Wydawnictwo Serafin

Zapraszamy Cię do wyjątkowej podróży intelektualnej i duchowej, podczas której zapoznasz się nie tylko z kompetentną wiedzą z zakresu psychologii komunikacji, ale także z propozycjami zastosowania jej w życiu.

Nowością tej książki jest odniesienie klasycznych teorii komunikacji do słowa Bożego: zwrócenie uwagi na związek przekazywanej prawdy z jakością życia i dobrostanem.

Zamieszczone treści staraliśmy się przedstawić w formie krótkiej i przystępnej dla współczesnego odbiorcy. Omawiając ważne elementy teorii komunikacji, szukaliśmy sposobu przełożenia ich na codzienność, w której duchowość odgrywa ważną rolę.

Punktem wyjścia do rozważań w każdym rozdziale jest konkretna sytuacja życiowa. Po wziętym z życia przykładzie następuje esencjonalnie omówiony wybrany aspekt komunikacji, zilustrowany fragmentem zaczerpniętym z Pisma Świętego. Każdy rozdział kończy się pytaniami egzystencjalnymi lub propozycją ćwiczeń umożliwiających wejście w głąb własnego doświadczenia.

Książka Porady Ojca Pio. Jak pielęgnować radość?

Ojciec Pio niezmiennie głosił, że Bóg chrześcijan jest Bogiem radości. Stąd też zalecał służenie Mu w pogodzie serca, ponieważ tylko wtedy można w pełni zakosztować Bożej miłości. Tylko wtedy można przezwyciężyć trudności. Tylko wtedy można śmiać się z samych siebie.

Jak pocieszyć swoje serce i oddalić od siebie smutek? W pielęgnowaniu pogody ducha z pewnością pomogą zebrane w tym poradniku zalecenia i wskazówki Ojca Pio, a także humorystyczne anegdoty z jego życia.

W 2023 roku Kościół obchodzić będzie pięćdziesiątą rocznicę objawień Matki Bożej w Akicie, które wydarzyły się w 1973 roku i po dzień dzisiejszy są ważnym przesłaniem skierowanym do całego świata.

Wiarygodność tych objawień potwierdził w 1984 roku biskup Jan Shojiro Ito, ordynariusz diecezji Niigata. Prawdziwość przekazanego przesłania potwierdziła także sama Matka Boża, dwukrotnie spełniając wcześniej zapowiedziane uzdrowienie z głuchoty siostry Agnieszki Sasagawy, głównej bohaterki wszystkich nadprzyrodzonych wydarzeń, które miały miejsce w klasztorze Sióstr Służebnic Eucharystii w Akicie w latach 1973–1982.

Matka Boża w Akicie potwierdziła prawdę o rzeczywistej obecności Jezusa w Eucharystii, a także objawiła się jako nauczycielka modlitwy.

Podobnie jak w Fatimie, Kibeho czy Gietrzwałdzie, wzywała do codziennego odmawiania Różańca, który ukazała jako ratunek dla świata. Maryja zachęcała usilnie do modlitwy różańcowej w intencji papieża, biskupów i kapłanów, ponieważ – jak zapewniała – szatan obiera za cel swego działania przede wszystkim dusze poświęcone Bogu.

Poświęcenie komuś swojego czasu, to bodajże najlepszy sposób na pokazanie, że się tę osobę naprawdę kocha. Powyższe zdanie napisane przez ks. Maura Leonardiego można uznać za motto całej jego książki, z zastrzeżeniem, że w tym przypadku nie chodzi o pielęgnowanie relacji z ludźmi, ale... z Bogiem.

„Silna jest w nas pokusa oszukiwania czasu na modlitwę – pisze dalej autor.

– Paciorek po drodze, różaniec w samochodzie, brewiarz w konfesjonale... Jeśli mi się to zdarza, muszę sam siebie zapytać: czy naprawdę wierzę w Boga? Ile czasu Mu poświęcam? Odpowiedź będzie miarą mojej miłości i mojej wiary”. 

Książka Pół godziny dla Boga stanowi pomoc dla tych, którzy w codziennym zabieganiu mają trudności w praktykowaniu takiej modlitewnej miłości.

W pierwszej części autor udziela cennych rad, jak mogłaby wyglądać nasza modlitwa myślna. Posiłkuje się przy tym obficie pismami założyciela Opus Dei, św. Josemarii Escrivy de Balaguera, który doskonale znał dylematy współczesnego człowieka i był dla wielu ludzi skutecznym przewodnikiem na drogach wiary i modlitwy.

Druga część książki to seria medytacji biblijnych, które stanowią cenną inspirację do zadumy nad sobą i kształtem własnego życia i miłości.

Każdego dnia słyszysz o Jezusie, widzisz Jego obrazy i zdjęcia. A co gdybyś spotkał Go twarzą w twarz? Zobaczył na własne oczy? 

Osiemnastolatek tkwiący w nałogach i bezsensie życia, walczący z Kościołem, pewnego dnia przeżywa śmierć kliniczną, podczas której...

A może ja umarłem i zaraz ujrzę anioły i św. Piotra? – roześmiał się drwiąco w duchu Kuba.

– OK. Muszę się ogarnąć. Zaraz znajdę drogę powrotną. Rozejrzę się po okolicy, nie mogę być przecież daleko od Krakowa – pomyślał z nutą entuzjazmu.

Idąc wolnym krokiem w upalnym słońcu poboczem bitej drogi, spostrzegł około sto metrów przed sobą dość wysoki mur, na którym zauważył graffiti, cieszące się popularnością już w starożytności.

Podręczny zestaw tekstów na różne okazje, które mogą być inspiracją do codziennej modlitwy wzorowanej na Ojcu Pio.

CZYTELNA CZCIONKA dla osób słabiej widzących!

Spis treści

MODLITWY ODMAWIANE PRZEZ OJCA PIO

Koronka Ojca Pio do Najświętszego Serca Pana Jezusa

Dziękczynienie Ojca Pio po Komunii Świętej

Litania do Anioła Stróża

Modlitwa do Matki Bożej Pośredniczki Łask

Litania loretańska ...

Komunia Święta to żywe spotkanie z Jezusem, które przemienia. Pełne miłości słowa zawarte w tej książce uwrażliwią na wielkość daru, jakim jest Komunia Święta – Bóg przychodzący do człowieka pod postacią Chleba i Wina. Staną się też pomocą w modlitwie. Jezus wciąż, niezmiennie pragnie rozlewać swoją miłość w ludzkich sercach, przywracając im pokój, dając potrzebne siły w trudzie wędrówki przez ziemię.

„Pan Bóg w Eucharystii składa nam pocałunki miłości. Zatem przyjmujmy z wielką wiarą i miłością Komunię Świętą. W tych tak smutnych czasach śmierci wiary, triumfującej bezbożności, najbezpieczniejszym środkiem uchronienia się przed chorobą zakaźną, która nas otacza, jest wzmacnianie się pokarmem eucharystycznym” (św. Ojciec Pio).

Jako żona, mama i kobieta pracująca nie mam wiele czasu na kontemplację Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie.

Rozważania s. Bożeny Marii uświadomiły mi, że Pan czeka na choć jedną sekundę mojej prostej modlitwy, aktu zawierzenia Mu siebie całej, w moich radościach, kłopotach, wątpliwościach. On ma zawsze otwarte ręce – gotowe, by mnie przygarnąć, przytulić, podnieść. Eucharystia to tajemnica Boga obecnego wśród nas. Boga, który chce być blisko mnie każdego dnia. Magdalena

Urszula Giuliani, późniejsza Święta Weronika, długo prosiła swojego spowiednika o możliwość jak najwcześniejszego przystąpienia do pierwszej Komunii Świętej. Ten nie chciał się jednak na to zgodzić ze względu na jej zbyt młody wiek. Wyczekiwana chwila nastąpiła dopiero 2 lutego 1670 roku, gdy Urszula miała niewiele ponad 9 lat. Wspomnienie tego dnia pozostało w jej pamięci do końca życia; pamiętała swoje przeżycia, treść modlitw oraz płomień, który swoim ciepłem napełnił jej ciało.  

Podczas pięćdziesięciu lat życia zakonnego przyjmowanie Komunii Świętej było dla Weroniki niezwykłym przeżyciem, związanym często z doświadczeniami mistycznymi. Choć w jej wizjach Pan Jezus często objawiał się jej w postaci Umęczonego i Ukrzyżowanego, Eucharystia zawsze wiązała się dla niej z Dzieciątkiem Jezus.

Przyjmowanie Eucharystii było dla mistyczki ukojeniem, odpoczynkiem, doświadczeniem ulgi w ciągłych cierpieniach i zmaganiach. 

To książka, która pokazuje jak troszczyć się o życie i zdrowie zgodnie z Bożym zamysłem, sugestiami świętych oraz naturą, która nas otacza. Autorka podaje wiele przydatnych wiadomości i proponuje konkretne wskazówki, jak dbać o siebie, aby zdrowo żyć, dobrze się odżywiać i w ten sposób unikać chorób.

Znajdź swoją drogę do zdrowia! Poznaj naturalne sposoby na poprawę samopoczucia i odzyskanie energii życia.

Książka zawiera sprawdzone przepisy na smaczne i zdrowe posiłki oraz receptury ziołowe.

Nabożeństwo Drogi Krzyżowej zawsze inspirowało wiernych do głębokiego zamyślenia nad męką i śmiercią naszego Zbawiciela.

Zawarte w tej książce rozważania są owocem takiej właśnie modlitwy: skupionej wokół Chrystusa podążającego na Golgotę, często bardzo osobistej, przeżywanej w duchu ewangelicznego niesienia własnego krzyża za Mistrzem.

Są to rozważania osób, będących gorącymi czcicielami świętego Ojca Pio z Pietrelciny. 

Ilustracją dla tych rozważań są zdjęcia stacji Drogi Krzyżowej w San Giovanni Rotondo.

Goście odwiedzający Ojca Pio, wśród których były osoby wszelkich zawodów, m.in. politycy, artyści, lekarze, słynne osobistości, otrzymywali od niego różaniec. Przy tej okazji prosił ich, aby go zawsze ze sobą nosili i codziennie odmawiali przynajmniej jedną część, czyli pięć dziesiątków, które zapewnią im łaski i opiekę Matki Bożej. Różańce otrzymane od Ojca Pio obdarowani uważali zawsze za najcenniejszy podarunek.

W dzisiejszym świecie Ojciec Pio jest bardzo potrzebny, aby ludzie uwierzyli, że są zdolni do świętości i miłości.

Ludzie od Ojca Pio oczekują cudów, czynów nadzwyczajnych, ale nie zauważają, że największym cudem jest istnienie świata i każdego człowieka. Ojciec Pio uczy nas uwagi, troski, miłosierdzia, ale i wytrwałej modlitwy, a także znoszenia codziennych trudów i cierpienia. 

Nie wolno nam się spóźnić z czasem oczyszczenia, bo to, podobnie jak późne obcinanie gałęzi, rani drzewa, zostawia je krwawiącymi. Życie konsekrowane dzisiaj najbardziej potrzebuje nadziei oraz pracy na poziomie korzeni.

Abp José Rodríguez Carballo OFM

Na kryzys patrzę jak na szansę, nawet jeśli polega on na wyczerpaniu się dotychczas realizowanego scenariusza, nawet jeżeli związany jest z niepokojem, utratą poczucia sensu i zagubieniem. Kryzys można przeżyć jako łaskę, kiedy staje się on punktem zwrotnym w rozumieniu własnej tożsamości. Pozwala wtedy zbudować nowe relacje z samym sobą, innymi, Bogiem i całą rzeczywistością.

Czas kryzysu i podejmowane próby odnowy mogą stanowić ważny element Bożej pedagogii. Patrząc na historię zbawienia i życie świętych, można powiedzieć, że samo dążenie ku Bogu przyjmowało często formę kryzysu, a jego przezwyciężenie prowadziło do wielkich dzieł i odkrywania nowych horyzontów - Autor

„Z całego serca i z całej duszy” to książka o modlitwie. Jej tytuł odpowiada w zupełności duchowemu ukierunkowaniu Świętego Franciszka na Boże życie.

Ta nowa pozycja na polskim rynku wydawniczym jest kolejnym drogowskazem na drodze doskonalenia modlitwy kontemplacyjnej.

Autor, brat Prospero Rivi, włoski kapucyn, znawca franciszkanizmu, wieloletni wychowawca i nauczyciel młodych braci w zakonie, dzieli się nie tylko wiedzą o modlitwie, opartą na wartościowej lekturze mistrzów.

Czy to możliwe, że szatan chce zniszczyć Kościół?

Prawda o Niepokalanym Poczęciu dojrzewa w Kościele, ożywiając go i umacniając przed atakami demonów. Wystarczy uważnie obserwować codzienność medialną, polityczną, gospodarczą i finansową. Człowiek chciałby zastąpić Boga. Biblijny wąż-kusiciel coraz wyraźniej pokazuje swój plan polegający na tym, aby nie tylko zniszczyć sacrum i wprowadzić profanum, ale całkowicie wypełnić świat sobą.

Warto w tej sytuacji zwrócić szczególną uwagę na wypowiedziane przez Maryję fiat: „Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”, ponieważ słowa te skrywają w sobie moc.

Ojciec Pio nie zawsze osobiście znał ludzi, którym przychodził z pomocą i dobrą radą. Nie miało to jednak żadnego wpływu na jakość udzielanych przez niego wskazówek duchowych. Zgłębiał ludzkie dusze dzięki szczególnej łasce otrzymanej od Boga.

Kto uwierzył jego zapewnieniom, zyskiwał spokój wewnętrzny i wzrastał duchowo.

Również dzisiaj śmiało możemy korzystać ze wskazówek Ojca Pio.

Jeśli weźmiemy je do serca, z pewnością przywrócą nam wiarę w siebie i nadzieję.

Pytanie o sens cierpienia należy do tych, wobec których człowiek staje bezradny.

Odpowiedzi szukamy u wielu mistrzów słowa, próbując w opisach ich przeżywania cierpienia odnaleźć własne doświadczenie. Najbardziej jednak pociągają nas ludzie, którzy w swoim życiu doświadczali wielkiego cierpienia i nie złamali się pod jego ciężarem.

Stają się oni dla nas żywym świadectwem tego, że niemoc ludzkiego ciała można przezwyciężyć siłą ducha.

Matteo d’Agnone – jeden z największych egzorcystów w historii Kościoła. Miał dar proroctwa i czynienia cudów, które działy się, gdy kreślił znak krzyża. Wyróżniała go miłość do Matki Bożej, był wybitnym kaznodzieją i wzorem modlitwy.

Chrystus przyszedł na świat, by zgładzić grzech.

Dlatego stał się Drogą, Prawdą i Życiem. Drogą

prostą, Prawdą pewną, Życiem nieśmiertelnym.

Matteo d’Agnone

Co to znaczy wierzyć w Chrystusa? Czy sama wiara może czowieka zbawić, czy też do zbawienia potrzebne są jeszcze dobre uczynki? Co trzeba zrobić, aby uznać się za człowieka wierzącego? W jaki sposób wiara zbawia?

To tylko kilka pytań, na które stara się odpowiedzieć Raniero Cantalamessa, kaznodzieja Domu Papieskiego. Z charakterystyczną swadą podejmuje temat specyfiki wiary chrześcijańskiej na tle różnych współczesnych trendów kulturowych. Sięga przy tym do Ewangelii, Dziejów i Listów Apostolskich, pism ojców Kościoła, teologów oraz do świadectw osób, które przeżyły szczególną łaskę przebudzenia wiary.

W diecezji Chieti – Vasto, na wzgórzu Tarini (Tarigni), w Manoppello (30 km od Peskary w Abruzji) wznosi sie bazylika Boskiego Oblicza. To tutaj jest przechowywana, w bogato zdobionym ostensorium, relikwia, która ukazuje na bardzo delikatnej tkaninie oblicze cierpiącego i chwalebnego Chrystusa.

Według tradycji, potwierdzonej przez najnowsze badania, mamy do czynienia z prawdziwym wizerunkiem Jezusa (veronika = vera – prawdziwa + icona – ikona), z obliczem, które nie zostało namalowane ludzką ręką (acheropita).

Dwa lata temu świat się bawił, gdy Chrystus wołał z Krzyża o nawrócenie, bo czas jest bliski. Świat nie słyszał, zajęty przyjemnościami i swoimi sprawami.

Rok temu świat przestał się bawić, świat oszalał w panice, wtedy Chrystus wołał z Krzyża: "Nie bójcie się, nie lękajcie się". Świat opuścił kościoły, osamotnił Pana w Najświętszym Sakramencie. Pozamykał się w domach.

Dzisiaj świat nadal się boi, ale ani mu w głowie nawrócenie. Świat się zabezpiecza, choć Chrystus z Krzyża woła: "Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście".

Świat nie słucha, nie widzi, nie słyszy, nie ufa. Świat się dezynfekuje.