Modlitwy objawione przez Chrystusa św. Brygidzie Szwedzkiej z czasem zyskały miano Tajemnicy szczęścia. Nadano im taką nazwę ze względu na błogosławieństwa duchowe, którymi obdarzana są osoby podejmujące praktykę ich odmawiania.

Żyjąca w XIV wieku św. Brygida otrzymała dar nadprzyrodzonych wizji. Od najmłodszych lat doświadczała łaskie spotkań mistycznych z Jezusem oraz Najświętszą Maryją Panną. Trwając przez całe życie w niezwykle bliskiej więzi z Chrystusem, odczuwała głębokie wewnętrzne przynaglenie do rozważania Jego Męki. Ponieważ zapragnęła w sposób bardziej doskonały przeżywać cierpienie Jezusa, prosiła Zbawiciela by objawił jej ile ciosów zadano mu w trakcie pasji krzyżowej. Kiedy nawiedziwszy rzymską Bazylikę św. Pawła za Murami, modliła się przy krucyfiksie o wymiarach krzyża z Golgoty autorstwa Pietra Calvalliniego, Jezus objawił jej: "moje ciało otrzymało 5480 ciosów. Jeżeli chcesz je uczcić pobożną praktyką, każdego dnia w ciągu roku odmawiaj piętnaście Ojcze nasz i piętnaście Zdrowaś Maryjo wraz z modlitwami których cię nauczyłem. Modląc się tak przez rok uczcisz każdą z moich ran".

Modlitwa różańcowa, przez niektórych uznawana za staroświecką czy nawet prymitywną, bo polegającą na „klepaniu paciorków”, nadal cieszy się ogromną popularnością i zjednuje sobie wciąż nowych adeptów, zarówno wśród ludzi prostych, jak i wśród wielkich tego świata. Tak naprawdę różaniec jest chyba najczęściej podejmowaną chrześcijańską praktyką modlitewną, przynajmniej w chrześcijaństwie zachodnim.

Nieraz zestawia się różaniec z popularną na Wschodzie modlitwą Jezusową, co ma swoje uzasadnienie: obie są modlitwami powtarzalnymi, medytacyjnymi, streszczającymi istotę Ewangelii, stawiający mi w centrum miłosiernego Jezusa.

Nowa książka arcybiskupa Fultona Sheena zatytułowana "Nowe stare błędy" już w sprzedaży od Wydawnictwa W drodze.

Kościół zachęca swoje dzieci, aby podejmowały wysiłek jasnego myślenia i aby własne myśli wykorzystywały w dwojaki sposób.

Po pierwsze, chce, aby je uzewnętrzniały w konkretnym świecie ekonomii, rządów, handlu, edukacji, a przez eksternalizację pięknych, czystych myśli tworzyły piękną, czystą cywilizację.

Jakość każdej cywilizacji zależy od natury myśli przekazywanych przez jej największe umysły. Jeśli myśli eksternalizowane w prasie, w sali senatu, na forum publicznym są niskie i podłe, cywilizacja przyswoi sobie ich podły charakter równie szybko, jak kameleon przybiera kolor przedmiotu, na którego tle jest ustawiony.

Jakkolwiek pobieżne ukazanie historii Eucharystii narażone jest na zarzut niepełności i powierzchowności, jednak warto przyjrzeć się jej zasadniczym etapom, aby wyodrębnić elementy pierwotne i podstawowe oraz jej bliski związek z życiem Kościoła.

Eucharystia nie jest rzeczywistością statyczną, lecz dynamiczną, nie archeologiczną, lecz żywą, jak ukazała ostatnia reforma liturgiczna Soboru Watykańskiego II. 

Historia celebracji eucharystycznej rozpoczyna się Ostatnią Wieczerzą Pana Jezusa, podczas której ustanowił on podstawową strukturę obrzędu i na kazał jego powtarzanie. Tak więc: wziął chleb, złożył dzięki w modlitwie, z której zapamiętane zostały słowa:

W pierwszych wiekach była to modlitwa wszystkich wiernych. Potem była praktykowana jedynie w elitarnych wspólnotach konsekrowanych czy monastycznych. Dziś sięga po nią coraz więcej osób świeckich.

Brewiarz to najstarsza modlitwa Kościoła. Wywodzi się z modlitwy synagogalnej ze Starego Testamentu. Jak czytamy w Piśmie Świętym, Żydzi kilka razy dziennie zbierali sięna modlitwie, by czytać Prawo, Pisma i Proroków. Pan Jezus też modlił się w ten sposób i zachęcał uczniów do nieustannej modlitwy: „Opowiadał im też przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać” (Łk 18, 1).

Jednym z tytułów chwały św. Ludwika Marii Grignion de Montforta, księdza zazwyczaj chadzającego z wielkim różańcem u boku, niewątpliwie jest tytuł Apostoła Krzyża i Różańca.

W jego osobistym uświęceniu i w jego apostolacie misyjnym znaczącą rolę odegrał bowiem Różaniec.

Wywiad z Księdzem Robertem Skrzypczakiem, popularyzatorem sylwetki ks. Dolindo Ruotolo, jaki ukazał się na łamach katolickiego tygodnika Niedziela.

Święty Benedykt w Regule nie mówi, że mamy się nie kłócić i nie denerwować na siebie, tylko że jeśli się zdarzy jakaś kłótnia, to mamy się pojednać przed zachodem słońca. Zniecierpliwienie czy emocjonalność będą dawały znać o sobie do końca naszego życia, bo to wynika z naszego charakteru. Ale świadomość takich zachowań pomaga nam zrobić krok w kierunku panowania nad sobą.

Św. Jan Kasjan, współtwórca monastycyzmu na Zachodzie, jest autorem między innymi Rozmów z Ojcami (Collationes Patrum)1. Zostały one napisane w latach 420-429, w formie konferencji ascetycznych, w znacznej części fikcyjnych, wygłoszonych przez znanych pustelników egipskich. Autor podejmuje w nich wiele szczegółowych kwestii dotyczących życia ascetycznego i duchowego. W collationes IV, VII i X zastanawia się nad przyczynami bezwładu w człowieku, który utrudnia modlitwę, oraz sposobami jego przezwyciężenia.

Rozpoczął się czas wakacji, ale rodzice już często myślą o wyposażeniu dzieci na czas nowego roku szkolnego. Dotyczy to także podręczników do religii, które na katechezie odgrywają bardzo ważną rolę. Także katecheci kupują w tym czasie podręczniki metodyczne czy terminarze dla katechetów. 

Ruszamy z firmowym blogiem. Cieszymy się, że znalazło się miejsce, gdzie będziemy mogli prezentować to, czym żyjemy na co dzień, co sprawia nam wiele przyjemności. W ten sposób będziemy mogli poznać się lepiej z Państwem, naszymi dotychczasowymi lub nowymi klientami.