Czasopisma religijne

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Lipiec 2013

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Sierpień 2013

Nakład wyczerpany. Zachęcamy do zakupu OREMUS na wrzesień 2013

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień - maj 2013

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień - marzec 2013 - okres Wielkiego Postu oraz Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego

Jak znaleźć swoje miejsce w Kościele? Co wówczas, gdy więcej mnie dzieli od tych ludzi, którzy siedzą ze mną w ławce, niż łączy? Jak mądrze chodzić z dziećmi na mszę świętą? Komunia św. do ust czy na rękę, na stojąco czy klęcząco?

Można mieć „brewiarza po dziurki w nosie”, można znudzić się małżeństwem, w połowie życia czuć się oszukanym przez życie, a religijna perspektywa wieczności może przyprawiać o mdłości.

Mówi się teraz dużo o kryzysie gospodarczym, ale w listopadowym numerze miesięcznika „W drodze” pisze się o kryzysie z o wiele szerszej perspektywy. Chociaż i o gospodarce można znaleźć kilka słów w wywiadzie z Georgem Weigelem amerykańskim teologiem i biografem Jana Pawła II. Weigel przenikliwie ocenia sytuację chrześciaństwa, zwłaszcza w Europie, oraz sytuację Europy w ogóle: Podstawowym problemem Europy nie jest ekonomia, ale – demografia. Nie macie najzwyczajniej w świecie wystarczającej liczby podatników, aby budżet mógł udźwignąć wasze oczekiwania. Oczekiwania, zauważmy, odpowiadające raczej kulturze zależności niż odpowiedzialności. Europy nie stać na kontynuowanie modelu państwa opiekuńczego(…). Jeśli nie skończy ona z samonapędzającą się kulturą bezpłodności, czeka ją śmierć.

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień Adwent i Oktawa Bożego Narodzenia 2012.

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień - luty 2013

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień - styczeń 2013

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Listopad 2012 r.

Czasopismo OREMUS. Teksty liturgii Mszy świętej na każdy dzień. Październik 2012 r.

Największym skarbem dla całej ludzkości jest zmartwychwstały Chrystus,  który  żyje,  naucza  i działa  w Kościele  katolickim.  Pamiętajmy, że Kościół katolicki to jest Jezus Chrystus oraz my, biedni grzesznicy. Zmartwychwstały Pan w swoim Kościele ogarnia wszystkich swoją miłosierną miłością. W sakramencie pokuty uwalnia nas ze strasznej niewoli grzechu i szatana, a w Eucharystii daje nam siebie samego jako lekarstwo na nieśmiertelność oraz antidotum na śmierć. Pragnie wszystkich
doprowadzić do nieba. Pamiętajmy, że wyznawcy Chrystusa są najbardziej prześladowaną i znienawidzoną w świecie grupą religijną. Co trzy minuty  ginie  śmiercią  męczeńską  jeden  chrześcijanin,  tylko  dlatego, że wierzy w Chrystusa. Pamiętajmy, że kto nienawidzi Kościoła katolickiego i prześladuje go, ten nienawidzi i odrzuca Chrystusa.

Nr 3/2103

Zimowy numer kwartalnika "Życie Duchowe" (77/2014) poświęcony jest Papieżowi Franciszkowi.

O Jorge Mario Bergoglio SJ, Papieżu Franciszku i rozpoczętym 13 marca 2013 roku nowym pontyfikacie w numerze piszą między innymi: Gianfranco Ghirlanda SJ w artykule Papież Jezuita, Andrzej Zając OFMConv w tekście zatytułowanym Papież od św. Franciszka oraz Jakub Kołacz SJ, który w refleksji pt. Dziesięć "encyklik" Papieża Franciszka przedstawia najważniejsze tematy obecnego pontyfikatu, jakie można wyszczególnić na podstawie dotychczasowego przepowiadania i działalności Ojca Świętego. W numerze publikujemy także fragmenty wywiadu, którego Papież Franciszek udzielił jezuickiemu dwutygodnikowi "La Civiltà Cattolica".

Tegoroczny numer wiosenny "Życia Duchowego" (78/2014), w związku z kanonizacją Jana Pawła II, jest poświęcony Papieżowi Polakowi.

Arcybiskupa, kardynała i w końcu papieża Wojtyłę wspominają w numerze między innymi kard. Kazimierz Nycz (Chciałbym naśladować jego wiarę) i bp Paweł Socha (Na niego zawsze można było liczyć). Świadectwo oddziaływania Jana Pawła II na swoje życie daje także Lucyna Słup we wzruszającym wspomnieniu pt. Pod jego skrzydłami oraz Stanisław Pomykała SJ, który jako redaktor Polskiej Sekcji Radia Watykańskiego w latach 1980-1991 wielokrotnie towarzyszył pielgrzymkom Jana Pawła II.

Swego czasu prorok Izajasz wołał donośnym głosem w imieniu Boga:

     „O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniędzy! Kupujcie i spożywajcie, dalejże kupujcie bez pieniędzy i bez płacenia za wino i mleko! Czemu wydajecie pieniądze na to, co nie jest chlebem? I waszą pracę – na to, co nie nasyci?” (Iz 55,1–2).

     Mimo dzielącego nas od proroka Starego Testamentu czasu  te słowa nie straciły ani na swej aktualności, ani też mocy poruszającej nasze sumienia. Czemu wydajemy pieniądze na to, co nie jest chlebem? I naszą pracę – na to, co nas nie nasyci? Warto postawić sobie te pytania, zanim wypowiemy kolejną prośbę Ojcze nasz.

Czy nie jest tak, że na co dzień zbyt łatwo zapominamy o tym chrześcijańskim (choć nie tylko) obowiązku? „Ktoś słusznie zauważył – pisze pani Danuta Piekarz – że wśród tzw. porządnych ludzi spogląda się podejrzliwie, gdy dwie osoby bardzo się lubią, a nie widzi się problemu, gdy dwie osoby się nienawidzą!”. A przecież wszyscy żyjemy z przebaczenia – tego, które wybrzmiało na Chrystusowym Krzyżu, a jego echo wciąż możemy dosłyszeć u kratek konfesjonału, gdy kapłan z sakramentalną mocą wypowiada „… i ja odpuszczam Tobie grzechy”.  „Włączyć się w Chrystusa” – jak postuluje nasz gość o. Marko Ivan Rupnik, to przywrócić smak naszej wierze, żyć życiem Chrystusowym, zło dobrem zwyciężać. Pewnie, że to oznacza walkę duchową, ale przecież „Panem jest Chrystus i tak jak Jezus pokonał  złego, tak samo Jego apostołowie, tak samo święci przez 2000 lat trwania Kościoła, i tak samo my dziś pokonujemy złego, jeżeli tylko trwamy w bliskości z Jezusem.” (s. 14). Prośmy zatem przepiękną modlitwą pochodzącą z VI wieku, polecaną nam przez o. Piotra Krupę w jego artykule: „Uczyń nas, Panie, przez ufność która od Ciebie pochodzi, godnymi, by mówić tę czystą i świętą modlitwę, w której  życiodajne usta pouczyły wiernych uczniów, dzieci Twoich tajemnic:gdy się modlicie tak winniście się modlić, wyznawać i mówić: «Ojcze nasz, któryś jest w niebie, nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego»”.