Serie wydawnicze

Wznowiony pierwszy tom zebranych krótkich opowiadań Bruno Ferrero na każdy dzień roku, wcześniej wydawanych w serii mniejszych publikacji pod wspólnym tytułem "Krótkie opowiadania dla ducha".

Oto 365 krótkich opowiadań, historii i złotych myśli, które dotychczas były porozrzucane po różnych książkach. Są to malutkie pigułki mądrości.

Ta książka nie jest po to, by połknąć ją całą na raz. Wystarczy jedna pigułka dziennie. Pozwólcie jej zadziałać w Waszym umyśle. Każda historia jest małą szkatułką: otwórzcie ją, zanurzcie w niej ręce, odkryjcie ziarno, które chowa w środku, czasem z upartą zazdrością, i pozwólcie, by zakiełkowało ono w Waszej duszy. Po wysłuchaniu historii nikt nie jest już tym, kim był.

Drugi tom zebranych krótkich opowiadań Bruno Ferrero na każdy dzień roku, wcześniej wydawanych w serii mniejszych publikacji w cyklu "Krótkie opowiadania dla ducha".

W tej książce czytelnik znajdzie 365 krótkich opowiadań. Jedna taka historia na dzień to więcej niż potrzebujemy do dobrego duchowego samopoczucia. Nasi przodkowie za pomocą krótkich opowieści przekazywali najważniejsze życiowe prawdy. Każda historia jest darem miłości, czymś przyjemnym do podzielenia się z innymi. Istnieje swoisty katalog życiowych mądrości, opowieści są zaś uprzywilejowaną formą opowiadania o nich kolejnym pokoleniom.

Opowiadania pomagają odetchnąć duchowo, są zanurzeniem się w świat symboli, które przynależą nie do wieku, ale zwyczajnie do faktu bycia człowiekiem. Wykład wyjaśnia, prawo nakazuje, opowieść „nawraca”.

Maria Szamot od kilkunastu lat inspiruje duszpasterzy, kaznodziejów i osoby świeckie wyjątkowymi interpretacjami Ewangelii i innych ksiąg Pisma Świętego. Przekonana, że najpierw należy przyglądać się Panu przez pryzmat Jego wyjątkowego człowieczeństwa, prowadzi swoich czytelników do odkrycia boskiej natury Chrystusa.

Medytacje zawarte w Chcę widzieć Jezusa obejmują wydarzenia od chrztu w Jordanie aż po uroczysty wjazd do Jerozolimy w Niedzielę Palmową. Czytelnik zostaje postawiony w roli krytycznego obserwatora, który przypatrując się cieśli z Nazaretu, podobnie do współczesnych Mu żydów, ma szansę stopniowo rozpoznawać w Nim Syna Bożego.

Pełno tu trafnych spostrzeżeń na temat ludzkiej natury, zachowań i relacji, które odsłaniają - bez ugrzecznienia - pełen życia i prawdy obraz Jezusa.

„Gdy żołnierze podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z nich włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19,33-34).

Świadectwo św. Jana o przebitym Sercu Pana Jezusa zapisane na kartach Ewangelii od samych początków chrześcijaństwa było przedmiotem modlitwy świętych oraz tematem licznych homilii ojców Kościoła. Małgorzata Forysiak w mistrzowski sposób opisuje rozwój tradycji chrześcijańskiej, która w przebitym Sercu Zbawiciela upatruje źródło sakramentów i jedności Kościoła.

Autorka z właściwą sobie ogromną pasją objaśnia znaczenia symboli biblijnych związanych z kultem Najświętszego Serca Jezusa, na nowo odczytuje świadectwa świętych i mistyków oraz tłumaczy, dlaczego przesłanie związane z wodą i krwią wypływającymi z boku Chrystusa aktualne jest zwłaszcza dziś.

Ta książka to obowiązkowa lektura dla wszystkich czcicieli Najświętszego Serca Jezusa. 

Po bestselerowym Chcę widzieć Jezusa i Apokalipsa czytana dzisiaj Maria Szamot wraca z nową książką Oto ty, Adamie. 

To publikacja, która pozwala nam zrozumieć samych siebie i innych. Autorka rozwija w niej refleksję o zamierzonej przez Boga wizji człowieka i o tym, jak zrealizować Jego zamysł w swoim życiu. Przystępnym, a zarazem pełnym literackiego kunsztu językiem opowiada o najgłębszych wymiarach duszy.

Podróżuje drogą biblijnych opowieści: od opisu stworzenia, przez historie Gedeona, Samsona, Jonasza, Tobiasza, aż do słów Chrystusa. Na ich kanwie omawia niedocenione fundamenty naszej natury: zdolność do ufności, wolność i słabość.

Niniejszy tomik, zawierający rozszerzony komentarz do Modlitwy Pańskiej, jest zapisem rekolekcji, które kardynał Charles Journet wygłosił do świeckich słuchaczy. Tekst ma charakter doktrynalny i duchowy, doktryna jest bowiem koniecznym fundamentem życia duchowego. Kardynał Journet nie tylko studiował doktrynę wiary, ale także żył nią intensywnie; był też wrażliwy na piękno i dzięki temu umiał znaleźć odpowiedni obraz, który pomagał słuchaczom zrozumieć to, o czym mówił.
W swoim nauczaniu czerpał ze szkoły wielkich autorów duchowości; najczęściej cytowani  są Katarzyna ze Sieny, Jan od Krzyża, Maria od Wcielenia. 

Odkryj nieznane oblicze Jezusa: Czy miał rodzeństwo? Jak wyglądały Jego relacje z rodzicami? Czy w życiu prywatnym też czynił cuda? Jak wyglądały kulisy Jego procesu przed Piłatem? Co działo się z Nim między śmiercią i zmartwychwstaniem? Jak potoczyły się losy Jego Matki po wniebowstąpieniu? Nie dowiesz się tego ani w kościele, ani z Ewangelii.

Od samego początku ludzie zafascynowani postacią Jezusa chcieli poznać odpowiedzi na podobne pytania. Wykorzystując przekazy ustne oraz wyobraźnię, wypełniali luki w obrazie Mistrza. W ten sposób powstały apokryfy – nieuznawane przez Kościół historie o życiu Chrystusa i Jego nauczaniu. Oto pierwsza biografia Jezusa z Nazaretu ułożona z pism spoza chrześcijańskiego kanonu.

Autor pomaga w znalezieniu odpowiedzi na podstawowe dla każdego wierzącego pytania: Dlaczego mamy się modlić? Jakie są warunki, metody i treści modlitwy?

Jaki sens i cel ma modlitwa w naszym życiu?

Jaka forma modlitwy jest dla nas najbardziej odpowiednia?

O. Józef Augustyn podzielił się też swoim doświadczeniem modlitwy osobistej oraz doświadczeniem duszpasterskim związanym z pomaganiem innym w rozwoju modlitwy poprzez kierownictwo duchowe.

Medytację można krótko określić mówiąc, że wyciszamy się i pozwalamy Bogu, aby w nas działał.

Oczywiście nasuwają się pytania: w jaki sposób się wyciszyć i rozluźnić; jak pozwolić Jezusowi, aby pociągnął nas do Swojego Bóstwa; w jaki sposób sprawić, aby nasze życie codzienne rozwijało się pod Jego Boskim wpływem. Bóg daje światło duchowe i miłość.

Po pewnym czasie zauważa się niezwykłe rezultaty. Możemy łatwiej radzić sobie z problemami życiowymi, mniej się niepokoić, lepiej pracować i bardziej lubić swoją pracę. Czasem jest widoczna poprawa zdrowia. Nade wszystko na nowo uświadamiamy sobie prawdy duchowe i Bóg staje się naszym przewodnikiem i przyjacielem.

Powstanie tej książki zostało zainspirowane przez osobę francuskiego karmelity bosego o. Marii Eugeniusza od Dzieciątka Jezus (Henryka Grialou), jego pisma, z których obszerne cytaty stanowią osnowę rozważań, a przede wszystkim przez jego dzieło – instytut świecki Notre-Dame de Vie.

O. Maria Eugeniusz zauważył u wielu świeckich głębokie pragnienie życia w obecności Boga i wskazał im modlitwę jako drogę przez świat ku świętości i drogę życia Boga w nas.

Punktem wyjścia jest stwierdzenie faktu, że modlitwa jest darem Boga dla człowieka, a nie tylko owocem ludzkich wysiłków. Wzywają one czytelnika: … mimo, że jesteśmy wolni, aby dawać, doświadczamy pokusy ucieczki przed darem… nie czekajmy, aż staniemy się godni Boga, aby zbliżyć się do Niego lub wzywać go na pomoc; nie czekajmy, aż będziemy umieli się modlić, aby się modlić.

Zaproponowany przez autora komentarz do Modlitwy Pańskiej otwiera na Bożą miłość i Boże przebaczenie. Ojcze nasz to modlitwa wielu tęsknot: tęsknoty Ojca za dziećmi, dzieci za bliskością Ojca, tęsknoty w stanie grzechu i podczas ciemnej nocy wiary.

Jeśli chcemy wejść w doświadczenie naszej grzeszności i w doświadczenie Bożego przebaczenia, musimy się otworzyć na łaskę, na słowo Boga. Jest ono jak światło, które nie tylko pokazuje drogę i rozświetla to, co zakryte przed naszymi oczami, ale daje także „ciepło” miłującej obecności Boga.

To książka o Słowie Bożym, które nie przeraża, lecz pociąga; nie rani, lecz uzdrawia; nie potępia, lecz zbawia. Przypomina, że stale doświadczamy miłosierdzia Boga i potrafimy otworzyć się na Jego przebaczenie.

Wiara i kryzysy w świetle Słowa Bożego - ks. Krzysztof Wons proponuje rozważania w świetle Słowa Bożego dedykuje zwłaszcza tym, którzy szczególniej “utykają w wierze”, przeżywają bolesne próby, cierpią jak Abraham i nie przestają ufać; którzy idą za Jezusem do końca, także wtedy, gdy ich wiara staje się jedynie krzykiem w bezradności.

Nieustanna modlitwa jest poszukiwaniem jedności. Nadaje naszemu życiu nadrzędny cel, upraszcza je, integrując nas wewnętrznie. To chyba wydaje się najważniejsze z punktu widzenia czytelnika „ze świata” – kiedy s. Miriam mówi o modlitwie, budzi w nas tęsknotę, wszyscy chcielibyśmy tak żyć, być tak prostym i spoistym…

Ale zdajemy sobie sprawę, że krajobraz pustyni daleki jest od sielanki, a prawdziwy pokój jest owocem walki. Dlatego w książeczce znajdziemy rady, jak trwać, milczeć i uciekać, o modlitwie w pokusach i modlitwie przy pracy. Dowiemy się o różnicy między milczeniem duchowym a „milczeniem obrażonym” oraz dlaczego marzenia są „cudzołożeniem z nieprawdą”.

Tylko Bóg dociera do najbardziej skrytych miejsc naszego wnętrza, nie naruszając naszej wolności i szanując nasze tajemnice. Zna nawet te zakamarki serca, które my sami utajniliśmy przed sobą. Prowadzi do nich w taki sposób, abyśmy się na nie otworzyli, spotkali je i przeżyli nowe narodzenie.

On nie tylko przemawia do naszego serca, ale także dociera do jego głębin. Jego słowo jest „skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca” (Hbr 4, 12).

Autor w centrum stawia Słowo Boga, które leczy nasze zranienia i wskazuje właściwą drogę, pomagając powrócić do życia.

Z serii ilustrowanych książek zawierających małe opowieści oraz refleksje i sentencje. Jest to coś w rodzaju pigułek mądrości, które pomagają zagłębić się w samym sobie.