U źródeł wiary. Patriarchowie - Danuta Piekarz (płyta z konferencjami MP3)

Często myślimy, że gniew jest zły i grzeszny.

Tymczasem w Piśmie Świętym wielokrotnie odnajdujemy obraz zagniewanego Boga. Jak to rozumieć? Czy Bóg się „złości” tak samo jak my?

Czy Jego gniew jest święty, a nasz grzeszny? W jaki sposób przeżywać gniew, by zbliżał nas do Boga, a nie oddalał od Niego? Czy chrześcijanin może się złościć, a nawet gniewać się na samego Boga?

Historia Abrahama, koczownika Boga, to konkretny ludzki żywot, w którym wypełnia się głębokie doświadczenie Boga, żywot domagający się kontynuacji.

Zbliżmy się do serca i duszy Abrahama - koczownika Boga, by poznać z bliska naszego ojca w wierze. Mamy w sobie coś z jego natury. Należymy do tego samego szczepu wierzących, co nasz duchowy protoplasta. Będziemy uczyli się od niego „koczowania” w wierze.

Danuta Piekarz w znakomity sposób interpretuje i opisuje zachowania znanych postaci z Biblii. Odnosi ich zachowania do teraźniejszości oraz bliskich nam postaw, patrząc nie tylko z perspektywy wiary, ale także współczesnej psychologii. Tłumaczy ponadto co to znaczy, że Bóg jest Bogiem zazdrosnym.

Zazdrość, pożądanie, chęć posiadania tego, czego dostać nie możemy – to uczucia towarzyszące ludziom od zawsze. Czy jednak istnieje „dobra” zazdrość skłaniająca do zdrowej rywalizacji, a nie postawy rozgoryczenia z powodu tego, że komuś innemu lepiej się powodzi? W jaki sposób zazdrość małżeńska może służyć umocnieniu wzajemnej więzi i stać się wyrazem troski? Czy dobrze przeżywana zazdrość rozwija, a nie niszczy człowieka?

A może – jak uważa współczesna medycyna – wpływa negatywnie na nasze zdrowie fizyczne, a przez to skraca nasze życie?

Piękne, głębokie i inspirujące rozważania Słowa Bożego, których autorem jest ojciec Krzysztof Górski, karmelita bosy.

Znakomity przewodnik na drodze spotkań ze Słowem, które rodzą się w klimacie życia codziennego, a prowadzą do nowego życia. To Słowo ma przecież moc stwórczą.

Książka jest owocem osobistych spotkań autora ze Słowem Bożym, noszenia go w sercu, kołysania go. A kołysanie doprowadza do interakcji pomiędzy kołyszącym sercem a kołysanym słowem, do powstania nowych więzi, do wzajemnego przenikania. I oto słowo opowiadające o wydarzeniach sprzed kilku tysięcy lat staje się nagle moim doświadczeniem, treścią mojego życia, odpowiedzią na moje pytania.