List św. Jakuba - ks. Józef Kozyra - komentarz biblijny

W dziejach Kościoła Ewangelia według św. Łukasza należała do szczególnie ulubionych pism Nowego Testamentu. Ksiądz Mickiewicz obszernie i wyczerpująco omawia kolejne perykopy tej Ewangelii. Na szczególną uwagę zasługuje wszechstronność autora, a zarazem jego umiejętność syntetyzowania problematyki literackiej. Żadnej ważniejszej kwestii nie pozostawia bez omówienia. Komentarz odznacza się przejrzystością, dzięki czemu omawiane zagadnienia, dotyczące narodzenia i dzieciństwa Jezusa oraz Jego działalności w Galilei, stają się bliskie i zrozumiałe dla każdego czytelnika. W kwestiach dyskusyjnych autor przedstawia różne spojrzenia, uzasadniając albo opowiadając się za rozwiązaniem najbardziej zrównoważonym i najczęściej przyjmowanym już wcześniej. Autorskie tłumaczenie tekstu biblijnego i obszerny komentarz będą cenną pomocą dla tych, którzy zechcą zgłębić przesłanie Jezusa Chrystusa zawarte w Ewangelii według św. Łukasza.

Prawda o pochodzeniu świata i stworzeniu życia nigdy nie zostanie odkryta przez teoretyzujących naukowców, którzy wychodzą z założenia, że tak obszerny i złożony projekt można wyjaśnić bez odniesienia do Projektanta. Teoria ewolucji od czasów jej spopularyzowania w XIX wieku ulega ciągłym przemianom. Dziś darwinizm stąpa po tak niepewnym gruncie, jak nigdy przedtem. Tymczasem biblijna wersja stworzenia świata pozostaje stała, niezmienna i nierozmyta przez wszystkie ataki, jakie zostały na nią przypuszczone. Księga Rodzaju jest rzeczywiście wciąż aktualna. Autor, używając prostego języka, pokazuje oczywisty fałsz wielu ewolucyjnych twierdzeń, a w trakcie swych dociekań pozwala, by Słowo Boże przemówiło samo za siebie. Dla tych, którzy mają oczy do patrzenia, książka ta jest niezbitym dowodem na to, że objawione przez Boga prawdy są zawsze godne zaufania, jak również nieskończenie bardziej pewne niż jakiekolwiek ludzkie spekulacje.

Zbiór psalmów stał się uprzywilejowanym tekstem mesjańskiej i liturgicznej modlitwy chrześcijaństwa. XVIII-wieczny komentator, Antoine Calmet, porównał Psałterz do barwnego gobelinu o wyraźnie zarysowanych i wyznaczonych obszarach, które nazwano później „gatunkami literackimi”. W postaci hymnów, które o nic nie prosząc, wysławiają jedynie Boga „z powodu Jego wielkiej chwały”, psalmy przeplatają się często z okrzykiem skargi, bólu, rozdarcia wewnętrznego.

Aby poznać ten mikrokosmos konieczna jest poważna praca badawcza, gdyż psalmy są nie tylko utworami mistycznymi i teologicznymi, ale często również pieśniami o wysokiej wartości poetyckiej, pełnymi błyskotliwych symboli, żywych i złożonych wyrażeń literackich. Po stuleciach badań egzegetycznych, które wytwarzały wyrafinowane narzędzia analityczne, z coraz większym powodzeniem odkrywamy skarby ukryte w tych pieśniach.

W dziele tym Gianfranco Ravasi chce dokonać bilansu tych badań, ukazać całe światło, jakie zostało rzucone na utwory Psałterza.