bł. Karol de Foucauld

To kontynuacja opowieści o niezwykłym człowieku- Karolu de Foucauld. Jest to historia przemiany ekstrawaganckiego młodzieńca trwoniącego majątek na bezwstydne życie, w pokornego i uduchowionego mężczyznę. Książkę przenika napięcie przechodzące w subtelnie kreślone zawiłości duszy miłującej Boga, któremu poświęcił się „z miłości, tylko przez miłość”. „Ziarno pustyni” to opowieść o badaczu, poecie, ambitnym geografie, bystrym obserwatorze, człowieku o nienasyconej ciekawości, który „nie wierzył, a widział”, klęcząc u stóp Jezusa w nieustannej adoracji.

To opowieść o niezwykłym człowieku- Karolu de Foucauld. Jest to historia przemiany ekstrawaganckiego młodzieńca trwoniącego majątek na bezwstydne życie w pokornego i uduchowionego mężczyznę. Książkę przenika napięcie przechodzące w subtelnie kreślone zawiłości duszy miłującej Boga, któremu poświęcił się „z miłości, tylko przez miłość”. „Ziarno pustyni” to opowieść o badaczu, poecie, ambitnym geografie, bystrym obserwatorze, człowieku o nienasyconej ciekawości, który „nie wierzył, a widział”, klęcząc u stóp Jezusa w nieustannej adoracji.

Jesteśmy stworzeni, aby kochać i być kochanymi, lecz musimy uważać, aby wciąż kochać Jezusa. Może się bowiem zdarzyć, że Jezus stopniowo zniknie z centrum naszej uwagi. Krok po kroku w naszej codzienności Jego miejsce mogą zająć problemy niesione przez życie i w ten sposób naszym sercem mogą zawładnąć miłości zastępcze. Jeśli się tak stanie, nie będziemy szczęśliwi, gdyż nic nie będzie mogło wypełnić naszego serca tak, jak wypełniał je Jezus.

Słowa te pierwotnie zostały skierowane przez Morisa do osób z jego własnej wspólnoty, jednakże uniwersalność i prostota jego wypowiedzi sprawia, że każdy człowiek, bez względu na powołanie czy zawód, jaki wykonuje, może poczuć się zaproszony do szczególnej, głębokiej więzi z osobą Jezusa Chrystusa.

Tytuł tej książki może dziwić, a zatem należy koniecznie umieścić ów cytat pochodzący z listu brata Alberyka we właściwym kontekście: "...Być z Bogiem ubogim i pokornym robotnikiem, prowadzić w wierności, miłości, wdzięczności najbardziej uniżone życie, być zawsze na ostatnim miejscu" (list z 12 września 1892 roku do ojca Marcina). Pragnienie ostatniego miejsca do reszty uwiodło i naznaczyło młodego konwertytę, którego nawrócenie dokonało się w październiku 1886 roku, było obecne w całym jego życiu i stało się jednym z ważnych tematów jego bogatej duchowości.

Pełne wydanie medytacji bł. Karola de Foucauld nad tekstami Psalmów. Komentarze te powstały w latach 1886-1887 i kończą się na Psalmie 117. Autor nie koncentruje się na rozważaniach teologicznych czy egzegetycznych, lecz stara się przekazać klimat świętych tekstów, których czytanie – jak pisze – jest źródłem wielu łask, przez które sam Bóg pragnie kształtować serce człowieka.

15 maja 2022 r. odbędzie się kanonizacja bł. Karola de Foucauld. Z tej okazji przygotowaliśmy publikację Dobrego dnia ze św. Karolem de Foucauld.

Dziś Kościół stawia nam go za wzór świętości. Jednocześnie zachęca, abyśmy go lepiej poznali i zaprzyjaźnili się, by z tym większą ufnością prosić Boga o potrzebne łaski za jego przyczyną.

Może nam w tym pomóc wybór jego myśli na każdy dzień roku.

Dla pragnących pogłębić swoje życie modlitewne autor przedstawia podstawy kontemplacji odwołując się do pism bł. Karola od Jezusa.