OŻYWCZE POWROTY - WOJCIECH JĘDRZEJEWSKI OP

Istnieje powiedzenie "Na głupote nie ma lekarstwa". Przysłowia są nie tylko, jak zwykło się mawiac, "skarbnicą narodów", ale często również złomowiskiem bezmyślnie przyjmowanych sloganów. Prawdopodobnie człowiek, który pierwszy powiedział: na głupotę nie ma lekarstwa, miał na myśli jakąś konkretną osobę. Po kilku lub kilkudziesięciu bezowocnych próbach zmierzających do uzdrowienia osobnika, którego uznał za głupiego, odwracając się na pięcie wycedził tę gorzką sentencję. Została ona ochoczo podjęta przez wszystkich sfrustrowanych wysiłkami, by zmienić drugiego człowieka. Jak jednak mówi inne powiedzenie "istnieje tylko jeden człowiek na świecie, którego możesz zmienić na lepsze - ty sam!" Stąd tylko krok do tego, o czym traktuje ta książka: SĄ SPOSOBY NA GŁUPOTĘ, KTÓRA ROZSIADŁA SIĘ WYGODNIE W MOIM WŁASNYM DOMU! "NA CHOROBY SĄ SPOSOBY!"

Jak dobrze pragnąć dobra, jak nauczyć się cierpliwości, także wobec siebie samego? Miłość do Boga i do człowieka łączy się z tęsknotą i cierpliwością, które poszerzają nasze serca.

To książka o wrażliwości serca i zdolności działania w obliczu cudzej krzywdy, biedy i cierpienia. Autor zachęca do pochylenia się ze współczuciem nad sobą, nad tym, co rodzi w nas, często głęboko skrywany, smutek i lęk i zaprasza do otwarcia się na miłość naszego Boga, który jest Bogiem tęskniącym za człowiekiem i współczującym, szczególnie w osobie Jezusa.

Wielu młodych ludzi obecnie bardziej aspiruje do wolności niż do mądrości, miłości czy odpowiedzialności. Często bezskutecznie szukają dobrego pomysłu na dorosłe życie. Autor tej publikacji podpowiada im, jak odkryć drogę do szczęścia, którą Bóg przygotował dla każdego z nas. Jako ksiądz, psycholog, dyrektor telefonu zaufania i wykładowca często rozmawia z młodymi ludźmi w cztery oczy, a oni chętnie korzystają z proponowanych wskazówek, jak żyć zgodnie z otrzymanym od Boga powołaniem do wielkiej i wiernej miłości w małżeństwie i rodzinie, kapłaństwie lub życiu konsekrowanym. Sięgnij po te wskazania także i ty!

Własna choroba nowotworowa stała się dla autoki punktem wyjścia do rozważań nad kwestią choroby i cierpienia, bólu i śmierci. Przede wszystkim stara się tutaj odpowiedzieć na pytanie, jak nie ulegać pokusie zwątpienia w Boga w obliczu nieszczęścia. Jak to uczynić?

Autorka nie udziela prostych odpowiedzi. Wie jednak, że pomoc przychodzi od Pana, „który nas chroni” i u kresu życia pozwala doświadczyć przebudzenia. Jest to książka w pełni autentyczna i głęboko poruszająca. Autorka wydaje się nie mieć cienia wątpliwości, że Bóg ma wobec niej plan, którego ona wprawdzie nie rozumie, ale w pełni się mu podporządkuje.