Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym - ks. Edward Staniek

Żyć w Duchu Świętym to doświadczać Jego obecności dzięki widzialnym znakom, które On czyni. Bo tak jak dwa tysiące lat temu, tak i dzisiaj na całym świecie głosi się Ewangelię o królestwie Bożym. Także dziś ludzie są uzdrawiani z chorób, na które medycyna nie ma odpowiedzi. Również w naszych czasach grzechy są odpuszczane. Jezus rozprawia się ze złem, które poniewiera człowieka. Widziałem ludzi, którzy wstawali z wózków, odrzucali kule, wychodzili z depresji, choć najlepsi psychiatrzy nie potrafili pomóc. Trzymałem na rękach osoby, z których wychodziły złe duchy. Takich rzeczy dokonuje Jezus mocą Ducha Świętego właśnie dzisiaj, codziennie, dwadzieścia cztery godziny na dobę.

(fragment książki)

Rekolekcje zebrane w tej książce to rodzaj wprowadzenia do życia w Duchu Świętym, doświadczania obecności żywego Boga. Może ono służyć zarówno początkującym, jak i zaawansowanym na charyzmatycznej drodze. Zarówno tym, którzy jeszcze nie doświadczyli czy raczej nie uświadomili sobie mocy Ducha, jak i dla posługujących w grupach modlitewnych.

O Duchu Świętym mówi się często. Ktokolwiek czyni znak krzyża w imię Ojca..., wymienia Jego imię. Nie chodzi jednak tylko o wyznanie imienia, ale o otwarcie serca na Jego siedem darów oraz na ich pomnożenie. Dary Ducha Świętego to talenty i szczęśliwy, kto umie je pomnożyć. Nie zmarnujmy ich – przypomnijmy sobie ich znaczenie i uczmy się je wykorzystywać.

Duch Święty płaskorzeźba do zawieszenia - średnica ok. 15 cm.

Wykonana z żywicy syntetycznej.

Biblia Tysiąclecia wydanie V w eko oprawie z paginatorami. Kolor okładki ciemnogranatowy.

Biblia Tysiąclecia to najpopularniejsze narodowe wydanie Pisma Świętego. Zawiera jedyny polski tekst Pisma Świętego, zatwierdzony do stosowania w liturgii przez Konferencję Episkopatu Polski, przystępne komentarze - przypisy, mapy oraz podręczny słownik biblijny.

Misera et Misericordia – nędza i Miłosierdzie. Tak św. Augustyn streścił spotkanie Jezusa z kobietą cudzołożną (J 8, 1-11). Chociaż nie należy jej kojarzyć wprost z Marią Magdaleną, to jednak Janowy tekst, podobnie jak Łukaszowy o jawnogrzesznicy i Jezusie w domu Szymona (Łk 7, 36-50), wyrażają zażyłą więź, jaka łączyła Magdalenę z Jezusem. Odkąd wyrzucił z niej siedem złych duchów, towarzyszyła Mu „aż po grób”.

Jej krzyk: „Zabrano Pana mego…”, szloch, łzy i wołanie „Rabbuni!” mówią o ogniu miłości do Mistrza, który palił jej serce. Uczestnicy sesji będą prowadzeni drogą lectio divina do przemodlenia osobistej więzi z Jezusem, w świetle ewangelicznej historii kobiety z Magdali.