Życie duchowe

Po raz pierwszy publikujemy niezwykłą duchową autobiografię założycielki Żywego Różańca, Sługi Bożej Pauliny Jaricot. Spisała ją na prośbę swojego kierownika duchowego, ks. Würtza. Na kartach czterech zeszytów Paulina analizuje poszczególne wydarzenia w swoim życiu, odkrywając Boże działanie w tym, co ją spotykało.

Szczególnie skupia się na swoim głębokim nawróceniu, którego doświadczyła w wieku 17 lat w trakcie długiej choroby. Okazała się ona niezwykłym narzędziem w rękach Boga, dzięki któremu Paulina odkryła swoje powołanie.

I uwierzyłem, że jestem Tego warty to książka, która o sprawach poważnych traktuje rzetelnie, bezpośrednio i otwarcie.

To trzydniowe rekolekcje prowadzone z czytelnikiem na temat istoty życia, wiary, miłości i przebaczenia. Ksiądz Przemysław Zamojski wprowadza czytelnika w świat ludzkich uczuć, pragnień i zranień. Przemawia językiem komunikatywnym, prostym, chociaż prowokującym do refleksji i spojrzenia na własną historię życia w świetle Bożego słowa.

Książka ta ukazuje wiele mechanizmów ludzkiej psychiki. A wszystko po to, by każdy z nas, świadomy własnych zranień, słabości i ograniczeń, mógł doświadczyć miłości Boga objawionej w Jezusie Chrystusie, dostępnej w sakramentach Kościoła.

Autor niczego nie ukrywa, sam się odsłania, szczerze opowiadając o własnej walce duchowej i przezwyciężonej depresji. Cały ten bagaż doświadczeń, podany w formie nauki rekolekcyjnej, zachęca do wejścia na drogę, którą autor sam przeszedł.

Sesja w ramach Szkoły Wiary. Proponuje konferencje i wprowadze­nia do modlitwy związane z newralgicznymi pytaniami o wiarę chrze­ścijań­ską z odwołaniem do tradycji Kościoła Wschodniego i Zachod­niego. Roz­wa­żania w czterech perspektywach: Słowo Boże – dogmat – wiara w życiu Kościoła – sztuka sakralna, wprowadzają w tematy wiary Kościoła niepo­dzie­lonego, dusz­pasterstwa i formacji w Kościele naszych czasów.

Autor pokazuje nasze wyobrażenia – często dalekie od prawdy i rzeczywistości – o Bogu i Jego miłości. Robi to bez zadęcia – ze świadomością kruchości i ułomności ludzkiej natury – czasami dosadnie (by głębiej dotarło) i zawsze z humorem.

Nie głosi teorii, lecz dzieli się doświadczeniem swojego życia:

• Czy zasługuję na Bożą miłość?
• Czy potrzebuję wspólnoty?
• Czy charyzmaty są konieczne?
• Co z moim grzechem i przebaczeniem?

Zastanawiając się nad imieniem Bożym w Piśmie Świętym, musimy pamiętać, że jego księgi powstały w Izraelu, Narodzie Wybranym, któremu Bóg przekazał swoje Objawienie, wykorzystując całą jego kulturę, sposób myślenia i odczuwania pod wieloma względami wspólny z ludami, wśród których żyli ówcześni Izraelici.

Sposoby wyrażania i stosowane obrazy mogą być pod pewnymi względami podobne do używanych w tamtych kulturach, pod innymi natomiast ich sens w Biblii jest kształtowany przez własne doświadczenia dziejowe Izraela oraz religię uznającą tylko jednego Boga.

Nouwen, opisując własne przeżycie związane ze śmiercią matki, wskazuje jak radzić sobie z odejściem najbliższej osoby. Z dużą szczerością pisze o swoich uczuciach, o tym, czego doświadczał w trudnych dla siebie chwilach. Paradoksalnie cierpienie matki uczyniło go silniejszym, dało nadzieję, pozwoliło mocniej doświadczyć obecności Boga. „Dużo się stało w tych tygodniach, ale w następnych miesiącach i latach stanie się znacznie więcej, niż teraz mogę to zrozumieć. Śmierć matki jest Bożym sposobem nawrócenia mnie, umożliwienia, aby wyzwolił mnie Jego Duch”.

Książka zawiera fakty, które nigdy nie ujrzały światła dziennego!
Po publikacji tej książki podniesie się wielki krzyk. Napisanie jej było jednak koniecznością. Wszystkie podane tutaj fakty i liczby zostały starannie zbadane, skrupulatnie sprawdzone.

Co jest zasadniczą przyczyną skandali seksualnych księży? Jak winniśmy na nie reagować? Jak kochać dzisiaj Kościół, który doświadcza tylu upokorzeń? Jak „godzić” okrucieństwo wojenne z doświadczeniem miłosierdzia Bożego? Co znaczy być człowiekiem prawego sumienia? Jak strzec dzisiaj czystości serca?

Oto kilka wybranych pytań, które podejmuje o. Józef Augustyn, jezuita, w wywiadach i artykułach prezentowanych w niniejszej publikacji.

Autor dzieli się „niepokojem wiary" wobec wielkiego grzechu, który objawia dzisiaj swoje złowrogie oblicze. Zaprasza nas do szukania osobistej więzi z Bogiem, a wraz z nią - celu i sensu własnego życia.

Jeśli pragniesz zagłębić się w istotę modlitwy sięgnij po przewodnik po modlitwie Ruth Burrows, karmelitanki, mieszkającej w klasztorze w sercu hrabstwa Norfolk.  

Książka ukazała się w nowej serii Pustelnia, która jest skierowana do ludzi żyjących we współczesnym świecie, którzy prowadzą aktywny tryb życia, a jednocześnie pragną prowadzić intensywne życie duchowe.

Autor, ks. Martin Pradère, omawia w swej książce: chrześcijańskie umiłowanie życia, wyzwolenie się z lęku przed śmiercią, nauczanie św. Tereski o miłosierdziu Bożym, ukazując jego podobieństwo do nauczania św. Siostry Faustyny, podpowiada, jak w praktyce przyczyniać się do uwolnienia dusz z czyśćca (modlitwa, post, jałmużna, odpusty).

Jak utrzymać temperaturę relacji z Bogiem? Jak pozostać z Nim w ciągłym kontakcie? Jak po cichych dniach znowu Go odnaleźć? Czy w codziennej gonitwie jest to w ogóle możliwe? Miewamy wielkie postanowienia codziennej modlitwy, częstszego chodzenia do kościoła, przykładania się do życia duchowego na maksa. Czasami jednak nic nam z tego nie wychodzi.

Zacznij od małych kroków, staraj się o systematyczność. Przede wszystkim jednak znajdź własną drogę rozwoju duchowego, szukaj tego, co tobie pozwoli być blisko Boga.

Im dłużej żyjemy, tym bardziej zbliżamy się do śmierci. Bez jakiejkolwiek formy nadziei ta świadomość byłaby trudna do zniesienia. Wilfrid Stinissen w swojej książce "Ja nie umieram, wstępuję w życie" pragnie pokazać, że nasze istnienie stanie się o wiele bogatsze, kiedy pośrodku naszego życia tutaj na ziemi nauczymy się żyć w przyjaźni ze śmiercią.

Nadzieja, której szukamy jest czymś więcej niż powszechnym optymizmem – tak często zamykającym oczy na rzeczywistość. Stinissen pokazuje, że w tradycji chrześcijańskiej znajdujemy doświadczenia prawdziwej nadziei, która ogarnia również rozczarowanie i ból.

Święta Teresa Benedykta od Krzyża - Edyta Stein (1891 – 1942) jest znana na świecie jako jedna z trzech Patronek Europy. Będąc Żydówką, poniosła śmierć męczeńską w niemieckim obozie zagłady Auschwitz w Oświęcimiu. Będąc karmelitanką, osiągnęła szczyt chrześcijańskiej świętości. Zanim to się jednak stało, była małą dziewczynką, mieszkała we Wrocławiu, a rodzice mówili do niej z niemiecka: Edith.