Maja - Tamara Reznikova

"Z każdej porażki, która cię spotyka, musisz nauczyć się wyciągać coś dobrego, inaczej zniszczą ci życie"

Każdy człowiek to indywidualny los, indywidualne dzieje. A co on sam wpisuje do kroniki swych dni? Jakimi barwami maluje swe ziemskie istnienie?

Bohaterką opowiadania „Czerwona wstęga” jest współcześnie żyjąca młoda kobieta. Na skutek zdrady bliskiej osoby pogrąża się w rozpaczy i nienawiści. Kto i jak pomógł jej przetrwać i wyjść zwycięsko ze zmagań z samą sobą? Kto zmienił jej życie i pomógł spojrzeć na wszystko innymi oczami?

Odpowiedzi na te pytania znajdziemy w powieści opartej na prawdziwej historii.

Co ludzie rozrywają na strzępy, tylko cud może ponownie zjednoczyć

Młoda kobieta, nie mogąc poradzić sobie z problemami, które ją spotkały, zostawiła dwumiesięczną córkę bezdzietnemu małżeństwu na werandzie domu w Gruzji. Zostawiając jedno, zabrała drugie maleństwo ze sobą do Rosji, mając nadzieję, że ten sekret nigdy nie zostanie ujawniony. Kobieta nie podejrzewała, jakie piętno pozostawiła jej przyszłemu losowi i życiu jej córek.

Minęło trzydzieści pięć lat, zanim bliźniaczki Svetlana i Tamara po raz pierwszy się zobaczyły.

W życiu nie ma przypadków. To tylko zaskakujące i dobrze przemyślane pomysły Boga, by dać człowiekowi kolejną szansę!

Konrad, który po odejściu żony od dwóch lat samotnie zmaga się z trudem wychowywania trójki dzieci, stracił już wszelką nadzieję na odzyskanie miłości i szczęścia. Agata, mierząc się z trudnymi wspomnieniami z dzieciństwa i z poczuciem winy z powodu krzywdy, jaką wyrządziła swoim najbliższym, decyduje się na szereg desperackich kroków.

Życie Iwony, perfekcyjnej żony oraz matki, a także uznanej architekt, zaczyna rozsypywać się niczym źle zaprojektowany i postawiony na niewłaściwych fundamentach dom.

Ryszard, przymuszony konsekwencjami swych błędów, po dwudziestu latach małżeństwa musi w końcu podjąć wyzwanie i uratować swoją rodzinę. Antoni u kresu swego życia próbuje skorzystać z ostatniej być może szansy, by odpokutować i naprawić to, co zniszczył w młodości.

Ta książka nie jest tanim pocieszaczem, a realnym towarzyszem w trudnych momentach życia.

Jeff Cavins sięga do korzeni cierpienia opisanego w Biblii, która jest źródłem inspiracji do tego, jak z pokorą, nadzieją i ufnością przyjmować swój krzyż w duchu Krzyża Jezusa. Tak, jak nie można nauczyć się cierpienia z książek, lecz przez doświadczenie, tak też odnaleźć jego sens można tylko współcierpiąc z Chrystusem (inaczej nadal szpitale będą pełne zmarnowanego cierpienia, jak mawiał arcybiskup Fulton Sheen).

Rozważania biblijne i teologiczne zawarte w tej publikacji dają solidną ramę dla zrozumienia miejsca cierpienia w życiu, by stało się ono drogą duchowego wzrostu. Nie marnujmy więc go, wzrastajmy!

Nie marnuj cierpienia! pozwala dostrzec sens we wszystkim, co się nam przydarza, także, a właściwie przede wszystkim – w cierpieniu.