacji z Panem.

John i Lisa Bevere szczerze i z biblijną wnikliwością badają osiem przeszkód, które oddzielają nas od Bożej obecności. Dowiedz się, jak przełamać bariery, jakie pojawiają się pomiędzy Tobą a niebiańskim Ojcem.

Autorzy pokazują, jak cieszyć się nowymi poziomami intymności z Bogiem. Każda część odnosi się do konkretnej przeszkody i pobłogosławi Cię pięcioma rozważaniami.

Jak żyć w obecności Boga? Co zrobić, by modlitwa była czymś tak naturalnym jak oddech? Czy kontemplacja może być porywająca? Ojciec Franz Jalics SJ był cenionym na całym świecie kierownikiem duchowym, mistrzem modlitwy kontemplacyjnej i autorem poczytnych książek.

W czasie swoich podróży po świecie odkrywał zakorzenione w człowieku głębokie pragnienie przebywania w obecności Boga. W odpowiedzi pokazywał, w jaki sposób sam odkrywał Boga w swoim życiu i jak mu w tym pomogły ćwiczenia ignacjańskie.

Staram się poprowadzić uczestników do osiągnięcia stanu pełnej ciszy, w którym bez szczególnego zastanawiania się czy religijnego natchnienia zwyczajnie przebywają w obecności Boga. Modlitwa to spotkanie z Panem. (...) Tworzy ją i podtrzymuje nie wysiłek człowieka, ale przede wszystkim miłość Boga, który w cudowny sposób wkracza do naszego życia i niejednokrotnie w krótkim czasie doprowadza do tego, czego ludzkim staraniem nie byliśmy w stanie osiągnąć.

Zbiór modlitw i rozważań jest przeznaczony dla wszystkich, którzy żyją w świecie targanym rozmaitymi konfliktami, w rzeczywistości naznaczonej przez zło, cierpienie, niesprawiedliwość.

Książka ta nie jest typowym modlitewnikiem; nie składa się wyłącznie z tekstów modlitw, ponieważ modlenie się polega nie tylko na wypowiadaniu słów, ale także na wznoszeniu serca i umysłu do Boga.

Niniejszy modlitewnik zawiera również refleksje, które z pewnością sprowokują nas do medytacji i zjednoczenia z Bogiem, abyśmy nie tylko mówili do Niego, lecz także słuchali Go, gdy przemawia do nas. Tak więc refleksje te przeznaczone są nie tylko do czytania, ale także do przemyślenia. Każdej z nich należy poświęcić dłuższą chwilę.

Modlitwa jest niepowtarzalna tak jak niepowtarzalny jest człowiek. Można powiedzieć, że jest jak linie papilarne, po których rozpoznaje Cię Ojciec. Gdy się modlisz, On od razu wie, że to ty mówisz do Niego. Nie jakiś człowiek, ale właśnie ty.

Pomiędzy tobą a Nim istnieje więź jedyna w swoim rodzaju. Nigdy wcześniej takiej nie było i nigdy już nie będzie. Nikt inny nie może ciebie podrobić, ale też nikt nie może ciebie zastąpić w modlitwie.

Książka zawiera wybór rozważań o modlitwie świętych i błogosławionych Karmelu: rady, wskazówki, a także przestrogi i opis zagrożeń, które czyhają na postępujących drogą życia wewnętrznego. Spośród wielu wypowiedzi autor wybrał kilkanaście, które uznał za najcenniejsze. Mogą one stanowić inspirację dla rekolekcyjnych rozważań, a także do indywidualnej medytacji.

Medytowanie przez kilka minut dziennie nie jest czasem straconym – przekonuje kard. Gianfranco Ravasi. To skuteczne lekarstwo na współczesne choroby duszy objawiające się banalnością i powierzchownością naszego życia.

Działa jak zaczyn pobudzający myślenie i działanie, otwiera na prawdę i pozwala odnaleźć sens i cel życia.

Punktem wyjścia każdej medytacji jest słowo będące kwintesencją cytatu zaczerpniętego z dzieła wybitnego pisarza literatury światowej, naukowca czy filozofa. Wokół niego autor snuje swoje rozważania, prowadzi dialog z różnorodnymi poglądami, interpretując je w świetle wiary.

Jego celem jest wywołanie w czytelniku zbawiennego wstrząsu przez zadawanie ciekawych pytań, proponowanie zaskakujących zestawień, wzbogacanie znaczenia powszechnie znanych słów przez ukazywanie ich nieznanej etymologii. Wszystko po to, by porzucić utarte schematy i zacząć lepiej żyć.

Pobożna matka przez długie lata modli się o nawrócenie syna. Czy Pan Bóg jej wysłucha? Czy syn się nawróci? Z podobnymi pytaniami spotykamy się często.

Co mówi teologia o skuteczności modlitwy?

Święty Tomasz uczy, że modlitwa może być niezawodnie skuteczna, jednak wylicza cztery warunki, od których ma zależeć skuteczność modlitwy.

Przede wszystkim, aby modlitwa była niezawodnie skuteczna, jej przedmiotem muszą być dobra odnoszące się do zbawienia duszy.

Ufność, którą w Nim [Synu Bożym] pokładamy, polega na przekonaniu, że wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z Jego wolą. A jeśli wiemy, że wysłuchuje wszystkich naszych próśb, pewni jesteśmy również posiadania tego, o co Go prosiliśmy. (1 J 5, 14-15)

Zaś wolą Bożą zaś jest nasze uświęcenie i zbawienie. Jeśli więc prosimy Boga o to, czego potrzebujemy do uświęcenia i zbawienia, Bóg z pewnością nas wysłucha. 

Interesujący dialog z Bogiem prowadzący czytelnika od wezwania do życia w przyjaźni z Chrystusem i spełnienia pragnienia Chrystusa, przez analizę środków życia chrześcijańskiego: brak przywiązań, cnotę, modlitwę, unikanie grzechu i Eucharystię aż do odkrycia celu: życia w zjednoczeniu z Chrystusem jako Jego uczniem i pełna radość z Nim w wieczności.

Książka, zawierająca piękne modlitwy do medytacji, jest idealna do codziennego nabożeństwa lub jako przewodnik po modlitwie.

"Moje drugie ja wyróżnia się głębią pobożności. Jest to również dzieło przepiękne, a jego treści – niewątpliwie przystępne dla ogółu wierzących. Składająca się na nią seria medytacji (czy ściślej rzecz ujmując – monologów), w których Chrystus zwraca się bezpośrednio do pojedynczej ludzkiej duszy, uświadamia nam wciąż na nowo bezgraniczną łagodność i miłość, jaką ma ku nam Boski Zbawiciel. Prawie nigdzie nie znajdziemy tu śladów gniewu Bożego ani nawet Jego surowości. Spotykamy natomiast Chrystusa jako pełnego współczucia nauczyciela; jako łagodnego, a zarazem nieskończenie żarliwego miłośnika naszych dusz.

Jak przyprowadzić naszych bliskich do Boga? Czego nigdy nie należy robić w takiej sytuacji? Jakie pułapki czyhają na tej drodze? Jak znaleźć w sobie pokłady cierpliwości? Jak samemu nie stracić wiary i wytrwać? Jeśli ktoś z Twoich bliskich odszedł od Boga, to ta książka jest właśnie dla Ciebie.

Maggie Green wychowała wraz z mężem czworo dzieci. Gdy jedno z nich odeszło od Kościoła, przeżywała na zmianę gniew, lęk, poczucie winy. Dręczyły ją pytania: „Co zrobiłam źle?”, „Czy mogłam zrobić coś, by do tego nie doszło?”… Wkrótce przekonała się, że tego rodzaju myśli niczego nie naprawiają. Sytuacji nie rozwiązywały też dyskusje z dzieckiem, delikatne perswazje ani podstępy, by nakłonić je do odwiedzenia kościoła czy wspólnej modlitwy. Mogła się modlić? Ale jak? Jak skłonić Pana Boga do tego, by dotknął serca bliskiej nam osoby? Tak odkryła św. Monikę i jej drogę – zaczęła czerpać z doświadczenia świętej wskazówki i ukojenie.

Jakże piękna i prosta jest bliska relacja Eliasza z Bogiem widoczna w jego modlitwie.

Eliasz jest człowiekiem modlitwy, dla którego życie oznacza służbę Bogu i spotkanie z Nim. Życie i trwanie przed obliczem Boga jest dla Eliasza czymś w rodzaju profetycznej przemiany, powrotem do źródła swojego istnienia, odnowieniem samego siebie po trudnych doświadczeniach życia. 

Chcąc powiedzieć, że ujrzeliśmy oblicze Boga, musimy pozwolić na śmierć choćby cząstki z nas. Na tyle, na ile oglądaliśmy Jego oblicze, na tyle umieramy, na ile zaś umieramy, na tyle możemy oglądać Jego boskie oblicze! Modlitwa stanowi zatem zawsze śmiertelne zagrożenie dla tego, kto chce „zachować własne życie”. Jest to modlitwa, która nie ma nas chronić, lecz składać w ofierze, aby napełniać nasz byt, oddawać nasze istnienie… po tym, jak przyjęliśmy je z wdzięcznością z rąk Tego, który nam je ofiarował!

Modlitwa Anima Christi rozpowszechniona została dzięki "Ćwiczeniom duchownym", w których św. Ignacy zaleca odmówić ją kilkakrotnie.

Choć krótka, zawiera ważną treść i dynamikę. Odwołuje się do samej istoty chrześcijaństwa, źródła i celu wszelkiego stworzenia, do sensu istnienia człowieka, czyli do Miłości Wiekuistej, do Bożego Serca.

Książeczka zawiera oprócz tekstu modlitwy także teologiczne wprowadzenie oraz rozważania do każdego z wezwań modlitwy.

Książka „Duszo Chrystusowa. Rozwazania o modlitwie" jest jak wskazuje podtytuł zbiorem rozważań opartych na kolejnych wezwaniach modlitwy „Anima Christi”. Modlitwa ta datowana jest na wiek XIV, zaś 150 lat później umieścił ją w swoich „Ćwiczeniach duchowych” Ignacy Loyola. W naszym kraju znana jest także dzięki popularnej pieśni „Duszo Chrystusowa”, której tekst jest na tejże modlitwie oparty.

Zgodnie ze słowami autorki książki jest to modlitwa tak bogata w znaczenia zarówno w warstwie językowej jak i duchowej, że z pewnością jest warta tak szczegółowej analizy, jaką proponuje Marie Paul Curley.

Modlę się o to, by miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu dla oceny tego, co lepsze, abyście byli czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa. (Flp 1,9–10)

Książka poświęcona jest drugiej serii Reguł rozeznawania duchów św. Ignacego Loyoli (ĆD 328–336).

Ojciec Ignacy podzielił je bowiem na reguły bardziej stosowne dla pierwszego tygodnia Ćwiczeń, odpowiadające drodze oczyszczającej, oraz te bardziej stosowne w drugim tygodniu i dotyczące drogi oświecającej.

Obie serie są ściśle ze sobą powiązane: pierwsza jest bowiem podstawą i korzeniem dla drugiej serii, która służy do tego samego celu – do odczucia różnych wewnętrznych poruszeń i właściwego ich rozeznania, aby dobre przyjąć, a złe odrzucić.

Cechą charakterystyczną  u świętej Teresy od Dzieciątka Jezus jest stwierdzenie, że modlitwa jest miłością, wiarą, nadzieją, dziecięcym oddaniem, ufnością małych…

Unika ona zwyczajowych rozróżnień, ukazując całościową wizję modlitwy. Woli mówić o tym, że istota modlitwy wyraża się w konkretnych formach zamiast podkreślać nazbyt usilnie same formy modlitwy. Wynika to z obawy, że zbytnie skupienie uwagi na tych konkretnych formach może odciągnąć od istoty modlitwy i w jakiś sposób oddalić człowieka od modlitwy.

„Dla mnie modlitwa to poryw serca, to proste spojrzenie rzucone ku Niebu, to okrzyk wdzięczności i miłości, tak wśród cierpienia  jak i wśród radości, słowem: to coś wielkiego, nadprzyrodzonego, co rozszerza mi duszę i łączy mnie z Jezusem”

W ramach serii „Modlitwa i życie” oddajemy do rąk czytelników pierwszą z planowanych pięciu książek o. Maurizio Vigani OCD, o modlitwie w ujęciu świętych Karmelu. 

Zaczynamy od św. Teresy od Jezusa, Mistrzyni Karmelu.

Dla św. Teresy od Jezusa cechą, która najbardziej charakteryzuje modlitwę jest jej osobisty charakter. Modlitwa jest przede wszystkim momentem, w którym człowiek spotyka się z Bogiem. Istotne jest, aby było to spotkanie w miłości i przyjaźni, w którym wzajemne poznanie, prowadzi do miłowania i wspólnoty. Przyjaźń w rozumieniu Teresy jest relacją wyrażającą pełnię miłości. Dla Teresy kochać Boga i ludzi oznacza być Jego i ich przyjacielem.

Modlić się oznacza więc być przyjaciółmi i pielęgnować przyjaźń. Jest to wzajemne uobecnianie się. Modlić się to być obecnym w miłosnej relacji przyjaźni. „Cała sprawa nie polega na tym, aby wiele rozmyślać, ale wielce miłować; i dlatego czyńcie właśnie to, co bardziej będzie was przebudzać do miłowania”.

Ćwiczenia duchowe dla początkujących prowadzą czytelnika przez wszystkie najważniejsze sfery życia codziennego i religijnego, uczą konfrontowania się z samym sobą i właściwej relacji z Bogiem. Korzystać z nich można bez konieczności wyjazdu na zamknięte rekolekcje ignacjańskie.