Paschalny wymiar życia chrześcijańskiego - Stanisław Łucarz SJ (konferencje CD MP3)

Bycie nieuporządkowanym to łatwa pokusa, która skutecznie spowalnia życie duchowe chrześcijanina.

Św. Ignacy był pewien, że Bóg nie przemawia do człowieka do czasu, do kiedy ten nie zdoła zaprowadzić spokoju w swoim sercu i uporządkować go. Dlatego założyciel jezuitów cenił milczenie, skupienie, wewnętrzne scalenie, zdolność do pokonywania rozproszeń oraz emocjonalne uporządkowanie, ponieważ decydowało to potem o postępie w miłości Jezusa.

Sesja poświęcona jest rozpoznaniu najczęstszych nieuporządkowań i ich źródeł oraz ignacjańskim sposobom zaradzeniu im.  

W Liście do Rzymian słyszymy hymn św. Pawła o Bogu, który zawsze jest po stronie człowieka. Paweł pisze o tym, czego sam doświadczył. Odkąd dał się pokonać przez Światłość – Jezusa i stanął po Jego stro­nie, z człowieka ślepego stał się widzącym; zobaczył i przekonał się, że Bóg jest zawsze po jego stronie.

Dla ks. Dolindo błogosławieństwa wypowiedziane przez Jezusa podczas Kazania na Górze są nierozerwalnie związane z darami i owocami Ducha Świętego – są zwieńczeniem tego, co dokonuje się w człowieku, który poddaje się prowadzeniu Ducha Świętego.

Staje się on wówczas „błogosławiony”, czyli „szczęśliwy”, ponieważ już za życia pomieszkuje w Niebie.

Jeśli się dobrze zastanowić, to asceza, mistycyzm i wszystkie traktaty na temat doskonałości zawierają się w tym genialnym nauczaniu o darach, owocach i błogosławieństwach Ducha Świętego. Ten, kto zgłębia i medytuje to nauczanie, wznosi się stopniowo od praktykowania zwykłych cnót, następnie wyższych oraz heroicznych, aż do osiągnięcia doskonałego zjednoczenia z Bogiem na ziemi, a w Raju nieśmiertelnej chwały.

Doświadczaj świętości w tym, co zwyczajne!

W czasach, w których ceni się wysoko to, co niezwykłe, Robert J. Wicks dowodzi, że właśnie to, co proste może stać się przestrzenią spotkania z Bogiem oraz okazją do objawiania się Jego świętości. Autor – psycholog kliniczny i doświadczony terapeuta – zachęca czytelników, by odkrywać bliskość Boga i doceniać Jego dary w codzienności życia. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje akceptacja samego siebie i przyjaźń.

Nie musimy mieć wyjątkowych talentów lub osiągać wielkich rzeczy, by mieć zdrowe poczucie własnej wartości, wierność w przyjaźni lub by znajdować drogę do Boga w codziennym życiu. Potrzebujemy natomiast nieustannego dążenia do odkrywania, kim naprawdę jesteśmy i kim się stajemy w oczach naszego miłującego Boga.