Świadkowie Pana. Twórcy pierwotnego Kościoła - Benedykt XVI

Joseph Ratzinger po objęciu Stolicy Piotrowej nie stracił niczego z przenikliwości, którą wyróżniał się jako młody teolog, biskup, kardynał i Prefekt Kongregacji Nauki Wiary. Świadectwem tego są wykłady, które Benedykt XVI wygłosił podczas swojego pontyfikatu. Zachwycają jasnością i precyzją przekazu - widać w nich myśliciela, którego wielkość polega na prostym ujmowaniu rzeczy najtrudniejszych.

Prawda znaczy coś więcej niż wiedza: poznanie prawdy prowadzi nas do odkrycia dobra. Prawda przemawia do całego człowieka i zachęca nas, byśmy na nią odpowiedzieli całym naszym istnieniem.

Duch Święty nadal działa z mocą w Kościele, a Jego działanie wydaje obfite owoce, jeśli jesteśmy skłonni otworzyć się na Jego odnawiającą moc. Dlatego jest ważne, aby każdy z nas Go poznał, nawiązał z Nim relację i poddał się Jego przewodnictwu.

Benedykt XVI, odwołując się do Augustynowego określenia Societas Spiritus, przypomina o nierozerwalnym związku między Duchem Chrystusa a Jego mistycznym Ciałem, którym jest Kościół. Związek ten nie jest tylko pewną abstrakcją, ale ma wymiar praktyczny.

Człowiek otwierający się na Ducha dostrzega wspaniałą perspektywę, jaka się przed nim roztacza: perspektywę jedności, miłości oraz wolności.

Po Maryi, będącej czystym odblaskiem światła Chrystusa, Chrystusową prawdę przekazują nam apostołowie słowem i własnym świadectwem. Ich misja nie jest jednak odosobniona, ale wpisana w tajemnicę komunii obejmującej cały Lud Boży i urzeczywistniającej się stopniowo, od Starego do Nowego Przymierza.

Papieskie rozważania o najbliższych przyjaciołach Jezusa

Przyjęcie królestwa Bożego jest coraz częściej postrzegane z perspektywy indywidualistycznej.

Benedykt XVI, przyglądając się początkom działalności Chrystusa, podkreślił, że Jego wolą było ustanowienie wspólnoty przymierza – zgromadzenie Ludu Bożego. To pragnienie znalazło wyraz w powołaniu Dwunastu.

Jaka jest wiara papieża Benedykta XVI? Jakie prorocze intuicje towarzyszyły mu na drodze kapłańskiej służby? Jak wypatrywać Bożego światła w mrokach dzisiejszych czasów?

Moja wiara to wyjątkowy zbiór tekstów Josepha Ratzingera na tematy niezwykle istotne i bliskie jego sercu. Składają się one na osobiste Credo papieża emeryta. Dzięki zebranym przemówieniom, jesteśmy w stanie na nowo rozkochać się w Kościele, odkryć prawdziwą wartość ofiary czy cierpienia oraz ponownie zachwycić się Słowem Bożym i Liturgią.

Książka ta jest hołdem dla papieża, który bardziej niż ktokolwiek inny podkreśla wartość i znaczenie ciągłości Tradycji w czasach, w których Chrystus jest niemal nieobecny, a dla wielu ludzi najważniejszym celem jest całkowite zniszczenie Kościoła.

Książka jest wyjątkowym przykładem dialogu między wiarą a nauką.

W ciągu dziewięciu lat, od 2013 do 2022 roku, papież emeryt Benedykt XVI i matematyk ateista Piergiorgio Odifreddi spotykali się osobiście oraz utrzymywali intensywną i głęboką korespondencję.

Wszystko zostało udokumentowane na tych stronach: Odifreddi szczegółowo relacjonuje ich rozmowy, a listy są przytoczone w całości. Jest to niełatwa podróż duchowa, w której teolog i człowiek nauki konfrontują swoje poglądy w przeróżnych tematach: etyki, antropologii, duchowości, ostatecznych pytań o życie i śmierć, miłość i ból… 

Przez te strony przepływa „zdumiewający tłum autorów”, jak określa ich we wstępie kard. Ravasi, od Pseudo-Dionizego do Dostojewskiego, od Hildegardy z Bingen do Künga, od Guardiniego do Sartre’a, od Tomasza Manna do Amartyi Sena, od Jana Assmanna do Coetzeego i tak dalej, w sferze nauki wyróżniają się zaś John Nash i Kurt Gödel.

Kto uratuje Kościół? Nie biskupi, nie kapłani i nie zakonnicy. To zadanie należy do was, ludu wiernego! Po to macie rozum, oczy i uszy, by ocalić Kościół. Do was należy dopilnowanie, by księża zachowywali się jak księża, biskupi jak biskupi i zakonnicy, jak przystało zakonnikom!
abp Fulton J. Sheen, przemówienie do Rycerzy Kolumba, 1972 r.

Biskup Joseph E. Strickland jest dziś jednym z najodważniejszych przywódców Kościoła w Stanach Zjednoczonych. Wykorzystuje wszelkie sposoby, także media społecznościowe, by dotrzeć do innych ze słowem Chrystusa. W swojej książce pokazuje, że odnowa Kościoła w ateizującym się świecie musi rozpocząć się od wiernych, którzy poważnie podchodzą do wiary, nie boją się do niej przyznawać i są gotowi ponieść ofiarę za głoszenie tego, co uważają za prawdę.

Tacy ludzie staną się światłem i zaczynem dla świata.

„Mówią, że mężczyźni nie płaczą, a kapłani szybko oswajają się z cierpieniem i śmiercią. Czy to prawda? Być może w wielu przypadkach tak, ale moje doświadczenia są zgoła odmienne. Jestem mężczyzną i kapłanem, który nie oswaja się z cierpieniem. Choć widywałem je codziennie, nie potrafiłem się do niego przyzwyczaić”.

o. Marek Donaj

Proboszcz parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Krakowie, kapelan szpitala, lecz przede wszystkim człowiek o wielkim sercu. Augustianin o. Marek Donaj w przejmującym wyznaniu opisuje swoją pracę w szpitalu i pokazuje, że każde cierpienie ma konkretne imię.

To opowieść o utracie, pamięci, a w pierwszej kolejności - spotkaniach z drugim człowiekiem, które stają się przestrzenią obecności Boga.

Zestaw książek o. Pierre-Marie Delfieux - założyciela Monastycznych Wspólnot Jerozolimskich, które sięgając do tradycji pierwszych wspólnot chrześcijańskich w Jerozolimie przypominają wszystkim, jak i dlaczego kochać, modlić się, pracować, przyjmować innych i zachowywać milczenie, jak i dlaczego być czystymi, ubogimi, posłusznymi i radosnymi w sercu świata i w Kościele, żyć tym wszystkim w rytmie miasta. 

Jak się modlić w gwarze miasta? : to książka o tym, że Bóg jest w mieście i tam trzeba Go szukać.

I ukazał mi miasto: to książka, która pokazując ważne etapy życia założyciela Wspólnot Jerozolimskich inspiruje, jak „nie godzić się ze smutkiem i śpiewać Bogu Pieśń słoneczną”, uczy szukania Boga w codzienności, kontemplacji i wdzięczności, praktyki łączenia: działania i kontemplacji, pracy i modlitwy, kaplicy i warsztatu, oratorium i biura.