Czas zrozumieć Biblię. Kurs wprowadzający w lekturę - ks. Stanisław Haręzga

Nowy Testament i Psalmy w przekładzie bp. Romaniuka tzw. Biblia warszawsko - praska.

Oprawa twarda ze złoceniem.

Kolejna z książek z serii Nowy Komentarz Biblijny. Tym razem o komentarz do Listów pastoralnych, jak określa się 1-2 Tm i Tt, pokusił się ks. dr hab. Stanisław Haręzga, ceniony wykładowca Pisma Świętego, niezwykle zaangażowany w biblijną odnowę Kościoła w Polsce.

Jak stwierdził we wstępie do publikacji ks. prof. dr hab. Antoni Paciorek, „szczegółowa i pełna poświęcenia praca na niwie biblistyki pozwoliła Autorowi na przedstawienie wyczerpujących, jasnych i wyważonych sądów zarówno w kwestiach historycznych dotyczących Listów pastoralnych, jak i w kwestiach teologicznych”.

Święty Józef, mąż Maryi i ziemski ojciec Jezusa, jest postacią, której milczenie mówi więcej niż słowa. Ks. prof. dr hab. Stanisław Haręzga, wybitny biblista, wprowadza czytelnika w głębię tekstów Ewangelii dzieciństwa Jezusa (Mt 1–2; Łk 1–2), ukazując Józefa jako człowieka sprawiedliwego, który w pełni zaufał Bożemu planowi.

Publikacja opiera się na dziewięciu biblijnych medytacjach, które krok po kroku odsłaniają duchowe bogactwo tej niezwykłej postaci. Szczegółowa analiza perykop, takich jak Mt 1,18-25, pozwala dostrzec, jak Józef, mimo trudnych prób wiary, włącza się w realizację Bożego planu zbawienia.

Co wyróżnia tę książkę?

• Próba wiary Józefa: Autor podkreśla moment, w którym Józef dowiaduje się o brzemienności Maryi (Mt 1,18-19). To czas, w którym musi zmierzyć się z ludzkimi wątpliwościami i zaufać działaniu Ducha Świętego.
• Interwencja Boga: Opis snu Józefa (Mt 1,20-23) ukazuje, jak Bóg prowadzi swoich wybranych, dając im siłę do podjęcia trudnych decyzji.
• Wierność Bożemu poleceniu: Józef nie waha się wypełnić woli Boga (Mt 1,24-25), stając się wzorem posłuszeństwa i zaufania.

Nie wolno nam się spóźnić z czasem oczyszczenia, bo to, podobnie jak późne obcinanie gałęzi, rani drzewa, zostawia je krwawiącymi. Życie konsekrowane dzisiaj najbardziej potrzebuje nadziei oraz pracy na poziomie korzeni.

Abp José Rodríguez Carballo OFM

Na kryzys patrzę jak na szansę, nawet jeśli polega on na wyczerpaniu się dotychczas realizowanego scenariusza, nawet jeżeli związany jest z niepokojem, utratą poczucia sensu i zagubieniem. Kryzys można przeżyć jako łaskę, kiedy staje się on punktem zwrotnym w rozumieniu własnej tożsamości. Pozwala wtedy zbudować nowe relacje z samym sobą, innymi, Bogiem i całą rzeczywistością.

Czas kryzysu i podejmowane próby odnowy mogą stanowić ważny element Bożej pedagogii. Patrząc na historię zbawienia i życie świętych, można powiedzieć, że samo dążenie ku Bogu przyjmowało często formę kryzysu, a jego przezwyciężenie prowadziło do wielkich dzieł i odkrywania nowych horyzontów - Autor

A może wreszcie nadszedł ten czas, by zacząć duchową wędrówkę, razem z biblijnym Izraelem, z kraju własnych zniewoleń ku wolności ziemi obiecanej przez Boga?

Księgi biblijne nie opowiadają tylko wydarzeń sprzed ponad dwadziestu wieków, ale wytyczają pewien szlak dla każdego z nas. Pragniemy podjąć wędrówkę z Mojżeszem i jego ludem, by odkryć, jakie radości i jakie pułapki mogą czekać nas w drodze przez pustynię.

Słowo Boże wzywa nas codziennie do kolejnego etapu wędrówki. „Dziś, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych…”

Drugi List do Koryntian przedstawia wciąż aktualną wizję jednej z podstawowych posług Kościoła – mianowicie „posługi jednania” (5,18–19).

(...) W kontekście sytuacji panującej na początku XXI wieku w Kościele – cierpiącym wskutek utraty wiarygodności spowodowanej występkami części duchownych, nieufności między niektórymi przedstawicielami hierarchii i wiernymi świeckimi, a także braku konstruktywnego dialogu między tak zwanymi tradycjonalistami i progresistami – przedstawiona przez apostoła wizja pojednania wewnątrz samej wspólnoty kościelnej jest szczególnie aktualna. (fragment książki)