Książka stanowi niezwykłe świadectwo miłości dwojga ludzi, ukazuje możliwość kontemplacji w świecie, modlitwy w codziennym życiu.

"Wielką potrzebą naszego wieku jest życie kontemplacją na drogach". To zdanie Jakuba i Raissy Maritain dobrze streszcza przesłanie, które nam zostawili, a które było celem całego ich życia; Prawdy (naturalnej i nadprzyrodzonej), dązenie do sprawiedliwości, kontemplowanie Boga miłości. Te wartości mogą być przeżywane na drogach codziennego życia również przez człowieka współczesnego, zanurzonego w sprawach tego świata. (z przedmowy Brata Morisa)

W swojej najnowszej książce Brat Moris zaprasza nas do odkrycia pragnienia modlitwy i kontemplacji. Nie jest to przywilej wybranych, jak sam pisze we wstępie: „Duch ofiaruje się nam w obfitości i o wiele więcej osób, niż możemy przypuszczać – i w dodatku żyjących w świecie – jest zaproszonych do tego w sercu”.

Wiele osób poszukuje duchowych doświadczeń, sięgając często do tradycji religii dalekowschodnich. Karin Seethaler – przeciwnie – kieruje nasz wzrok ku bogactwu kontemplacyjnych tradycji chrześcijaństwa i podkreśla leżącą w nich siłę terapeutyczną. W swojej książce ukazuje kolejne kroki odnajdywania głównych postaw kontemplacyjnych.

To kontynuacja opowieści o niezwykłym człowieku- Karolu de Foucauld. Jest to historia przemiany ekstrawaganckiego młodzieńca trwoniącego majątek na bezwstydne życie, w pokornego i uduchowionego mężczyznę. Książkę przenika napięcie przechodzące w subtelnie kreślone zawiłości duszy miłującej Boga, któremu poświęcił się „z miłości, tylko przez miłość”. „Ziarno pustyni” to opowieść o badaczu, poecie, ambitnym geografie, bystrym obserwatorze, człowieku o nienasyconej ciekawości, który „nie wierzył, a widział”, klęcząc u stóp Jezusa w nieustannej adoracji.

Tytuł tej książki może dziwić, a zatem należy koniecznie umieścić ów cytat pochodzący z listu brata Alberyka we właściwym kontekście: "...Być z Bogiem ubogim i pokornym robotnikiem, prowadzić w wierności, miłości, wdzięczności najbardziej uniżone życie, być zawsze na ostatnim miejscu" (list z 12 września 1892 roku do ojca Marcina). Pragnienie ostatniego miejsca do reszty uwiodło i naznaczyło młodego konwertytę, którego nawrócenie dokonało się w październiku 1886 roku, było obecne w całym jego życiu i stało się jednym z ważnych tematów jego bogatej duchowości.

Pełne wydanie medytacji bł. Karola de Foucauld nad tekstami Psalmów. Komentarze te powstały w latach 1886-1887 i kończą się na Psalmie 117. Autor nie koncentruje się na rozważaniach teologicznych czy egzegetycznych, lecz stara się przekazać klimat świętych tekstów, których czytanie – jak pisze – jest źródłem wielu łask, przez które sam Bóg pragnie kształtować serce człowieka.

Nieustannie odczytując na nowo z miłością Ewangelię, brat Karol do Foucauld poznał, że Jezus zechciał  być naszym Bratem i do ewangelicznego braterstwa nas zachęca: "Wszyscy braćmi jesteście" (Mt 23,8). Czy słuchamy i staramy się rozumieć to wołanie Jezusa? Cały Kościół jest wezwany do życia nazaretańskiego i życia błogosławieństwami.