Ewangelia według św. Marka - NOTES DUCHOWY do spotkań ze Słowem

Notes duchowy: co to właściwie jest?

To proste narzędzie, które pomoże Ci przeczytać i rozważyć Ewangelię według św. Mateusza. Rozważyć: to ważne, bo to właśnie rozważanie sprawia, że wchodzimy w relację z Tym, który w Ewangelii jest naprawdę obecny: z Żywym Słowem, Jezusem Chrystusem. I dlatego Notes został tak zaprojektowany, by można było w ciągu dnia sięgnąć po jeden, nieduży fragment Ewangelii, zainspirować się krótkim komentarzem i zapisać obok swoje myśli, pytania, emocje, wątpliwości. 

Chcemy pomóc Ci w znalezieniu przestrzeni do opartej na Słowie rozmowy z Bogiem, ale bez zapisywania maczkiem marginesów Pisma Świętego, bez mozolnego przepisywania do zeszytu kolejnego fragmentu, bez poczucia, że czytasz i nie wiesz, jak „ugryźć” przeczytane wersety...

Żyjesz w hałasie i zabieganiu. Nie potrafisz w sobie odnaleźć ciszy. A może się jej boisz. W tym pośpiechu często słyszysz jedynie słowa, które do Ciebie nie trafiają. Potrzebujesz uciszyć serce.

Szansą jest dla Ciebie modlitwa Jezusowa, uświęcona wielowiekową tradycją. Jedno zdanie zaczerpnięte z Ewangelii. Ono pomoże Ci się odnaleźć. Zaczniesz słyszeć, rozumieć, czuć.

Wyrusz w tę podróż!

Wielki Post rozpoczyna się od czytania z Księgi Joela: „Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, i lament” (Jl 2, 12).

Celem sesji biblijnej jest lektura Księgi Joela, tak by uchwycić za­sad­nicze elementy grzechu, pokuty, przebaczenia i nawrócenia. Jest ona ponadto próbą odpowiedzi na pytanie o związek kata­strof globalnych i indywidualnych z grzechem.

Jedną z najświętszych w klasztorze benedyktyńskim praktyk jest lectio divina – modlitewne czytanie słowa Bożego. Określam ją w taki lakoniczny sposób, jednak ciężar i potencjał lectio są niezmierzone. Wyobraźmy sobie, że mamy okazję porozmawiać z kimś niezwykle potężnym. Jak w takiej sytuacji będziemy się zachowywać? Oczywiście chcielibyśmy „z pokorą i szacunkiem”. A jeśli naszym rozmówcą jest sam Bóg? Co wtedy?

W praktyce wiemy, że różnie bywa. Czasem mamy dużo sił i ochoty, jesteśmy otwarci i pojętni, czytanie Pisma Świętego cieszy nas jak nic innego na świecie, daje dużo światła i pokoju. Obok tych, nielicznych przecież, chwil bardzo często naszym udziałem jest zgoła odmienny stan.

W najlepszym przypadku jest zwyczajnie – bez uniesień, ale i bez trudu, po prostu czytamy i mniej więcej rozumiemy, co Autor miał na myśli; ale bywają i chwile, w których jest nam naprawdę trudno wytrwać nad otwartą Księgą i wszystko w nas krzyczy, że powinniśmy ją zamknąć i wreszcie zrobić coś konkretnego. Czasem przysypiamy, bądź to, co właśnie przeczytaliśmy, budzi nasz głęboki sprzeciw.