Cuda świętego Maksymiliana Marii Kolbego. Świadectwa i modlitwy - oprac. Katarzyna Pytlarz

Oświęcim, rok 1941. Z obozowej żwirowni ucieka jeden z więźniów . Dzięki pomocy ludzi dobrej woli trafia do klasztoru w Alwerni. Znajduje w nim schronienie i tutaj też docierają doń wieści, co stało się w obozie po jego ucieczce. Hitlerowscy oprawcy skazali za to dziesięciu, przypadkowo wybranych współtowarzyszy niedoli Jana na śmierć głodową w bunkrze. Wśród nich znalazł się franciszkanin, Ojciec Maksymilian Kolbe, który dobrowolnie zgłosił się za jednego ze skazanych. Jan jest wstrząśnięty. Wyjeżdża do klasztoru w Niepokalanowie, gdzie Ojciec Kolbe był przełożonym. Poprzez kontakt z ludźmi znającymi zakonnika pragnie poznać motywy jego decyzji. Koniec wojny. Jan wraca na rodzinny Śląsk. Nie zastaje swych bliskich, przeżył tylko brat walczący w wojsku na Zachodzie. Kilkanaście lat po zakończeniu wojny Jan wyjeżdża do brata do Ameryki. Tutaj dowiaduje się o beatyfikacji Ojca Maksymiliana Kolbe.

Święta Siostra Faustyna cały czas wstawia się za nami. "Czyń, co chcesz, rozdawaj łaski, jak chcesz, komu chcesz i kiedy chcesz" - powiedział Jezus do św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Apostołka Bożego Miłosierdzia hojnie wykorzystuje obietnicę Zbawiciela. Potwierdzają to dziesiątki tysięcy świadectw, które każdego roku napływają do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach.

Opowiadają o cudach wielkich nawróceń, uzdrowieniach duchowych i fizycznych, darach potomstwa, pracy, studiów, łaskach wyjścia z nałogów, pojednania, przebaczenia i tego wszystkiego, czego potrzebują ludzie i o co proszą w modlitwach.

Patron Polski i potężny wspomożyciel. Poznaj św. Andrzeja Bobolę. Przepiękne świadectwa przywołane na kartach tej książki pokazują, że wstawiennictwo św. Andrzeja Boboli jest często ostatnią deską ratunku. Za jego przyczyną Bóg dokonuje cudów uzdrowienia, pomaga odnaleźć drogę życiową, wybawia z tragicznych sytuacji.

Był rok 2004, kiedy mojej przyjaciółce postawiono diagnozę: rak złośliwy piersi (…) moje oczy i serce zwróciły się do Boga przez wstawiennictwo św. Andrzeja Boboli. (…) I oto przyszła ta oczekiwana wiadomość: "Operacja się udała, reszta w rękach Boga". (…) Mija siedem lat i nie ma żadnych przerzutów.

Ikona świętego Maksymiliana Marii Kolbego.

Ikona wykonana została w unikalnej technologii nanoszenia obrazu na drewno, co pozwoliło na wierne odtworzenie oryginału. Deska ikony to olcha, lita, klejona. Odporna na pęknięcia i wygięcie. Grubość deski: 2 cm.

Złocenia na ikonie wykonane zostały ręcznie złotem płatkowym.

Ikona przygotowana jest do powieszenia. Z tyłu ikony wygrawerowany certyfikat. Wymiary 17 x 23 x 2 cm.

Jak to się stało, że kiedyś pobożność maryjna była uznawana za ukoronowanie całej pobożności katolickiej, współcześnie zaś, w tym najbardziej powierzchownym odbiorze, zdaje się czymś anachronicznym, kojarzonym z „moherowymi babciami”, z infantylno–słodkimi piosenkami znanymi nam ze współczesnej liturgii, z przemysłem kiczowatych butelek w kształcie figurki Matki Boskiej z koroną jako zakrętką?

Jak to możliwe, że nawet wśród samych katolików publiczne odmawianie różańca (będącego przecież tradycyjną metodą katolickiej medytacji) staje się niemal heroicznym wyczynem, bo obarczonym odium śmieszności?