Wydawnictwo M

Na polskich łąkach i w ogrodach jest mnóstwo roślin, których tradycyjne nazwy odnoszą się do Matki Bożej – są wśród nich torebki Maryi, Jej rękawiczki, sukienki, kądziel, dzwonki... A także krew i łzy.

Autor oprowadza nas po Ogrodzie Maryi i opowiada o niezwykłościach, które kryją się w tych pospolitych nieraz roślinach – ich właściwościach, zastosowaniach i tradycjach z nimi związanych. Pokazuje, jak głęboko wpisany w świadomość wiernych był kult maryjny – we wszystkim widziano ślad Jej obecności i troski.

Najnowsza książka ks. prof. W. Chrostowskiego poświęcona podstawowym zagadnieniom dotyczącym lektury Biblii.

Jeden z najwybitniejszych polskich biblistów odpowiada w tej publikacji na tak istotne pytania jak:

Czym jest Pismo Święte? Jak rozumieć natchnienie i bezbłędność Biblii? Na czym polega historyczność ksiąg biblijnych? Jak praktycznie czytać Pismo Święte?

Lektura tekstów Pawła Lisickiego zmusza czytelnika do głębokiej refleksji. Autor dokonuje w nich rozrachunku ze  współczesnymi trendami politycznymi i społecznymi, które mamy okazję obserwować.

Pisze między innymi o tym, jakie miejsce w Polsce może zająć LGBT i feministyczne ruchy oraz jakie są plany wyeliminowania obecności Kościoła z przestrzeni społecznej. Podejmuje też próbę oceny i odnalezienia się w zastanej rzeczywistości.

Ponadto porusza ważne dla każdego człowieka kwestie duchowe i moralne, wiążące się z koniecznością podejmowania codziennych wyborów i decyzji.

Książka zawiera wybór myśli, ostrzeżeń i wezwań Marii Simmy przeznaczonych na każdy dzień roku, dzięki temu nim możemy nadal powierzoną jej misję i nieść ulgę duszom czyśćcowym.

Maria Simma byłą austriacka mistyczką, która miała dar rozmawiania z duszami czyśćcowymi. Przychodziły one do niej, przekazywały swoje prośby o wstawiennictwo, przesłania do żyjących krewnych. Opowiadały o swoim doczesnym życiu, decyzjach, których żałują i ich konsekwencją.

Dzięki tym spotkaniom Maria Simma stała się gorącą orędowniczką modlitwy za dusze cierpiące w czyśćcu, do której wzywała również wszystkich wierzących, powołując się na swoje mistyczne doświadczenia.

Wizje bł. Anny Katarzyny Emmerich zawarte w niniejszym tomie obejmują początek działalności Pana Jezusa i Jego pierwsze cuda. Pasjonujące, szczegółowe opisy i uzupełnienia dobrze znanych historii pozwolą czytelnikowi przenieść się w samo centrum ewangelicznych wydarzeń.

Będzie mógł on lepiej poznać losy Jana Chrzciciela i Łazarza, oczyma wyobraźni zobaczy chrzest Jezusa w Jordanie i kuszenie Go na pustyni, będzie świadkiem powołania pierwszych Apostołów, cudu w Kanie Galilejskiej i wskrzeszenia córki Jaira, a także przysłucha się rozmowie z Samarytanką przy studni.

Teksty zawarte w niniejszej książce to medytacje o Niepokalanej, które zostały spisane przez Księdza Dolindo Ruotolo dla jego duchowych córek w czasie, gdy znajdował się w Rzymie i był poddawany przesłuchaniom przez Święte Oficjum.

Jak sam twierdził, nie powstałyby one, gdyby nie interwencja Najświętszej Maryi Panny, która obdarowała go szczególnymi łaskami oświecenia, bez jakich nie byłby w stanie nic napisać.

Wyłania się z nich obraz Niepokalanej, która jest naszą przewodniczką, orędowniczką, Matką Miłosierdzia. Nie jest kimś odległym, ale zna nas, rozumie nasze problemy, ograniczenia, towarzyszy nam. Czeka. Zagłębiając się w kolejne rozważania, odkrywamy dar proroctwa Księdza Dolindo, na długo przed Soborem Watykańskim II pisał o Kościele i świecie, jakie oglądamy dzisiaj, chociaż czasem ciężko nam się z tym pogodzić.

Istnieje siedem bardzo krótkich, podobnych do tchnienia zdań, które płyną z ust umierającego na krzyżu Jezusa. Ich ciężar jest jednak tak wielki, że przez wieki były przedmiotem refleksji teologicznej i duchowej, a także źródłem inspiracji literackich i muzycznych.

Jezus na krzyżu przekazuje niejako swój duchowy testament, oszczędny w słowach, ale mający moc równą mowie wygłoszonej przez Niego podczas Ostatniej Wieczerzy.

Kardynał Ravasi, rekonstruując pokrótce wydarzenia prowadzące do śmierci Chrystusa, jak zwykle dociera do sedna historii. W swojej narracji łączy bardzo różne głosy – od starożytnych po współczesne, tworząc szeroko zakrojoną medytację, w której odniesienia biblijne przeplatają się z erudycyjnymi nawiązaniami literackimi i artystycznymi.

Radość i wesele ducha niesie chwila obecna! Bo oto nadeszły dla nas upragnione i miłe dni duchowych zaślubin!” św. Jan Chryzostom Kat. 5,1

Z pierwszych wieków zachowało się kilka zbiorów katechez chrzcielnych. Jednym z najstarszych z nich są homilie św. Jana Chryzostoma, głoszone w latach 387–397 do przygotowujący się do chrztu i do nowo ochrzczonych.  

Jego katechezy rozpoczynają się głoszeniem „radosnej nowiny o wspaniałościach”, jakie „przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”. Następnie kaznodzieja tłumaczy czym jest dar chrztu i jego znaczące nazwy, jak: kąpiel odrodzenia, oświecenie, zanurzenie (w śmierć Jezusa), pogrzebanie (razem z Chrystusem), duchowe obrzezanie, krzyż czyli ukrzyżowanie dawnego człowieka.

Symeon Nowy Teolog (949 –1022) był mistykiem, poetą i teologiem bizantyńskim.

Jest uznawany za pierwszego mistyka chrześcijańskiego Wschodu, który w sposób swobodny pisał o swych przeżyciach duchowych. Niektóre z jego pism zostały włączone do Filokalii, zbioru wczesnych autorów na temat modlitwy serca rozpowszechnianej przez ruch hezychastów.

Z pism wyłania się niesłychanie bogata osobowość Symeona. Z jednej strony jest przepełniony skruchą, a z drugiej – bezbrzeżną wdzięcznością wobec Boga. Zanurzony w Chrystusie, ale i oddany braciom. Chrystus we wszystkich swych tajemnicach jest w samym sercu myśli Symeona, tak jak i jego życia. Nie zatrzymuje się tylko przy człowieczeństwie Chrystusa, kontempluje także światło Jego boskości. Według niego ochrzczony jest wzywany do rozwoju, do uświadamiana sobie światła, które otrzymał po to, żeby nim żyć – nie słowami, nie pozornie, nie tylko w myślach, lecz realnie i przez doświadczenie.

Prezentowana książka składa się z trzech tekstów: Rozważania męki Pańskiej według opisu Ewangelistów, Miłość dusz, Ćwiczenie drogi krzyżowej.

Podstawą wydania są ich XIX-wieczne przekłady, odpowiednio uwspółcześnione, lecz z poszanowaniem dla tłumacza oraz w przekonaniu, że ich plastyczny język stanie się dodatkowym cennym walorem książki, przybliżając w ten sposób czytelnika do czasów świętego autora.

Św. Alfons Maria de Liguori (1696–1787) należy do największych czcicieli i apostołów Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego. Całe życie i dzieło tego wielkiego doktora Kościoła, biskupa, misjonarza, założyciela Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela, autora licznych dzieł z dziedziny teologii i duchowości, muzyka, malarza i poety było jakby żywym komentarzem do męki Pańskiej. Swoją żarliwą miłość do Ukrzyżowanego karmił św. Alfons rozważaniem Ewangelii, lekturą książek o pasji Chrystusa i codzienną praktyką drogi krzyżowej.

Praktyczny przewodnik modlitwy wewnętrznej, który łączy w sobie solidną doktrynę duchową z prostym, duszpasterskim podejściem.

Książka jest owocem wielu doświadczeń autora jako spowiednika i kierownika duchowego oraz człowieka, który sam żył na co dzień modlitwą i na drogach modlitwy wewnętrznej się uświęcał.

Bł. Maria Eugeniusz od Dzieciątka Jezus w prosty sposób wyjaśnia czytelnikowi podstawowe zagadnienia z życia modlitwy. Powołując się na nauczania św. Jana od Krzyża i św. Teresy od Jezusa tłumaczy, w jaki sposób wiara, nadzieja i miłość związane są z naszym intelektem, pamięcią oraz wolą i w jaki sposób dary Ducha Świętego (dar mądrości, rozumu, rady, męstwa, wiedzy, bojaźni Pańskiej oraz pobożności) stają się światłami „oświecającymi” nasze akty wiary, nadziei i miłości.

Przestrzega też czytelnika przed niewłaściwymi oczekiwaniami wobec modlitwy, związanymi z poszukiwaniem różnych doświadczeń intelektualnych, emocjonalnych czy charyzmatycznych ponieważ Bóg wymyka się naszym wszelkim rozumowym pojęciom.

W poszukiwaniu śladów duchowości w konkretnym życiu autor zabiera nas w fascynującą podróż.

Mając za przewodników chrześcijańskich myślicieli, filozofów, żydowskich kaznodziei i mnichów z Dalekiego Wschodu, wyrusza… do kuchni, supermarketu, biura i na dworzec. Pokazuje, że duchowość to umiłowanie codzienności, prozaiczne czynności, jak mycie naczyń czy pisanie, które wykonywane na sposób mistyczny – zmieniają wszystko.

Marti nie daje gotowych odpowiedzi, nie przekonuje ani nie moralizuje, nie poleca żadnych ćwiczeń – pyta, obserwuje, nienachalnie dzieli się swoimi spostrzeżeniami, ponieważ refleksja nad poważnymi życiowymi pytaniami pojawia się zawsze w momencie, w którym się aktualnie znajdujemy. Nawet podczas niecierpliwego sznurowania butów.

Zbiór tekstów greckich i łacińskich pisarzy wczesnochrześcijańskich, którzy komentowali biblijne zachęty do nieprzerwanej modlitwy. Kluczem wyboru tekstów są słowa św. Pawła – nieustannie się módlcie (1 Tes 5, 17). Doskonała pozycja dla tych, co chcą lepiej poznać i  praktykować Modlitwę Jezusową.

Kształtująca się w pierwszych wiekach tradycja monastyczna stworzyła bogatą duchowość modlitwy nieustannej. Polega ona na tym, że tak naprawdę modlący się nigdy nie kończy swojej modlitwy. W każdym wezwaniu jest odniesienie do Boga, nawet wtedy, gdy modlący nie wypowiada słów na głos lub robi to w myśli.

Wybór tekstów greckich i łacińskich autorów wczesnochrześcijańskich, zainspirowanych słowami św. Pawła z Listu do Tesaloniczan „nieustannie się módlcie” prezentuje wszystkie rodzaje modlitwy: uwielbienia, dziękczynienia, przebłagania i prośby. Dzięki komentarzom pisarzy z pierwszych wieków Kościoła możemy też poznać charakterystyczny zarys patrystycznej teologii Modlitwy Jezusowej, która układa się w trzy podstawowe zagadnienia:

- Jak zachować ciągłość modlitwy w czasie?

- Jak zachować ciągłość modlitwy w duchu?

“Pożyjemy, zobaczymy” głosi powiedzenie. Ks. Dolindo traktuje je przewrotnie i pisze: “Kto umrze, zobaczy”.

W najnowszej książce podejmuje temat tego, co nas spotka po śmierci. Z właściwą sobie łatwością, licznymi przykładami i analogiami opisuje rzeczywistość po drugiej stronie życia.

Bazując na objawieniach, cudownych zdarzeniach – również własnego życia – kreśli bardzo barwny i szczegółowy obraz tego, co nas może spotkać, gdy Bóg nas wezwie do Siebie. 

Wśród opisów objawień Anny Kathariny Emmerich, znajdują się pisma poświęcone życiu Maryi Panny.  W objawieniach wielkiej mistyczki spotykamy nie tylko Maryję, ale także Jej małżonka, świętego Józefa, a przede wszystkim licznych krewnych zarówno z Jej strony, jak i świętego Józefa.

Chrystus bowiem prawdziwie stał się człowiekiem, urodził się w rodzinie, a kochająca się rodzina w szczególny sposób pielęgnuje wzajemne  więzy relacje. Matka Maryi, święta Anna, jawi się tu jako silna, dobra i opiekuńcza kobieta, babka Zbawiciela.

Chrystus był związany ze swoją rodziną, a obrazy rozlicznych więzów rodzinnych są wzruszające. Wielu z Jego krewnych zostało następnie Jego naśladowcami.

Z objawień Anny Kathariny Emmerich dowiadujemy wiele szczegółów z życia Najświetrzej Maryi Panny, dostrzegamy również Jezusa przede wszystkim jako Syna Maryi, Syna stolarza, Syna Człowieczego. To właśnie to dzieło, z którego tak wiele dowiadujemy się o członkach rodziny Zbawiciela, jasno dowodzi, że Jezus był prawdziwym Bogiem i prawdziwym człowiekiem.

Wnikliwe dziennikarskie śledztwo o pochodzeniu chrześcijaństwa. Ta bestsellerowa książka Opinie o Jezusie została sprzedana w nakładzie ponad miliona egzemplarzy na całym świecie i przetłumaczona na 22 języki.

Jaka zagadka kryje się pod imieniem Jezus? Co możemy dziś o Nim usłyszeć? Czy naprawdę napisano o Nim w starożytnych pismach Żydów?

Autor podszedł do swojego opracowania z pokorą i entuzjazmem, z rygorem historyka oraz pasją człowieka, który wie, że w grę wchodzi nie tylko wydanie dobrej książki, ale przede wszystkim poznanie prawdy o Tym, który odmienił oblicze świata. Nie wstydzi się też stawić czoła debacie publicznej pokazującej współczesną ignorancję na temat historii Jezusa i Kościoła”

Nauka o modlitwie świętych starców jest prosta i przekonująca. Wypracowali oni swoistą interpretację wielowiekowej tradycji i przekazywali ją w zrozumiałych słowach. Wspominają o modlitwie ustnej, jako pierwszym etapie modlitwy i o modlitwie serca, jako drugim, wyższym poziomie.

Prawosławny klasztor założony w XV wieku znany jako Pustynia Optina stał się w XIX w. ważnym ośrodkiem duchowym za sprawą świątobliwych mnichów, nazywanych Starcami z Optyny. Stali się duchowymi przewodnikami dla przybywających tam rzesz pielgrzymów zauroczonych ich sposobem życia i modlitwą. Starcy byli nieprzeciętnymi osobowościami. Wśród nich byli ludzie prości, bez wykształcenia, ale i doskonale wykształceni arystokraci.

Po naukę i lekarstwo dla duszy przybywali tu m.in. Turgieniew, Tołstoj, Dostojewski. Ten ostatni uwiecznił nawet jednego z optyńskich mnichów – Ambrożego – w postaci starca Zosimy w „Braciach Karamazow”.