Studio Katolik

Radość to drogocenna perła naszej egzystencji. Z powodu trudów i życiowych ob­cią­żeń łatwo ją stracić. Na drodze modlitwy, refleksji i osobistych prze­war­toś­cio­wań spró­bujemy odzyskać radość, perłę życia. 

W Jezusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym objawia się prawda, że Królestwo Boże gwałt cierpi i gwałtownicy je zdobywają. Wziął na sie­bie wszelką przemoc gwałtowników, by zdobyć ich serca Boską miłością. Chce zdobyć także nasze serca, jak zdobył „synów gromu”.

Jak medytować Słowo? W odpowiedzi na to pytanie naszym głów­nym przewodnikiem będzie kameduła ojciec Innocenzo Gargano, który od ponad 50 lat karmi się Biblią i mądrością Ojców starożyt­nych.

Niewidzialny Klasztor Jana Pawła II to wielki ruch jednoczący ludzi najsłabszych i cierpiących: z jednej strony odwołuje się do wstawiennictwa współczesnych męczenników, czyli niewinnych dzieci, nierzadko ofiar aborcji, a z drugiej gromadzi olbrzymią masę ludzi zamkniętych z powodu choroby, niepełnosprawności czy podeszłego wieku w szpitalach, więzieniach lub domach starości.

Ci ludzie poprzez swoje modlitwy i cierpienia tworzą jakby dwie kolumny, które utrzymują współczesny świat w duchowej równowadze, zaświadczając jednocześnie o Bożej mocy.

Ten klasztor jest prawdziwym wezwaniem dla wszystkich tych, którzy pragną ofiarować w miłości swoje cierpienia fizyczne, moralne i duchowe dla zbawienia świata w jedności z Chrystusem

Księga Tobiasza to historia deportowanej i udręczonej rodziny, żyjącej daleko od ziemi ojczystej. Ojciec rodziny, bogobojny i miłosierny Tobiasz, z szacunku dla świętości ludzkiego życia grzebał pomordowanych, narażając własne życie.

Gdy stracił wzrok i majątek Bóg posłał mu archanioła Rafała. Chronił w trudnej podróży  jego syna, uwolnił przyszłą synową Sarę od demona Asmodeusza, a jemu przywrócił wzrok. Księga kończy się dziękczynnym hymnem Tobiasza.

Słuchacze są zaproszeni, aby w świetle Księgi Tobiasza rozważyć osobistą wierność Bogu w trudnych okolicznościach życia  i Jego obecność w historii własnej rodziny.

Od dnia zmartwychwstania Chrystusa żyjemy w czasach ostatecz­nych. Każdy dzień do owego ostatniego, w którym przyjdzie Jezus po raz drugi, jest bezcennym czasem dla głoszenia Ewangelii, którą jest On sam, i świadczenia o Nim życiem ewangelicznym.

W Liście do Rzymian słyszymy hymn św. Pawła o Bogu, który zawsze jest po stronie człowieka. Paweł pisze o tym, czego sam doświadczył. Odkąd dał się pokonać przez Światłość – Jezusa i stanął po Jego stro­nie, z człowieka ślepego stał się widzącym; zobaczył i przekonał się, że Bóg jest zawsze po jego stronie.

Potrzeba kierownictwa duchowego w codzienności rodzi się ze świadomego życia Słowem.

Słuchanie jest podstawą życia duchowego i ludzkich więzi. Kierownictwo duchowe umiejętnie prowadzone i przeżywane, może stać się prawdziwą szkołą słuchania. Pomaga też w uświadomieniu tego, co wpływa na umiejętność słuchania lub w niej przeszkadza...

Sesję prowadzi ks. Krzysztof Grzywocz - teolog duchowości, kierownik duchowy, rekolekcjonista

Rozumienie ślubu posłuszeństwa w wielu wspólnotach zakonnych po­zostaje dzisiaj tematem nieobecnym w wymiarze refleksji, praktyczne zaś realizowanie tego ślubu generuje coraz więcej napięć.

To, czego dotknie Duch Święty, zostaje przemienione. 

Jezus kocha każdy dom i spotkania przy stole: te codzienne w zaciszu Nazaretu oraz te, które miały miejsce podczas Jego ziemskiej wę­drów­ki do Domu Ojca.

Był otwarty na każde zaproszenie. Spotykamy Go u celnika Lewiego, na weselu w Kanie Galilejskiej, podczas roz­mno­żenia chleba dla kilku tysięcy osób, w domu faryzeusza Szymona, u Marty, Marii i Łazarza w Betanii, podczas Ostatniej Wieczerzy z ucznia­mi w Wieczerniku i w wielu innych miejscach. On też czeka na każdego z ucztą w Domu Ojca.

Boże oblicze w Biblii jest niezmiennie piękne, święte, przeniknięte ojcowską miłością do wszystkich ludzi, choć wobec ludzkiej pychy i bez­­bożności przybiera także wyraz stanowczy i surowy.

Gniew i suro­wość na Bożym obliczu są wyrazem Jego troski i miłości, łaskawości i miłosierdzia. Rekolekcje są zaproszeniem do odkrywania w Biblii pięk­na Bożego oblicza, które na różne sposoby rozbłyska niezmiennym blaskiem. 

Nagrania konferencji w formacie MP3 na płycie CD. Całkowity czas: 9 godz. 53 min.

Pytanie jest prowokacyjne, zwłaszcza jeśli uzwględnimy, że stawia je... zły duch.

Nam również grozi niebezpieczeństwo podobnej reakcji: "Jezusie, Synu Boży, zostaw mnie w spokoju – ja wiem, jak chcę żyć". Ale można też postawić to pytanie w całej szczerości otwartego serca, oczekując na Jego odpowiedź i będąc gotowym przyjąć ją, nawet jeśli zburzy nasz spokój i wygodę.

Ewangelia według św. Mateusza, ukazująca Jezusa jako Nauczyciela, może być świetnym przewodnikiem dla tych, którzy chcą poznać, czego chce od nich Jezus.

Jaki jest Jezus, którego poznajemy ze stron Ewangelii Łukasza? Bezbronne dziecko i jednocześnie Pan całego świata. Odczuwający lęk i niezrozumienie ze strony bliskich i pozostający ponad opinią władców tego świata.

Słaby, cierpiący i jednocześnie to właśnie w Nim Bóg spełnia swoje obietnice.

Św. Łukasz mówi do ucznia Jezusa: popatrz, historia, którą przeżywasz, znana jest Jezusowi, On również podobnie jak Ty czuł i doświadczał...

Mękę i śmierć Jezusa Chrystusa można rozważać zarówno w per­spek­­tywie historyczno-topograficzno-geograficznej, jak i teologicznej. Obydwie dotyczą Jerozolimy i konkretnych miejsc, o których pamięć zachowała się i trwa do dzisiaj.

Temat wydaje się prowokacyjny: przecież my, ludzie religijni, znamy Jezusa i często słyszymy lub czytamy Ewangelię według św. Jana.

Jednak łatwo może umknąć naszej uwadze głębokie przesłanie, jakie autor zawarł na kartach swej księgi, niekiedy jakby między linijkami. Często też ograniczamy się do rozważania najbardziej znanych scen z tej Ewangelii: Kana, Nikodem, Samarytanka...

Może warto więc zajrzeć też do innych rozdziałów tej naprawdę niewyczerpanej Ewangelii?

Bóg zna nasze serca, widzi także nasze lęki w sercu, niepokoje.  

Tęsknota za Ojcem przenika każdego. Z nią się poczęliśmy i żyjemy. Drogą do jej spełnienia jest Jezus.

Przed Damaszkiem wszystko mówiło Pawłowi, że już odnalazł prawdę – i intelektem, i sercem, i wolą, czyli przywiązaniem do tradycji ojców. Dopiero jednak pod Damaszkiem Bóg zajaśniał w sercu Pawła, aby w nim samym „zabłysło poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Jezusa Chrystusa” (2 Kor 4, 6).

Św. Łukasz napisał jedno dwuczęściowe dzieło (Ewangelię i Dzieje Apo­stolskie), które wyraźnie rozdzieliło się w świadomości czytel­ni­ków, ze szkodą dla drugiej części, rzadko czytanej i rozważanej.

O. Timothy Radcliffe pomaga spojrzeć na wiarę i powołanie jako na za­pro­­szenie do pełni życia. „Przyszedłem, aby miały życie i miały je w obfi­tości” (J 10,10).