Wybrane na drogę - ks. Krzysztof Grzywocz

U podstaw mistyki chrześcijańskiej leży wiara w to, że Bóg pragnie żywej relacji z każdym człowiekiem, że nie jest Bogiem dalekim, ukrytym, niedostępnym, ale zawsze gotowym na spotkanie: „Oto stoję u drzwi i kołaczę” (Ap 3,20).

O tym, co może zrobić człowiek, by doszło do tego spotkania mówi w konferencji ks. Krzysztof Grzywocz.

Żyjemy w świecie wielu możliwości. Niemal wszystko można osiągnąć lub kupić. Każdy dzień związany jest z koniecznością podejmowania kolejnych wyborów i filtrowania informacji. Żyjemy w coraz wyższym komforcie, co kreuje nowe potrzeby.

Z jednej strony, to wszystko świadczy o rozwoju i sukcesach, z drugiej jednak, życie w takim trybie jest coraz trudniejsze – komplikuje się, męczy i wypala. Można odnieść wrażenie, że jest ono jak koło, w którym biegnie człowiek. Im szybciej i dalej się toczy – tym bardziej zmęczona jest osoba, która je napędza.

Mówiąc o duchowości chrześcijańskiej, ks. Grzywocz pozostaje bliski konkretom życia i wyraża swą myśl w zrozumiałych i prostych słowach. Stara się odpowiedzieć na żywotne problemy współczesnego człowieka, takie jak: zabieganie, brak czasu na odpoczynek, trudność z ustaleniem hierarchii spraw, podejmowanie się zbyt wielu zadań, zachowania kompensacyjne.

Lektura książki może przynieść wiele cennych podpowiedzi, pomocnych w lepszym rozumieniu siebie, naszej ludzkiej natury, jej przemiany i rozwoju, w uporządkowaniu naszego codziennego życia, a także relacji z Bogiem i ludźmi.

Książka Damiana Stayna jest opisem darów charyzmatycznych z „pola bitwy” – zrodziła się z posługi charyzmatami, często pośród zadziwiających i niespodziewanych ich przejawów. Opisuje to, co autor często „słyszał na własne uszy i widział na własne oczy” i w czym uczestniczył.

Od czasów naglących apeli papieży Piusa XI i Piusa XII wspierających ruchy świeckich katolików, liczba walczących chrześcijan zwiększyła się do gigantycznych rozmiarów. Jeszcze wczoraj Kościół płakał nad milionami swoich robotników, którzy oddalili się od niego w ciągu ostatniego wieku. Oto jednak wielka nadzieja pojawia się w jego sercu i napełnia radością – to wy, dusze walczące, które, coraz liczniejsze, coraz odważniejsze i coraz bardziej aktywne, obiecujecie mu pomóc doprowadzić świat do Chrystusa.

Wasze zadanie wydaje się beznadziejnie trudne. Wasi wrogowie są od was liczniejsi; mają do swojej dyspozycji niewyczerpane zasoby; są zorganizowani z inteligencją zdającą się sprytem iście szatańskim. Jest zatem sprawą najważniejszą, aby nie męczyć się na próżno, aby każdy wasz krok i ruch służyły zwycięstwu. A to zwycięstwo powinno być tak pełne, jak to tylko możliwe, ponieważ chodzi o dzieło Chrystusa i Jego Kościoła, chodzi o dobro doczesne i wieczne niezliczonej liczby dusz.

„Dużo szczęścia”, „Dużo zdrowia” – kiedy składamy sobie życzenia, mamy świadomość, że nie wystarczy je wypowiedzieć, aby się spełniły. I że sami też nie potrafimy sprawić, że się spełnią. A jednak fakt, że w każdej chwili życia towarzyszy nam błogosławieństwo innych, może być – i jest! – najważniejszym, najlepszym i najcenniejszym darem.

Anselm Grün proponuje czytelnikowi błogosławieństwa na rozmaite chwile życia – nie tylko z okazji urodzin czy na Nowy Rok, ale także te na co dzień, na chwile ważne dla naszych związków, chwile zwątpienia, na sytuacje, w których potrzebujemy szczególnej odwagi.