Świadectwa

Miliony ludzi na całym świecie rozpoznają uśmiechniętą twarz Nicka Vujicica. Nick urodził się bez rąk i nóg, jednak przezwyciężył ograniczenia wynikające z niepełnosprawności i prowadzi dziś życie, które sam określa jako „obłędnie szczęśliwe”. Jest jednym z najsłynniejszych współczesnych mówców motywacyjnych. Angażuje się w działalność charytatywną, a równolegle kieruje firmą szkoleniową, nagrywa programy radiowe, pisze bestsellerowe książki i występuje w filmach – by wymienić tylko niektóre z jego licznych aktywności.

Ludzie mają setki oczekiwań wobec księży.

Ci spoza Kościoła oskarżają nas o wszelkie zło tego świata. Krytykują nas za pazerność, chciwość, dewiacje. Ci w Kościele mają wiele uwag odnośnie tego, jacy powinniśmy być, a jacy nie. Każdy próbuje wyrzeźbić nas na wzór swoich pomysłów i wyobrażeń. Ciężko unieść te wszystkie presje i oczekiwania. Ciężko być perfekcyjnym.

Jakiś czas temu usłyszałem jednak zdanie, które po raz kolejny pozwoliło mi nabrać odpowiedniego dystansu do życia. Brzmiało ono: „Rodzimy się, by być prawdziwi, a nie perfekcyjni”.

Zdałem sobie sprawę, że książka, którą chcemy Państwu zaproponować, jest właśnie o tym. Jeśli więc macie ochotę na szczerą rozmowę o życiu księdza, jego kłopotach, dylematach i radościach, to zapraszam na spotkanie na kartach tej książki. Poznacie prawdę, a prawda Was wyzwoli. 

„To, co mnie dotyczy, już mnie nie dotyczy, muszę odtąd należeć całkowicie do Boga. Nigdy do siebie” – pisze św. Bernadetta na początku zeszytu, w którym notuje najcenniejsze dla siebie zdania, refleksje i uwagi. Niektóre pochodzą od niej samej, inne przepisała z obrazków i duchowych lektur.  Jest to jakby jej podręczny przewodnik duchowy, który nosiła przy sobie i z którego korzystała wedle potrzeb. Zeszyt ten może również nam pomóc w zbliżeniu się do Boga.

Formuła książki to coś pomiędzy "katolicyzmem od A do Z" a "katechizmem dla każdego". Patrycja Hurlak pisze dla tych, którzy choć trochę są ciekawi i nie boją się pytać oraz mają odrobinę czasu, aby poczytać. Czytając poszczególne eseje odczuwa się osobiste zaangażowanie autorki. Przez jej osobiste świadectwo nawrócenia obecne w książce są dwa światy: przed i po nawróceniu. Dzięki temu widzimy całkowicie nowy sposób widzenia tej samej rzeczywistości i oceniania jej przez całkiem nowego człowieka, różnego od tego przed nawróceniem lub bez nawrócenia.

Historie wydarzeń, za pomocą których Bóg przypomina o cudzie swojej cichej obecności w Eucharystii nieco głośniej niż zwykle.

Książka zaznajamia odbiorców z tekstem rekolekcji dla zakonnic wygłoszonych przez Pierre’a Claverie w lecie 1981 roku. Miał wówczas 43 lata, a w maju został mianowany biskupem Oranu i przygotowywał się do objęcia jesienią swej diecezji. Jak przeżywał tę nominację? Nieskory do zwierzeń pewnego dnia powiedział swemu wikariuszowi generalnemu:

    Tym, co skłoniło mnie do wyrażenia zgody, był zamach na Jana Pawła II; Kościół, którego przywódca może zostać zabity jak każdy człowiek – oto, co mnie interesuje.

W tej reakcji objawił się człowiek żarliwy, który gotów jest oddać swe życie do końca - co też uczynił. Czy można więc dziwić się pełnym żaru słowom, które odnajdziemy na kolejnych stronach i które są wszystkim, tylko nie pobożnymi przemowami kierowanymi do publiczności z góry przekonanej? Pierre’owi Claverie, jak i jego słuchaczom, idzie tu o kwestie zasadnicze: Co znaczy podążać w ślad za Chrystusem? Co znaczy być chrześcijaninem?

Książeczka Cataliny ma podtytuł "Kilka natchnień Jezusa podyktowanych w okresie Wielkiego Postu w latach 2005-2009". Podobna tematyka tej samej autorki: "Męka Pańska", "Z Synaju na Kalwarię".

„Ogrodnik z Tibhirine” to świadectwo kapłana Misji Francuskiej i rolnika zarazem, który od ponad 30 lat styka się z innymi kulturami, z różnymi Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami muzułmańskimi. To jego osobista refleksja na temat „dialogu życia” i „Kościoła spotkania”. W Algierii znajduje on odpowiedzi na nurtujące go pytania, pozwalając zarazem czytelnikowi ujrzeć w tle swojej opowieści Tibhirine, gdzie wciąż żywa jest pamięć o braciach trapistach.

Panie, przebacz im… Historia bł. s. Marii Laury Mainetti

Żyła jak święta, umarła jak męczennica – tak mówią świadkowie o zamordowanej 6 czerwca 2000 r. siostrze Marii Laurze Mainetti. Trzy nastolatki zadały jej 19 ciosów nożem, chcąc w ten sposób oddać cześć Szatanowi.

Stanowiące tytuł książki ostatnie słowa umierającej siostry: Panie, przebacz im…to dobre podsumowanie jej życia. Niniejsza publikacja zaprasza, by zapoznać się z obrazem zakonnicy z Chiavenny, który wyłonił się podczas procesu beatyfikacyjnego. Zawiera fakty, opinie i świadectwa, dzięki którym możemy na jej męczeńską śmierć spojrzeć okiem wiary. Możemy dzielić się radością, która wypływa z chwały Bożej objawionej w jej historii.

Historia tego niezwykłego człowieka pokazuje, jak wielkie „narzędzia” otrzymujemy do walki z pokusą i Szatanem.

Przez walkę do zwycięstwa to historia zmagania się z tym, co złe w nas i na zewnątrz nas, oraz historia wielkiego zwycięstwa – takiego, na które czeka sam Bóg. Mało tego, On dał nam do walki doskonałe narzędzia.

Z książki dowiesz się między innymi:

• skąd pochodzi siła krzyża św. Benedykta?
• dlaczego słowa jego modlitwy miały tak wielką moc?
• jak odkryć, zrozumieć i wprowadzić w życie zasady walki ze złem?
• jakie są konsekwencje magicznego posługiwania się dewocjonaliami?

Charyzmatycy ojciec Antonello Cadeddu i ojciec Enrique Porcu ze Wspólnoty „Przymierze Miłosierdzia” są coraz bardziej znani nie tylko w Polsce. W rozmowie z Agnieszką Gracz i Mieczysławem Pabisem opowiadają o darach Ducha Świętego – między innymi o spoczynku w Duchu Świętym i o darze języków – oraz o wyproszonych u Pana Boga łaskach i cudach. Mówią też o swoim powołaniu i odkrywaniu drogi, którą wyznaczył im Pan.