Wiara

Czasem może pojawić się pytanie, jak chrześcijanin ma się odnaleźć we współczesnym świecie. Na ile może wejść w ten świat, a na ile powinien uważać na zagrożenia.

Próbując odpowiedzieć na te pytania sięgamy do Biblii, a zwłaszcza do fragmentów, które mówią o kontaktach ludzi wiary z otaczającym ich światem.

Ks. Wojciech Węgrzyniak - biblista i wykładowca, adiunkt w Katedrze Egzegezy Starego Testamentu na Wydziale Teologicznym na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie, ceniony rekolekcjonista, znany z niezwykłego poczucia humoru. 

Każdy rozsądny człowiek poszukuje mądrości i ludzi mądrych. Dystans czasu i przestrzeni nie jest tutaj przeszkodą. A jeśli natrafi się na mądrych ludzi, którzy mądrością umieją się dzielić?

Z takim przypadkiem mamy do czynienia, gdy spotykamy się z Ojcami Pustyni, czyli pierwszymi mnichami, którzy żyli w Egipcie między IV a VI wiekiem.

Ich krótkie sentencje, zwane apoftegmatami, koncentrują się na najważniejszych problemach człowieka wszystkich epok: czym jest życie, szczęście, grzech, jak się modlić i jak mam dojść do zbawienia? 

Kim jest Bóg i czy mogę liczyć na przebaczenie moich win? Kto może liczyć na nadzieję płynącą z wiary? Zapytajmy ich także o nasze własne problemy: Abba, powiedz mi słowo! 

Fundamentem naszego chrześcijańskiego życia jest tajemnica śmierci Jezusa na krzyżu, Jego zmartwychwstanie i zesłanie Ducha Świętego.

To tajemnica, którą Bóg zapowiada i przygotowuje od początku swego objawienia.

Wgłębienie się w tę tajemnicę pomoże nam lepiej wniknąć w liturgię Kościoła i odkryć jej paschalny charakter, a także zobaczyć, jak Misterium Paschalne realizuje się w różnych wymiarach naszej codzienności i jak możemy je przeżywać świadomie i owocnie.

Czy rachunek sumienia musi oznaczać lękliwe poszukiwanie ciągle wymykających się naszej pamięci grzechów? A może jest szansą na spotkanie w prawdzie z miłującym Ojcem?

Sesja dla wszystkich pragnących z większą korzyścią duchową praktykować rachunek sumienia.

1 płyta CD w formacie mp3

Męka Chrystusa pokazuje sprawiedliwość „na miarę Boga”, głęboko inną od sprawiedliwości ludzkiej. Objawia „nadmiar” sprawiedliwości, bo grzechy ludzi zostają „wyrównane” ofiarą Boga-Człowieka. Bóg „czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miło­sierdzia”

Krew Sprawiedliwego, którą grzesząc przelewamy, obmywa „nas i dzieci nasze”, usprawiedliwia nas, jeśli tylko na to pozwolimy. Modląc się Męką Pańską wg św. Mateusza chcemy otworzyć się na tę „większą” sprawiedliwość.

Całkowity czas: 5 godz. 37 min. Ilość płyt: 1 Format: CD MP3

Te rekolekcje są podróżą do środka Trójcy i spotkaniem z Bogiem, jakiego być może jeszcze nigdy nie doświadczyłeś.

Od dziecka chcemy przynależeć do różnych grup – rodzina, koledzy, przyjaciele w pracy, a najgorsze uczucie to uczucie odrzucenia, bycia poza grupą, w której ludzie się dobrze czują, mogą być sobą. Uczucie przynależności sprawia, że odkrywamy, kim jesteśmy. W Trójcy – pomiędzy Ojcem, Jezusem i Duchem – pasujesz do otoczenia i czujesz, że jesteś u siebie.

Przez kolejne części rekolekcji spotkamy się z poszczególnymi Osobami Trójcy i zadamy Im ważne, czasem trudne pytania – o Boga, o Miłosierdzie i o nas.

Czy zastanawialiście się na przykład, dlaczego Bóg Ojciec kazał Abrahamowi zabić swojego syna?

To rekolekcje o miłosierdziu, bo jeśli nasz Bóg jest miłością do mnie, to na wszystkie wersety z Biblii i na wszystkie wydarzenia z mojego życia należy popatrzeć od nowa, nowymi oczami. Będą to rekolekcje o nas, bo od urodzenia każdy z nas przebywa pośrodku Trójcy Świętej, wystarczy otworzyć oczy.

Zgodnie z wiarą i przekonaniem chrześcijan, ludzkie istnienie zakorzenione jest w Trójcy Świętej, na której obraz każdy z nas został stworzony. Stanie się podobnym do Boga jest największym celem naszego istnienia.

Przypominanie tych prawd sobie i innym staje się naszym pilnym zadaniem, szczególnie dzisiaj, w epoce, która próbuje zredefiniować człowieka, albo nawet wymyślać go na nowo. Jak lekarstwo na zagubione i rozmywające się człowieczeństwo proponuję spojrzenie w głąb intymnego życia Trójcy z perspektywy życia i doświadczenia Jezusa. Celem jest nauczenie się myślenia, wolności, posiadania ciała i uczuć na Jego wzór.

Powołanie do miłości to podstawowe i wieczne powołanie każdego człowieka.

Bóg bowiem stworzył człowieka „na swój obraz, na obraz Boży go stworzył” (Rdz 1,27), powołując go do relacji miłości, ponieważ „Bóg jest miłością” (1 J 4,18). Wszystkie inne powołania (do małżeństwa, kapłaństwa, życia zakonnego czy konsekrowanego) oparte są na tym fundamentalnym powołaniu do miłosnej relacji Bogiem. 

Podczas sesji zostały podjęte nie tylko teologiczne aspekty powołania do miłości, ale także aspekty psychologiczne. Powołanie do miłosnej relacji z Bogiem wyraża się bowiem również w dojrzałych relacjach z drugim człowiekiem i otaczającym nas światem.

Długość nagrania: 4 godz. 39 min

Wielki Post rozpoczyna się od czytania z Księgi Joela: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament” (Jl 2, 12).

Celem sesji biblijnej jest lektura Księgi Joela, tak by uchwycić za­sad­nicze elementy grzechu, pokuty, przebaczenia i nawrócenia. Jest ona ponadto próbą odpowiedzi na pytanie o związek kata­strof globalnych i indywidualnych z grzechem.

Kościół Dziejów Apostolskich, to wspólnota ludzi zjednoczonych na modlitwie, wsłuchana w Słowo i wyczekująca wypełnienia się obietnicy Ojca.

Jest to pierwsza z cyklu trzech sesji prowadzonych przez ojca Józefa Augustyna SJ poświęconych radom ewangelicznym.

Czystość serca, do której zaprasza Jezus – podkreśla autor - nie odnosi się jedynie do osób zakonnych i księży przyrzekających celibat, ale do wszystkich uczniów Chrystusa pragnących żyć w intymnej przyjaźni z Nim.

Istotą czystości nie są najpierw ascetyczne ograniczenia i wyrzeczenia, ale głębokie pragnienie życia tylko dla Jezusa. Czystość wypływa bowiem z miłości do Pana i do niej prowadzi.

Nagranie na żywo w Centrum Duchowości w Częstochowie

Cóż, takie jest życie! – kwitujemy krótko trudne sprawy, których wyjaśnić nie jesteśmy w stanie.

A co jeśli życie wcale nie jest takie, jakie jest? Może rację mają ci, którzy twierdzą, że życie jest takie, jak się je interpretuje, a prościej, jest takie, jak się je opowiada.

Dlatego warto się wsłuchać w to „nasze życie”, bo być może nie jest jedyną i nie tą najlepszą wersją, którą warto opowiadać.

Prawdziwe życie przecież jest gdzie indziej – mawia filozof. „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20) – tajemniczo dodaje św. Paweł.

W trakcie sesji wsłuchamy się w samych siebie, w naszą osobistą historię, by od­kryć w niej Życie. Kto wie, może zaczniemy inaczej opowiadać o życiu?

W swoich rozważaniach Autor podkreśla, że bolesne doświadczenie lęku, które towarzyszy nam od chwili narodzin aż do samej śmierci, dzięki ufnej i wytrwałej modlitwie, może stać się drogą do Boga oraz nieustannego powierzania się Jemu.

Jezus swoim życiem, męką i zmartwychwstaniem wchodzi w „sam środek” ludzkiego lęku. Obcy Mu jest lęk przed lękiem, stąd też napomina nas z miłością: Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary? (Mt 8,26).

Czym więcej ciszy ludzie znajdą w sobie, tym spokojniejszy będzie ten roztrzęsiony świat.
Etty Hillesum

To trudne pytanie, na które nie ma łatwej odpowiedzi. Nurtuje ono wszystkich, którzy prawdziwie wierzą i przeczuwają w swojej wierze, że Trójca Święta zaprasza ich do przygody poszukiwania siebie oraz powołuje do relacji ze sobą.

Jak zatem przygotować się do tej relacji?

Podstawowa intuicja, wokół której obracają się konferencje zebrane na niniejszej płycie, sugeruje, że odpowiedzi na nasze pytanie trzeba szukać w Starym Testamencie. Czyż w istocie rzeczy nie jest on przygotowaniem na to fascynujące spotkanie z boskimi osobami?

Najnowsze konferencje arcybiskupa Grzegorza Rysia poświęcone Księdze Jonasza.

Jonasz, choć posłuchał Boga, idzie do Niniwy, „bo musi”. Nie jest przekonany, czy to, co robi, jest słuszne. Idzie wewnętrznie zbun­to­wany. Dlaczego Bóg przebacza łajdakom? Jonasz jest roz­gnie­wany na Niniwitów... i na Boga.

Bóg uczy go cierpliwie nowego patrzenia na świat, na ludzi i na siebie. Jest łagodny i miłosierny i może zbudo­wać nowe życie nawet „na popiele”. Sprawił, że miasto grzechu za­mieniło się w miasto nawrócenia i przebaczenia.

Bóg marzy, że uda Mu się zmienić także moje serce, jak zmienił Niniwę.

Pokuta zwykle kojarzy się z czymś zdecydowanie niemiłym, może wręcz bolesnym. Obrazy smętnych pokutników oraz zachęty pamiętane z dzieciństwa do „umartwiania się” zdają się to przekonanie umacniać.

Czy to przekonanie ma podłoże biblijne? Czy było zawsze dominantą chrześcijańskiej pokuty? Co oznacza i z czego wypływa radosna pokuta chrześcijanina?

Komplet zawiera: 1 płyta CD w formacie mp3

Rekolekcje z żywym świadkiem wiary, który wzrastał w młodym Kościele Afryki i który nosi w sobie zapał pierwotnego Kościoła.

Na każdym etapie życia, także wtedy, gdy swoją wierność powołaniu mógł przypłacić ofiarą z życia, zawsze mówił Bogu „tak”.

Będzie pomagał uczestnikom rekolekcji powrócić do pierwotnej miłości i ponowić swoje oddanie Chrystusowi.

Kolejna wspaniała pozycja znakomitego biblisty księdza Krzysztofa Wonsa w serii Szkoła Modlitwy Słowem Bożym.

Wszyscy ewangeliści opowiadają o zażyłej więzi Jezusa z rodzeństwem z Betanii. Syn Boży, najpiękniejszy z synów ludzkich, pielęgnował głę­bo­kie przyjaźnie z Marią, Martą i Łazarzem. Betania była Jego umiło­wa­ną oazą spotkań z przyjaciółmi.

Podczas sesji zostanie zapropono­wana lectio divina do wybranych stronic Ewangelii o przyjaźni święto­wanej przy stole, przeżywanej w czasie choroby, w dniach bólu po stracie ukochanej osoby, w godzinie pożegnania, krzyża i o brzasku nowej wiosny życia.

W ramach Szkoły Biblijnej nowe konferencje abp Grzegorza Rysia.

Kościół potrzebuje dobrych i wymagających pytań o własne życie wierne Ewangelii. Takie pytania stawia pierwszy List do Koryntian.

Każde z nich otwiera przed nami ważne rozdziały z życia Kościoła: odważne pytanie o jedność, gdy pojawiają się rozłamy; nieukrywane pytanie o grzech, który sieje zgorszenie w Kościele i świecie; pytanie o nauczanie Kościoła w sprawach relacji małżeńskich, dziewictwa, praktyk religijnych, a zwłaszcza uczestnictwa w Eucharystii; wreszcie pytanie  o chrześcijańską naukę o zmartwychwstaniu.