Sztuka życia

Zapis rekolekcji adwentowych, wygłoszonych przez ojca Leona Knabita OSB we wrocławskim DA „Maciejówka” w grudniu 2003 roku. Cztery kazania i cztery konferencje. Tematy konferencji: modlitwa, praca, odpoczynek, wspólnota. Ojciec Leon mówi do młodzieży „językiem młodzieżowym”, a poruszane problemy ujmuje w sposób odważny, oryginalny, czasem wtręcz odkrywczy – jak to Ojciec Leon. Czy wiedziałeś, że do mężczyzny trafia się przez oko, a do kobiety – przez ucho? Jezus nie gwarantuje ci, że już nigdy nie upadniesz, ale gwarantuje ci, że zawsze ci przebaczy, że zawsze możesz wrócić. Zawsze znajdziesz w Nim kogoś, kto cię naprawdę kocha i rozumie.

Niezwykle interesująca jest historia niedzieli! Dlaczego akurat ten dzień jest wolny od pracy, a w kościele katolickim uznany za święty. Dlaczego Żydzi maja sobotę a muzułmanie piątek? Co jest takiego szczególnego w „niedzieli”? Jaka jest historia; jakie jest znaczenie tego dnia dla życia ludzi i całych społeczeństw; jak jest symbolika i dlaczego to ten dzień jest tak ważny?

Publikacja zawiera nie tylko rozważania na temat wartości i wolności, dobra i zła, sumienia i winy, sensu życia i szczęścia, ale również – czego brakuje podobnym publikacjom tak cennym, jak Elementarz etyczny K. Wojtyły, Jak żyć? J. Tischnera czy Pogadanki z etyki A. Szostka – fragmenty tekstów myślicieli, słowniczek etyków i pojęć etycznych oraz wykaz literatury umożliwiające dalsze zgłębianie poruszonych zagadnień.

Pierwsze polskie wydanie pism św. Bernardyna, wybitnego kaznodziei, którego nauki, mimo upływu czasu, nie tracą na aktualności. Ich głównym tematem jest chrześcijaństwo dnia codziennego, potrzeba ciągłego doskonalenia się w miłości Boga i bliźniego.

Formuła książki to coś pomiędzy "katolicyzmem od A do Z" a "katechizmem dla każdego". Patrycja Hurlak pisze dla tych, którzy choć trochę są ciekawi i nie boją się pytać oraz mają odrobinę czasu, aby poczytać. Czytając poszczególne eseje odczuwa się osobiste zaangażowanie autorki. Przez jej osobiste świadectwo nawrócenia obecne w książce są dwa światy: przed i po nawróceniu. Dzięki temu widzimy całkowicie nowy sposób widzenia tej samej rzeczywistości i oceniania jej przez całkiem nowego człowieka, różnego od tego przed nawróceniem lub bez nawrócenia.

Zbiór myśli i wypowiedzi Henriego Nouwena. W formie dialogu zawarte są w niej odpowiedzi na nurtujące nas pytania o sens cierpienia, istotę modlitwy i rolę kapłana w życiu jednostki i wspólnoty.

Przeprowadź rewolucję w swoim życiu! Zacznij panować nad swoim życiem, czasem, decyzjami. Sprawdź, czy jesteś żywym trupem, ocaleńcem, bidulą czy tancerzem - to pomoże Ci zrozumieć przyczynę Twoich zachowań i zapanować nad nimi.

Tyle jest jeszcze dookoła nas poszukujących Zacheuszów, którzy „oblepieni” osądzającymi spojrzeniami, obciążeni szemraniami, mają ochotę wdrapać na drzewo i czekać, aż spotka ich to samo szczęście, co celnika z Jerycha. Biblia jest jak sykomora – drzewo Bożej łaski. Czeka, aż się na nie wdrapiemy i spotkamy ze spojrzeniem Boga, który codziennie przechodzi przez nasze miasto, aby przemówić do naszego serca.

Książka zaznajamia odbiorców z tekstem rekolekcji dla zakonnic wygłoszonych przez Pierre’a Claverie w lecie 1981 roku. Miał wówczas 43 lata, a w maju został mianowany biskupem Oranu i przygotowywał się do objęcia jesienią swej diecezji. Jak przeżywał tę nominację? Nieskory do zwierzeń pewnego dnia powiedział swemu wikariuszowi generalnemu:

    Tym, co skłoniło mnie do wyrażenia zgody, był zamach na Jana Pawła II; Kościół, którego przywódca może zostać zabity jak każdy człowiek – oto, co mnie interesuje.

W tej reakcji objawił się człowiek żarliwy, który gotów jest oddać swe życie do końca - co też uczynił. Czy można więc dziwić się pełnym żaru słowom, które odnajdziemy na kolejnych stronach i które są wszystkim, tylko nie pobożnymi przemowami kierowanymi do publiczności z góry przekonanej? Pierre’owi Claverie, jak i jego słuchaczom, idzie tu o kwestie zasadnicze: Co znaczy podążać w ślad za Chrystusem? Co znaczy być chrześcijaninem?

"Każdy z nas ma swoją szczęśliwą drogę życia, drogę miłości i pokoju, wystarczy tylko odrobina odwagi, by tę drogę odnaleźć, i wytrwałości, by nią kroczyć" (ze Wstępu). Autorka w przystępny sposób pokazuje wszystkim, którzy poszukują drogi miłości i pokoju, że jest ona w zasięgu ręki, wystarczy tylko podnieść głowę z ufnością w Bożą Opatrzność i dostrzec drugiego człowieka, piękno świata i cudowną obecność Boga w świecie. Droga do pokoju to droga miłości, wiary i przebaczenia, wiedzie ona do Boga przez człowieka.

Każdy z nas ma swoje rytuały, które dają poczucie, że życie jest pełnowartościowe, że ma sens. Porządkują wewnętrzny bałagan i pomagają żyć uważnie i świadomie; są drogą do sensownego i zdrowego życia.

Odnowienie serca to zaproszenie do świadomej formacji uczniowskiej w codziennej wędrówce z Jezusem Chrystusem.

Jako chrześcijanie wiemy, że jesteśmy nowym stworzeniem w Chrystusie, dlatego często próbujemy poprawić swoje zachowanie, mając nadzieję, że dzięki temu upodobnimy się do naszego Mistrza. Zmiana zewnętrznego zachowania nie zmienia jednak naszych serc. Autentyczna przemiana wewnętrzna możliwa jest tylko dzięki Bożej łasce.

Lęk, smutek, niepokój, słabość, zniechęcenie – któż z nas nie chciałby się ich pozbyć? Wojciech Jędrzejewski w swej książce przekonuje, że jest na to sposób – wymaga odwagi, ale gwarantuje sukces, bo prowadzi do prawdziwej, głębokiej przemiany życia.

„Dopiero gdy otwieramy się na osobistą przemianę, moralną i duchową, na działanie Boga w nas samych, stajemy się coraz bardziej zdolni do prawdziwie chrześcijańskiego, ewangelicznego zaangażowania w wielkie wyzwania tego świata.”

Nie trzeba nam więcej faktów, ani tym bardziej więcej rzeczy do zrobienia. Potrzebujemy życia, którego poszukujemy od chwili gdy utraciliśmy raj. 

Być może cię to zdziwi, ale chrześcijaństwo nie jest zaproszeniem, by stać się osobą moralną. 

W swojej istocie chrześcijaństwo zaczyna od zachęty, by poczuć pragnienie. Spójrz jeszcze raz na sposób, w jaki Jezus odnosi się do ludzi. Tak jak to uczynił w stosunku do człowieka przy Owczej Bramie, nieustannie zwraca ich uwagę na serca, na ich najgłębsze pragnienia.

NOWOŚĆ! Wybór porad duchowych o. Thomasa Philippe'a, zaczerpniętych z jego obfitej korespondencji. Porady zakonnika trafiają bardzo celnie w nasze duchowe zmagania i poszukiwania. Wiele z nich to zachęta do życia kontemplacyjnego, w którym bardziej liczy się cicha, świadoma obecność w Bożej bliskości niż hałaśliwy aktywizm sterowany przez nasze agresywne "ja".
 
Można tę książkę czytać jednym tchem, można też wybierać poszczególne rozdziały i myśli. Niemniej jednak najlepszym sposobem lektury będzie powolne smakowanie jej treści połączone z osobistą modlitwą kontemplacyjną. Wtedy każda uchwycona i zasymilowana myśl może stać się bramą do autentycznej pogłębionej modlitwy serca, do której o. Thomas Philippe tak przekonująco zaprasza.