7 darów Ducha Świętego - ks. Dolindo Ruotolo

Sekret modlitwy ks. Dolindo Ruotolo. 

Ksiądz Dolindo Ruotolo mawiał, że modlitwa ma niezrównaną siłę. Jego głęboka, osobista relacja z Bogiem, którego nazywał najlepszym przyjacielem, zaowocowała powstaniem 220 tysięcy immaginette – małych obrazków, na których kapłan zapisywał słowa „Jezusa do duszy” lub „Maryi do duszy”.

Joanna Bątkiewicz-Brożek zebrała i opracowała wiele proroczych przesłań, które ks. Dolindo przekazywał wiernym za pomocą immaginette. Te poruszające słowa także dla nas mogą się stać duchowymi radami i konkretnymi wskazówkami do rozwiązania trudnych sytuacji.

W książce znajdziemy ponadto liczne modlitwy – między innymi o nawrócenie, o dobrą spowiedź, za kapłanów – które zostawił nam sługa Boży z Neapolu.

Św.Serafin w rozmowie wyłuszcza swą duchowość, którą można streścić jego własnymi słowami: „Celem życia chrześcijanina jest nabycie Ducha Świętego”. Właśnie poprzez otwarcie się na Bożego Ducha człowiek może już na ziemi żyć jak w Królestwie Niebieskim. Słowa świętego Starca są niewyczerpaną skarbnicą przenikliwych duchowych refleksji.

W Duchu Świętym Bóg daje nam siebie jako Przyjaciel, Współpracownik, Uświęciciel. Co to oznacza?

Z właściwą sobie przenikliwością ks. Dolindo Ruotolo opisuje działanie Ducha Świętego w nas – Jego dary, owoce i błogosławieństwa.

Posługując się licznymi obrazami i porównaniami, wprowadza nas w tajemnicę Trzeciej Osoby Boskiej.

Ksiądz Dolindo Ruotolo rozważa tekst Modlitwy Pańskiej, dając nam nie tylko wskazówki, jak ja odmawiać, ale odrywając bogactwo poszczególnych próśb w niej zawartych. To jest jednak dopiero wstęp do głębszych refleksji na temat sensu modlitwy, jej charakteru, jej istoty.

Stawia w centrum tych rozważań naszą relację z Bogiem, zachęca do przeanalizowania obrazu Boga, jaki w sobie nosimy, dzieli się własnym doświadczeniem modlitwy. We właściwy sobie sposób wyjaśnia niedostępną rzeczywistość duchową za pomocą prostych odniesień do codzienności i zostawia szereg praktycznych wskazówek, jak pogłębić swoją modlitwę, jak sprawić, by słowa „Ojcze nasz” stały się wezwaniem naszego życia.

Określenie „Ojciec” ujawnia nam nieskończoną dobroć Pana i niszczy diabelską sugestię, byśmy uważali Boga za Kogoś straszliwego, surowego, bezlitosnego, oddalonego od nas i prawie odseparowanego od naszego życia. Należy z bólem wyznać, że rodzaj ludzki jeszcze się nie uwolnił od tej kłamliwej sugestii, która zatruwa całą naszą egzystencję…

Dziesięć dni ku czci Ducha Świętego” to niezwykła pozycja.

Francisca Javiera del Valle, skromna hiszpańska krawcowa, napisała jedno z najgłębszych dzieł w literaturze duchowej poświęconej Duchowi Świętemu. Jeszcze raz Pan Bóg objawił prostaczkom rzeczy, które zakrywa przed mądrymi tego świata.

„Dziesięć dni ku czci Ducha Świętego” może nauczyć wielu zwykłych chrześcijan obcowania z Duchem Świętym w sposób prosty i zażyły. Tak, aby Wielki Nieznajomy stal się dla nich Wielkim Przyjacielem.

Ojciec Święty Benedykt XVI, w orędziu na XXIII Światowy Dzień Młodzieży 2008, pisze: (...) „Także dziś Duch Święty nadal działa z mocą w Kościele, a Jego działanie wydaje obfite owoce, jeśli jesteśmy skłonni otworzyć się na Jego odnawiającą moc. Dlatego jest ważne, aby każdy z was Go poznał, nawiązał z Nim relację i poddał się Jego przewodnictwu. Tutaj nasuwa się pytanie: kim jest dla mnie Duch Święty? W istocie niemało jest chrześcijan, dla których pozostaje On wielkim nieznajomym. Dlatego chciałbym was zachęcić, abyście pogłębili osobistą znajomość Ducha Świętego. (…) Nie wystarczy jednak Go poznać, trzeba Go przyjąć jako przewodnika naszych dusz, jako wewnętrznego Nauczyciela”